واضح آرشیو وب فارسی:هدانا: محمدعلی حضرتی گفت: در ادبیات مربوط به واقعه عاشورا دو نوع شعر متفاوت وجود دارد؛ یکی شعر عاشورا که مستقیماً به ماجرای عاشورا می پردازد و دیگری شعر عاشورایی که به تحلیل واقعه عاشورا اشاره می کند. این شاعر در گفت وگو با خبرنگار ایسنا - منطقه قزوین، با اشاره به اینکه شعر یک میراث فرهنگی است، درباره انعکاس واقعه عاشورا در ادبیات و وظیفه شاعر در این حوزه از ادبیات مطالبی را بیان کرد. حضرتی با تفکیک شعرهای این حوزه اظهار کرد: در ادبیات مربوط به واقعه عاشورا دو نوع شعر متفاوت وجود دارد؛ یکی شعر عاشورا که مستقیماً به ماجرای عاشورا می پردازد و دیگری شعر عاشورایی که به تحلیل واقعه عاشورا اشاره می کند و نیاز جامعه ما به شعر عاشورایی است. او با شاره به قدرت تحلیل شاعر افزود: در این حیطه شاعر به عنوان کسی که از جریان های اجتماعی روزگار جلوتر است باید به درجه ای از قدرت تحلیل تاریخی- اجتماعی و زبان آوری برسد که با عبور از شعر عاشورا، به وسیله شعر عاشورایی جامعه ای را با خود همراه کرده و فارغ از تکرارها به دریای شعر عاشورایی قطره ای بیفزاید. حضرتی در ادامه این گفت وگو شعر عاشورایی و سابقه آن را مورد بررسی قرار داد و گفت: واقعه کربلا پس از وفات پیامبر(ص) مهم ترین رویداد و نقطه اوج تاریخ اسلام محسوب می شود و شاعران زیادی اعم از شیعه و سنی با رویکردهای متفاوتی به آن پرداخته اند. مدیرکل میراث فرهنگی و گردشگری قزوین خاطرنشان کرد: نخستین و گسترده ترین رویکرد، نگاه سوگوارانه به واقعه عاشوراست. از دید شاعران معتقد به این نگاه، امام حسین(ع) شهید شد تا ما گریه کنیم و از این گریه ثوابی بیندوزیم و به بهشت برسیم؛ به اعتقاد آن ها مبحث گریستن و به بهشت رسیدن وجه غالب است. او اضافه کرد: برخی از شاعران ذات واقعه را شایسته گریستن می دانند بدون اینکه به پیش و پس آن اعتقاد داشته باشند. ناصرخسرو قبادیانی و سیف فرغانی با اینکه شاعرانی اجتماعی هستند اما نگاهشان به واقعه عاشورا با رویکردی سوگوارانه همراه است. حضرتی با اشاره به عرفان و حماسه در واقعه عاشورا یادآور شد: در ادب فارسی نگاه دیگری وجود دارد که مبتنی بر عرفان است و بحث های حماسی را نیز در درون خود جای داده است. در نگاه عارفانه امام حسین (ع) کسی است که براساس غیرت توحیدی اش نمی تواند قبول کند شخص ظالم و فاسدی همچون یزید بر جایگاه پیامبر (ص) بنشیند. وی گفت: عرفا معتقدند کسی که به این حرکت دست می زند از همه قیود عبور کرده و خودش را در معرض خطر قرار می دهد به همین جهت این نوع نگاه از حماسه نیز بی بهره نیست. سنایی اولین شاعری بود که به واقعه عاشورا با رویکردی عارفانه نگاه کرد و این نوع نگاه پس از سنایی توسط مولانا تکامل پیدا کرد. اوج چنین رویکردی در "گنجینه الاسرار" عمان سامانی قابل مشاهده است. این شاعر با اشاره جامعه عاشورایی گفت: رویکرد سوم به واقعه کربلا رویکرد اجتماعی است و معتقد است واقعه عاشورا منشأ بصیرت، عبرت و حرکت های درونی است؛ به این معنی که ابتدا ما باید از درون حسینی شویم و سپس در اجتماع هم حسینی بودن خود را ثابت کنیم. حضرتی اظهار کرد: شاید بتوان گفت اولین کسی که این نگاه را به صورت مفصل بیان کرد اقبال لاهوری بود. او با وجود اینکه از شاعران اهل تسنن محسوب می شود اما نگاهی کاملاً شیعی و اجتماعی به واقعه عاشورا دارد؛ نگاهی که در شاعران معاصر هم رواج یافته و نقطه اوج آن شعرهای سیدحسن حسینی، علی معلم، حسین منزوی و چند تن دیگر است.
دوشنبه ، ۲۷مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: هدانا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 280]