واضح آرشیو وب فارسی:نما: به گزارش نما به نقل از ایران ورزشی، رکن اول برای قهرمانی یک تیم داشتن خط دفاعی مستحکم است نه صرفا خط حمله ای کوشا و پرکار. استقلال اگر می خواهد در این فصل دستش از رسیدن به جام کوتاه نماند باید رتبه دفاعی اش در لیگ را عمیقا جدی بگیرد. پرویز مظلومی اگر به جدول خوب بنگرد، که آنقدر زیرک هست که بنگرد، می بیند که تیمش در جدول بهترین مدافعان لیگ جایی بهتر از دوازدهم ندارد. هر چند که او به واسطه بردها و گلزنی های شاگردانش صدر جدول را به لحاظ امتیازی تجربه می کند. اشاره به خط دفاع استقلال هشداری جدی است برای مرد سرد و گرم چشیده باشگاه استقلال تا بداند در لایه های زیرین تیمش چه می گذرد... زیر پوست استقلال چه می گذرد؟ از دیدن این استقلال چه برداشت هایی می توان داشت؟ هشت هفته از لیگ گذشته است و اکنون شاید زمان مناسبی برای ارزیابی باشد. استقلال را تیم امیدوارکننده ای در بخش هجومی می بینیم. تیمی که قادر بود در همین هفته هایی که از شروع لیگ گذشته است، چهارده گل به ثمر برساند. گل هایی که حالا آبی ها را به هجومی ترین تیم لیگ بدل ساخته است. تیمی رعب آور در خط حمله. تیمی آرمانی در خط آتش با زوایا و جاذبه های بسیار. استقلال در خط آتش ستودنی است. چهارده گل در هشت بازی نشانه هایی از تداوم یافتن آن تیم های گلزن و رویایی است که بارها در لیگ پیش روی مان قرارگرفته است. استقلال پیش ترها هم در لیگ تیمی بود گلزن که اگر همین حالا بخواهیم اشاره ای دوباره به مجموع گل های زده آبی ها در پانزدهمین دوره لیگ داشته باشیم به این نتیجه می رسیم که استقلال هجومی ترین تیم تاریخ است با بیشترین برد. همین استقلال که بردها و گل های زده اش زبانزد است اما تنها 3 قهرمانی در لیگ به دست آورده که اگر واکاوی مناسبی از وقایع داشته باشیم به چرایی محدودیت قهرمانی ها پی می بریم. در واقع استقلال با این هیبت و با این سرشت پیروزی خواه و نترس مقابل دروازه حریفان بایستی قهرمانی های بیشتری به چنگ می آورد اما آنچه در تمام ادوار استقلال را از قهرمانی های بیشتر محروم کرده نداشتن هارمونی و استحکام لازم در خط دفاع است. چیزی شبیه آنچه در همین فصل در حال رقم خوردن است. استقلال را اگر همین حالا با وجود تعدد پیروزی هایش در تمام دوران لیگ و تعدد گل های زده اش با سه قهرمانی، پایین تر از سپاهان می بینیم دلیلش برخورداری از خط دفاعی آسان گیر است. نمونه ای نظیر همین رخداد فصل پانزدهم که اگر تداوم داشته باشد بی تعارف دوباره استقلال را از رسیدن به سکوی نخست محروم خواهد کرد کما اینکه شاید همچنان بهترین خط حمله باشد و در این فصل نیز بیشترین گل را به ثمر برساند. یکی از قواعدی که تیم های قهرمانی خواه باید در راه رسیدن به اهداف خود رعایت کرده و همچون اصولی پایدار به دست فراموشی نسپارند، داشتن خط دفاعی پرکار، با کمترین ضریب اشتباه و بی نهایت سختگیر است. استقلال این فصل اگرچه در فاز هجومی بهترین است و تیمی دارد رویایی با چهارده گل زده اما در خط دفاع تیمی است نگران کننده. استقلال تاکنون 9 بار دروازه خود را به روی مهاجمان حریف باز شده دیده است. این مقدار گل خورده آبی ها را به لحاظ اجرای کارهای دفاعی در رتبه دوازدهم جدول قرار داده است. جایگاهی که برای تیم صدر جدول بسیار نازل و بحث برانگیز است. چرا استقلال مظلومی وقتی به لحاظ دفاعی مورد سنجش و ارزیابی قرار می گیرد تا این اندازه افت می کند و به جرگه تیم های فرودست لیگ ملحق می شود؟ گرچه گل زده و تفاضل گل معیار مهم تری برای تعیین جایگاه در صورت هم امتیاز بودن است که استقلال وضعیت رو به راهی دارد اما این امیدواری در حالی پایدار می ماند که خط دفاع پراشتباه سر این تیم را بر باد ندهد و آبی ها به روزی دچار نشوند که رسیدن به همین جایگاهی که اکنون در سیطره شان است، آرزو و آمال شود. البته همیشه راهکار پیش رو است و هیچ مساله ای لاینحل نمی ماند. فی الحال استقلال را هم در صدر جدول می بینیم که محصول همین خط آتش است. در مشهد گوشه هایی از تزلزل در ناحیه دفاعی استقلال به چشم خورد. هر چند که مدافع حریف خوب به صف بازیکنان مظلومی پیوست و الحق والانصاف ضربه سری به سمت دروازه خودی شلیک کرد که نه شهباززاده می توانست نه پروپژیچ و برهانی. استقلال در مشهد تیمی بود به لحاظ دفاعی فاقد استواری لازم. به نحوی که بارها تا آستانه بازشدن دروازه اش پیش رفت. بازی های سخت نیز همان گونه که پیش تر گفته شد، تازه از راه خواهد رسید. بازی هایی بس دشوار که آبی ها تاکنون یکی از آنها را مقابل ذوب آهن تجربه کرده اند که منجر به باخت هم شده است. تداوم صدرنشینی برای تیمی که مظلومی ساخته؛ تیمی که جوان است و با اسامی تازه ای برابرمان ایستاده، مجموعه ای از بازیکنان تازه از راه رسیده و نوشکفته در فوتبال ایران، ممکن نیست مگر با تغییر نگرش تاکتیکی و تکنیکی در بازی های آتی. استقلال البته هر قدر هم که خط دفاع ناهماهنگی داشته باشد، خرده ای به دروازه بانش نیست. مهدی رحمتی در همین بازی با پدیده به زعم آنها که بازی را به نظاره نشستند چندین موقعیت گل صددرصد را از حریف سلب کرد و توانست ناجی تیمش باشد. هر چند او گلی خورد که انتظارش را نمی رفت اما به واقع موقعیت هایی را مهار کرد که برای حریف بسیار حیاتی بود. مهدی رحمتی در خلق این خط دفاع کمترین نقش را دارد و عمیقا دروازه بانی است که می شود در بازی های مهم روی مهارت هایش حساب کرد. در نکوهش خط دفاع استقلال شماره یک مورد منظور نیست و ارکان دفاع اعم از مدافع میانی و کناری و ایضا هافبک های دفاعی می توانند شامل این نقد باشند. تکمله: قهرمانی استقلال در فصل دوازدهم را به یاد بیاورید. آن استقلال متشکل از بهترین بازیکنان دفاعی و همین رحمتی که آن فصل نیز در چارچوب دروازه قرار داشت بود که توانست با رکوردی جاودانه ضمن کسب بهترین خط دفاع تمام ادوار لیگ قهرمان هم باشد. آن استقلال گرچه در خط حمله تیم همه ساله نبود اما از این مزیت بیشترین بهره را برد و در نهایت توفیق کسب عنوان قهرمانی را به دست آورد. در فصول بعد اگر استقلال را ناکام در کسب عنوان قهرمانی دیدیم؛ یعنی در فصل سیزدهم و چهاردهم، یکی از عمده دلایلش نداشتن ثبات در خط دفاع بود. در آن دو فصل استقلالی بی سازمان و فاقد هماهنگی را در خط حمله مشاهده کردیم که در نهایت توفیقی هم به دست نیاورد...
یکشنبه ، ۲۶مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نما]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 15]