واضح آرشیو وب فارسی:سرمد نیوز: تنوع افکار و آرای متخصصان در سازمانها به قدری شدید است که بسیاری فکر می کنند که بعضی از آنها گرایش مالی به سمت و سویی پیدا کرده اند! این موضوع وقتی نمایان تر میشود که در تشخیص فنی و امتیاز دهی به فروشندگان، یکی از آنها امتیازی می آورد که غیر عادی زیاد یا غیر عادی کم است و از مسابقه کیفیت خارج می گردد!؟قسم دروغ متخصصان فناوری رایانه را چگونه تشخیص دهیم به گزارش سرمد نیوز، مدیران عامل و مدیران ارشدی که بستگی شدیدی کار آنها با فناوری رایانه دارد؛ همیشه با تشخیص و قضاوت درباره طرح هایی مواجه هستند که متخصصان رایانه ارایه میدهند. در سازمان های بزرگ مالی مانند بانک، بیمه، بورس و مخابرات، تشخیص و قضاوت، مکرر و بیشتر از سایرین است. این طرح ها شامل خرید سخت افزارهای ارزان وگران قیمت و سامانه های نرم افزاری ارزان و کوتاه مدت تا گران و بلند مدت است که سازمان را مدت ها درگیر خود مینماید و برند و اعتبار سازمان را مورد تهدید قرار میدهد. مدیران فن آوری در این سازمانها معمولا به عنوان ناظر تعیین می شوند و مدیران تدارکات به عنوان کارفرما قرار می گیرند. اما تمام قراردادها بطور اصولی باید مورد موافقت هیئت مدیره قرار گیرد. در قراردادهای بزرگ، معمولا باید هیئت مدیره یا عضو ناظر بر فن آوری ابتدا قانع شود و سپس هیئت مدیره تایید نماید. تنوع افکار و آرای متخصصان در این گونه سازمانها به قدری شدید است که بسیاری فکر می کنند که بعضی از آنها گرایش مالی به سمت و سویی پیدا کرده اند! این موضوع وقتی نمایان تر میشود که در تشخیص فنی و امتیاز دهی به فروشندگان، یکی از آنها امتیازی می آورد که غیر عادی زیاد یا غیر عادی کم است و از مسابقه کیفیت خارج می گردد!؟ ما فعلا وارد درست و نادرست آن نمی شویم. اما بعضی از عللِ عدم تشخیصِ به موقع و نادرست مناقصه، خریدها و طرح های فناوری رایانه را در زیر می آوریم. بدیهی است که رفع آنها، باعث تشخیص درست سازمان و انجام کارهای درست میشود: - مدیر فناوری در بسیاری از سازمان ها متخصص امر نیست! این مشکل از حادترین مشکلات سازمانهای فناوری محور است. مدیر نامتخصص، مجبور است به مدیران ومشاوران دیگر اعتماد کند. و خدا نکند که مشاوران نیز خودشان اهل فن نباشند. - مدیر فناوری یا کارشناس ارزیابی، متخصص است اما از متخصصان مطرح و صاحب نظر نیست. او نمی تواند درباره خریدها و طرح ها نظر بدهد. میدانیم که کارشناسان زیادی از دانشگاه های ما بیرون می آیند. اما فقط تعداد اندکی واجد شرایط مدیریت فناوری یا کارشناس ارزیاب در یک سازمان بزرگ هستند. یافتن آنها و توافق با آنها سخت، اما چاره ی کار است. - مدیر یا کارشناس ارزیاب، از هواداران سازمان نیست. او به هر دلیلی ممکن است کج شدن به سمتی داشته باشد که گاهی دوستی، گاهی اعتماد بیجا، گاهی گرایش مالی و دلایلی از این قبیل داشته باشد. ورود و دخالتِ حراستِ متخصص و اهل فن، میتواند کمک شایانی بنماید. - تدارکات سازمان، خریدهای فناوری را مانند سایر خریدهای دیگر مانند ساختمان، میز، صندلی، پارتیشن و مانند آنها انجام میدهد و صد مرحله بدتر از مدیر نامتخصص فناوری است. و چون تدارکاتِ سازمان، مدیریت و تشخیص خرید را انجام میدهد و مدیریت فناوری در نقشِ تقاضا دهنده ظاهر میشود. عاقبت کار از اول معلوم است که چه میشود! جمع تشخیص دهنده خریدهای فناوری محور در این سازمانها غایب است و جایگاهی در تدارکات ندارد! - روش امتیاز دهی فنی بسیار کیفی و قابل نوسان شدید است. کارشناسان ارزیاب، میتوانند علل زیادی بیاورند که یکی را به عرش ببرند و یکی را به فرش. - فرمول تراز کردن قیمت که در تدارکات سازمانها مرسوم است، ارزش کمی برای کیفیت و امتیاز فنی قایل است. روشِ حداقلِ امتیاز فنی نیز به دلایل گفته شده، چندان قابل اتکا نیست. - کارشناسان رسمی دادگستری که در بعضی اوقات امر تشخیص و ارزیابی را انجام میدهند، بطور مجرد و با تجربه کم و سابقه ناکافی از سازمان و صرفه و صلاح آن کار میکنند. - پروژه های سازمان بصورت یکپارچه انجام نمی شوند. بخشی که امور تشخیص و خرید را انجام میدهد از اهمیت، سرعت و علت آن با خبر نیست و سازمانی ایجاد نشده که یکپارچگی لازم را ایجاد نماید. جامعیت پروژه اقتضا میکند که امور تشخیص و خرید و مانند آنها توسط متخصصان همان پروژه و در چارچوب مقررات سازمان، هدایت و مدیریت شود. موارد ذکر شده از نظر آمار رخداد، دارای بیشترین تعداد هستند. ممکن است در سازمانی چند عامل از عوامل بالا دست به دست هم بدهند و میزان درستی تشخیص و ارزیابی را خیلی کم نمایند.
جمعه ، ۲۴مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سرمد نیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 20]