تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1837858108
گم شدن را امتحان کنید!
واضح آرشیو وب فارسی:پارسینه: سفر کردن برای هر کس آدابی دارد اما شیوه ای هم برای سفر کردن وجود دارد به اسم گم شدن. خود را گم می کنید تا خود را پیدا کنید. نظم و زمان و همه چیز را کنار بگذارید و بی هیچ برنامه ای به دل جایی بزنید که به آن سفر کرده اید و خود را در آن شهر گم کنید و کم کم بخش هایی از آن را پیدا کنید.قدم زدن بی هیچ هدفی، در کوچه پس کوچه های شهر، گاه روش مناسبی برای آرام شدن است. در دنیای پر از نظم و ترتیب امروز که ساعت ها نبض زندگی را به دست گرفته اند، شاید گاهی سوار شدن بر آنها و نادیده گرفتنشان بتواند حالمان را خوب کند. حالا فرض کنید همین شیوه را در سفر، زمانی که برای فراغت به جایی رفته اید به کار بگیرید. تصور کنید برای چند روزی نظم و زمان و همه چیز را کنار بگذارید و بی هیچ برنامه ای به دل جایی بزنید که به آن سفر کرده اید و خود را در آن شهر گم کنید و کم کم بخش هایی از آن را پیدا کنید. این بهترین روش برای کشف رازهای آن شهر، حس کردن بافت شهر و حرف زدن با ساکنان آن باشد. بی شک گم شدن های بد و خوبی هم وجود دارد. اما بهترین گم شدن زمانی اتفاق می افتد که آگاهانه و عمداً صورت بگیرد، به اندازه ی کافی وقت داشته باشیم و راه مناسبی برای پیدا کردن خانه ی اول و بازگشتن به آن وجود داشته باشد. اِما که صاحب سایتی درباره ی سفر به نام Gotta Keep Movin است می گوید: «من همواره این دغدغه را دارم که چطور سفر خود را غنی تر کنم و چطور در مکان یا شهری که به آن می روم غرق شوم؟» به نظر او گم شدن در محلی که به آن سفر می کنیم می تواند روش بسیار خوبی برای رسیدن به این هدف باشد. پیشنهادهای اِما برای این روش از سفر کردن با توجه به تجربیات خودش به این قرار است: ترجیحاً نقشه را رها کنید. به ویژه اگر در شهری هستید که سیستم حمل ونقل عمومی خوبی دارد، می توانید خود را به نزدیک ترین ایستگاه برسانید و راهتان را پیدا کنید. با کنار گذاشتن نقشه دیگر لازم نیست مدام سرتان پایین باشد، پس بهتر به دور و برتان نگاه می کنید و اطلاعات را از محیط زنده دریافت می کنید، مثلاً از مردم سؤال می کنید. تلفن همراهتان را خاموش کنید. زندگی وقتی شروع می شود که از دسترس خارج شوید. اگرچه ممکن است وسوسه شوید که تجربیات و دیده هایتان را از طریق شبکه های اجتماعی با دیگران به اشتراک بگذارید یا برای پیدا کردن مسیر از اپلیکیشن مناسبی استفاده کنید، اما بهتر است این گم شدن هر چه کامل و کامل تر باشد و هرگونه ابزاری را، که ممکن است باعث حواس پرتی شود، از دسترس دور کنید. قدم زدن را فراموش نکنید. بهتر است در میان استفاده ی گاه گاه از وسایل نقلیه ی عمومی تا جایی که می توانید به قدم زدن در سطح شهر بپردازید. اگرچه ممکن است زمان بیشتری ببرد، قدم زدن در شهر باعث می شود حس نزدیک تری به فضا داشته باشید و جزئیات بیشتری از آن شهر را ببینید. بگذارید شکمتان راهنمای شما باشد. گاهی راهنمای خود را جایی ویژه برای غذا خوردن در نظر بگیرید. با پرس وجو از اهالی شهر یا هر محله جایی برای غذا خوردن بیابید و استراحتی کوتاه در مسیر اکتشافی تان به خود بدهید. برای خود محدودیت زمانی نگذارید. ما به قدر کافی در