واضح آرشیو وب فارسی:شفا آنلاین: شفا آنلاین>اجتماعی >روانشناسی>سفر همیشه سوال برانگیز است؛ از چگونگی تنظیم زمان شروع و پایان آن گرفته تا پر کردن روزها و شب ها و حساب و کتاب مخاطرات احتمالی اش: «کی برم؟»، «با کی برم؟»، «چطور بروم؟»، «چه چیزهایی با خودم ببرم؟»، «روزهای سفر را چطور سپری کنم؟» و هزاران اما و اگر دیگر.به گزارش شفا آنلاین ،«اگر بیمار شدم، چه کنم؟»، «اگر بی پول شدم، چه کنم؟، «اگر مسیر را گم کنم، چه کنم؟»، «مدت زمان سفرم چقدر باشه؟» و هزاران اما و اگر دیگر. مهاجرت هم یک سفر است، سفری در مقیاس بزرگ و با هدف ماندگار شدن در مقصد که به منظور دست یافتن به یک زندگی بهتر انجام می شود. شاید همین انتظار زندگی بهتر در مقصد است که مهاجرت را خیال انگیزتر از هر سفر دیگری می کند. گاهی این ظاهر خیال انگیز، مانع از طرح پرسش های به جا و اساسی درباره آمادگی نسبت به آن می شود. به نظر شما سوال های مهم قبل از عزیمت به سرزمین ناآشنا کدامند؟ چرا باید قبل از مهاجرت، سوالاتی را از خودتان بپرسید؟ تصمیم به مهاجرت، تصمیم به ایجاد یک تغییر بزرگ در زندگی است. از آنجا که تغییرات استرس زا هستند، می بایست از قبل خودتان را برای آن آماده کنید. خودآماده سازی، احساس کنترل شما را بر موقعیت افزایش داده و باعث بهبود سلامت، سازگاری و عملکردتان می شود. یکی از راه های خوب برای ایجاد و تقویت آمادگی، سوال کردن از خود در مورد میزان آمادگی، نسبت به ابعاد و جنبه های گوناگون موقعیت های پیش روست. قبل از مهاجرت، چه سوالاتی را از خودتان بپرسید؟ بعضی از ابعاد خودآماده سازی برای مهاجرت، هم به حکم ضرورت آشکارشان و هم به دلیل توجه و تاکید رسانه ها، دفاتر حقوقی و دوستان و آشنایان، آنقدر خوب در ذهن شما جا باز کرده اند که بدون رعایت آنها پا در مسیر مهاجرت نمی گذارید. اقتصاد یکی از این ابعاد است. برای مثال کسی بدون دست کم گذراندن سوالات زیر از ذهنش، تصمیم به مهاجرت نمی گیرد: * «آیا بعد از پیدا کردن کارفرما در کشور مقصد، اقدام به مهاجرت کنم؟» * «بر اساس کاری که بلدم و میزان نیازی که کشور جدید به حرفه من دارد، حدودا چقدر زمان لازم دارم تا کار پیدا کنم؟» * «برای شروع یک زندگی معمولی در کشور مقصد چقدر پول لازم دارم؟» و سوالاتی دیگر. زبان و فرهنگ هم از ابعادی هستند که قبل از مهاجرت به لحاظ آماده سازی مورد توجه خاص شما قرار می گیرند. برای مثال از وقتی که قصد مهاجرت می کنید، درصدد یادگیری زبن کشور مقصد برمی آیید، همچنین سعی می کنید از قوانین و هنجارهای فرهنگی آنجا هم اطلاعات بیشتری به دست بیاورید. در کنار این ابعاد، خودآماده سازی یک بُعد دیگر هم دارد که علی رغم اهمیت و تاثیرش در سلامت و کیفیت زندگی آتی، اغلب چندان مورد توجه تصمیم گیرندگان به مهاجرت قرار نمی گیرد. خودآماده سازی روانی را می گویم که اغلب با توجیهاتی مانند «وقتش که برسد به همه چیز عادت می کنم» به آینده حواله می شود، غافل از اینکه ساده گذشتن از آن، چه بسا همین فرآیند عادت کردن را هم با چالش هایی آسیب زا مواجه می کند. از این رو توصیه می شود قبل از مهاجرت، در زمینه میزان آمادگی روانی خود و همراهانتان بررسی های لازم را انجام داده و سعی کنید حل مسائل تان را از همین حالا آغاز کنید. چگونه؟ با پرسیدن چند سوال: 1- آیا همه سنگ هایتان را با خود واکنده اید؟ مهم است قبل از مهاجرت، هیچ نقطه ناشناخته و تاریکی درباره چون و چرای رفتن در ذهن تان باقی نمانده باشد و همه دلایل برای خودتان و همراهان تان (خانواده تان) کاملا روشن و معلوم شده باشد. شناخت انگیزه های واقعی مهاجرت و اطمینان خود و همراهانتان از منطقی و عاقلانه بودن آنها به شما کمک می کند هم آمادگی بهتری پیدا کنید و هم در مواجهه با مشکلات پیش رو بتوانید تاب آوری بیشتری به خرج دهید. نتیجه هر دوی اینها یک چیز است: بهره مندی از یک زندگی باکیفیت تر. 2- آیا سطح تحمل عاطفی تان را سنجیده اید؟ مهاجرت حتی اگر همراه با خانواده هم باشد، مستلزم گذاشتن و گذاشتن از حضور دوستان، آشناهای قدیمی، خاطره ها و بسیاری دیگر از تعلقات عاطفی است. این که آیا شما جزو آدم هایی هستید که زود با دوری و دیدارها و گفت و شنیدهای مجازی کنار می آیید یا برای کنار آمدن با آنها باید بالا و پایین های بسیار و طولانی مدتی را تجربه کنید، چیزی است که تا حد زیادی از تجربه های قبلی تان قابل استنباط است. اگر تا حالا فرصتی برای کسب چنین تجربه هایی پیدا نکرده اید، هر چه زودتر زمینه آن را برای خودتان فراهم کنید. چنانچه جزو افراد خیلی عاطفی هستید، لازم است تمریناتی را برای افزایش استقلال عاطفی خود آغاز کنید. 3- آیا از مهارت های مدیریت استرس استفاده می کنید؟ همانطور که گفتیم، مهاجرت یک تغییر استرس زا است؛ بنابراین آگاهی داشتن از مهارت های مدیریت استرس چیزی است که در تمام مراحل آن به درد تان خواهد خورد. تا قبل از سفر مهارت های مدیریت استرس مانند ریلکسیشن، مدیریت زمان، کنترل و اصلاح افکار منفی و ... را یاد بگیرید و وارد رفتار، روابط و زندگی تان کنید و آنقدر آنها را به کار ببرید تا ملکه ذهن تان شود. 4- آیا تکلیف خودتان را با اصل و فرع هویت تان روشن کرده اید؟ پس از مهاجرت، دو سرنوشت پیش روی هویت فکری و فرهنگی شما قرار می گیرد: یا آنها را تغییر می دهید و با جامعه یکرنگ می شوید یا اینکه اصول مهم و عمیق هویت تان را حفظ می کنید و در مورد فرعیات با جامعه جدید سازگار می شوید. لازمه دومی این است که از قبل، جنبه های مهم هویت تان را مورد کنکاش قرار داده و در مورد ارزش پایبندی به آنها با خودتان به توافق رسیده باشید. فایده این کار آن است که هم گذر از وهله های تعارض فکری و فرهنگی آتی را برایتان آسان تر خواهد کرد و هم به حفظ انسجام روانی شما کمک می شود. 5- برای ایفای نقش های تازه آمادگی دارید؟ وقتی تصمیم به مهاجرت می گیرید، نقش های جدیدی در کشور مقصد می پذیرید. برای مثال، اگر شما به عنوان فرزند خانواده تا به حال زیر چتر حمایت مالی والدین تان بوده اید، بعد از مهاجرت ممکن است لازم شود دست کم بخشی از هزینه های تان را خودتان تامین کنید. در نتیجه باید برای خود کاری دست و پا کنید. این یعنی اضافه شدن نقش شاغل بودن به نقش های گذشته. پس اگر از آمادگی تان برای به عهده گرفتن نقش های تازه مطمئن نیستید، این کار را تمرین کنید. 6- آیا از تبعیض خیلی می رنجید؟ مورد تبعیض واقع شدن مطلوب هیچ کس نیست اما برای فردی که می خواهد مهاجرت کند، باید یک مسئله حل شده باشد؛ چرا که مهاجرت یعنی پذیرش شهروند درجه دو شدن. اگر حالا از مورد تبعیض قرار گرفتن های گاه و بی گاه خیلی می رنجید، با احتساب این که احتمالا کمیت و کیفیت این مسئله در کشور مقصد بیشتر هم خواهد شد، توصیه می شود از همین حالا تکلیف تان را با این احساس روشن کنید.سپیده دانایی
شنبه ، ۲۵مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شفا آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 34]