محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1846356830
هواپیمای آمریکایی و شب مرگ و زندگی برای بیمارستان قندوز
واضح آرشیو وب فارسی:بسیج نیوز: روزنامه «واشنگتن پست» با اشاره به حمله هواپیمای آمریکایی به بیمارستانی در ولایت قندوز نوشت که حمله نیروی هوایی آمریکا در یک شب بیمارستان پزشکان بدون مرز را با 22 کشته به خرابه ای تبدیل کرد.به گزارش خبرگزاری بسیج به نقل از «واشنگتن پست»، یک روز پس از پاک سازی طالبان از شهر قندوز در شمال افغانستان که اشغال این شهر پس از سال 2001 میلادی موفقیت بزرگی برای این گروه محسوب می شد، شش گلوله از پنجره بیمارستان پزشکان بدون مرز وارد ساختمان شد. شدت حمله شبه نظامیان در حدی بود که نیروهای امنیتی محلی سرکوب شده بودند و نگرانی هایی در مورد وضعیت غیرنظامیان نیز به وجود آمده بود. پزشکان و پرستاران نیز مشغول مداوای بیماران و زخمی ها بودند. همچنین واقعه بزرگتری در بیمارستان پزشکان بدون مرز، چهار روز بعد زمانی اتفاق افتاد که در ساعات اولیه سه اکتبر، مشاوران نظامی آمریکایی به هواپیمای جنگی اجازه دادند تا حمله مرگباری را آغاز کند. هواپیمای(AC-130U) در تاریکی هوا به پرواز در آمد و این بیمارستان را با توپ جنگی مجهز به مهمات انفجاری قوی بیش از یک ساعت مورد حمله قرار داد. این حمله حداقل 22 کشته به جا گذاشت و حتی برخی از آنها زنده زنده سوزانده شدند. پزشکان بدون مرز که این حمله را جنایت جنگی اعلام کردند، خواستار تحقیقات بین المللی در این زمینه شدند. نظامیان آمریکایی با تغییر موضع نسبت به روز نخست این حادثه گفتند که بیمارستان به طور «اشتباه» مورد حمله قرار گرفته و آنها تلاش می کردند تا از نیروهای امنیت ملی افغانستان پشتیبانی کنند. اما ارتش آمریکا از ارائه جزئیات بیشتر در مورد این حادثه در حالی امتناع کرد که این حادثه یکی از ننگین ترین حملات هوایی نیروهای آمریکایی در سا ل های اخیر محسوب می شود. این گزارش بر حسب مصاحبه های انجام شده در آمریکا و افغانستان با مقامات دو کشور، اعضای پزشکان بدون مرز و ساکنان محلی شهر قندوز انجام شده که نام برخی از آنها به دلیل تحقیقات ذکر نشده است. اگرچه نیروهای دولتی بیشتر شهر قندوز را پس گرفتند، سقوط این شهر توسط تعداد اندکی از شبه نظامیان زنگ خطری برای دولت افغانستان و متحدان غربی آن بود که بیانگر قدرت و توانمندی طالبان در زمان خروج نیروهای خارجی از این کشور است. افراد طالبان چند روز پس از سقوط قندوز در 28 سپتامبر، خط کنترلی خود را در اطراف محله های این بیمارستان مستقر و تردد ساکنان را کنترل و قوانین خود را اجرا می کردند. بر اساس گفته ساکنان محلی و کارمندان بیمارستان، در منطقه «اسپین زر» در مرکز قندوز که تحت کنترل طالبان بود، به مدت بیش از یک هفته هیچ درگیری وجود نداشت. پزشکان و پرستاران در بیمارستانی که آژانس های بین المللی امداد و نجات در سال های اخیر تجهیزات پزشکی خوبی را در ولایت قندوز فراهم کرده بودند، از هر موقع دیگری بیشتر مشغول درمان زخمی ها بودند. آنها بین 28 سپتامبر و سه اکتبر، 394 بیمار را معاینه و درمان کردند که برخی از آنها در جنگ درون شهری زخمی شده بودند. به گفته گارد امنیتی این بیمارستان، حتی در تمام هفته