زندگی روزمره ی خود مشغول زمانبندی ها هستیم، بهتر است یک روز هم که شده فارغ از هر برنامه ی زمانی و اینکه فلان ساعت باید فلان جا باشید، بی هیچ دغدغه ای در شهری که هستید گشت بزنید. روی رسیدن به یک نقطه تمرکز نکنید. ممکن است گالری یا موزه ای در شهر مقصد شما وجود داشته باشد که می خواهید قطعاً به آنجا سری بزنید، مشکلی نیست، اما حواستان باشد به جای اینکه چشم بندی به چشم داشته باشید و فقط خود را به آنجا برسانید، آن مکان را ببینید و به هتلتان برگردید، می توانید رفتن به آنجا را بخشی از گردش آن روزتان در شهر قرار دهید و حین رسیدن به مکان موردنظر از قدم زدن در محله های منتهی به آن و صحبت کردن با مردم، که یکی از اهداف اصلی این شیوه ی سفر است، لذت ببرید. شجاعانه سفر کنید. پیش رفتن در سفر به روش گم شدن ممکن است به نظر ترسناک برسد. این شیوه از سفر نیازمند شجاعتی است که می توان در طی سالیان و از پی تجربیات آن را به دست آورد و تقویت کرد. آماندا، نویسنده ی وبلاگی درباره ی سفر به نام a dangerous business، در وبلاگ خود به بحث گم شدن در سفر پرداخته. او معتقد است نه تنها گم شدن آگاهانه در سفر تجربه ی جالبی است که حتی گم شدن تصادفی هم در مسیر سفر می تواند فرصت و تجربه ی خوبی را برای افراد فراهم آورد. آماندا تجربیاتش در این زمینه را این گونه مطرح می کند: بیشتر افراد دوست ندارند گم شوند. آنها دوست ندارند احساس کنند از برنامه ی عادی خارج شده اند یا احساس کنند چیزی را گم کرده اند، بیش از هر چیزی دوست ندارند احساس کنند در مکانی غریب در معرض خطر قرار گرفته اند. این را می شود درک کرد. من هم همین احساس را دارم. من هم اگر مشغول رانندگی در جاده باشم و متوجه شوم که راه را گم کرده ام احساس ناامیدی و بدبختی می کنم. به همراهانم غر می زنم، مضطرب می شوم، و اغلب حرف های بسیار بدی می زنم. من دوست ندارم گم شوم. اما هر چه بیشتر سفر می کنم، بیشتر متوجه می شوم که بعضی اوقات گم شدن خوب است. در واقع، در اغلب اوقات گم شدن بهتر از پیدا کردن مسیر خود در همان بار اول است. می خواهم بگویم گاهی اوقات گم شدن باعث غنی تر شدن سفر می شود. دلایلی هم برای این حرفم دارم: گم شدن در سفر باعث افزایش مهارت حل مسأله می شود. اینکه خود را در شهر یا کشوری غریب گمشده بیابید، در نگاه اول ممکن است ترس آور به نظر برسد. اما بهتر است، به جای ترسناک دانستن این موقعیت، آن را فرصتی ببینید که باعث تقویت مهارت هایی می شود که لازم است هر مسافری بداند. گم شدن در سفر باعث می شود همسفران خود را بهتر بشناسید. بودن در شرایط ناشناخته بیشتر افراد را دچار اضطراب می کند. دیدن واکنش های افراد در این شرایط می تواند شناخت خوبی از آنها به دست بدهد. می توانید دریابید چه کسی بیشتر از همه شرایط را متشنج می کند و بر اضطراب افراد می افزاید و چه کسی بهتر از همه می تواند بر موقعیت مسلط باشد و دیگران را نیز آرام کند. در نهایت به دست آوردن این شناخت ها از افراد کمکتان می کند در سفرهای بعدی همراهان خود را آگاهانه تر انتخاب کنید. گم شدن در سفر، ابعاد ماجراجویانه ی سفر را هر چه بیشتر و بیشتر می کند. وقتی به یک برنامه ی سفر مشخص وابسته نباشید و با تجربه ی گم شدن همراه شوید مکان ها و چیزهایی را خواهید یافت که