واضح آرشیو وب فارسی:تهران پرس: موضوعات تاریخی ـ مذهبی همواره یکی از سوژه های راهبردی در سینمای غرب بوده است. به گونه ای که بسیاری از آثار سینمایی مشهور از این نوع هستند.حسین کارگر| موضوعات تاریخی ـ مذهبی همواره یکی از سوژه های راهبردی در سینمای غرب بوده است. به گونه ای که بسیاری از آثار سینمایی مشهور از این نوع هستند. از «ال سید» و «ده فرمان» گرفته تا فیلم هایی، مانند «هجرت: خدایان و پادشاهان» و «نوح». اتفاقاً همه این فیلم ها هم مضامینی یهودی داشته و به بازتولید تاریخ و ایدئولوژی صهیونیستی کمک می کنند. در میان همه حماسه های تاریخی، عاشورا غنی ترین، کامل ترین و جامع ترین زمینه و نرم افزار برای خلق بدیع ترین و شورانگیزترین درام هاست. یکی از قدیمی ترین الگوهای درام پردازی در هنرهای نمایشی و تصویری، از قبیل سینما، تلویزیون، پویانمایی، بازی های رایانه ای و ...- تقابل خیر و شر بوده است. اگر سینمای ایران در پی زیباترین زیبایی ها و عاشقانه ترین داستان هاست، پس چرا رنگ عاشورا در این سینما کم رنگ است؟ حتی اگر سینما را صرفاً برای تجارت و سرگرمی بخواهیم، باز هم حماسه عاشورا بهترین موضوع برای ساخت پرجاذبه ترین و مردم پسندترین آثار است. مگر نه اینکه هنوز هم آیین های ذکر شهادت امام حسین(ع) و یارانش در هیئت ها، پرمخاطب ترین گردهمایی مردمی در ایران محسوب می شود؟ سینمای ما در پی جهانی شدن و فتح بازارهای سینما در اقصی نقاط جهان است و مگر می توان داستانی جز عاشورا یافت که توان تسخیر قلوب انسان ها از همه ملل و نژادها را داشته و در عین حال، گویای فرهنگ و آرمان های ملی ما نزد خارجی ها باشد؟ نمونه بارز استفاده از چنین سوژه بزرگ و سترگی، سریال «مختارنامه» است. سریالی که طی سال های اخیر و به بهانه های مختلف از سیما به نمایش درآمده است. آنچه سبب تأثیرگذاری بی نظیر «مختارنامه» بر مردم شد، شباهت زیاد ماجراها و کشمکش های متن آن با واقعیت های سیاسی و اجتماعی زمانه ماست. به گونه ای که در حین تماشای آن گاه فراموش می کنیم که «مختارنامه» به دوره ای دور از ما و حدود هزار و 400 سال پیش برمی گردد و دچار این پندار می شدیم که این روایت، شرح حال ماست. بدون تردید، این مهم به قابلیت بی نظیر و ذاتی عاشورا برمی گردد. «مختارنامه» نشان داد، نمایش عاشورا و به طور کلی تاریخ اسلام در سینما و تلویزیون نه تنها ارزش های فرهنگی و دینی دارد، بلکه دارای جذابیت های خارق العاده و حیرت انگیزی است. این سریال با همه ضعف ها و قوت هایش نشانه ای است برای مدیران و برنامه سازان سیما مبنی بر اینکه کشاندن مخاطب پای رسانه ملی تنها از طریق برنامه های پرزرق و برق امکان پذیر نیست. می توان از تاریخ، حماسه، دین و سیاست، فیلم و برنامه تولید کرد و در عین حال تماشاگر عام را نیز مجذوب کرد. فیلم «رستاخیز» نیز نمونه دیگری از پرداختن به قیام عاشوراست. این فیلم با وجود سرمایه گذاری هنگفت، به دلیل برخی تحریف های تاریخی صورت گرفته در متن فیلم، ضعف ساختاری و همچنین نمایش نه چندان مطلوب چهره اسوه های قیام کربلا از؛ جمله حضرت عباس(ع) فیلم موفقی محسوب نمی شود؛ اما با این تجربه و درس گرفتن از نقاط ضعف فیلم «رستاخیز» باید زمینه ساخت آثاری در شأن قیام اباعبدالله(ع) فراهم شود.
دوشنبه ، ۲۷مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تهران پرس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 21]