واضح آرشیو وب فارسی:برترین ها:
دردسرهای برانکو در پرسپولیس بدون کاپیتان
مرگ، به ناگاه یقه کاپیتان را گرفت و همه را با بُهت همنشین کرد.
ایران ورزشی: مرگ، به ناگاه یقه کاپیتان را گرفت و همه را با بُهت همنشین کرد. هادی رفت و پرسپولیسیها که با جای خالی او هنوز اُخت نشدهاند، قسم خوردند برای برآورده کردن آرزویی که کاپیتان با خود به گور برد. هادی نوروزی که سنگینی بازوبند را هم همچون سنگینی نگاه و کلام منتقدانش بر دوش میکشید، برای قهرمانی پرسپولیس در لیگ آرزو کرده بود. برای اینکه بازوبند به دست، جام قهرمانی را بالای سر ببرد. تنها آرزویش که برآورده شد اما جاودانگی شماره 24 پرسپولیس بود؛ همان پیراهنی که حالا بر دیوار خاطرات موزه باشگاه خودنمایی میکند.
شماره 24 را هادی نوروزی جاودانه کرد و همتیمیهایش قسم خوردند برای قهرمانی پرسپولیس، برای اینکه جام را هانی به جای هادی با بازوبند کاپیتانی بالای سر ببرد. مرگ ناگهانی کاپیتان اگر چه کمر پرسپولیس را شکست اما بهانهای هم شد برای برخاستن دوباره این تیم که برانکو گفته بود انگیزههای قهرمانی را در آن به چشم دیده. تیمی که به اندازه انگیزههایش غصه دارد و این همان چیزی است که سرمربی کروات را نگران کرده. او خوب میداند و میبیند بازیکنانی که با هادی نوروزی رفیقتر بودند، حالا با دیدن عکسهای او در محل تمرین مثل افسردهها رفتار میکنند و نمیتوانند دل به فوتبال بدهند.
نمونهاش مهرداد کفشگری بود که در این دو هفته درست و حسابی تمرین نکرده و روزهای بسیاری را هم به خاطر حضور در مراسم ترحیم کاپیتان و همچنین بودن در کنار خانواده او از دست داده. یا جوانترهایی همچون احمد نوراللهی و علی علیپور که به خودشان بازنگشتهاند هنوز. بدترین حال را اما محسن بنگر و علیرضا نورمحمدی دارند که هادی صمیمیترین و نزدیکترین رفیق فوتبالی و غیرفوتبالیشان بود و تاثیر مرگ او را در عملکرد این مدافعان در دو بازی تدارکاتی اخیر پرسپولیس دیدیم. بنگر و نورمحمدی در نیمه اول بازی با سرخهحصار بدترین بازیشان را به نمایش گذاشتند و حتی نمیتوانستند یک پاس درست و حسابی به یکدیگر بدهند. موضوعی که بیش از پیش برانکو را نگران کرده و برای این نگرانی هم محق است.
گذشته از نگرانیهای فنی که حاصل روحیه از دست رفته بنگر و نورمحمدی است، سرمربی به فکر کاپیتان تیمش در بازی با صبا هم هست و از بدشانسی، به هیچیک از آنها نمیتواند اعتماد کند. نورمحمدی بارها گفته که دیگر بازوبند کاپیتانی پرسپولیس را نخواهد بست و بنگر هم تمرینهای هر روزه را با اشک آغاز میکند. پس حق با پروفسور است اگر با وجود همه اعتماد و اعتقادش، بنگر و نورمحمدی را از ترکیب تیم بیرون بگذارد و دست کم برای بازی پیشرو برابر صبا که اولین بازی بدون کاپیتان است، به مدافعان خارجیاش تکیه کند. او خوب میداند که بازی دادن به بنگر و نورمحمدی بیروحیه و بیتمرکز چه اشتباه بزرگی است و البته تمام راهها را امتحان کرده برای بازگرداندن آنها به آنچه بودند.
آخرین راهی هم که برانکو رفت، صحبت دوباره اما خصوصی با علیرضا نورمحمدی و محسن بنگر بود.
سرمربی از مدافعانش خواست تا حد امکان در جریان تمرین و برخوردهایی که با دیگر بازیکنان تیم و به ویژه جوانترها دارند، اندوه و ناراحتی خود را بروز ندهند و با صحبتهای خود آنها را به سمت و سویی ببرند که انگیزه مضاعفی برای بازی پیدا کنند تا به این ترتیب خواسته هواداران و هادی نوروزی برآورده شود و دغدغه کاپیتانی هم دست از سر برانکو بردارد.
تاثیر این صحبتها را اتفاقا در برخوردهای اخیر دو مدافع باتجربه پرسپولیس دیدیم. دو سه روزی هست که بنگر و نورمحمدی را باروحیهتر از روزهای پیش در درفشیفر میبینیم که به همتیمیهایشان نزدیکتر شده و مدام با آنها صحبت میکنند درباره بازی پیشرو و همینطور درباره آینده دورتر اما آیا آنها را روز بازی- در ورزشگاهی که هر گوشهاش یادی است از کاپیتان- هم با همین روحیه خواهیم دید؟ آیا تاب میآورند تماشای جای خالی هادی را؟
تاریخ انتشار: ۲۲ مهر ۱۳۹۴ - ۱۷:۲۳
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: برترین ها]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 15]