تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
بهترین سایتهای خرید تیک آبی رسمی اینستاگرام در ایران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1814691781
هنوز ناله های سوزناک شهر مظلوم سومار به گوش می رسد
واضح آرشیو وب فارسی:دانا: عبدالله رفیعی در مقدمه کتاب سومار می نویسد: هنوز ناله های سوزناک و دردآور شهر مظلوم سومار از ارتفاعات مسلط بر شهر سومار به گوش می رسد.به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا به نقل از سایت خبری کریمه، «... بر شهر سومار به گوش می رسد، هنوز پرندگان مهاجر از شمال غرب ایرآن که به جنوب سفر می کنند زمانى که به شهر سومار می رسند ضمن اداى احترام به نام شهر مظلوم، اشک از چشمانشان سرازیر می شود، هنوز بزهاى کوهى و آهوهاى پوست پلنگی که بر بالاى ارتفاعات شهر سومار نگاه به خرابه های شهر می کنند و درختان و نخل های سوخته سومار را می بینند، اشک سوزان خود را بر سنگ های سنگدل سومار سرازیر می کنند ولى افسوس که از شهروندان سومار کسى در آنجا نیست تا ببیند مهاجران زنده دل شب و راهپیماى روز چگونه همدرد و همدل غم دیده خود هستند. آرى اى رهگذران سومار! اى حامیان سنگرنشین سومار و اى طالبان حق و عدالت! سومار حق ازدست رفته خود را توسط شما باز پس گرفت...» مطلب فوق را عبدالله رفیعی در مقدمه کتاب سومار آورده است، کتابی که نگارنده آن از خاطرات خود در منطقه ی جنگی 'سومار' سخن می گوید. سومار شهری است که در شانزدهم مهرماه سال 1366 رژیم بعثی عراق آن را مورد هجوم شیمیایی خود قرار داد که طی آن بسیاری از هموطنان ایرانی به درجه رفیع شهادت نایل آمدند... ناگفته نماند که عراق چندین بار سومار را بمباران شیمیایی کرده است که یکی از موردهای مهم آن مربوط به 25 دی ماه سال 65 بعد از عملیات کربلای 5 و قبل از عملیات کربلای 6 در جنوب و در سومار است. در این حمله، یگان های ارتش در سومار، نفت شهر و در سایر محورهایی که در مجموعه عمومی سومار محسوب می شدند موردحمله شیمیایی قرار گرفتند، عراق در این حمله مواضع تیپ ها، پدافند هوایی، پشتیبانی و حتی بیمارستان صحرایی ارتش را بمباران کرد که در این بمباران بیش از 200 نفر مصدوم و 20 نفر شهید شدند. در مرتبه دوم نیز عراق در 16 و 18 مهر 1366 شمال سومار شامل مقرهای ارتش، اعم از خطوط مقدم و پشتیبانی و حتی قرارگاه مقدم نزاجا را بمباران شیمیایی کرد و به موازات این بمباران ها در این دو روز دو اردوگاه جنگی را ناجوانمردانه بمباران کردند و مردم مستقر در این اردوگاه ها را با استفاده از گاز اعصاب و خردل مصدوم کردند و بیش از 700 نفر اعم از مردم و نظامیان مصدوم شدند و بیش از 160 نفر هم شهید شدند، به نحوی که بیمارستان 501 ارتش در سومار را نیز بمباران کردند و 8 نفر از پزشکان آن از جمله شهید دکتر هجرتی اعزامی از بیمارستان لقمان الدوله به شهادت رسیدند. گاز خردل یا سولفور موستارد یکی از شایع ترین سلاح شیمیایی است که مورد استفاده قرارگرفته شده است و اگرچه این گاز به عنوان یک عامل تاول زا شناخته شده ولی تأثیرات شدیدی بر روی سلول های اپی تلیال و عمدتاً از طریق مکانیسم الکیلاسیون به جای می گذارد. این گاز ابتدا در سال 1917 در بلژیک استفاده و مهم ترین عوارض موضعی ناشی از گاز خردل التهابات پوستی شدید، نکروز بافت و کونژ کتیویت راه های تنفسی است. عوارض تنفسی و چشمی ناشی از گاز خردل ممکن است سال ها بعد از تماس اولیه با عامل ادامه یابد، هنوز پادزهر مناسب و مؤثری برعلیه آن شناخته نشده و درمان عوارض آن عمدتاً به صورت علامتی انجام می شود به همین