واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: شنبه ۲۵ مهر ۱۳۹۴ - ۱۰:۴۰
یک مربی بدنسازی نسبت به تصورات آرمان گرایانه "بدنسازی زودپز" و خطرات ناشی از آن هشدار داد. علی یوسفی کیا در گفت و گو با خبرنگار علم ورزش ایسنا، درباره مشکلات، دغدغه ها و تصورات نادرست بدنسازان و خطراتی که در کمین آنهاست به نکات مهمی اشاره کرد. *ثبات، تعادل و افزایش ظرفیت قلبی عروقی هدف اول است این مربی بدنسازی با تقسیم دوره بدنسازی به سه قسمت، گفت: برای بدنسازان آماتور باید دوره بدنسازی در سه بخش طراحی شود. در بخش اول که دوره آغازین کار است، بدنساز در مرحله سازگاری قرار دارد. مربی در این قسمت باید تلاش کند تا با تقویت لیگامانها، افزایش استقامت قلبی و عروقی و استقامت عضلانی ورزشکار را برای مرحله بعد آماده کند. در این دوره معمولا تمرینات در قالب سه جلسه تمرینی و با الگوی دایره ای به ورزشکار داده می شود تا بر یک توده عضلانی خاص فشار بیش از اندازه نیاید و عضلات به تناوب درگیر شوند. در مرحله دوم تمرین وارد مرحله جدیدی می شود که در آن عضلات بزرگ که عضلات ثبات دهنده بدن هستند درگیر می شوند. عضلاتی مانند، سینه، شانه، زیربغل، چهارسر و فیله. در این مرحله چندان با عضلات کوچکتر مانند گردن، بازو و ساعد کاری نداریم و لزومی ندارد تمرین های مربوط به این عضلات هر جلسه انجام شود. در مرحله سوم، هدفی که ورزشکار را مصمم کرده که وارد بدنسازی شود، از سوی مربی پیگیری می شود، این هدف می تواند وزن گرفتن، لاغر کردن، افزایش حجم، تقویت عضلات خاص یا چیز دیگری باشد. نکته مهم اینجاست که هدف ورزشکار هر چیزی که باشد انجام دو مرحله اول الزامی است. * هدف اصلی مربی آگاهی دادن به بدنساز است یوسفی کیا با اشاره به تصورات آرمان گرایانه بدنسازان آماتور گفت: متاسفانه بسیاری از کسانی که وارد بدنسازی می شوند دید درستی ندارند و با الگو قراردادن اطرافیان و یا رسیدن به یک فیزیک و جثه خاص وارد کار می شوند. کار اصلی یک مربی نه دادن یک برنامه صحیح و آموزش بدنسازی که دادن آگاهی به این افراد است. بدنسازی ورزش دشوار و پرزحمتی است و برخی افراد علاقه دارند که بدون داشتن سابقه تمرینی زیاد در کوتاه مدت فیزیک متفاوتی به دست بیاورند. آگاهی دادن به این دسته ورزشکاران مهم ترین کار یک مربی است. * بدنسازان انتظارات واهی نداشته باشند دارنده مدرک مربیگیری بدنسازی با اشاره به فیزیولوژی بدن خاطرنشان کرد: رشد طبیعی بدن در ورزشکاران آماتور در زمان کوتاه به اندازه ای نیست که قابل ملاحظه باشد. این گونه نیست که بعد از یک سال تغییر شدیدا محسوسی به وجود بیاید. در بدن بدنساز در دوره نخست تمرین، تغییراتی ایجاد می شود که به سایز او ارتباطی ندارد. این تغییرات عبارتند از افزایش تعادل، افزایش استقامت، افزایش ظرفیت تنفسی و قلبی- عروقی، افزایش قدرت بدنی که اصطلاحا به آن زور گفته می شود و افزایش استقامت عضلانی. بنابراین بدنسازان آماتور انتظار واهی نداشته باشند که پس از دوره ای کوتاه، اندام یک بدنساز حرفهای را پیدا کنند چرا که در روند طبیعی بدنسازی بدون مصرف دارو این اتفاق در زمان اندک رخ نمی دهد. * نبوغ در سادگی است این مربی بدنساز که مدال نقره کشتی فرنگی نوجوانان آسیا را نیز در کارنامه دارد، با اشاره به خطرات بدنسازی غیراصولی هشدار داد: متاسفانه برخی مربیان به دلیل عدم آگاهی و یا شاید جلب توجه بیشتر شاگردان خود به یک سری حرکات پیچیده روی می آورند که می تواند آسیب زا باشد. این در حالی است که تمام مربیان حرفه ای در دنیا به این مساله اشاره دارند که اصل بدنسازی بر سادگی حرکات استوار است. گرم نکردن درست، نداشتن