جنگجویان طالبان به این بیمارستان مراجعه می کردند و درخواست معالجه می کردند. گارد امنیتی بیمارستان ادامه داد: قبل از اینکه به این جنگجویان اجازه ورود به محوطه بیمارستان داده می شد، آنها می بایست سلاح هایشان را به گارد امنیتی تحویل می دادند. جنگجویان طالبان زخمی شده نیز مانند بیماران دیگر مداوا می شدند. به نظر می رسید که آنها به بی طرفی این بیمارستان احترام می گزارند. گارد امنیتی بیمارستان قندوز افزود: طالبان حتی به آن دسته از نیروهای امنیتی که زخمی شده بودند و به بیمارستان برای مداوا منتقل شده بودند، آسیبی نمی رساندند. پزشکان بدون مرز با اشاره به قوانین «کنوانسیون ژنو» مبنی بر اینکه سرباز یا شبه نظامی زخمی شده می بایست مانند دیگر غیرنظامیان درمان شود، گفت: اینکه فرد زخمی شده به کدام گروه وابسته است، برای ما مهم نیست. «گیلهم مولینی» مدیر عملیات های سازمانی در افغانستان گفت: به دلیل محافظت سازمانی، حتی نمی خواهیم بدانیم که چه کسی به عنوان بیمار داخل بیمارستان بستری است. اما مقامات سازمانی گفتند: برخی از طالبان در این بیمارستان معالجه شدند. بر اساس گزارش گارد امنیتی، تنها طالبان نبودند که در طول هفته در این بیمارستان مداوا شدند. گارد امنیتی افزود: در روز دوشنبه 28 سپتامبر، زمانی که جنگ قندوز آغاز شد، «ملا عبدالسلام» فرمانده ارشد طالبان در قندوز به ملاقات طالبان زخمی به بیمارستان رفت. برخی از مقامات افغانستان گفتند که طالبان از این بیمارستان به عنوان پایگاه استفاده می کردند. این در حالی است که پرسنل پزشکان بدون مرز با انتقاد از این ادعا گفتند: هیچ فرمانده و جنگجوی طالبان از محوطه بیمارستان برای برنامه ریزی و انجام حملات استفاده نکرده است. درهم شکستن آرامش: در ساعات اولیه شنبه اول اکتبر، تیمی متشکل از نیروی عملیات ویژه آمریکا جنگ در قندوز را از یک مرکز کوچک عملیات مشترک آمریکا ــ افغانستان مستقر در فرودگاهی در پنج مایلی جنوب این شهر دنبال می کرد. این مرکز عملیاتی خط ارتباطی نیروهای آمریکایی با نیروهای محلی بود. به عنوان بخشی از مأموریت محدود نظامی آمریکا در افغانستان، نیروهای آمریکایی آن شب نیروهای ویژه افغان را در حالی پشتیبانی می کرد که در شهر قندوز می جنگیدند. همچنین آنها حملات هوایی را برای حمایت نیروهای افغان علیه طالبان هماهنگ می کردند. «جان کمپبل» فرمانده نیروهای آمریکایی در افغانستان به مجلس این کشور گفت: نیروهای آمریکایی اطراف شهر قندوز برای نیروهای محلی افغانستان برنامه ریزی می کردند و به آنها مشاوره و آموزش می دادند که مرکز حمایتی آن در فرودگاه بود. نیروهای امنیتی افغانستان در روزهای پس از سقوط قندوز تا منطقه تجاری این شهر پیشروی کردند اما با طالبانی که در ساختمان های دولتی، خانه های شخصی و ادارات تخلیه شده گروه های بین المللی پنهان شده بودند نیز درگیر شدند. اینکه نیروهای امنیتی به طور کامل وارد شهر نشدند، به دلیل حملات هوایی نیروهای آمریکایی بود که برای حمایت این نیروها انجام می شد. با این حال، حملاتی نیز در اوایل هفته گذشته گزارش شد مبنی بر اینکه حدود 50 جنگجوی طالبان که قصد داشتند خودشان را به پایگاه های نیروهای ائتلاف و افغان برسانند، کشته شدند. در شب دوم