واضح آرشیو وب فارسی:طرفداری: وسط آن همه سلبریتی، بیشتر شبیه یک بازیگر سیاهی لشگر است. نه اندازه ژوزه جذاب است نه اندازه کارلتو خواستنی. معمولی است معمولی به معنای تام کلمه.طرفداری / محمد عامریان -– حتی درگیری های گاه و بیگاهش با نام هایی نظیر سرالکس و ژوزه که جایگاه خاصی مابین هواداران فوتبال دارند نیز جلوه های عمیق تری به معمولی بودنش داده است. معمولی مثل هیچ کس، درست مثل خودش، رافا، رافا بنیتز. همین چند شب پیش درست همزمان با گره خوردن بازی با تکل بود که آن شبکه دیگر و بینندگانش شاهد درخشش ناپولی ساری بودند. انگار هیگواین و دوستان منتظر رخت بر بستن آقای معمولی بودند تا ترک تازی خود را در سری آ آغاز کنند. آمار که به نفع او نیست، به آمار اضافه کنید شکمی که عمدتا حدود محوطه فنی را رعایت نمی کند و با استانداردهای کمال گرایانه هواداران رئال خیلی جور در نمی آید. با این همه آنچه در بازی های ابتدایی رئال دیدیم نشان می دهد رئال رافا حتی اگر هم به زیبایی رئال کارلتو، به بُرندگی رئال ژوزه نباشد، دارای شخصیتی است که در سال های گذشته کمتر شاهد آن بودیم، جدیت! این جمله که "ما در گلزنی مشکلی نداشتیم، مسئله اصلی برای ما دفاع است" به خوبی نشان می دهد رافا مسئله را پیدا کرده است. اینکه آیا راه حل هم در جیب اوست مسئله دیگری است که نیازمند زمان است. اما نگاهی ساده به بازی های ابتدایی رئال و مقایسه آن با رئال سال های گذشته به خوبی نشان می دهد حتی اگر در فاز حمله، رئال رافا هیچ پیشرفتی هم نداشته باشد، با هیچ ذره بینی نمی توان کتمان کرد که رئال صاحب ساختار تدافعی مطمئنی شده است. هر چند برای مخالفان رافا این آمارِ خوب نه به واسطه ساختار بهبود یافته دفاعی که به علت درخشش کیلور ناواس است! احتمالا ساختار دفاعی ایده آل برای دارندگان این دیدگاه نرسیدن توپ به نیمه زمین خودی است وگرنه دریافت 2 گل در 9 بازی؛ بگذریم! با این همه مجموعه رافا نیز خالی از اشکال نیست، نمایش خیره کننده کاسمیرو در پست هافبک دفاعی و مقایسه آن با نمایش های فاجعه بار کروس در همان پست نشان می دهد با هر چیدمانی بازی دادن به کروس در پست هافبک دفاعی(بازی ندادن به کاسمیرو) یک ریسک بزرگ است. انفعال و محافظه کاری در مقابل هر گونه رفتار خودپسند که منفعت تیم را به خطر می اندازد شایسته رئال نیست. به زبان ساده تر هزینه پی چی چی را نباید تیمی با بیش از صد میلیون هوادار پرداخت کند و این ایستادگی در مقابل آن دیکتاتوری ناخوشآیند وظیفه رافاست، وظیفه ای که هرگونه اهمال در آن نابخشودنی است. رافا در یک تقسیم بندی نامرئی زیرگروه نام هایی مثل پرز، بیل و... قرار می گیرد. تقسیم بندی که ستون مقابلش با نام هایی نظیر دل بوسکه، رائول، آنچلوتی و... پر می شود. هم از این روست که هر تصمیم رافا با توجه به هم گروهی هایش برای برخی محکوم به شکست است. به زبان ساده تر، بهتر است شکست بخورد تا سندی باشد بر حقانیت دلواپسان مادریدی. دو سال می شود که رئال در مقابل اتلتیکو شبیه تیم های آماتور بازی می کند وهواداران رئال از گلباران نکردن اتلتیکو مادرید می نالند آن هم در حالی که همه داشته های اتلتیکو در این بازی دو موقعیت روی دو اشتباه فردی بود. آوردن یه دفاع راست تخصصی محکوم شده در حالی که اگر ناچو به زمین می آمد و در موقعیت مشابه به واسطه چپ پا بودن اشتباهی می کرد باز هم ایراد متوجه رافا بود که در حضور یک دفاع راست تخصصی چرا یک بازیکن چپ را بازی داده است. رئال در حضور همه نفراتش 11 گل در دو بازی زده و درغیاب اهرم های اصلی تهاجمی اش، بیل و هامس (که تصمیمی به غایت قابل تحسین است) در مقابل اتلتیکو و مالاگا بازی بدی ارائه نداده است. رئال، مالاگا را بدون اشتباه داوری برده بود و یک اشتباه فردی پیروزی در ویسنته کالدرون را از تیم گرفت. برای نخستین بار درهزاره سوم رئال به یک ساختار دفاعی مطمئن رسیده و هم چنان دلواپسان مادرید با نگاهی نوستالژیک مویه کنان می نالند چه بر سر آن تیمی آمده که 90دقیقه حمله می کرد (همان تیمی که فصل را با 6امتیاز منفی آغاز می کرد)! دل بوسکه در برخی موارد از زیدان به عنوان بال چپ استفاده می کرد و حالا استفاده از ایسکو به عنوان بازیکن کنار آن هم در حالی که دو سالی هست که ایسکو در پست تخصصی اش بازی نکرده تبدیل به عدم درک تاکتیکی رافا شده است. جای تعجب ندارد، اینجا رئال مادرید است، جایی که هیچ چیز جز گذشته از دست رفته ارزش حمایت ندارد. جایی که هیچ سطحی از موفقیت کافی نیست، خوب که دفاع کنی، خوب که حمله کنی، زیاد هم که گل بزنی، فصل را با 114 امتیاز هم که تمام کنی باز هم کافی نیست. همیشه یک جعبه برای رسیدن به ماه کم می آید همیشه باید یک جای کار بلنگد، مثلا در صورت حصول همه شروط بالا احتمالا نبود یک بازیکن از آکادمی در تیم علت نارضایتی پر توقع ترین هواداران دنیا خواهد بود. با این همه رافا می تواند حکم همان نقطه عطف تاریخی باشد همان جایی که غیرهمگرا ترین پرتوها به سمت یک نقطه همگرا شوند. همان جا که نازپرورده بودن جای خود را به جدیت می دهد، اشاره خاصی نشده که آیا رافا هوی متال را دوست دارد یا نه، ولی توی تلویزیون که انگار شیوه مد نظر او این چنین است. بد نیست گاهی آن چیزی که هست را ببینیم نه آنچه را که دوست داریم. تازه آغاز راه است، رئال بالاتر از بارسا و اتلتیکو قرار دارد. بارسا مصدوم داشته؟ رئال هم دارد. رئال رافا چشم ها را خیره نکرده ولی آن کس که کوه را تراشید از سنگ ریزه ها شروع کرد.
جمعه ، ۱۷مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: طرفداری]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 31]