واضح آرشیو وب فارسی:عصر خبر: پرده کنار که می رود غروب می شود و فرشچیان بغض می کند، اسب پدر این بار در هیات ارابه ای بی چرخ و چوبی ظاهر می شود که دست به دست به معراج رسیده است، محمد با التماس به مردی نگاه می کند که پرده را کنار زده، که پرده برداری نکند از صورت جدید پدر، حرف نمی زند، اما انگار می خواهد بفهماند که جلوی دختر شهید این رفتار درست نیست.عصر خبر: داود کریمی، مهدی همت، مهدی باقری و مهدی دستواره می آیند، همه به تازه وارد سلام می کنند و به آغوشش می کشند. محمد همدانی حالا فرزند شهید جدید جمع است. مهدی دستواره تا که می گوید خدا صبر بدهد، مهدی همت تلخ می خندد: مگر سی سال صبر داد که امروز بدهد؟ به گزارش خبرگزاری تسنیم؛ "مرتضی درخشان" یکی از مشهورترین کاربران شبکه های اجتماعی فارسی است. او در کنار پیکر شهید همدانی متن زیر را از معراج الشهدای تهران تا همدان روایت کرده است. یک نشسته است درست روی نقطه ثقل تابوت، وزن تمام خانواده را باید از فردا بکشد، دارد تمرین تعادل می کند. پرده کنار که می رود غروب می شود و فرشچیان بغض می کند، اسب پدر این بار در هیات ارابه ای بی چرخ و چوبی ظاهر می شود که دست به دست به معراج رسیده است، محمد با التماس به مردی نگاه می کند که پرده را کنار زده، که پرده برداری نکند از صورت جدید پدر، حرف نمی زند، اما انگار می خواهد بفهماند که جلوی دختر شهید این رفتار درست نیست. انگار دارند سرب داغ توی چشمم می ریزند، انگار دارند شب سوم را تعزیه خوانی می کنند، انگار یکی روضه شام می خواند. الشام الشام الشام. دو تو که سربازی، تو چرا اینطور گریه می کنی؟ برو و این چندماه آخر را هم حال کن، اینها بدهکار اشک اند، تو چرا می سوزی؟ هرچه نگاهش می کنم نمی بیند، چشمانش قفل شده است روی پرچم و های های گریه می کند. سرباز غریبه چنان دل داده که دل می برد، هرچه محمد "به" سینه می ریزد غریبه "از" سینه می ریزد. سه داود کریمی، مهدی همت، مهدی باقری و مهدی دستواره می آیند، همه به تازه وارد سلام می کنند و به آغوشش می کشند، محمد همدانی حالا فرزند شهید جدید جمع است. مهدی دستواره تا که می گوید خدا صبر بدهد، مهدی همت تلخ می خندد: مگر سی سال صبر داد که امروز بدهد؟ زبان بگیر مهدی، نمی بینی این یک وجب آش خور غریبه دارد گریه بالا می آورد؟ نمی بینی به اندازه همه دارد گریه می کند؟ چهار زبان بگیر محمد، اینطور ترک می خوری، اینطور می پوسی، اینطور می شکنی. برو یک گوشه و زبان بگیر و گریه کن، اصلا برو به آغوش این همه مهدی که هر یکی یک روز یک پدر را به یاد سپرده است. حالا امروز باید پدر را کفن پیچ کنی، اسمع افهم کنی، به عزت و شرف لا اله الا الله... پنج همدان، تا آنجا که شد پشت سرت آمدیم، تا آنجا که می شود پیشوازمان بیا.
دوشنبه ، ۲۰مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر خبر]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 14]