واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: اقتصاد > بازار مالی - حمید تهرانفر تعاونی های اعتبار آزاد، از نام تعاونی اعتبار سوءاستفاده نموده اند و این ها در قالب قانونی که برای بخش تعاون طراحی شده، نیستند. فعالیت شان نیز در آن زمینه نیست و کارشان بسیار خطرناک است. دلیلش این است که همان طور که استحضار دارید، در فعالیت های پولی و بانکی همه چیز به سرمایه ختم می شود. می گوییم این بانک از بانک دیگر بزرگتر است، به دلیل این که سرمایه اش بیشتر است. بزرگ شدن بانک از محل سپرده ها، هنر نیست، بلکه بزرگ شدن بانک از محل سرمایه مهم است. نه تنها در ایران، بلکه در کشورهای دیگر نیز، که مقامات ناظر بر کار بانک ها نظارت می کنند، تکیه اصلی نظارت بر بحث سرمایه است. سرمایه باید در داخل بانک نهادینه بماند، اجازه خروج هم نداشته باشد؛ که اگر برای آن بانک اتفاقی افتاد، سهامداران آخرین نفراتی باشند که مطالباتشان پرداخت می شود. اول سپردهگذاران، دوم بستانکاران و در آخر سهامداران. متأسفانه در تعاونی های اعتبار آزاد (از آنجا که قالب آنها تعاونی است؛ با وجود اینکه کارشان کار بانکی است) این خطر به شدت احساس می شود. در یک تعاونی اعتبار آزاد، کافی است که بر اساس قانون تعاون، سهامداران و اعضا به هم اطلاع بدهند و در یک فرصت محدودی، که در اساسنامه از قبل پیش بینی شده، همه سرمایه هایشان را بگیرند و از مؤسسه بروند. بر اساس قانون تعاون، شرکت های تعاونی دارای آزادی عمل هستند؛ یعنی سرمایه اینها می تواند باز بشود و می تواند کوچک بشود. با ورود اعضای جدید، سرمایه به طور مداوم بزرگ میشود و تأمین مالی تعاونی، از محل سرمایه بیشتر میشود و با خروج اعضا این سرمایه کم میشود و این خروج، این قدر میتواند زیاد شود که سرمایه به حد قلیل و یا حتی صفر برسد. برای مثال، بانک یا مؤسسه ای را در نظر بگیرید که مقدار زیادی سپرده جمع آوری کرده فقط کافی است سهامداران که هوشیار هستند یا اعضا، به دلیل این که اطلاعات بیشتری از سپرده گذاران دارند، سریع به آن مؤسسه مراجعه کنند و آنچه را که به عنوان سرمایه آورده اند خارج کنند. اگر این اتفاق بیفتد، با بانک یا مؤسسه اعتباری مواجه هستیم که سرمایه ندارد، و فوق العاده خطرناک است؛ چون نه سپرده قانونی دارد و نه سرمایه آنها، سرمایه ماندنی است. متأسفانه در بعضی موارد، ارقام سپرده ها فوق العاده زیاد است. یک تعاونی اعتبار آزاد، که خیلی هم تبلیغات کرده، حدود 60 میلیون تومان سرمایه دارد و از طرف دیگر 600 میلیارد تومان سپرده مردم را جمع آوری کرده است. چند دلیل برای استقبال مردم از این موسسات وجود دارد. یک دلیل این است که آنها تحت نظارت نیستند. یکی از این تعاونی های اعتبار آزاد، قریب به 50 درصد کل دارایی هایش صرف اموال غیرمنقول شده است و در یک زمانی ارزش این دارایی ها چند برابر شده است. ما به بانک ها اجازه این کار را نمی دهیم. ما به بانک ها می گوییم شما می توانید، حداکثر 30 درصد سرمایه را اموال غیرمنقول بخرید. خریدن اموال غیرمنقول از محل سپرده، یک علامت منفی است. منتهی خیلی از این تعاونی ها، چون تحت نظارت مرجع خاصی نیستند، از این کارها کردند (مثل واردات برنج، تجارت، خرید اموال غیرمنقول، دادن وام یا تسهیلات با نرخ های خیلی بالا به خیلی از سازمان ها و افراد)، و از این رو توانسته اند برای خود جذابیتی ایجاد نموده سود بیشتری به سپرده ها بدهند. بنابراین سپرده گذاری در چنین مؤسساتی برای مردم جذاب است با این که ریسک آن بالا است. مردم ما توجه زیادی به ریسک نمی کنند. مردم ما در این زمینه ها ریسک پذیر هستند و دقت نظر کم است. البته واقعیتی که نمی توان کتمان کرد این است که مقررات ناظر بر بانک ها و ضوابطی که خود بانک ها برای خودشان ایجاد کردند خیلی در هم تنیده است. بعضی اوقات ممکن است یک مشتری بر اساس نیاز واقعی به بانک مراجعه کند و بانک نتواند به خاطر پیچیدگی هایی که دارد، نیاز او را در زمانی که لازم است، تأمین کند؛ ولی تعاونی اعتبار سریع آن نیاز را تأمین می کند. این اشکال به بانک های ما وارد است. * مدیر کل سابق نظارت بر بانک های بانک مرکزی /32
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 266]