دلیل جلوگیری از تماس عامل با بافت های بدن مؤثرترین راه مقابله با گاز خردل است. دردناک تر آن که عراق علاوه بر بمب و راکت به وسیله توپخانه این مناطق را آماج حملات شیمیایی خود قرار داده بود، این عملیات های شیمیایی عراق به قصد جلوگیری از عملیات های آفندی ایران صورت می گرفت تا توان نیروها را ضعیف کند. از سوی دیگر کشورهای غربی که نگران موفقیت های ایران بودند، اجازه دادند عراق از سلاح های شیمیایی در جنگ علیه ایران استفاده کند، کشورهای غربی حتی حاضر نشدند عراق را به خاطر کاربرد سلاح شیمیایی علیه کردهای این کشور به سزای اعمالش برسانند. روزنامه واشنگتن پست بعد از 20 سال در مقاله ای با عنوان "آمریکا نقش کلیدی در ساخت تسلیحات شیمیایی عراق داشت" می نویسد: جانبداری آمریکا از عراق در سند اداری 14 مورخ 26 نوامبر 1983 شورای امنیت ملی ثبت شده است. این یکی از تصمیمات سیاست خارجی زمان ریگان بود که هنوز به صورت محرمانه باقی مانده است به گفته مقامات سابق آمریکا این دستورالعمل تأکید می کند که آمریکا باید هر کاری که لازم است قانوناً انجام دهد تا از شکست عراق در جنگ با ایران جلوگیری کند این دستورالعمل ریاست جمهوری در حالی صادر شد که گزارش های مبنی بر استفاده عراق از گاز شیمیایی منتشر می شد. ... و اما به دنبال بمباران گسترده شیمیایی سومار در روز شانزدهم مهرماه سال 1366 دکتر علی اکبر ولایتی وزیر خارجه وقت کشورمان به دبیرکل سازمان ملل نامه نوشت. در بخشی از متن نامه دکتر ولایتی آمده بود: «مایلم توجه جنابعالی را به این حقیقت جلب نمایم که رژیم جنایتکار عراق یک بار دیگر به استفاده از تسلیحات شیمیایی به مقیاس وسیع علیه جمهوری اسلامی ایران متوسل شده است. این اقدام شنیع و ضدانسانی را که برخلاف کلیه مقررات و کنوانسیون های پذیرفته شده بین المللی است، تنها رژیم های فاشیست با ماهیت توسعه طلبانه مرتکب می شوند. حکام چنین رژیم هایی به انسانیت، مردم و حتی شأن ملی خودشان توجه ندارند. جای تأسف است که گفته شود سازمان بین المللی و حتی دولت های امضا کننده کنوانسیون های ممنوعیت استفاده از این قبیل سلاح ها، این اقدامات را محکوم نکرده اند و به نوبه خود به حکام عراق جهت تکرار نقض پروتکل 1925 ژنو چراغ سبز نشان داده و وجدان جهانیان را به تمسخر گرفتند. به دنبال این اقدامات، شهر سومار (به غرب کشور) در ساعت 10:05 و 10:15 (به وقت محلی) مورخ هشت اکتبر 1987 زیر بمباران شیمیایی وسیع و ناجوانمردانه قرار داشت...» خلاصه اینکه رژیم بعثی عراق شهر سومار را مورد هجوم شیمیایی خود قرار داد که طی آن بسیاری از هموطنان به درجه رفیع شهادت نایل آمدند از جمله بیمارستان صحرایی 528 سومار که پر بود از مجروحان جنگی که در گوشه و کنار بیمارستان مشغول استراحت بودند، بیمارستان بر دامنه کوهی قرار گرفته بود. ناگهان دشمن زبون با بمب شیمیایی، منطقه و بیمارستان را موردحمله قرار داد. حمله ای ناجوانمردانه که برخلاف همه معیارهای ارزشمند انسانی بود. رزمندگان و حاضران در منطقه، به سرعت خودشان را به موقعیتی رساندند تا از آسیب گازهای شیمیایی در امان بمانند ولی کادر درمانی دکتر هجرتی و دستیارانش که در مرحله حساسی از مداوای مجروح قرار داشتند، اتاق عمل را ترک نکردند تا بتوانند جان مجروح را از مرگ نجات دهند و بمب شیمایی در نزدیکی شان فرود آمد و مظلومانه و سرافراز به شهادت رسیدند...
پنجشنبه ، ۱۶مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: دانا]
[مشاهده در: www.dana.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 17]
-
گوناگون
پربازدیدترینها