تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1836834015
پاشنه آشیل های دردسرساز
واضح آرشیو وب فارسی:روزنامه شهروند: شهروند| روزی که میروسلاو بلاژویچ در روزهای جنجالی هدایت تیم ملی ایران از ناتوانی بازیکنان ایرانی در نوک پا زدن به دلیل فقر آموزش پایه ای فوتبال حرف می زد، برگ جدیدی از تاکتیک ناپذیری فوتبال ما ورق می خورد. ما در تمام سال های اخیرکمتر بازیکن ممتاز در چند پست تخصصی داشتیم و در این بین قطعا دفاع چپ، دروازه بان و بازیساز بیش از همه پست ها، خالی از بازیکن تراز اول بوده است؛ این سه پست کلیدی پاشنه آشیل های فوتبال ایران را شکل داده اند. بیشترین گل خورده در تاریخ! گل خوردن از جناح چپ در 3 بازی از 4 رقابت دوره اخیر مقدماتی جام جهانی و جام ملت های آسیا، ضعف قدیمی را نمایاند. پیش از احسان حاج صفی که البته پست تخصصی اش جناح چپ نیست، مهرداد پولادی با نمایش های خوب خود، نوید تولد یک مدافع چپ خوش استیل را داد اما مشکلات مربوط به سربازی او را از کی روش گرفت. البته ماجرا مربوط به دیروز و امروز نیست. تیم ملی هیچ گاه یک مهره ثابت و تخصصی در سمت چپ نداشته است. در گذشته های دور، جواد الله وردی به عنوان یکی از بهترین مدافعان تاریخ ایران بارها به اقتضا، بازی در سمت چپ را تجربه کرد اما هیچ گاه یک مدافع تخصصی نبود. شماره 5 تیم ملی در جام جهانی 1978 مقصر نیمی از 8 گل خورده مقابل اسکاتلند، پرو و هلند مدعی بود؛ آن هم در نقش یک مدافع چپ. پس از وقوع انقلاب اسلامی تا زمان ظهور مجتبی محرمی، دفاع چپ ثابتی نداشتیم تا این که مجتبی پرسپولیسی ها را با شیوه نوینی از اواخر دهه 60 تا اوایل دهه 70 و دفاع چپ تیم ملی را بیمه کرد. تصویر پایانی او در رده ملی درحال لبخند زدن پس از خراب کردن پنالتی اول بازی رده بندی جام ملت های آسیا 1996، شروع ویرانی سمت چپ تیم ملی بود. مهدی پاشازاده پس از پایان دوران محرمی به دفاع چپ تیم ملی نام گرفت اما نمونه خاص یک بازیکن غیرمتخصص در دفاع چپ بود که به دلیل فقر بازیکن به این منطقه وارد شد؛ درست مثل محمد نصرتی، زننده گل صعود ایران به جام جهانی 2006. در ادامه به قول معروف آش آن قدر شور شد که امثال ناجی بداوی به شکل مقطعی در سمت چپ قرار گرفتند. میناوند و شاهرودی به عنوان 2 هافبک چپ برتر تیم ملی ایران بعد از انقلاب بنا بر ذات بازی خود تمایل زیادی به هجوم داشتند اما به دلیل این که توسط یک مدافع چپ خوب در امور دفاعی حمایت نمی شدند، هیچ گاه مجال بروز توانایی های بیشتر از خود را به دست نیاوردند. فقدان بازیساز قلب هر تیمی، جایی بین خط میانی و حمله می تپد؛ جایی که معمولا یک بازیساز خبره، توان تغییر جریان بازی به نفع تیمش را دارد. ما درحال حاضر در این پست ضعف های عمده ای داریم؛ به حدی که باید برای بازیسازی چشم به بازیکنانی ذاتا تهاجمی یا مهره های قدرتی داشته باشیم. در دوران معاصر، مهدوی کیا که در ابتدای دوران فوتبالش مدافع بود، مدت ها بازیسازی کرد؛ آن هم به مطلوب ترین شیوه ممکن. پس از او، ایمان مبعلی به عنوان یک کاشته زن، مدت کوتاهی در این پست درخشید و سپس نوبت به دوران طلایی علی کریمی رسید. حالا در تیم کی روش خلأ یک بازیساز در حد مجتبی جباری و محرم نویدکیا در اوج حس می شود. تیم بدون بازیساز، تیم بدون خلاقیت است. مدل دفاعی مورد انتقاد قرار گرفته کی روش از ضعف در بازیسازی و کمبود طراوت ناشی از خلاقیت بازیکن ممتاز این پست سرچشمه می گیرد. ... و اما دروازه بان هر چقدر تیم ملی انگلیس بابت نداشتن دروازه بان خوب می نالد، ما هم می توانیم از فقدان یک سنگربان شش دانگ مویه کنیم. اشتباه عجیب حقیقی معمولا پراشتباه در صحنه دریافت گل از ژاپن، مثال «آفتاب آمد دلیل آفتاب» بود! به جرات می توان گفت در تاریخ فوتبال ملی ما به تعداد انگشتان یک دست دروازه بان بزرگ نداشته ایم. شاید مشکل عمده به فرهنگ فوتبالمان بازمی گردد؛ جایی که در فوتبال خیابانی ما، معمولا پسری با کمترین بهره هوشی به عنوان دروازه بان برگزیده می شد! به طورکلی دروازه بان به خاطر ایستایی بیشتر نقشش و احاطه به تمام زمین به خاطر منطقه جغرافیایی، استراتژیک بازی است. موفق ترین تیم ها، موفق ترین دروازه بان و بدترین دروازه بان، بدترین تیم ها را دارند. دلیل دیگر این ضعف عمده،کمبود مربی دروازه بانان خوب است. نگاه کارشناس در همین رابطه با مهدی مناجاتی، مربی قدیمی و کارشناس فوتبال همکلام شدیم. او اعتقاد دارد دلیل ضعف ما در 3 منطقه مورد اشاره، بی توجهی مربیان به استعدادهای اقصی نقاط ایران است: «حاضری خور شده ایم و فقط آنچه جلوی دیدمان هست را می بینیم. مربیان ملی حوصله و وقت تماشای تمام بازی ها و آنالیز مو به مو را ندارند؛ درحالی که در دوران سرمربیگری امیر قلعه نوعی در تیم ملی، من به عنوان سرپرست تیم، بلیت بازی های تیم مربیگری برای تماشای چند بازی مختلف را به دست قلعه نوعی، بابازاده و ابراهیم زاده می رساندم و نتایج دیده ها در جلسات اول هفته بعد مورد بررسی قرار می گرفت. از تعطیلی فراوان لیگ هم خبری نبود اما درحال حاضر نه کی روش و نه بیشتر مربیان باشگاهی علاقه ای به سفر برای کشف بازیکنان ناشناخته را ندارند. مرحوم دهداری در سفری به اصفهان، عابدزاده را از تیم بسیار سطح پایین تام کشف و به عقاب آسیا تبدیل کرد. شاید عقاب های دیگری هم باشند که ما به خودمان زحمت کشف آنها را نمی دهیم؛ همان طور که با بی توجهی مربیان خارجی را جایگزین برخی مربیان نابغه ایران کردیم و چوبش را خوردیم.»
چهارشنبه ، ۲۲مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: روزنامه شهروند]
[مشاهده در: www.shahrvand-newspaper.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 12]
-
گوناگون
پربازدیدترینها