واضح آرشیو وب فارسی:اکوفارس: اکوفارس: هزینه احداث یک واحد برق خورشیدی با ظرفیت های صنعتی یا تجهیز نیروگاه بادی و یا نیروگاه های زباله سوز بسیار بالا است. در تمامی این نوع نیروگاه ها برق تولیدی پرنوسان بوده و برای رفع این نقیصه الزاماً باید شبکه های توزیع قوی تر و گسترده تری ایجاد کرد که خود مستلزم صرف هزینه های قابل توجهی است.به گزارش اکوفارس به نقل از پول نیوز، با افزایش جمعیت و ارتقای استانداردهای زندگی، میزان تقاضای جهانی و ملی برای برقرو به افزایش می باشد. این انرژی، که پاک به دست مصرف کننده می رسد،نوعی انرژی واسطه ای و حاصل تبدیل سایر پتانسیل های طبیعی است. زغال سنگ، نفت و مشتقات آن، گاز طبیعی، نیروی آب ذخیره شده در پشت سدها، تجزیه ی بی هوازی زباله ها، زیست توده ها و انرژی های تجدید شدنی مانند خورشید، باد وامواج دریا از منابع طبیعی هستند که امکان تولید برق را می دهند. اما کدام یک از این منابع می توانند ضمن ایراد کمترین خسارت به محیط زیست، ارزان ترین نوع برق را در اختیار کاربران قرار دهند؟ با توجه به اهداف این یادداشت لازم است از دیدگاه محدودیت دسترسی به انرژی، ملاحظات محیط زیستی و نهایتاً پارامترهای اقتصادی این منابع تولید برق مورد بررسی قرار گیرند. سهولت در دسترسی به منابع ایران در رتبه ی دوم کشورهای دارای منابع گاز و چهارمین کشور دارای ذخایر نفت جهان است. حجم ذخایر بالای اثبات شده ی این منابع طبیعی در کشور و شبکه های گسترده انتقال آن هامی تواند نقطه اتکایی برای توسعه ی برق مبتنی برای استفاده از منابع سوخت های یاد در سراسر کشور باشد. اما چنین نیروگاه هایی، به ویژه انواع سیکل ترکیبی برای تولید برق نیاز به آب نیز دارند. طبیعت خشک ابران، که با خشکسالی های اخیر نمودبیشتریپیدا کرده، توسعه ی چنین نیروگاه هایی را با محدودیت مواجه می سازد. بخش عمده ای از کشور، به جهت شرایط زمین شناختی، فاقد منابع ارزشمندی از زغال سنگ هستند. معادن زغال سنگ کشور محدود به شمال و مرکز ایران می شوند. معادنی که به هیچ وجه از نظر حجم ذخیره با نمونه های جهانی قابل مقایسه نیستند. ضمن آن که از نظر عناصر مضر همراه نیز شرایط چندان مطلوبی ندارند. با این حال زغال سنگ های ایران، به ویژه در نواحی شمالی از نوع حرارتی بوده و مناسب استفاده در نیروگاه های با سوخت زغال سنگ هستند. از نظر برق آبی نیز سرمایه گذاری های گسترده ی دولت در نواحی مختلف کشور، به ویژه شمال و غرب، امکان بهره برداری را از این منبع در تولید برق را میسر می سازد. اما منابع محدود آبی در سال های اخیر باعث کاهش رغبت دولت و بی اعتمادی اجتماع به پدیده ی سدسازی شده است. رخدادی که شاید مانع افزایش چشمگیر سهم این نوع برق در سبد تولید آن در کشور شود. از نظر انرژی خورشیدی، پهنه های وسبع بیابانی با روزهای متمادی آفتاب گیری، ایران را در موقعیت منحصر به فردی قرار می دهد. منابع بادی کشور نیز به صورت محدودتر، می توانند در خدمت صنعت تولید برق باشند. انرژی امواج دریا در جنوب و شمال کشور تاکنون مغفول مانده اما می توانند نقشی هر چند کوچک در توسعه ی منابع برق کشور ایفا کنند. استفاده از زیاله ها در تولید برق،که چند سالی است مورد توجه قرار گرفته، می تواند ضمن ترویج فرهنگ حفاظت از محیط زیست،در تولید برق پاک مؤثر باشد. زیست بوم و سایر انرژی های نو همگی در مرحله ی تحقیق و آزمایش هستند و تاکنون در مقیاس صنعتی عملیاتی نشده اند؛ هر چند با توجه به اقلیم خشک کشور کاربردهای آن ها را با محدودیت جدی