اکتبر، پنج زخمی از اعضای خانواده ای که تلاش داشتند تا از شهر فرار کنند، به بیمارستان منتقل شدند. پس از آن درگیری دیگری گزارش نشد. مولینی گفت: اولین بار بود که پرسنل بیمارستان فرصت استراحت و برنامه ریزی برای جراحی های تعویق افتاده را پیدا کرده بودند. «اسلام الدین» که خانه اش نزدیک این بیمارستان است، گفت: تقریباً نیمه شب بود که درگیری میان طالبان و نیروهای دولتی آغاز شد و به سرعت شدت گرفت. مشاوران آمریکایی مستقر در فرودگاه درخواست کمک فوری از نیروهای ویژه افغانستان نزدیک بیمارستان دریافت کردند. مشاوران نیروهای عملیات ویژه آمریکا با عجله دستور حمایت هوایی اضطراری از کماندوهای افغانستان را صادر کردند. خیلی زود هواپیمای جنگی AC-130U از گردان عملیات ویژه به سمت هدف مورد نظر به پرواز در آمد. این مدل هواپیما، یکی از انواع مختلف AC-130 است. این هواپیما که از جنگ ویتنام تاکنون مورد استفاده قرار گرفته است، قابلیت شلیک توپ های 25، 40 و 105 میلی متری هاویتزر را دارد. سلاح های آن در سمت چپ این هواپیما قرار گرفته اند و ده ها خدمه شامل افسر ارتباط زمینی عملیات ویژه که مسئول هماهنگی با نیروهای زمینی است نیز در آن حضور دارند. این هواپیمای جنگی مجهز به سنسورهای سبک و حرارتی است که قابلیت دید در تمام وضعیت آب و هوایی در میدان جنگ را فراهم می کند. بر اساس گفته افرادی که شاهد این حادثه بودند، نیروهای آمریکایی مستقر در مرکز عملیات مشترک، این هواپیما را به طرف نیروهای ویژه افغانستان هدایت کردند و اولین دستور آتش را به آن دادند. مکان و دیگر اطلاعات نیروهای افغان به این هواپیما نیز داده شد. بر اساس گفته یکی از افرادی که عملیات این هواپیمای جنگی را تحت نظارت داشت، اپراتورهای سنسور این هواپیما تعدادی جنگجو را در محوطه جلوی بیمارستان شناسایی کردند. در پی آن، خدمه این هواپیما دو بار از مرکز عملیات مشترک درخواست کرد: آیا دستور حمله داده می شود؟ اینکه نیروهای طالبان چطور در بیمارستان بودند، سؤال اصلی محققان است. حتی اگر طالبان هم از این بیمارستان شلیک می کردند، در صورتی که خدمه هواپیما بداند که این مکان از غیرنظامیان محافظت می کند، بر اساس قوانین شلیک آمریکا، هیچ کس اجازه حمله به این مکان را ندارد. «پیتر کوک» مشاور مطبوعاتی پنتاگون گفت: نظامیان آمریکایی به خانواده های قربانیان این حادثه غرامت پرداخت می کند و همچنین مسئولیت بازسازی این بیمارستان را به عهده می گیرد. محققان آمریکایی در حال حاضر تلاش می کنند تابفهمند که آیا خدمه این هواپیمای جنگی از اینکه هدف مورد نظر بیمارستان است، آگاهی داشتند یا خیر. دولت افغانستان در حالی در مورد حضور جنگجویان طالبان یا شلیک آنها از نزدیکی این بیمارستان هیچ اظهار نظری نکرده اما برخی مقامات محلی گفتند که طالبان از این بیمارستان به عنوان مرکز فرماندهی عملیات استفاده می کردند. در حالی که پزشکان بدون مرز نیز به شدت این اظهار نظرها را رد کرده است. چه کسی درخواست پشتیبانی هوایی کرد؟ یکی دیگر از سؤالات مبهم این است: چه کسی پشتیبانی هوایی را خواسته بود؟ ژنرال «دولت وزیری» معاون سخنگوی وزارت دفاع افغانستان گفت: نظامیان یگان 209 ارتش افغانستان در آن منطقه می جنگیدند اما مقامات کابل از درخواست آنها از مشاوران آمریکایی مستقر در فرودگاه قندوز ابراز بی اطلاعی کردند. وزیری ادامه داد: شک دارم که نظامیان افغانستان از محل این بیمارستان آگاهی داشتند. وی افزود: قبل از اینکه سربازان جنگ را شروع کنند، نقشه هایی با جزئیات کامل از محل استقرار پلیس محلی، مسجد، بیمارستان و مدارس به آنها داده شد. دقایقی پس از ساعت دو شب، هواپیمای تهاجمی AC-130U به دنبال دستور نیروهای آمریکایی به ساختمان اصلی بیمارستان شلیک کردند. در حالی که واضح نیست در این حمله از چه سلاحی استفاده شده است، توپ 40میلی متری این هواپیما قدرت انفجاری بسیار بالایی دارد که با «زیرکونیوم» پر می شود. یکی از پزشکان بدون مرز که نخواست نامش فاش شود، گفت: شیفتم تمام شده بود و آماده می شدم تا در اتاق مخصوص استراحت در بیمارستان بخوابم. ناگهان انفجار وحشتناکی ساختمان را لرزاند. بر اثر این انفجار لامپ و بخشی از سقف فرود آمدند. این انفجار که احتمالاً ناشی از شلیک سلاح 105میلی متری این هواپیما بوده است، بسیار قدرتمند بود که پنجره های اتاق های مجاور را نیز فرو ریخت. اسلام الدین ادامه داد: بیمارستان در پی شلیک این هواپیما آتش گرفت و پزشکان و دیگر اعضای این بیمارستان برای در امان ماندن از این حمله به طرف زیرزمین فرار کردند. خلبانان آمریکایی از فاصله بسیار بالا این بیمارستان را در طول مداری دایره مانند بمباران کردند. این هواپیما بیش از 65 دقیقه هر 15 دقیقه یک بار حمله می کرد. برخی از پرسنل بیمارستان و بیماران بلافاصله و برخی دیگر به دلیل گیر افتادن در زیر آوار کشته شدند. یک پزشک داروساز در دفتر این بیمارستان کشته شد. تعداد شش بیمار به دلیل آتش سوزی داخلی بیمارستان در بخش مراقبت ویژه آن زنده سوختند. بر اساس گفته های پزشکان بدون مرز، کارمندان بیمارستان در طول این حمله تماس هایی را با مقامات آمریکایی در کابل و واشنگتن گرفتند. پزشکان بدون مرز روز قبل از این حادثه به طور مکرر موقعیت بیمارستان را به مقامات گزارش می کردند. اما گروه امداد و نجات جزئیات دقیق فرد هشدار دهنده را ارائه نکرد. دفتر ستاد عملیات مشترک نیز گفت هنوز شخصی که این اطلاعات را دریافت کرده، مشخص نیست. افرادی که به زیرزمین پناه برده بودند، حدود ساعت 3:30 دقیقه بامداد دریافتند که حمله این هواپیما قطع شده است. معلوم نیست چرا خدمه این هواپیما حملات خود را متوقف کردند. برخی از افرادی که در زیرزمین بودند آنچنان ترسیده بودند که تا طلوع خورشید در آنجا ماندند. یکی از پزشکان داخل زیرزمین گفت: پس از مدتی صدایی شنیدیم که می گفت: کسی زنده هست؟ می توانید بیرون بیایید. زمانی که پزشکان به ساختمان سوخته بیمارستان رفتند، با اجساد بیمار و همکاران خود مواجه شدند. برخی از کارمندان شروع به بیرون کشیدن آنها از زیر آوار کردند و کسانی را که زخمی شده بودند را معالجه می کردند. یکی از پزشکان این بیمارستان در حالی پشت میز خود کشته شده بود که پزشک دیگری تلاش می کرد تا جراحی اضطراری را برای نجات او انجام دهد.
سه شنبه ، ۲۱مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: بسیج نیوز]
[مشاهده در: www.basijnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 16]
-
گوناگون
پربازدیدترینها