واضح آرشیو وب فارسی:تیار: تاریخ عاشورا نشان داد که زن نیز می تواند در جهت نیل به والاترین مقام انسانی ،هم پای مردان و شهیدان اسلام ، برای تجدید بنای اسلام و قرآن قیام کند.به گزارش تیار ؛ تاریخ عاشورا نشان داد که زن نیز می تواند در جهت نیل به والاترین مقام انسانی ،هم پای مردان و شهیدان اسلام ، برای تجدید بنای اسلام و قرآن قیام کند و تربیت والای انسانی خود را به جهانیان بنمایاند که چگونه فرصت ابراز شخصیت و تجلی نفخة الهی راداراست آن جا که حضرت زینب در کاخ یزید بعد از آن مصیبت های بزرگ ، با کمال شجاعت ، اعتماد به نفس و اتکال به خداوند می فرماید: «ما رایت الا جمیلا» عظمت زن نمونه اسلامی را در معرض دید همگان می گذارد و اثبات موجودیت و حقانیت خویش رابه نام دخت پیامبر تنها جایی که حضرت برای معرفی خود برای حاضران قسی القلب این لفظ را بکار می گیرند و ادامه دهنده رسالت حسینی قرار می دهد و به این وسیله بذر انقلاب حسینی را در جهان هستی می کارد. ویژگی عمده زنان عاشورایی ، در نهضت عاشورا بطور خلاصه و فهرست وار عبارت بود ا زنان سرشار از عاطفه ، احساس ، علاقه مند به زندگی که در سایة تعلیم و تربیت الهی ، توانستند مدیر شایسته ای برای هستی خویش باشند و با تمامی ویژگی ها و علایق زنانگی ، با اولویت قرار دادن اصل تعهد و مسئولیت زندگی ، بدون اضطراب و دغدغه خانواده و قبیله و بهره گیری از دنیای مادی شرف و فضیلت ابدی را برای خویش خریداری کردند و مظهر یک زن مسئول و مبارز در برابر زمان و سرنوشت جامعه شدند . زنان در نهضت عاشورا پیرامون زنان در حادثه کربلا در دو محور سخن مى توان گفت:یکى آنکه آنان چند نفر و چه کسانى بودند،دیگر آنکه چه نقشى داشتند زنانى که در کربلا حضور داشتند،برخى از اولاد على علیه السلام بودند و برخى جز آنان،چه از بنى هاشم یا دیگران زینب،ام کلثوم، فاطمه، صفیه،رقیه و ام هانى بودند، فاطمه و سکینه،دختران سیدالشهدا علیه السلام بودند،رباب، عاتکه، مادر محسن بن حسن، دختر مسلم بن عقیل، فضه نوبیه، کنیز ام حسین علیه السلام و مادر وهب بن عبد الله نیز از زنان حاضر در کربلا بودند. 5نفر زن که از خیام حسینى به طرف دشمن بیرون آمدند،عبارت بودند از: کنیز مسلم بن عوسجه، ام وهب زن عبد الله کلبى، مادر عبد الله کلبى، مادر عمر بن جناده، زینب کبرى علیه السلام . زنى که در عاشورا شهید شد،مادر وهب بود،بانوى نمیریه قاسطیه،زن عبد الله بن عمیر کلبى که بر بالین شوهر آمد و از خدا آرزوى شهادت کرد و همانجا با عمود غلام شمر که بر سرش فرود آورد،کشته شد . در عاشورا دو زن از فرط عصبیت و احساس،به حمایت از امام برخاستند و جنگیدند: یکى مادر عبد الله بن عمر که پس از شهادت فرزند،با عمود خیمه به طرف دشمن روى کرد و امام او را برگرداند دیگرى مادر عمرو بن جناده که پس از شهادت پسرش،سر او را گرفت و مردى را به وسیله آن کشت،سپس شمشیرى گرفت و با رجزخوانى به میدان رفت،که امام حسین علیه السلام او را به خیمه ها برگرداند. دلهم،دختر عمر(همسر زهیربن قین ( نیز در راه کربلا به اتفاق شوهرش به کاروان حسینى پیوست.