واضح آرشیو وب فارسی:تابناک: تابناک: ندای غمگینانه مرثیه انتظار را تنها در تپش های قلب این مادر می توان شنید ، غمی تن فرسا در چشمانی کم فروغ به راهی بی انتها که شاید خبری از فرزند به میدان جنگ رفته برسد.به گزارش تابناک به نقل از ایرنا، باید تنها مادر باشی تا معنای انتظار را برای بازگشت فرزند به جنگ رفته بدانی ، انتظاری که نه یک روز ، نه یک ماه و نه یک سال ، بلکه 26 سال طول کشید. ولی آن روزهای بی پایان گویی امروز به فرجام رسید و به مادر گفتند پیکر بی جان فرزند که سال ها در میدان جنگ به امانت مانده بود درغربتی دیگر ، شهری دور و در مزاری بی نام و نشان در خاک خفته است. شهید علی امینی که سال 1367 از اصفهان عازم جنگی ناخواسته برای کشور شد ، دمی پس از حضور در یک رویارویی نابرابر جان باخت. پیکرکوچکش در گرد و غبار میدان نبرد ازدیده ها پنهان شد ؛ یک «مفقودالاثر » تراژدی سربازان گمنام فصل مشترک فرزندان تمام ملت هایی است که سر در راه نجات وطن باختند.غمواره ای از پاکبازی جان که آغازش جنگ و پایانش مرگ بود. شهید گمنام واژه ای دیر آشنا در قاموس جنگ است که معنایی جز غم در برابرش ننوشته اند ، سربازی که نامش را همراه با جان در عرصه میدان نبرد به امانت تاریخ گذاشت تا مام وطن بر آن لالایی ماتم بخواند. سرباز گمنام برای تمام مللی که هیمنه دهشتناک جنگ را در برابر خود دیده اند نمادی از اسطوره زوال ناپذیروطن است؛ افسانه ای دیرپا برای تمام آنانی که گرمای آتش جنگ را نه در کتاب بلکه با جان آزمودند و نیز نسل هایی که تاریخ کشورشان را جدای از سربازان جان باخته نمی دانند. امروزه در گوشه و کنار جهان می توان نمادهایی روشن و آشکار از سربازان گمنام یافت که هر قوم و ملت بسته به فرهنگ و پیشینه اش برای سربازان مقبره ، یادمان یا المانی ساخته و برابرش خشوع می کنند. ساختمان مشهوری که در میدان شارل دوگل فرانسه قد برافراشته و نمادی تاریخی این کشور است به واقع یادمانی از یک میلیون سربازی است که راه وطن جان باخته اند. مقبره سرباز گمنام در زیر این بنا در کنار آتشی همیشه روشن هویت یک ملت را در برابر دیدگان تمام کسانی قرار می دهد که به دیدار کشور کهن فرانسه می روند. همچنین در مسکو ودر جوار کاخ کرملین نیز مقبره سربازی بنا شده است که نمادی از میلیونها جنگجویی است که درهنگامه جنگ جهانی دوم برابر یورش ارتش رایش ایستادند. این بنا که اکنون جاذبه ای گردشگری در روسیه است دارای گارد احترامی است که همه ساله آیین خاصی را به نشانه احترام به تمامی جانباختگان راه وطن برگزار می کند. همچنین مقبره سرباز گمنام در برخی محیط های دانشگاهی یا عمومی در شهرها و کشورهایی مانند اتاوا ، هنگ کنگ ، ارمنستان ، بلاروس و سایر نقاط جهان جزیی از فرهنگ این ملتهاست به طوری که هیاتهای سیاسی به نشانه احترام برای شکوه یک ملت برابر مقبره سرباز گمنام کلاه از سر بر می دارند و تاج گل اهدا می کنند. اما حکایت جان باخته بی نام و نشان میدان نبرد دراینجا روایتی دیگر است ، روایتی از غربت ، دلدادگی و انتظار. این روایت چشمانی منتظر است که تا سال ها پس از فروکش کردن آتش نبرد و میان خاکستر جنگ ، شاید نشانه ای از جگر گوشه های مادر وطن پیدا شود. و داستان غریبانه علی امینی نو گل 16 ساله اصفهانی فصل آخر غمنامه شهیدان گمنام این دیار خونبار را به گونه ای دیگر کامل می کند. پیکر شهید علی امینی عضو لشگر 14 امام حسین (ع) در تاریخ پنجم آبان ماه 84 در منطقه عملیاتی فاو یافت شد و بی نام و نشان ازمیدان جنگ به اراک رفت و در کنار شماری دیگر از همرزمان بی نامش به خاک سپرده شد با عنوان «شهید گمنام ». اما پس از 9سال آرمیدن در مزار شهدای گمنام شهرک دانشگاهی دانشگاه آزاد اراک ، امروز مادرش با چشمهای اشک بار بر مزار فرزند مبارزش حاضر می شود.او الان دیگر هویت گم شده اش را یافته است. یک« شهید راه وطن » مادر بر این باور است که فرزند برای دفاع از وطن و دین پای به میدان نبرد گذاشت و از این جهت سپاسگزار خدای خود است. او که اعتقاد را انگیزه حضور فرزند شهیدش در عرصه نبرد می داند ازمردم می خواهد به خواسته های شهیدان جنگ پای بند باشند. ولی روایت سربازان مفقود ، چشمان منتظر و آنانی که هنوز شاید در گوشه و کنار میدان های متعدد جنگ از دیده ها پنهان و در انتظار پیدایش هستند، باقی است شاید تاانتهای تاریخ یک ملت.
دوشنبه ، ۲۰مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تابناک]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 31]