واضح آرشیو وب فارسی:ابتکار: * فرهاد اسماعیلی-در بین بلایای طبیعی سیل و زلزله بیشترین خرابی و کشته را از انسان ها گرفته اند. اگر نگاهی به آمار وقوع زلزله در جهان بیاندازیم در می یابیم که وقوع زلزله از 50 سال اخیر تاکنون سیر صعود به خود گرفته است و بر اساس آمارهای جهانی، ما هر سال شاهد 500 تا 600 هزار زلزله در جهان هستیم که 100 تا 150 زلزله توسط انسان احساس می شود. همچنین گزارش های زمین شناسی جهانی نشان می دهد که تعداد زمین لرزه های بزرگ به نسبت گذشته کاهش داشته است اما میزان مرگ و میر ناشی از زمین لرزه ها در آسیا بسیار افزایش پیدا کرده است. آنچه در چند سال گذشته نشان داده، اینکه ایران از نظر زلزله خیزی در کمربند زلزله قرار دارد و وجود گسل های بسیار در زیر ایران به ویژه تهران، احتمال خطر وقوع را افزایش می دهد. حال این پرسش پیش می آید که اگر درتهران زلزله رخ بدهد چه بر سر این شهر و مردم آن می آید؟ پاسخ به این پرسش از چند منظر قابل بررسی است. نخست از منظر شهری و ابنیه، دوم از منظر زیرساخت های تاسیساتی و در آخر هم از نظر بافت انسانی. آسیب بافت تهران اگر نگاهی به ساختمان های تهران و بافت ابنیه ای آن بیاندازیم می بینیم که شهر تهران از دو جهت آسیب پذیر است نخست اینکه بیش از 50 درصد بافت کنونی تهران فرسوده است. در حقیقت 30 درصد از بافت تهران بسیار آسیب پذیر است و با کمترین تکان تخریب می شود. از سوی دیگر ساختمان هایی که در تهران سر به فلک کشیده اند در بسیاری موارد استحکام لازم را برابر زلزله ندارند و با وقوع زلزله بالای 5 ریشتر امکان تخریب و آوار شدن آنها وجود دارد. این دو خطر بالقوه در بخش بناها تهران را تهدید می کند. هر چند در چند سال گذشته تلاشهای زیادی برای نوسازی بافت های فرسوده شده است اما این نوسازی ها در برخی موارد با تخلفاتی مواجه بود که خود به این آسیب دامن می زند. از سوی دیگر سرعت فرسودگی در تهران بیشتر از نوسازی بافت های فرسوده است و این موضوع نیز به آسیب پذیری تهران کمک می کند. آسیب زیرساخت های تاسیساتی تهران شهری است که تمامی لوله های گاز آن در زیر زمین است و سیمهای برق هم بالای سر مردم. اگر در تهران زلزله ای بالای 6 ریشتر رخ دهد و باعث شکستگی لوله های گاز شود و قطع سیم های برق را نیز باعث شود آن هنگام فاجعه ای در تهران رخ می دهد که تهران را به شهر آتش تبدیل می کند و انسان ها به جای اینکه بر اثر آوار جان خود را از دست بدهند، بر اثر سوختگی کشته می شوند و این نوع مرگ بسیار دهشتناک است. خطر دیگر در بحث زیرساخت ها فاضلاب تهران است که در صورت وقوع زلزله، سیلی در جنوب تهران رخ می دهد و بخشی از خرابی هم به دلیل آن رخ می دهد. همچنین قنات های موجود در زیر تهران، خود خطری بالقوه هستند و در صورت نشست زمین، رانش زمین در تهران را به همراه دارد. آسیب انسانی نکته دیگر در هنگام وقوع زلزله در تهران، مشکل خود شهروندان هستند که برای خروج از تهران به هر کاری دست می زنند و این کار باعث ایجاد موجی از وحشت در این شهر شده و ترافیکی چند 10 کیلومتری را ایجاد می کند. در حقیقت بخشی از کشتگان شهر در زمان وقوع زلزله کسانی هستند که در فشار یا زیر پا له می شوند. حال با تمام این موارد ذکر شده، آنچه باقی می ماند، آموزش های لازم در این باره است تا به این صورت بخشی از این آسیب ها کاهش پیدا کند. اما مواردی مانند بافت شهری اجتناب ناپذیر است و نمی توان آنرا تغییر داد. بلکه باید به نوسازی بافت فرسوده سرعت داد که این هم مسیر نمی شود مگر با تلاش دولت برای جذب سرمایه های خصوصی برای نوسازی بافت فرسوده.
دوشنبه ، ۲۷مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ابتکار]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 21]