تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1816454865
مدیرانی که پاسخگو نیستند، مردمی که مطالبه نمی کنند
واضح آرشیو وب فارسی:ماسال نیوز: گویی در کشور ما رویه شده است که مدیران فعلی که قبل از رسیدن به این جایگاه کارهای غلط مسولان قبلی را مورد نقد قرار می دادند خود دچار همان معضل می شوند و به جای رفع اشتباهات گذشته، خود نیز آن ها را تکرار می کنند.پایگاه خبری تحلیلی ماسال –بهرام سبزی - دموکراسی، پاسخگویی، تحمل مخالف، نقدپذیری ... انگار همه این کلمات قشنگ و شیک فقط متعلق به زمان قبل از رسیدن به کرسی قدرت و قبل از نشستن بر صندلی مدیریت می باشد و نوع پاسخگویی و نقدر پذیری نیز پس از کسب کرسی قدرت فرق می کند و نقد زمانی خوب است که جایگاه مدیر یا مسئولی را به خطر نیاندازد و موجب تزلزل صندلی قدرت نگردد و دموکراسی فقط مال دوران قبل از رسیدن به قدرت است . همواره در ذهن نگارنده این سوال است که پشت آن میز مدیریتی چه می گذرد که هر کس به آن می رسد تحولی شگرف در او صورت می گیرد و آن شعارهای شیک و مردم پسند به ورطه فراموشی سپرده می شود و برخورد با منتقد آغاز می گردد و البته شاید به این دلیل که نگارنده تجربه آن طرف میز را ندارد درک آن برایش سخت باشد و صد البته این مدیران دلسوز و خادم چاره کار را بهتر از ما می دانند و صلاح ما را بهتر از خود ما می دانند. عاقبت به خیری ما هدف اصلی شان است که بارها این مطلب را در قالب همان حرف های شیک همواره بیان می کنند و ما به صداقت آنها شک نداریم. اما پاسخگویی مسولان، مدیران و معاونین و ... یکی از اصلی ترین و در عین حال بارزترین اصول دموکراسی یعنی سیستمی که مردم حرف اول و آخر را می زنند می باشد و مدیران موظف هستند در قبال کارهای انجام داده و نداده در مقابل مردم پاسخگو باشند و حرف ها و نقدها را بشنوند و به سوالات ایجاد شده در ذهن مردم پاسخ دهند و گزارشی از عملکرد خود به مردم ارایه نمایند و نباید به بهانه های مختلف و با برچسب زنی به منتقد از زیربار انتقاد شانه خالی کند و پاسخگو نباشد. گویی در کشور ما رویه شده است که مدیران فعلی که قبل از رسیدن به این جایگاه کارهای غلط مسولان قبلی را مورد نقد قرار می دادند خود دچار همان معضل می شوند و به جای رفع اشتباهات گذشته، خود نیز آن ها را تکرار می کنند و تنها پاسخ این است که مدیران قبلی نیز همین کارهای غلط را انجام داده اند و انگار نه انگار که خود برای اصلاح همان اشتباهات و با شعار تغییر در رفتار و کنار گذاشتن کارهای غلط بر کرسی قدرت نشستند و همین قیاس که چون مدیران گذشته نیز این فلان کار را مرتکب شده اند توجیه مناسب برای رفتارهای غلط می باشد . البته در این میان همواره افرادی نیز هستند که از مدیران بتی درست می کنند و با تعریف و تمجید بی جا و کاسه داغتر از آش شدن و به کار بردن تمام استعدادهایشان درصدد توجیه رفتارهای اشتباه بر می آیند که خود نیز در آینده به مرور زمان گرفتار شده اند و روزی خواهند فهمید که بر سر قبری گریه می کنند که در آن مرده ای نیست. آری، درد جامعه امروز در مصون ماندن مدیران از پاسخ گویی و انتقاد است و مدیران احتیاجی نمی بینند تا به فرموده معمار کبیر انقلاب به (ولی نعمتان) خود پاسخگو باشند و هر کاری دلشان بخواهد انجام می دهند و اگر کسی هم زیاد انتقاد کرد یا برخورد می کنند یا با زدن برچسب (مخالف) درصد بی اثر کردن انتقاد بر می آیند. و اما مشکل دوم که مدیران را از پاسخگویی مصون داشته است عدم مطالبه گری و عدم در خواست پاسخ گو بودن از سوی مردم می باشد انتظاری که رهبر معظم انقلاب تحت عنوان (گفتمان مطالبه گری در فضای جامعه) از آن نام می برد و نبود کانون های مدنی و مطالبه گر و نبود حس پیگیری و پرسشگری از مسول، آنها را در حاشیه امن قرار داده است و یک مدیر خود را مجاب به پاسخگویی نمی بیند و شاید در خلوت به ریش ما نیز بخندد که هر آنچه می خواهم انجام می دهم. از طرفی ما همواره برای رسیدن به قدرت یک نماینده یا مدیر، تمام سعی و تلاش خود را انجام می دهیم تا وی را به کرسی قدرت بنشانیم . از او بتی درست کنیم و گویی کار ما پس از به کرسی نشاندن وی تمام می شود و او سواره می شود و ما پیاده. و دیگر برای مطالبه گریی و پاسخگو بودن به سراغ وی نمی رویم و به اندازه نصف تلاشی که برای اندیشه خود از طریق به قدرت رساندن وی کرده ایم مطالبه گر نبوده ایم و از آن مدیر انتظار عملکرد نداشته ایم و آن مدیر یا نماینده نیز همان مسیر اشتباهی را طی می نماید که قبلی ها رفتن و بدین ترتیب دور باطلی را طی می کنیم و نتیجه این می شود که هیچ تغییری حاصل نمی شود و همه چیز در همان حرف های شیک و قشنگ باقی می ماند. و بحث پایانی اینکه دعواهای جناحی و سیاسی باعث شده ایرادات و نقایص یک مدیر گفته نشود تا مبادا جناح مخالف از آن بهره برداری نکند و این خود نیز باعث شده در جنگ های جناحی و سیاسی، مدیران و ... در حاشیه امن کامل به سر برند و پاسخ گو نبوده و اتفاقا هم جناحی های وی درصدد توجیه عمل وی بر آیند. و در آخر اینکه آیا بهتر نیست کمی روحیه مطالبه گری را خود افزایش داده و از مدیران بت درست نکنیم تا آنها نیز مجاب به پاسخگویی به خواسته مردم باشند تا گفتمان مطالبه گری مد نظر رهبری عینیت پیدا کند.
جمعه ، ۱۷مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ماسال نیوز]
[مشاهده در: www.masalnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 11]
-
گوناگون
پربازدیدترینها