واضح آرشیو وب فارسی:خرداد: شیوه تفکر، مشی و روش آیت ا... هاشمی در شرایط کنونی با سال57 و حتی دهه 40 هیچ تفاوتی نکرده و ایشان همچنان دارای همان نظریات هستند و هیچ تغییر اساسی در تفکرات ایشان به وجود نیامده است. آیت ا... هاشمی همان هاشمی سال 57 است. روزنامه آرمان در گفت و گویی با محمد هاشمی رفسنجانی نوشت: این جریان های سیاسی بودند که در طول زمان مواضع خود را تغییر دادند و در برخی از مقاطع به تفکرات ایشان نزدیک شدند و در برخی از مقاطع از نظریات ایشان فاصله گرفتند. در نتیجه در شرایط کنونی مواضع برخی جریان های سیاسی مانند اصلاح طلبان به آقای هاشمی نزدیک تر است و نه اینکه مواضع آقای هاشمی به آنها نزدیک باشد. اهم سخنان وی از این قرار است: در دولت اصلاحات برخی از تندروهای اصلاح طلب چه مواضع تندی نسبت به آیت ا... هاشمی اتخاذ کرده بودند و علیه ایشان موضع گیری می کردند. چه مقالات و کتاب هایی توسط برخی تندروهای اصلاح طلب علیه آیت ا... هاشمی نوشته می شد. این وضعیت برای جریان اصولگرا نیز وجود داشته است. اصولگرایان در مجلس سوم و چهارم مواضعی همسو نسبت با آیت ا... هاشمی داشتند اما در دولت احمدی نژاد از مواضع آیت ا... هاشمی فاصله گرفتند. آیت ا... هاشمی همان هاشمی گذشته است که همچنان در مسیر انقلاب و اندیشه های حضرت امام (ره) حرکت می کند. در شرایط کنونی نیز اصلاح طلبان از گذشته عبرت گرفتند و نسبت به آیت ا... هاشمی رفتار جدیدی در پیش گرفتند. آیت ا... هاشمی یک شخصیت کاملا فراجناحی است و نمی توان ایشان را در یک جریان خاص محدود کرد. در شرایط کنونی صدا وسیما نباید تنها نام رسانه ملی را یدک بکشد. صداوسیما نباید به یک رسانه گروهی و جناحی تبدیل شود. در شرایط کنونی برخی تندروی ها که در برخی از رسانه ها صورت می گیرد نباید در صداوسیما هم صورت بگیرد. به همین دلیل صداوسیما نباید از حالت رسانه ملی خارج شود. رسانه ملی باید پاسخگو باشد و خود را از پاسخگویی به منتقدان مبرا نداند. در شرایط کنونی اگر یک نظرسنجی بی طرفانه درباره عملکرد صداوسیما صورت بگیرد متوجه خواهیم شد که تقدهایی به صداوسیما وارد است. در حال حاضر بسیاری از مردم اغلب اطلاعات خود را از شبکه های دیگر اخذ می کنند و ترجیح می دهند برای پر کردن اوقات فراغت خود از شبکه های خارجی استفاده کنند. آقای روحانی بارها عنوان کرده اند که با دست دادن هیچ مشکلی حل نمی شود. بنده هم با ایشان هم عقیده هستم و معتقدم که مساله رابطه ایران و آمریکا بسیار پیچیده تر از آن است که با یک دست دادن حل شود. در عرف دیپلماتیک هنگامی که دو نفر به هم می رسند با یکدیگر دست می دهند. این در حالی است که در اسلام وضعیت به شکلی است که وقتی دو نفر به هم می رسند با یکدیگر مصافحه می کنند. در هر کشور و منطقه جغرافیایی شکل و شیوه احترام گذاشتن متفاوت است. از نظر بنده دست دادن آقای ظریف با آقای اوباما یک مساله طبیعی و دیپلماتیک بوده و نه مزیتی به همراه داشته و نه دارای مذمتی بوده است. آقای ظریف در این باره عنوان کرده اند که این دست دادن برای من هزینه داشته و کاملا هم اتفاقی صورت گرفته است. از قرائن و شواهد مشخص است که دو گروه به صورت اتفاقی به هم رسیده اند و به دلیل اینکه آقای ظریف با جان کری در مساله پرونده هسته ای مراوده داشته، هنگامی که با ایشان دست می دهد برای ادای احترام و به جای آوردن احترام اجتماعی با رئیس جمهور آمریکا که همراه جان کری بوده نیز دست داده است. اگر آقای ظریف در چنین شرایطی تنها با جان کری دست می داد و با آقای اوباما دست نمی داد رفتاری دور از نزاکت و ادب اجتماعی انجام می داد که در چنین صورتی دارای اشکال بود. این نوعی رفتار مرسوم دیپلماتیک است که ممکن است بین هر سیاستمداری در دنیا به وجود بیاید. در دو سال گذشته بارها از سوی مسئولان کشور این مساله عنوان شده که ما تنها در زمینه پرونده هسته ای با آمریکا مذاکره می کنیم و در هیچ زمینه دیگری با این کشور گفت وگو نخواهیم کرد.
یکشنبه ، ۱۹مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خرداد]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 14]