واضح آرشیو وب فارسی:افکار نیوز: اجلاس سالانه بانک جهانی و صندوق بین المللی پول روز گذشته در حالی در شهر لیما، پایتخت پرو آغاز شد که تهدیدهای پیش روی اقتصاد جهان این روزها جدی تر از هر زمان دیگری پس از ماجرای ورشکستگی بانک «لمن برادرز» در سال 2008 است.به گزارش افکارخبر ، امروز مشکل رکود مزمن، یعنی عدم توانایی صنایع جهان برای رشد در سطح رضایت بخش، حتی با وجود اعمال سیاست های پولی بسیار انبساطی، همزمان با افزایش مشکلات اقتصادی در بازارهای نوظهوری نظیر چین، رو به وخامت است. لری سامرز، اقتصاددان سرشناس و وزیر سابق خزانه داری آمریکا در یادداشتی در روزنامه واشنگتن پست نوشت: این اتفاقات، شبهه شکل گیری یک چرخه ناقص جهانی را که در آن کندی رشد اقتصادی در کشورهای صنعتی، به اقتصادهای نوظهور آسیب زده و درنتیجه رشد اقتصادی در غرب را کندتر می کند، برمی انگیزد. اقتصادهای صنعتی، که به سختی با سرعتی بسیار کند حرکت می کنند، باید از ابتدا خود را برای شوک های منفی جهانی آماده کنند. سیاست گذاران به شکل نامناسبی خطرات بازگشت دوباره رکود در غرب و دوره ای که در آن رشد اقتصاد جهان به شکل غیرقابل قبولی کند خواهد بود، دست کم گرفته اند. اگر رکود دیگری رخ دهد، در آن صورت، سیاست گذاران و تصمیم گیرندگان پولی ابزار کافی برای پاسخ گویی به این بحران را نخواهند داشت. در اصل، دیگر فضایی برای سیاست های انبساطی پولی در جهان صنعتی وجود نخواهد داشت. همچنین، انتظار می رود نرخ بهره بانکی همچنان در ژاپن و اروپا بسیار پایین باقی بماند و تنها در آمریکا شاهد افزایش بسیار جزئی آن باشیم. چالش های امروز، لزوم تعهد شفاف تر جهانی را برای شتاب بخشیدن به رشد اقتصادی، به عنوان اصلی ترین هدف سیاست های اقتصاد کلان، ضرورت می بخشند؛ بنابراین، اقدامات نباید تنها به سیاست های پولی محدود شود. یک ضرب المثل هست که می گوید: « اگر بدانید که به چه چیزهایی می توانید عادت کنید، حتما متعجب می شوید»؛ این ضرب المثل، امروز در تمام ابعاد اقتصاد جهان کاربرد دارد. درحالی که این روزها مدام درباره به بهبود و پشت سر گذاشتن بحران های اقتصادی صحبت می شود، اما ازسوی دیگر می بینیم که تقریبا در تمامی کشورهای جهان، نرخ تولید ناخالص داخلی اصلاح شده و به شدت کاهش یافته است. صندوق بین المللی پول (IMF) نیز پیش بینی خود از رشد تولید ناخالص داخلی سال 2020 میلادی را نسبت به سال پیش بینی سال 2012 خود، برای آمریکا تا 6، برای اروپا 3، برای چین 14، برای بازارهای نوظهور 10 و برای کل جهان 6 درصد کاهش داده است. تازه این ارقام ناامیدکننده و ملالت آور درصورتی خواهد بود که تا آن زمان در جهان صنعتی شاهد رکود یا وجود یک بحران نظام مند نباشیم. ما هم اکنون در یک عصر جدید از اقتصاد کلان حضور داریم که در آن خطر تورم منفی بسیار جدی تر از تورم است و ما نمی توانیم به خاصیت خوداحیایی بازارها اکتفا کنیم. اثر تشدید تورم که در آن رکود نه تنها پرهزینه می شود، بلکه رشد تولید آینده را نیز دچار مشکل می کند، بسیار جدی تر و قوی تر از چیزی است که هرکس در سالیان اخیر تصور می کرده است. تاریخ نشان می دهد که بازارها کارآمد نیستند و اغلب اوقات در قضاوت های خود درباره بنیان های اقتصادی دچار اشتباه می شوند. تاریخ همچنین به ما می آموزد سیاست گذارانی که علایم جدی بازارها را به دلیل ناپایدار بودن آنها نادیده می گیرند، دچار اشتباهات فاحشی می شوند. این یکی از مهمترین عوامل در آغاز بحران مالی سال 2008 میلادی بود. زمانی برای خوش خیالی نیست اما آنچه که امروز نیاز داریم، چیزی معادل اما در سطح جهانی و علایمی است که به واسطه آن سیاست گذاران پولی و مقامات کشورها متوجه شوند که رکود مزمن و دامنه شیوع آن به جهان مهمترین و جدی ترین خطری است که با آن مواجه هستیم. پس از انتشار گزارش ناامیدکننده اشتغال آمریکا که هفته گذشته اعلام شد، فدرال رزرو باید متوجه شده باشد که خطرات ناشی از آن برای اقتصاد آمریکا دو جنبه دارد. نرخ بهره بانکی تنها درصورتی افزایش خواهد یافت که نشانه های شفاف و مستقیمی از افزایش تورم یا رضایت مالی وجود داشته باشد. همچنین، فدرال رزرو باید آمادگی خود را برای کمک به جلوگیری از شکنندگی مالی اقتصاد جهان از ورود به یک بحران مالی اعلام کند. ازسوی دیگر، بانک های مرکزی در اروپا و ژاپن باید شفاف سازی کرده و اعلام کنند که بزرگترین خطر و تهدید برای اقتصاد، رکود بیشتر خواهد بود.
یکشنبه ، ۱۹مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: افکار نیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 57]