مواجه خواهد شد. منابع تولید برق و محیط زیست از نظر زیست محیطی باید منابع تولید برق را به سه گروه عمده تقسیم نمود؛ گروه اول منابع ذاتاً آلوده هستند. این گروه به دو دسته ی آلاینده ی خفیف و آلاینده ی ضعیف تقسیم می شود. زغال سنگ و مازوت از انواع منابع تأمین برق با ویژگی آلایندگی قوی و گاز و نفت سفید با درجات آلایندگی ضعیف محسوب می شوند. گروه دوم منابع دارای آلایندگی بسیار ضعیف و یا حتی دوستدار محیط زیست هستند. باد، امواج دریا، نیروگاه های زباله ی و زیست بوم ها در این گروه قرار دارند. گروه سوم منابعی هستند که ذاتاً پاک هستند اما آثار ناشی از کاربرد آن ها موجبات وارد آمدن صدمه به محیط زیست می شود. برای مثال نیروگاه های برق آبی خود ذاتاً آلایندگی ندارند اما سدها به عنوان مصنوعات بر هم زننده ی اکوسیستم شناخته می شوند و چندان با اصول جدید زیست محیطی سازگار نیستند. زباله های اتمی ناشی از شکاف هسته ای و هم چنین مواد سمی و بر هم زننده ی تعادل محیط زیست در پیل های خورشیدی نیز کاربری آن ها را از دیدگاه محیط زیست قابل تأمل می سازد. منابع تولید برق از دیدگاه اقتصادی در ایران سوخت های فسیلی به ارزانی قابل تأمین هستند. البته زغال سنگ، حداقل نسبت به کشورهایی چون آمریکا و استرالیا یا حتی چین گران تر به دست مصرف کننده می رسد. در واحدهای برق آبی نیز هر چند سرمایه گذاری محدود به مرحه ی آغازین طرح می شود، اما بسیار پر هزینه است. انرژی خورشیدی و بادی بدون هیچ هزینه ای در اختیار هستند. اما هزینه ی احداث یک واحد برق خورشیدی با ظرفیت های صنعتی بسیار بالا است. تجهیز نیروگاه بادی نیز هزینه های بالایی در پی دارد. این موضوع در مورد نیروگاه های زباله سوز نیز صادق است. به علاوه در تمامی این نوع نیروگاه ها برق تولیدی پرنوسان بوده و به جهت رفع این نقیصه الزاماً می باید شبکه های توزیع قوی تر و گسترده تری ایجاد نمود که خود مستلزم صرف هزینه های قابل توجهی است. مواد اولیه برق هسته ای، نیز فارغ از محدودیت ها و دشواری های سیاسی،با هزینه ی پایین قابل تأمین هستند، اما هزینه های احداث یک واحد تولیدی چنین برقی بسیار بالا است. بالا بودن هزینه ها نخست حاصل فن آوری پیچیده و انحصاری آن ها و سپس به دلیل تمهیدات اندیشیده شده در تأمین ایمنی آن ها است. کدام منبع تولید برق مطمئن تر و به صرفه است؟ با توجه به موارد فوق باید گفت رویکرد کشور است استفاده توأم از انرژی های تجدیدپذیر، به ویژه گسترش واحدهای تولید برق خورشید و حتی نیروگاه های زباله سوز، به همراه منبع تأمین برق دایمی، کم آلاینده و اقتصادی، هم چون برق هسته ای باشد. عنایت گردد که آن چه در مزمت برق هسته ای و مزایای برق خورشیدی عنوان می گردد بیشتر جنبه ی روانی داشته و ریشه در رخدادهای ناگواری گذشته دارد. مطمئناً با ارتقای امنیت رآکتورها می توان انتظار داشت این نوع برق از نظر محیط زیستی نیز بی رقیب گردد. در مورد برق خورشیدی باید اذعان داشت با فن آوری امروزی ایجاد واحدی عظیم با ظرفیت های متوسط نیروگاه های هسته ای نه تنها بسیار پرهزینه خواهد بود بلکه معضلات محیط زیستی بی شمار به بار می آورد. لازم به یادآوری است که آلمان، که خود را پیشرو در استفاده از سوخت سبز (انرژی خورشیدی) می داند به اجبار در جهت رفع نیازهای خود و تعدیل شبکه مقادیر زیادی برق اتمی از فرانسه وارد می کند.
شنبه ، ۲۵مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: اکوفارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 21]