واضح آرشیو وب فارسی:صدرانیوز: قابلیت HDR که در واقع مخفف عبارت High Dynamic Range یا محدوده دینامیکی بالا است، این روزها بارها و بارها در رونمایی از تلویزیون های جدید شرکت های مختلف مورد استفاده قرار می گیرد. دنیای اقتصاد نوشت:در واقع سال ها است که این واژه را در این صنعت می شنویم، اما بالاخره شاهد حضور تلویزیون های سازگار با این قابلیت و از سوی دیگر اولین سری فیلم ها و نمایش های تلویزیونی به منظور بهره گیری هرچه بهتر از این ویژگی هستیم. از سوی دیگر در سال جاری میلادی یا نهایتا در اوایل سال 2016 شاهد حضور دیسک های بلوری اولترا HD با عناوین HDR خواهیم بود که البته دستگاه های پخش کننده جدیدی نیز برای آنها موجود خواهد بود. محدوده دینامیکی بالا یا HDR چیست؟ دو شاخصه اصلی و مهم در نحوه نمایش محتویات تصویری روی تلویزیون، نسبت کنتراست یا همان چگونگی نمایش روشنی و تاریکی بر روی صفحه نمایش تلویزیون و البته دقت رنگ یا همان نزدیک بودن رنگ های نمایش داده شده به نسخه موجود از آنها در طبیعت و البته در برخی موارد نظر کارگردان است. در صورتی که دو تلویزیون را در کنار هم قرار دهید، دستگاهی که نسبت کنتراست بهتر و دقت رنگ بالاتری دارد در کنار تلویزیون دیگری که از وضوح تصویر بالاتر بهره می برد بیشتر به چشم آمده و در واقع برای بینندگان جذاب تر خواهد بود. تصویر نمایش داده شده روی چنین تلویزیونی برخلاف وضوح پایین، طبیعی تر و واقعی تر خواهد بود. به بیان دیگر یک تلویزیون با رزولوشن تمام HD اما با نسبت کنتراست خوب و دقت رنگ بالا همواره می تواند یک تلویزیون با رزولوشن 4K و نرخ کنتراست و دقت رنگ حد متوسط را شکست دهد. HDR در یک جمله محدوده کنتراست و دقت رنگ را توسعه می دهد. قسمت های روشن تصویر روشن تر خواهند بود و تصاویر این گونه به نظر می رسند که عمق بیشتری دارند. رنگ ها نیز به گونه ای بهبود می یابند که انگار به نحوی بهینه تر طیف های آبی، سبز، قرمز و هر آنچه بین آنها قرار دارد نشان داده می شوند. با استفاده از قابلیت HDR محدوده رنگ وسیع تری را شاهد خواهیم بود و همین امر باعث خواهد شد حتی شاهد تعداد رنگ بیشتر نیز باشیم، رنگ هایی که تولید آنها در تلویزیون های فعلی که در بازار شاهد هستیم و از این قابلیت بی بهره اند غیرممکن است. به عنوان مثال رنگ قرمز تابلوهای راهنمایی و رانندگی یا رنگ یک فیل را به نحوی طبیعی خواهید دید که بعضا تعجب خواهید کرد که چگونه این محدوده وسیع طیف رنگی یا همان WCG دست یافتنی است. HDR در عکاسی و HDR در تلویزیون یکی از مهم ترین مواردی که باید به آن توجه کرد آن است که ویژگی HDR در تلویزیون های جدید با قابلیت HDR که در عکاسی و تصاویر گرفته شده با استفاده از دوربین ها از آن یاد می شود متفاوت است. تقریبا در هر متنی که درخصوص استفاده از قابلیت HDR در عکاسی نوشته شده می توان اظهار نظر کاربران درخصوص شکایت از ایجاد تصاویری که بیش از حد از واقعیت فاصله گرفته اند را مشاهده کرد. متاسفانه این دو ویژگی با وجود تفاوت های فراوان از یک نام بهره می برند که همین مساله ممکن است در همان نگاه اول و با شنیدن عنوان HDR در تلویزیون های جدید، کاربر را از جست وجوی بیشتر به منظور آشنایی با ویژگی های آن منصرف کند. TV HDR: این قابلیت در تلویزیون باعث خواهد شد نرخ کنتراست تلویزیون و رنگ های مشاهده شده تا حد زیادی گسترش یافته و شاهد تصویری واقعی تر و طبیعی تر از آنچه امروزه در تلویزیون ها مشاهده می کنیم باشیم. Photo HDR: ترکیب چند عکس با نوردهی متفاوت به منظور ایجاد یک عکس که بیشترین میزان محدوده دینامیکی را بازسازی کند، قابلیت HDR در عکاسی را توصیف می کند. این قابلیت چگونه کار می کند؟ در سیستم HDR دو بخش اساسی وجود دارد. تلویزیون و منبع. قسمت اول که در واقع ساده ترین قسمت ممکن برای توصیف است، تلویزیون هایی هستند که می توانند در مقایسه با تلویزیون های معمولی در قسمت هایی از تصویر میزان نور بیشتری را ایجاد کنند. این روند چیزی مشابه قابلیت کم کردن نور (تارکردن صفحه) در تلویزیون های امروزی، البته در سطحی وسیع تر است. در کنار قابلیت HDR همواره از قابلیت WCG یا همان محدوده وسیع تر طیف های رنگی یاد می شود. در واقع تلویزیون ها قادر به پوشش محدوده وسیع تری از رنگ ها در مقایسه با آنچه در محتویات اچ دی یا بلوری مشاهده می کنیم خواهند بود اما مساله اینجا است که کاربران زیادی وجود دارند که دوست ندارند تصاویر موجود بر روی تلویزیون آنها آب رنگی باشد. در واقع استفاده از رنگ های مختلف به تصمیم کارگردان یا تهیه کننده محتوا بستگی خواهد داشت و انتخاب آنها برعهده تلویزیون نخواهد بود. البته استفاده از تلویزیون هایی با نور و رنگ های بیشتر به پرداخت هزینه بیشتر نیاز خواهد داشت و این در حالی است که بعضا تلویزیون های HDR در مقایسه با یکدیگر نیز کیفیت متفاوتی دارند. از سوی دیگر، اینکه تلویزیونی با قابلیت HDR سازگاری داشته باشد خود به تنهایی نمی تواند به عنوان معیاری در تشخیص برتری آن به دستگاه های بدون بهره از این قابلیت مورد ارزیابی قرار گیرد. این قابلیت تنها نشان دهنده آن است که می توان از چنین محتوایی بر روی تلویزیون یاد شده استفاده کرد. محتوای موجود برای این تلویزیون ها نیز بسیار کمیاب است. نمایش های تلویزیونی و فیلم های با وضوح 4K در حال حاضر همچنان به ندرت یافت می شوند و محتوایی با قابلیت HDR از آن هم محدودتر است. هم اکنون شرکت هایی مانند آمازون چندین و چند نمایش را در این قالب تهیه و سونی فیلمز و Netflix نیز از جمله فعالان در این عرصه هستند. منبع دیگری که برای استفاده از این قابلیت موجود است، دیسک های فیزیکی هستند. استاندارد Ultra HD «4K» Blu-ray امکان استفاده از نسخه های تجهیزشده به قابلیت HDR را فراهم می کند اما هنوز مشخص نیست تولید چنین محتوایی چگونه پیشرفت خواهد کرد. کابل ها و کانکتورهای مورد نیاز خوشبختانه برای استفاده از قابلیت HDR به خرید کابل های جدید نیاز نخواهید داشت. در واقع کابل های HDMI پرسرعت فعلی می توانند به خوبی محتویات بهره مند شده از این قابلیت را انتقال دهند. دستگاه منبع باید از HDMI 2.0a برای انتقال اطلاعات بهره مند شده باشد. در صورتی که شما از یک دریافت کننده برای سوئیچینگ استفاده می کنید، آن نیز به HDMI 2.0a نیاز خواهد داشت. خبر خوب اینکه تعداد زیادی از دستگاه های مجهز به HDMI 2.0 در سال جاری به روزرسانی را برای ارتقا به HDMI 2.0a دریافت خواهند کرد. این در حالی است که بر خلاف روند به روزرسانی از HDMI 1.4 به نسخه 0/2 به نظر نمی رسد هیچ محدودیت سخت افزاری برای رفتن از نسخه 0/2 به نسخه 0/2a وجود داشته باشد.
جمعه ، ۲۴مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: صدرانیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 28]