محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1826644169
تلویزیون، رقابت و فلسفه اخلاق
واضح آرشیو وب فارسی:صدرانیوز: ربط رسانه ای مانند تلویزیون و مخاطبانش به شکل های متفاوتی می تواند باشد و کنترل شده ترین آنها رابطه ای است که مخاطبان می توانند با انتخاب گزینه هایی که رسانه آنها را معین می کند، نظرات خود را اعلام کنند. به گزارش دنیای اقتصاد،این شکل ارتباطی مخاطبان با تلویزیون در برنامه های متفاوتی تمرین شده است و نشان داده که تلویزیون می تواند جدایی خودش از نظرات مخاطبان و پیوند آنها را با رسانه از این طریق بهبود بخشد؛ هرچند از طریق کانالی کنترل شده و برنامه ریزی شده. در این میان اما گاه به گاه اتفاقاتی در ارائه نظرات مخاطبان شکل گرفته که توانسته این سنت قالبی در جهت دهی نظرات را به بیان اموری فراتر از آنچه مدنظر مسوولان برنامه ها بوده سوق دهد. مثال هایی در این زمینه را می توان در تمرین مخاطبان در نظردهی برنامه نود دید. سر قضیه مرحوم حجازی که علاوه بر اضافه کردن تعداد آرا در گزینه ها، معنای دیگری نیز یافت. نکته یا مقدمه ای که برای ادامه دادن این بحث به نظرم باید به آن توجه شود این است که اصولا در شناخت نقطه نظرهای اجتماع، درباره مواضع سیاسی، اجتماعی و فرهنگی بیان نظرات از طریق مجاری قانونی همچون رسانه های قانونی بسیار حائز اهمیت است. اما به این دلیل که بیان این نظرات از مجاری رسانه هایی که تنها به بیان عقاید و نظرات خاصی می پردازند سخت است، بنابراین معناهای ضمنی بیان عقاید در این نظردهی ها از سوی مخاطبان بسیار دارای اهمیت است. از طرفی این موضوع از رسانه ای قانونی بیان می شود و کارکرد باورپذیر می یابد و از طرف دیگر مخاطب بازخورد صدا و نظرات خود را در کنشی اجتماعی تجربه می کند. در برنامه خندوانه که یکی از پرمخاطب ترین برنامه های تلویزیون در سال های اخیر است نیز از شیوه جواب داده شده برنامه نود در سهیم کردن مخاطبان در برنامه ها استفاده شده است و در آن سعی شده تا علاوه بر استفاده از مخاطب در نظرسنجی ها آنها را درگیر کنش های اجتماعی از قبیل مبارزه با کم آبی و تلاش برای تغییر کاربری زمین های کشاورزی از آبیاری سنتی به آبیاری قطره ای با کمک های مالی مخاطبان کند. اما مساله ای که اینجا بنا است تا به آن پرداخته شود مربوط به آرائی است که مخاطبان برای شناخت خنداننده برتر از طریق پیامک به برنامه می فرستند. نمونه مورد بررسی نیز مربوط به رقابت میان امیر مهدی ژوله و امین حیایی است. در این رقابت چیزی بیش از بررسی مخاطبان درباره شکل و محتوای اجرای این دو شرکت کننده در دادن رأی به آنها نقش داشت. عقبه فکری و آثارپدید آورده شده توسط آنها بهانه ای بود برای منحرف شدن مخاطبان از آرائی که باید به کیفیت اجرای این دو رقیب می دادند. در نگاه اول شاید این موضوع بی عدالتی ای بود که توسط مخاطبان نسبت به یکی از شرکت کنندگان صورت گرفت زیرا موضوع نظرسنجی درباره اجراهای ایشان بود، نه تفاوت نظرات ایشان. اما در نگاه های بعدی در مورد این گزینش می توان از امور دیگری که مسبب این کنش مخاطبان بود، پرده برداشت و موضوع بی عدالتی رفتار مخاطبان را با تفاسیری دیگر مورد بررسی قرار داد.اما توجه داشته باشیم که در نگاه اولیه ما با گزاره ای مواجهیم که می گوید: در آرای مخاطبان درگیر کردن آن ها در مسائلی غیر از آنچه مربوط به موضوع اجرای این دو رقیب در کیفیت استندآپ هایشان است، بی عدالتی نسبت به شرکت کنندگان است. این گزاره قاطع است؛ یعنی به مخاطبان در گزینه های داده شده توسط برنامه گفته نشده که نظر خود را در مورد عقبه فکری و آثار گذشته شرکت کنندگان بگویند. بلکه ایشان باید به استندآپ و کیفیت اجرای آنها رأی بدهند. آرا، نماینده کیفیت اجرای این دو شرکت کننده در برنامه است نه تایید یا رد کردن عقاید سیاسی و اجتماعی آنها. پس نادیده گرفتن این موضوع و دادن نظراتی در راستایی که در گزینه ها و اهداف برنامه نیامده است، بی عدالتی است.اما چرا کنشی اجتماعی به سوی ایجاد و ترویج بی عدالتی می رود؟ بهتر است بازگردیم به اول این نوشته، جایی که بیان شد به نظر تلویزیون کنترل شده ترین شیوه ارتباط مخاطب با برنامه های تلویزیونی از طریق انتخاب گزینه های از پیش تعیین شده توسط مخاطبان است.من فکر نمی کنم در تعریف عدالت بتوان این شکل از اجبار را سراغ گرفت و مطمئنا بر اساس تجربیات و کنش های اجتماعی که توسط افراد و میدان های اجتماعی صورت می گیرد، راه هایی آزموده می شود که مطابق با آن مخاطبان می توانند آرا و نظرات خود را بروز دهند. بیایید به گزاره زیر توجه کنیم: انتخابی که بر اساس گزینه های از پیش تعیین شده انجام شود، عادلانه نیست. این گزاره کمی فراتر از موضوع مورد بحث ما در مورد برنامه مربوط به رقابت ژوله و حیایی می رود؛ اما پایه گذار شبهه ای است که بر اساس آن گزاره قاطع اول که مبتنی بر رفتار ناعادلانه مخاطبان در مورد استندآپ حیایی بود، شکل گرفت. و گزاره بالا نیز نتیجه بسیاری از تصمیمات رسانه ای مانند صداوسیما است که تنها به آزادی مخاطبان در بیان نظرات کنترل شده می پردازد. بنابراین باید توجه داشت که آرای مخاطبان در بیان رقابت ژوله و حیایی، نوعی ابراز عقیده در مورد بی عدالتی است. هرچند اگر آرا به گونه ای بود که سبب تغییر در آینده شغلی و معیشتی خانواده او می شد؛ تحلیل این نوشته به گونه ای دیگر رقم می خورد. اما بحمدالله با این انتخاب رونق بیشتری به کارهای حیایی خواهد آمد.
پنجشنبه ، ۱۶مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: صدرانیوز]
[مشاهده در: www.sadranews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 10]
-
گوناگون
پربازدیدترینها