تبلیغات
تبلیغات متنی
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
محبوبترینها
راهنمای انتخاب شرکت‌های معتبر باربری برای حمل مایعات در ایران
چگونه اینورتر های صنعتی را عیب یابی و تعمیر کنیم؟
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1869166242
حواستان باشد ماجرای خودرو برای شما تکرار نشود
واضح آرشیو وب فارسی:ایران جیب: روز گذشته سخنگوی دولت از اجماع اعضای دولتی شورای پول و اعتبار برای کاهش نرخ سود بانکی خبر داد. این دومین باری است که در دولت یازدهم زمزمه کاهش نرخ سود بانکی شنیده می شود. بار نخست که نرخ سود بانکی کاهش داده شد، بانک ها با وجود کاهش نرخ تورم تا 17 درصد، از اجرای آن تمرد کردند و این بار نیز براساس شواهد موجود تمرد خواهند کرد. اولین بار که نرخ سود بانکی در این دولت کاهش یافت مقام های دولتی استدلال می کردند که هم زمان با کاهش نرخ تورم، به ویژه با کاهش شاخص های پیش نگر تورمی، نرخ سود در نظام بانکی کاهش خواهد یافت و این امر به سهم خود، به خروج غیرتورمی اقتصاد از رکود کمک خواهد کرد، اما در عمل خلاف آنچه سیاست گذاران انتظار داشتند، اتفاق افتاد. حالا هم که توجه به خروج از رکود در دولت جدی شده با این استدلال نرخ سود بانکی کاهش می یابد، درحالی که به گفته علی سنگینیان، رئیس کمیسیون بازار پول و سرمایه اتاق تهران، بانک ها اعتقادی به کاهش نرخ سود ندارند زیرا باوجود کاهش نرخ تورم و نیز تورم نقطه به نقطه، نرخ های سود بانکی به طور ملموس افزایش یافت و همچنان در سطوحی بالاتر قرار دارد؛ نکته ای که آن را معمای نرخ سود بانکی می دانند.او همسو با این جریان به نکته دیگری اشاره می کند که از اعتقادنداشتن بانک ها به کاهش نرخ سود خبر می دهد: نرخ سود بین بانکی از سال ١٣٩٣ تاکنون افزایش داشته و اکنون این نرخ حدود ٢٨ درصد است. به گفته این کارشناس، افزایش بدهی بانک های تجاری به بانک مرکزی یکی از فاکتورهای مهم محسوب می شود و میزان بدهی از چهارهزارو ٢٢٣ میلیارد تومان در سه ماهه چهارم سال ١٣٩٢ به بیش از ٢١هزارو ٥١٥ میلیارد تومان در سه ماهه سوم ١٣٩٣ افزایش یافت. البته سنگینیان علاوه بر این یکی از دلایل مهم کاهش نیافتن نرخ سود در شبکه بانکی را مطالبات غیرجاری بانک ها اعلام می کند که درحال حاضر به دو برابر سرمایه آنها می رسد. در آخر آب پاکی را روی دست همه می ریزد و می گوید: به همین دلیل بانک ها نمی توانند برای کاهش نرخ سود اقدام کنند و انتظار کاهش نرخ سود بانکی در کوتاه مدت هم عملی نیست. در این رابطه با یحیی آل اسحاق، رئیس پیشین اتاق بازرگانی تهران به گفت وگویی کوتاه نشستیم که در ادامه می خوانید: آقای آل اسحاق، دیروز سخنگوی دولت از اجماع دولتی های عضو شورای پول و اعتبار برای کاهش نرخ سود بانکی خبر داد. معنی و مفهوم اجماع دولتی ها برای کاهش نرخ سود چیست و آیا این به معنای کاهش دستوری نرخ سود نیست؟ مقوله و جایگاه نرخ سود در اقتصاد و اقتضائات تولید و صنعت و تعاملات اقتصادی یک بحث جدی است که در بین فعالان اقتصادی و اقتصاددانان هم مطرح است. رابطه بین نرخ سود و نرخ تورم باید یک رابطه منطقی باشد و با هم همخوانی داشته باشند. زمانی که تورم بالا می رفت و از ٤٠ هم گذشت، صحبت مسئولان اقتصادی و بانکی این بود که باید نرخ سود را افزایش دهیم تا این فاصله پر شود. حالا که نرخ تورم پایین آمده علی القاعده نرخ سود هم باید از آن تبعیت کند. مفهوم پایین آمدن سود بانکی این است که هزینه های مالی واحدهای تولیدی و اقتصادی هم پایین بیاید. پایین آمدن هزینه های مالی تولید یعنی کاهش قیمت محصول. قیمت محصول هم اگر پایین بیاید، رکود و کمبود تقاضا نیز رفع می شود. بنابراین نقش کاهش نرخ سود در رفع مشکل امروز اقتصاد غیرقابل انکار است و طبق همان رابطه معقولی که باید بین نرخ سود و نرخ تورم باشد، نرخ سود باید کاهش پیدا کند پس این اجماع به معنای کاهش دستوری نرخ سود نیست. به نظر شما آیا اعضای غیردولتی شورای پول و اعتبار هم با این تصمیم موافقت می کنند؟ دولتی ها که مجری سیاست های اقتصادی دولت هستند با این تصمیم موافقت می کنند و غیردولتی ها شامل نمایندگان اتاق بازرگانی هستند که علی القاعده موافق خواهند بود. بقیه اعضا هم به نظر می رسد با توجه به واقعیت های اقتصادی مخالفت نکنند. آن که موافقت نمی کند مجموعه بانک مرکزی و نظام بانکی است که آنها هم بالاخره باید با واقعیت های اقتصادی کشور همکاری کنند. سابقه اجرانکردن قوانین مربوط به نرخ سود و پرداخت تسهیلات از سوی بانک ها وجود دارد، آیا در صورت توافق برای کاهش نرخ سود بانکی، بانک ها این مسئله را اجرا می کنند؟ همیشه نظام بانکی به دو دلیل عمده در برابر تصمیم گیری برای کاهش نرخ سود مقاومت کرده است؛ اول اینکه سود بانکی یک محل درآمد بزرگ برای نظام بانکی بوده و بانک ها عمدتا از معاملات پول، درآمد کسب کرده اند. از این رو باید در برابر این نوع تصمیم گیری مقاومت می کردند چراکه درآمد آنها را کاهش می دهد. دوم اینکه مؤسسات مالی و اعتباری که حول وحوش نظام بانکی هستند، نشان داده اند انضباط لازم برای پایبندی به تصمیمات مبنی بر کاهش نرخ سود را نخواهند داشت. وقتی نرخ سود تسهیلات کاهش پیدا کند، باید نرخ سود سپرده ها هم پایین بیاید؛ یعنی بانک ها باید سود کمتری به سپرده های مردم بپردازند. مشکل هم از همین جا شروع می شود چراکه فضای بازار پول کاملا به نفع مؤسسات مالی و اعتباری غیرمجاز و غیرمنضبط، که قانون نرخ سود را رعایت نمی کنند، خواهد شد و منابع از بانک ها به سمت این مؤسسات کوچ خواهد کرد. به همین دلیل نظام بانکی همیشه مقابل این داستان مقاومت می کند حتی به قیمت ناهماهنگی در اقتصاد و ازبین رفتن حمایت از بخش تولید. با این احوال پس چه اصراری به این قبیل تصمیم گیری هاست؟ چه باید کرد که این تصمیمات اجرائی و عملیاتی شوند؟ پایین آوردن هزینه های مالی برای نظام بانکی با راه های مختلفی که دولت و متولیان بازار پول کشور دارند، یکی از راهکارهایی است که می تواند قدرت مانور بانک ها را جبران کند. اجرای این سیاست ها از برنامه های دولت هم هست. می توانند ذخیره قانونی بانک ها نزد بانک مرکزی را کاهش دهند که کاهش هر یک واحد از آن نزد بانک مرکزی حدود چهار درصد به حجم نقدینگی اضافه می کند. یا می توانند جریمه ای که بانک های بدهکار به دلیل اضافه برداشت از بانک مرکزی باید بپردازند، را از ٣٦ درصد فعلی کم کنند. یا به بانک های منضبطی که به قوانین بانک مرکزی پایبند بوده و درست کار کرده اند، تسهیلات بیشتری بدهند. با این کارها می توانند هزینه تمام شده پول برای بانک ها را کاهش دهند تا بانک ها بتوانند با سود کمتری تسهیلات بپردازند و به تصمیمات کاهش نرخ سود پایبند باشند. ضمن اینکه واقعیت این است که قوه قضائیه و شورای نظارت بر بانک ها هم باید تقویت شوند. معنا ندارد که در کشور عده ای رسما در برابر تصمیمات تأثیرگذار بر اقتصاد مقاومت کنند. در بقیه موارد، قوه قضائیه با کسانی که آسیب جدی به اقتصاد ملی می زنند، در حد مفسد اقتصادی برخورد می کند. نه اینکه با اینها هم این طور برخورد شود اما باید با غیرمنضبطان بانکی به گونه ای نظارت و رفتار شود که مصوبات دولت و شورای پول و اعتبار و بانک مرکزی اجرائی شود. والا قانون فقط چند سطر کلمه و نوشته است، آنچه که آن را عملیاتی می کند، اقتدار و توان پشت صحنه است. کاهش نرخ سود بانکی در شرایط فعلی منجر به ایجاد صف های طولانی برای گرفتن وام و احتمالا رواج رانت و فساد نمی شود؟ احتمالش زیاد است. به نظام مدیریتی بستگی دارد. مهم تر از همه جهت دهی به وضعیتی است که ایجاد می شود. باید تسهیلات را با ابزارهایی که داریم به سمت بخش واقعی اقتصاد به خصوص تولید و فعالیت مولد سوق دهیم، وگرنه مثل گذشته پول را به نام صنعت و تولید می گیرند و به خدمات و ساخت وساز و دلالی و خرید و فروش ارز و... وارد می کنند. این هدایت مستلزم همراهی نظام بانکی است تا سیستم تسهیلات به سمت بخش های واقعی اقتصاد برود. باید بانک هایی که به این شیوه ها پایبند هستند، هم تشویق شوند. فعلا که بانک های ما وضعیت خوبی ندارند، این تصمیم چه بلایی سر آنها می آورد؟ این حرف درستی است؛ یعنی اینکه اگر نظام بانکداری ما از این حالت بانکی و سوءاستفاده و سودهای بالا به سمت واقعیت برود، تعدادی از بانک های ما ضربه می خورند؛ یعنی سودشان کم می شود و باید خودشان را با واقعیت ها مواجه کنند. بالاخره باید این اتفاق بیفتد. هرچقدر دیرتر به این وضعیت رسیدگی شود، بادکنک فعالیت بانک ها بزرگ تر می شود و صدای انفجار آن بیشتر خواهد شد. وقتی برجام اجرائی شود، بانک ها و ارتباطات خارجی یکی از رقبای اصلی بانک های ما خواهد بود. چطور می شود که یک طرف آب، سود یک درصد و سه درصد باشد اما این طرف آب سود ١٥ و ٢٠ درصد باشد؟ وضعیت اقتصاد روبه راه شود بانک ها دیگر نه فرصت رانت دارند و نه می توانند با حساب سازی و سودسازی در ظاهر، خود را سودده معرفی کرده و خود را حفظ کنند. راه حلش این است که بانک ها به جای اینکه انفجاری با آنها برخورد شود، از شروع این اصلاحات استقبال کنند. راه حلش این است که سهامداران عمده بانک ها مقداری از سودهای تاریخی ٣٠، ٤٠ درصدی گذشته را صرف جبران خسارت احتمالی اصلاحات کنند. مقداری از دارایی هایی را که از فضای رانتی گذشته به دست آورده اند برای بهبود وضعیت خود هزینه کنند وگرنه دیر یا زود این بادکنک خواهد ترکید. الان رفتار بانک ها را چطور تحلیل می کنید، آیا راهکارهای جدیدی برای دورزدن سود بانکی کاهش داده شده پیدا نمی کنند؟ برای دورزدن همیشه راه هایی وجود دارد، اما به برخوردی که مقام های ناظر و قضائی با این رفتارها انجام می دهند بستگی دارد. البته جدای از اینکه شورای عالی بانک ها و شورای هماهنگی بانک ها ناظر اوضاع هستند، در سطح مدیران نظام بانکی هم افراد مطلع و صاحب تدبیر کم نیست و همه باید با هم مراقب اوضاع باشند. وضعیت فعلی نیازمند جراحی است و جراحی هم سخت است اما بانک ها باید این را به خود بقبولانند؛ اگر قبول نمی کنند باید به زور این را قبولاند و جراحی کرد. بانک ها باید خود را اصلاح کنند؛ اگر اصلاح نکنند اصلاحشان می کنند! سازمان نظارت بر بانک ها وجود دارد اما خود مردم هم هستند؛ مردم در مسئله خودرو تصمیمی گرفتند و بالاخره هم اثر کرد. بانک ها باید هم حواسشان باشد.
چهارشنبه ، ۲۲مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایران جیب]
[مشاهده در: www.iranjib.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 14]
-
گوناگون
پربازدیدترینها