تبلیغات
تبلیغات متنی
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
محبوبترینها
راهنمای انتخاب شرکت‌های معتبر باربری برای حمل مایعات در ایران
چگونه اینورتر های صنعتی را عیب یابی و تعمیر کنیم؟
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1868184181
درس واشنگتن از جنگ بوسنی برای آینده سوریه
واضح آرشیو وب فارسی:عصر امروز: شکست استراتژی آمریکا در عراق و سوریه اعتقاد به توانایی رهبری آمریکا را به مخاطره انداخته است. با ادامه چنین وضعیتی، متحدان واشنگتن نیاز دارند که دیدگاه های خود را بدون تعارفات سیاسی تبادل و مطرح نمایند.به گزارش عصرامروز، پایگاه تحلیلی «نشنال اینترست» در گزارشی به قلم «جورج پترولکاس» به برخی شباهت ها میان جنگ سوریه و بوسنی اشاره کرد و تغییر رویکرد کاخ سفید در منطقه را لازمه حل جنگ سوریه دانست. در ابتدای این گزارش آمده است: اقدام عاقلانه برای ایالات متحده این است که بجای حفظ آنچه یک استراتژی در حال شکست محسوب می شود، رویکردی جدید را جایگزین نماید؛ همانند آنچه بیست سال پیش در بوسنی انجام داد. میان وضعیت سوریه امروز و بوسنی دیروز شباهت هایی وجود دارد ولی واشنگتن باید استراتژی زمان حال را در نظر داشته باشد. حملات هوایی علیه داعش از ابتدا دارای تاثیری محدود بوده و تعداد و سرعت این حملات نیز هرگز با آنچه در سخن مقامات ائتلاف شنیده شده، همخوانی ندارد. ارتش عراق _که به ادعای فرماندهان آمریکایی تحت تامین تسلیحاتی و دوره های آموزشی آنها قرار گرفته اند_ نشانه ای از حیات یا اثربخشی (علیه داعش) ندارند. سال گذشته وعده آزادی موصل داده شد که هنوز هم هیچ چشم اندازی برای تحقق آن مشاهده نمی شود. اخیرا کنگره آمریکا گزارشی را منتشر کرده که در آن به شکست در توقف جریان پیوستن جنگجویان خارجی از جمله آمریکایی ها به داعش اشاره شده است. جذب نیرو توسط داعش همانند جذب پروانه به شمع همچنان ادامه داشته و امکانات مالی داعش نیز همچنان به قوت پیشین خود باقی است. حدود ۵۰۰ میلیون دلار آمریکا برای ارائه آموزش نظامی به ۵ هزار جنگجوی ضدداعش اختصاص داده شد اما تنها شصت تن از آنها در عرصه عملی بکار آمده اند. آمریکا در سوریه همچنان استراتژی ابتدایی «اسد باید برود» را بدون هرگونه طرح عمیق تری برای دوره پس از آن، دنبال می کند. حتی با فرض اینکه یک دولت شورشی نیز در دمشق به مشروعیت برسد، برای حفظ چنین روندی شورشیانی که برچسب «میانه رو» بر آنها زده شده با رخنه افراطگرایان، شیعیان علوی و مسیحیان را در سوریه زنده نخواهند گذاشت. سنی هایی نیز که (احتمالا) از این دولت جدید حمایت خواهند کرد هم اکنون در حال فرار به اروپا هستند. با توجه به اینکه در حال حاضر بیش از نیمی از جمعیت سوریه یا بواسطه جنگ از کشور فراری شده و یا اردوگاه های پناهندگان در سایر کشورها مستقر هستند، کاهش جمعیت این کشور می تواند آینده ای خطرناک را برای آن رقم بزند: چه کسی قرار است کشور را (پس از اینهمه تخریب و نابودی) بازسازی کند؟ با این حساب، تثبیت اسد در قدرت برای کنترل سوریه در اولویت قرار دارد. در بخش دیگری از این گزارش تحلیلی آمده است: اینکه آمریکا از ورود نظامی روسیه به سوریه رضایت چندانی ندارد، قابل درک است اما واکنشی که تاکنون از خود نشان داده صبورانه نبوده و می تواند زمینه ساز دورانی شبیه به دوران جنگ سرد شود. واکنشی که ظاهرا از سوی رسانه ها و مقامات آمریکایی نشان داده می شود این است که «اقدام روسیه از روی ضعف، برای انحراف توجه عمومی از اوکراین و حفظ پایگاه دریایی طرطوس بوده و نه برای حمایت از اسد یا مبارزه با داعش». اعتراض به روسیه در وهله نخست می تواند افکار عمومی را منحرف سازد اما در پس آن نه راه حلی برای جنگ داخلی در سوریه است و نه افزایش ثبات داعش بعنوان یک دولت؛ ما (آمریکا) نیاز به سیاست داریم و نه لفاظی. ایده دردناکی که باید با آن مواجه شویم این است که دولت اسد با زور و یا توسط گروه های مخالف براندازی نمی شود و کشورهای همسایه باید این واقعیت را بپذیرند. طرح انتقالی که در آن حقوق اقلیت ها رعایت شده و گروه های شورشی نظیر جبهه النصره خلع سلاح شوند تنها با مشارکت با روسیه امکان پذیر است. آنگلا مرکل صدراعظم آلمان هفته گذشته اظهار داشت که پایان جنگ داخلی سوریه تنها با همکاری روسیه امکان پذیر است و اردوغان نیز امکان حضور بشار اسد در دوره ای انتقالی در یک سوریه جدید را بعید ندانست. خلا قدرتی که مسکو نگران آن است می تواند عرصه را برای بهره برداری هرچه بیشتر داعش فراهم نماید. برای بسیاری، انتقال مدیریت شده بشار اسد به مراتب بهتر از پیروزی داعش است. آمریکا هنوز این فرصت را دارد که آنچه در گذشته خود اجرا نموده را بازسازی کند. مساله این است که دو موضوع کاملا مجزا وجود دارد: جنگ داخلی سوریه و ظهور داعش که هر دو در یک منطقه جغرافیایی جهان (کشور سوریه) روی داده است. واشنگتن باید تصمیم بگیرد که تلاش های خود را بر روی کدامیک از این دو مساله متمرکز نماید. کمپین نظامی ضدداعش اگر تقویت نشود دستکم باید به همین منوال ادامه فعالیت دهد اما آمریکا باید تلاش های سیاسی خود را بر پایان دادن به جنگ داخلی سوریه متمرکز نماید. چنین کاری می تواند آنچه در مورد بوسنی روی داد را تکرار کند. (بی شک) تغییر در سیاست آمریکا به ارزیابی صادقانه، تبادل نظر صریح میان متحدان، لجاجت کمتر و شجاعت برای استقبال از تغییر نیاز دارد.
دوشنبه ، ۲۷مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر امروز]
[مشاهده در: www.asremrooz.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 31]
-
گوناگون
پربازدیدترینها