تمرکز، خستگی فکری و جسمی و شیوه غلط اجرای حرکت از دیگر دلایل آسیب زا در بدنسازی هستند. گاهی در باشگاه ها به چشم خودم دیده ام که حرکاتی به بدنسازان تازه کار توسط مربیان داده می شود که از ورزشکار حرفه ای هم انتظار نمی رود. دید سنتی مربیان بدنسازی در شهرستان ها بیشتر است اما در تهران وضعیت به نسبت بهتر است و دوره ها و کلاس های بیشتری برای مربیان گذاشته می شود. اگر هنوز مصرف دارو و مکمل های غیرمجاز در سطح باشگاه ها دیده میشود بیشتر به دلیل اصرار و تمایل خود ورزشکار است و گرنه مربیان حرفه ای نسبت به عواقب این مساله آگاهی کامل دارند. *بدنسازی زودپز نیست! وی در پاسخ به این سوال که پس از چه مدت می توان انتظار افزایش حجم داشت، گفت: اولویت در بدنسازی در تغییراتی است که به آن اشاره کردم. در مساله هایپرتروفی یا همان افزایش حجم فقط زمان موثر نیست و چندین مساله می تواند تاثیر داشته باشد. اولا که ژنتیک و استعداد بدنی افراد با هم فرق می کند، کار و برنامه یکسان روی دو فرد با جثه یکسان ممکن است نتیجه یکسانی نداشته باشد. هر بدنی این ظرفیت را ندارد که رشد سریع داشته باشد. نمی توان به زمان خاصی اشاره کرد، بدنسازی زودپز نیست اما متاسفانه آنهایی که این درک صحیح را ندارند پس از مدتی که به زعم خود نتیجه لازم را نگرفتند به مصرف داروها و مکمل هایی روی می آورند که هدف اصلی بدنسازی یعنی سلامت را تحت الشعاع قرار می دهد. * مضرات مصرف دارو فراتر از خوابیدن بدن است وی در مورد مصرف دارو برای افزایش حجم گفت: افزایش حجم به دو شکل کوتاه مدت و دراز مدت رخ می دهد. شکل کوتاه مدت آن که پس از کمی تمرین به دست می آید به دلیل تجمع آب در خون بدن است. کسانی که دوره افزایش حجم را به شکل نادرست و با مصرف دارو پشت سر می گذارند، پس از قطع مصرف نه تنها حجم به دست آورده را تا حد زیادی از دست می دهند بلکه مشکلات قلبی، کبدی و عروقی هم برایشان پیش می آید. البته کسانی هم که به شکل طبیعی افزایش حجم به دست آورده اند پس از قطع تمرین ممکن است دچار مشکلاتی شوند. وظیفه مربیان این است که تمرینات این افراد را به مرور سبک کنند تا سطح پروتئینی بدن آنها به یکباره دچار تغییر نشود، چرا که قطع ناگهانی ورزش و تمرین شدید خطرناک است. * چرا دارو نه؟ این مربی بدنسازی ادامه داد: از نام دارو مشخص است که باید برای افرادی تجویز شود که مشکل خاصی دارند و مصرف آن برای افراد سالم و عادی قطعا عوارض دارد. بحث مکمل از دارو جداست. از نظر علمی ثابت شده که داروها چه تاثیر نیروزایی داشته باشند چه نداشته باشند برای بدن ضرر دارند اما مکمل های مجاز تحت شرایطی قابل تجویز هستند. مکمل های تقویتی یا ویتامینی یا مکمل های مواد معدنی برای افرادی که نیاز به آن دارند تجویز می شود و عوارض خاصی را هم برای ورزشکار به دنبال ندارد. البته کسانی که به طور حرفه ای بدنسازی می کنند از جایی به بعد به مصرف داروها روی می آورند که این امری رایج است ولی این مساله به آماتورها اصلا توصیه نمی شود. * مثلث "تمرین، استراحت و تغذیه" وی در پایان گفت: برای نتیجه گرفتن از بدنسازی باید سه ضلع تمرین، استراحت و تغذیه آن هم به شکل صحیح وجود داشته باشد. نبود هر یک از این سه ضلع مثلث باعث میشود نتیجه مطلوب به دست نیاید. بدنسازی دراز مدت می تواند افزایش حجم نسبی و اندام متناسب را هم برای ورزشکاران تضمین کند، به شرطی که تصورات نادرست خود را کنار بگذارند و با صبر حوصله زحمت بکشند. در این صورت می توانند به افزایش سطح سلامتی خود در سنین بالا کمک کنند. انتهای پیام
کد خبرنگار:
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 13]