واضح آرشیو وب فارسی:سلامت نیوز: سلامت نیوز :باران می بارید و زن و مرد اول یک کوچه روبه روی کلانتری بحث می کردند. هر دو موقع حرف زدن دست هایشان را به طرف یکدیگر می گرفتند. انگار هم نه انگار که باران هر دوی آن ها را خیس کرده بود. هر دقیقه جدی تر و بلندتر از دقیقه قبل به بحثشان ادامه می دادند. به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه بهار زن 28 ساله مانتوی سبز روشن به تن داشت و باران سرشانه های آن را لجنی کرده بود. مرد هم که تقریبا 35 ساله به نظر می رسید پیراهن رسمی مشکی به تن داشت و موهایش تقریبا بلند بود. وقتی که دانه های باران را روی صورتش حس می کرد با گوشه انگشت شست دست راستش آن ها را از پاک می کرد. او همان دستش را با حالت تهدید به سمت زن می گرفت و صدایش را بالا می برد. زن هم در مقابل فریاد می کشید. فریادهایشان توجه مردم را جلب می کرد اما رفتار آن ها طوری بود که انگار در اتاقی تنها هستند و کسی اطرافشان نیست. مرد مسنی به سمت آن ها آمد و سعی کرد جدایشان کند، اما مرد او را کنار زد و بحثش را با زن ادامه داد. مرد رو به زن گفت: «من خودم دیدم که سوار ماشینش شدی و رفتی. انکار نکن. چطور توانستی این قدر زود این کار را بکنی؟» همین ها را که می گفت از شدت عصبانیت به صورت زن سیلی زد. دو سرباز به سمت آن ها آمدند و مرد و زن را به کلانتری بردند. زن دستش را روی نیمی از صورتش گذاشته بود و آرام اشک می ریخت. همراه آن ها به کلانتری می ر وم. مرد گوشه ای از راهرو روی صندلی نیم خیز نشست و سرش را در دستانش گرفت. زن هم طرف دیگر راهرو ایستاد. سمتش می روم و شروع به حرف زدن می کنم. گریه می کند و می پرسد: «صورتم چیزی شده؟» صورتش را نگاه می کنم. قرمز شده، کمی باد کرده و جای دستان مرد روی صورتش باقی مانده است. می پرسد آینه دارم یا نه و با دیدن خود در آینه داد می زند و رو به مرد می گوید: «بدبختت می کنم، دیه اش را می گیرم.» رو به من ادامه می دهد: «این مرد که من را کتک زد همسر سابقم بود. حدود 6 ماه می شود که از هم توافقی جدا شده ایم. خودش می گفت دیگر نمی تواند تحملم کند. من در یک آژانس هوایی کار می کنم و خودش مدیر فروش شرکت بازرگانی است و با هم در محل کار آشنا شدیم و ازدواج کردیم. تا یک سال اول زندگی مشترکمان نمی دانستم به این اندازه شکاک است ولی به مرور زمان این اخلاقش مشخص شد. ما قبل ازدواج با هم هماهنگ کرده بودیم که من کارم را داشته باشم و مانعی برای کار کردنم نباشد، ولی بعدا شروع به بهانه گرفتن کرد. هر روز یک مسئله ای را بزرگ می کرد و بر سر آن بحثمان می شد. کار به جایی رسید که به خانواده ام شک کرده بود. چند باری در میهمانی های خانوادگی برخورد بدی با پسرهای مجرد خانواده کرد که با آن ها صحبت می کردم و باعث رنجش آن ها و آبروریزی من شد. چند بار که این کار را تکرار کرد، خیلی کم در میهمانی ها شرکت کردم و هر بار به بهانه ای از رفتن به میهمانی و جشن های ازدواج امتناع می کردم. این کارها را می کرد که از رفتن به کار منصرف شوم، ولی من حاضر بودم برای کار کردن با او بجنگم و خودش هم این را می دانست. من را به شدت منزوی کرده بود و به خاطر برخورد بدش دوست های صمیمی ام دیگر سراغم را نمی گرفتند. این وضع هم برای من و هم برای خودش به شدت آزاردهنده بود تا جایی که تصمیم گرفتیم برای اذیت نکردن همدیگر جدا شویم. زمانی که جدا شدیم تا یک ماه خبری از او نشد، ولی بعد از یک ماه مزاحمت هایش شروع شد. جلوی در خانه مان می ایستاد و بعد تعقیبم می کرد که ببیند با چه کسی رفت و آمد می کنم. یک بار که همکار پدرم دنبالم آمد که من را به خانه شان ببرد، جلوی ماشین را گرفت و با او درگیر شد و او را زخمی کرد ولی همکار پدرم به دلیل احترامی که به پدرم می گذاشت از شکایتش گذشت و او را بخشید. آخرین بار هم دیشب بعد از چند بار تهدید جلوی محل کارم آمد و با دادوبیداد و حرف های رکیک آبرویم را پیش همکارانم برد. امروز هم به همین دلیل به کلانتری آمدم تا از او شکایت کنم. امروز دنبالم آمده و می گوید می دانسته که در مدت زمان ازدواجمان با همکارم رابطه داشتم و به همان خاطر از او جدا شدم. » به اینجا که می رسد هر دوشان را از اتاق صدا می کنند. پیش از داخل شدن دوباره صدای جر و بحثشان بلند می شود. احتمالا این بار بخششی در کار نخواهد بود.
یکشنبه ، ۲۶مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سلامت نیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 32]