زهیر بیشتر تحت تاثیر سخنان همسرش حسینى شد و به امام پیوست. رباب،دختر امرء القیس کلبى،همسر امام حسین علیه السلام نیز در کربلا حضور داشت،مادر سکینه و عبد الله. زنى از قبیله بکر بنوائل نیزحضور داشت،که ابتدا با شوهرش در سپاه ابن سعد بود،ولى هنگام حمله سپاهیان کوفه به خیمه هاى اهل بیت،شمشیرى برداشت و رو به خیمه ها آمد و آل بکر بن وائل را به یارى طلبید . زینب کبرى و ام کلثوم،دختران امیر المؤمنین علیه السلام ،همچنین فاطمه دختر امام حسین علیه السلام نیز جزو اسیران بودند و در کوفه و...سخنرانیهاى افشاگر داشتند. مجموعه این بانوان، همراه کودکان خردسال،کاروان اسراى اهل بیت را تشکیل مى دادند که پس از شهادت امام و حمله سپاه کوفه به خیمه ها،ابتدا در صحرا متفرق شدند،سپس بصورت گروهى واسیربه کوفه و ازآنجا به شام فرستاده شدند . اما در باره حضور این زنان در حادثه عاشورا بیشتر به محور«پیام رسانى » البته جهات دیگرى نیز وجود داشت که فهرست وار به آنها اشاره مى شود که هر کدام مى تواند به عنوان «درس » مورد توجه باشد: 1) مشارکت زنان در جهاد شرکت در جبهه پیکار و همدلى و همراهى با نهضت مردانه امام حسین و مشارکت در ابعاد مختلف آن از جلوه هاى این حضور است چه همکارى طوعه در کوفه با نهضت مسلم،چه همراهى همسران برخى از شهداى کربلا،چه حتى اعتراض و انتقاد برخى همسران سپاه کوفه به جنایتهاى شوهرانشان مثل زن خولى . 2) آموزش صبر روحیه مقاومت و تحمل زنان به شهادتها در کربلا درس دیگر نهضت بود.اوج این صبورى و پایدارى در رفتار و روحیات زینب کبرى علیه السلام جلوه گر بود . 3) پیام رسانى افشاگریهاى زنان و دختران کاروان کربلا چه در سفر اسارت و چه پس ازبازگشت به مدینه.پاسدارى از خون شهدا بود.سخنان بانوان،هم به صورت خطبه جلوه داشت،هم گفتگوهاى پراکنده به تناسب زمان و مکان . 4) روحیه بخشى در بسیارى از جنگها حضور تشویق آمیز زنان در جبهه،به رزمندگان روحیه مى بخشید.در کربلا نیز مادران و همسران بعضى از شهدا این نقش را داشتند . 5) پرستارى رسیدگى به بیماران و مداواى مجروحان از نقشهاى دیگر زنان در جبهه ها، ازجمله در عاشوراست.نقش پرستارى و مراقبت حضرت زینب از امام سجاد علیه السلام یکى از این نمونه هاست. 6) مدیریت بروز صحنه هاى دشوار و بحرانى،استعدادهاى افراد را شکوفا مى سازد . نقش حضرت زینب در نهضت عاشورا و سرپرستى کاروان اسرا،درس «مدیریت درشرایطبحران » را مى آموزد.وى مجموعه بازمانده را در راستاى اهداف نهضت،هدایت کرد و با هراقدام خنثى کننده نتایج عاشورا از سوى دشمن،مقابله نمود و نقشه هاى دشمن را خنثىساخت . 7) حفظ ارزشها درس دیگر زنان قهرمان در کربلا،حفظ ارزشهاى دینى و اعتراض به هتک حرمت خاندان نبوت و رعایت عفاف و حجاب در برابر چشم هاى آلوده است.زنان اهل بیت،باآنکه اسیر بودند و لباسها و خیمه هایشان غارت شده بود و با وضع نامطلوب در معرض دیدتماشاچیان بودند،اما اعتراض کنان،بر حفظ عفاف تاکید مى ورزیدند.ام کلثوم در کوفه فریادکشید که آیا شرم نمى کنید براى تماشاى اهل بیت پیامبر جمع شده اید؟ 8) تغییر ماهیت اسارت اسارت را به آزادى بخشى تبدیل کردند و در قالباسارت،به اسیران واقعى درس حریت و آزادگى دادند . 9)عمق بخشیدن به بعد عاطفى و تراژدیک کربلا گریه ها،شیونها،عزادارى بر شهدا و تحریک عواطف مردم،به ماجراى کربلا عمق بخشید و بر احساسات نیز تاثیر گذاشت و از این رهگذر،ماندگارتر شد. انتهای پیام/
شنبه ، ۲۵مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تیار]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 7]