در غیر آن صورت قطعاً کشف آنها را از دست می دادید. گم شدن در سفر اغلب بهترین خاطرات و ماجراهای سفر را به وجود می آورد. شما را نمی دانم اما من متوجه شده ام که وقتی از سفر برمی گردم اغلب ماجراهایی را روایت می کنم که مربوط به همین لحظات سردرگمی و بلاتکلیفی در سفر است. البته قطعاً وقتی برای افراد از اوقاتی تعریف می کنیم، که مثلاً در کنار دریا گذرانده ایم، به حرفمان گوش می دهند اما قبول دارید که وقتی ماجرای روزی را می گوییم که از تور جدا شده ایم و در خیابان های ناآشنا گشت زده ایم و مثلاً اتفاقی خیابان یا محله ی جالبی را پیدا کرده ایم و با افرادی جدیدی آشنا شده ایم واقعاً چیز دیگری است. گم شدن در سفر به شما می آموزد چطور خود را آرام کنید و با روند طبیعی سفر پیش بروید. بسیاری از افراد با این فرض به سفر می روند که همه چیز طبق نقشه پیش خواهد رفت و برنامه ریزی ها و زمان بندی ها رعایت خواهد شد. اما باور به چنین چیزی شوخی است. سفر امری پیش بینی ناپذیر است. افراد و مکان ها مدام در حال تغییر هستند. بنابراین وقتی در سفر هستید احتمال دارد در برخی برنامه ها خللی ایجاد شود. باید گفت پذیرفتن اینکه ممکن است در راه سفر گم شوید می تواند به شما کمک کند تا بپذیرید که سفر همواره کامل نیست و همیشه به شیوه ای که انتظار دارید پیش نخواهد رفت. آشنایی با فواید گم شدن در سفر به شما کمک می کند، یاد بگیرید که چطور خود را آرام کنید، با جریان سفر همراه شوید و از تجربه ای که به دست می آورید لذت ببرید. بنابراین دفعه ی بعدی که در حین سفر گم شدید، بر شانس خود لعنت نفرستید یا به همراهانتان بدگویی نکنید. در عوض سعی کنید نیمه ی پر لیوان را ببینید و از فواید این سفر بهره ببرید. سایت Lonelyplanet (یکی از جامع ترین راهنماهای سفر) به نام شهرهایی اشاره کرده که گویی اساساً برای چنین روشی از سفر ساخته شده اند: شهرهای ونیز، بنارس (در هندوستان)، لندن، توکیو، استانبول و کانبرا (پایتخت کشور استرالیا). آسمان سرپناه شیوه ی گم شدن در شهر برای کشف خود و دیگری یادآور فیلم«آسمان سرپناه»، ساخته ی برناردو برتولوچی است. برتولوچی این فیلم را بر اساس رمان اتوبیوگرافیکال پل بولز ساخته است؛ تجربه ای کاملاً شخصی که بر اساس خاطرات بولز در صحرا و شمال افریقا نگاشته شده. فیلم داستان زوج جوان امریکایی به نام کیت و پورت مورس بای را روایت می کند که بعد از جنگ جهانی دوم به شمال افریقا می روند تا زندگی تازه ای را تجربه کنند. آنها خود را جهانگرد و سیاح می دانند نه توریست اما در پایان فیلم می فهمیم که آنها همان توریست هستند، نه جهانگرد. کیت و پورت، بعد از ده سال زندگی زناشویی، شکاف عمیقی را در رابطه ی زناشویی شان احساس می کنند. آنها دست به این سفر خطرناک و پرماجرا می زنند تا نه تنها خود را بشناسند بلکه رابطه ی متزلزل بین خود را ترمیم کنند. آنها خود را در فرهنگ، آداب و زندگی بومیان شمال افریقا غرق می کنند، از آب آلوده ی صحرا می نوشند، غذاهای دستفروشان محلی را می خورند و با مردم بومی ارتباط برقرار می کنند.
شنبه ، ۱۸مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پارسینه]
[مشاهده در: www.parsine.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 14]
-
گوناگون
پربازدیدترینها