تبلیغات
تبلیغات متنی
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
محبوبترینها
راهنمای انتخاب شرکت‌های معتبر باربری برای حمل مایعات در ایران
چگونه اینورتر های صنعتی را عیب یابی و تعمیر کنیم؟
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1869480706
نحوه نظارت بر فعالیت های مجازی فرزندان در سنین مختلف
واضح آرشیو وب فارسی:شفا آنلاین: شفا آنلاین>خانواده >روانشناسی>کنترل کودکان و نوجوانان در فضای مجازی، از دغدغه های بزرگ بسیاری از والدین است.به گزارش شفا آنلاین ،بعضی از آنها تصویر بسیار تیره ای از فضای مجازی دارند و از دسترسی فرزندشان به اطلاعات آنها احساس ترس و ناامنی می کنند و تعدادی دیگر، فرزندشان را در استفاده از این امکانات کاملاً آزاد می گذارند، اما حد بهینه این کنترل و نظارت چه قدر است و آیا نگرانی و بدبینی والدین نسبت به شبکه های مجازی و فضای سایبری صحیح و بجا است؟ برای پاسخ به این سؤال ها، با کتایون خوشابی، متخصص روان پزشکی کودک و نوجوان گفت وگو کردیم: ورود شبکه های اجتماعی به خانواده ها اجتناب ناپذیر است، اما کودکان را در این فضا چگونه باید تحت نظارت قرارداد؟ همه می دانیم که قرن 21 قرن انفجار اطلاعات نام گرفته است و طبیعی است که نمی توانیم از ورود تکنولوژی به خانه هایمان جلوگیری کنیم. چه والدین و چه فرزندان آنها، در هرجایی که باشند، می توانند با یک کلیک و در یک ثانیه بیشترین اطلاعات در خصوص موضوعی را که در مورد آن کنجکاو هستند پیدا کنند، اما در شرایطی که فرزندان ممکن است در معرض اطلاعات آسیب زا قرار بگیرند، روشن است که نظارت بر آنها یک امر ضروری است. بنابراین در سنین پایین که والدین قدرت بیشتری برای کنترل فرزندان خوددارند، باید درصورتی که آنان به شبکه های مجازی دسترسی دارند، از همان ابتدا نظارت و کنترل نسبی را بر فرزندان خود اعمال کنند. البته در خانواده های مختلف می توان قوانین متفاوتی را برای استفاده از این شبکه های مجازی وضع کرد؛ برای مثال به هیچ وجه لزومی ندارد کودکان پیش دبستانی به این شبکه های مجازی دسترسی داشته باشند. زمانی که کودکان به سن دبستان می رسند، باید این نرم افزارها با توافق والدین برای آنان نصب شود. در این زمان آنان می توانند بین خود قراردادهایی وضع کنند؛ برای مثال پدر و مادر به کودک بگویند که باید تنها در زمینه های آموزشی، علمی و تکالیف مدرسه اش از این شبکه های اجتماعی استفاده کند. آیا نظارت بر شیوه استفاده از شبکه های مجازی توسط فرزندان، باید فقط به اخلاقیات خود آنها واگذار شود یا والدین می توانند مستقیم وارد عمل بشوند؟ نگرانی والدین و کارشناسان این است که گاهی کودکان به واسطه حضور در این شبکه ها به اطلاعاتی دست پیدا می کنند که مربوط به سن آنها نیست و دانستن آنها با توجه به سنشان نه تنها مفید نیست، بلکه می تواند آسیب های جبران ناپذیری هم باقی بگذارد؛ پس نظارت و کنترل مستقیم والدین در این موارد ضروری است و پدر و مادر اجازه دارند درعین حال که گوشی تلفن همراه هر شخص یک وسیله کاملاً شخصی و خصوصی است، هرچند وقت یک بار گوشی فرزند خود را بررسی کنند. نکته مهم این است که این بررسی باید در حضور خود کودک صورت بگیرد تا او بداند پدر و مادرش بر فعالیت های اینترنتی اش نظارت دارند. وقتی این نظارت و کنترل در فضای باز و عاطفی خانه اعمال شود، بدیهی است که مقاومت کودکان نسبت به آن کمتر می شود. مسلم است که بررسی کردن محتویات گوشی فرزندان تا سنین نوجوانی امکان پذیر نیست، آیا می توان او را در فضای سایبری تنها گذاشت؟ روشن و طبیعی است وقتی سن کودک بالاتر می رود در مقابل بررسی کردن گوشی تلفن خود توسط والدینش مقاومت می کند. در اینجا پدر و مادر باید روابط خود با فرزندانشان را بر پایه اعتماد استوار کنند. به این ترتیب که باید خطوط قرمز را برای فرزند نوجوان خود مشخص کنند و به او بگویند حالا که تمایل نداری گوشی تلفن همراهت را بررسی کنم، به خواسته ات احترام می گذارم، اما امیدوارم از این خطوط قرمز عبور نکنی؛ البته باید بدانی که این خطوط قرمز هم سن و سالی دارند و وقتی سنت بیشتر شد، می توانی وارد این شبکه ها بشوی و این اطلاعات را هم پیدا کنی. اگر والدین متوجه بشوند فرزندشان در فضای مجازی از خطوط قرمز آنها گذشته است، چه باید بکنند؟ در این موارد راهی به جز گفت وگو برای والدین باقی نمی ماند؛ زیرا نظام های محرومیتِ بیش ازحد که در بعضی از خانواده ها اعمال می شود، به هیچ وجه پاسخگو نیستند. طبیعی است که ممکن است داخل گوشی فرزندان صحنه هایی وجود داشته باشد که به هیچ وجه دلخواه و مورد تأیید والدین نیست و از طرف دیگر نمی توانیم این را هم بپذیریم که هر نوجوانی که این اطلاعات درگوشی اش پیدا می شود، نوجوان منحرفی است یا به راه های بد کشیده شده یا دچار معضلات اجتماعی شده است. اگر پدر و مادر احساس می کنند فرزندشان از خطوط قرمزی که برای او وضع کرده اند، گذشته است، توصیه می شود از اجبار و محرومیت استفاده نکنند؛ زیرا زمانی که پدر و مادر، فرزندان را محدود می کنند، به راحتی راه پنهان کاری را برای آنها باز می کنند و فرزندان هم هر کار منفی انجام می دهند، اما سعی می کنند آنها را از چشم والدینشان دور نگاه دارند. در زمان حاضر فرزندان ما به راحتی می توانند گوشی و سیم کارت بخرند و به اینترنت و سایت ها و شبکه های مجازی دسترسی داشته باشند. بنابراین والدین علاوه بر اینکه علاقه شان را به فرزندانشان گوشزد می کنند، باید به روشنی به آنها بگویند نگران این هستند که او به دنبال وابسته شدن به این سایت ها و شبکه های مجازی، دچار آسیب های جبران ناپذیر شود. درنهایت اگر فرزندی که در دوره نوجوانی است با خواسته پدر و مادرش مخالفت کرد، می توان با رضایت خودش او را به نزد یک مشاور برد، زیرا نوجوانان بیش از پدر و مادر خود به سخنان مشاورشان گوش می دهند.سپید
یکشنبه ، ۱۹مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شفا آنلاین]
[مشاهده در: www.shafaonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 14]
-
گوناگون
پربازدیدترینها