واضح آرشیو وب فارسی:روزنامه خراسان: سینمای ایران به دلیل نوع نگاه خاصی که بر آن حاکم شده در جذب، حفظ و ارتقای مخاطب دچار چالش های جدی است، از یک طرف با فیلم های پر ادعای آپارتمانی که مثلاً قرار است سینمای اجتماعی باشند مواجهیم که بیشتر به خیانت، دروغ و... می پردازند و برای آن که از ژست های شان دور نشوند از زندگی واقعی مردم فاصله گرفته اند، از یک طرف هم با سینمای مبتذل، دم دستی و شبه فیلمفارسی مواجهیم که وامدار آثار سخیف غربی یا سینمای قبل از انقلاب است و با اندک تغییر در فیلمنامه و با حفظ ایده های اصلی خاستگاهش، قرار است مثلاً کمدی های سرگرم کننده باشد. طی سال ها به ندرت می توان آثاری مثل «این جا بدون من»، «جدایی نادر از سیمین»، «ورود آقایان ممنوع»، «بی خود و بی جهت» و... را پیدا کرد که هم در جذب مخاطب موفق باشند هم حرفی برای گفتن داشته باشند، هم به سلیقه، شعور و ذهن مخاطب احترام بگذارند، هم توجهش را به مسائل مختلف جلب کنند، هم در فرم و تکنیک موفق باشند هم مخاطب بدنه سینما ساختار، داستان، نوع روایت و محتوای آن ها را پس نزند. در این بین مخاطب سینمای خاص با فراگیر شدن «هنر و تجربه» محتوای مورد نظرش را داشت، آن مخاطبی که هنوز به فیلم های فرح بخش و امثالهم لبخند می زند هم کلی حق انتخاب داشت، اما مخاطب خاکستری سینما که انتظار دارد سینما در کنار سرگرمی حرفی هم برایش داشته باشد و بتواند با خانواده به تماشای یک فیلم برود روز به روز از سالن ها فاصله می گیرد و اکران فیلم های خارجی هم مرهم موقتی درد اوست. نقش سیما در آشتی مخاطب با سینما سینما به ذائقه سازی و آشتی با مخاطب نیاز وافری دارد. تلویزیون به عنوان فراگیرترین رسانه کشور می تواند هم ذائقه سینمایی خوبی برای مخاطب تعریف کند، هم به فیلمساز و مدیر سینمایی جهت بدهد و کاری کند که سیستم عرضه و تقاضا در این صنعت شکست خورده شکل بهتری به خود بگیرد. برنامه «هفت» با حضور سینماگر و روزنامه نگار کهنه کار کشور یعنی فریدون جیرانی با همین هدف آغاز به کار کرد و به محاق رفت. آمدن گبرلو وزن این برنامه را کم کرد و اثرگذاری اش هم به شدت کم شد. فراستی منتقد اصلی هر دو سری این برنامه بود که به نظر می آید مورد تاکید و تایید رسانه ملی بوده که حالا در سری سوم هم حضور دارد. اما سری جدید این برنامه که قرار بود یک «90» سینمایی باشد با حضور بهروز افخمی کارگردان مطرح کشورمان جمعه کلید خورد. افخمی که تجربه حضور در دنیای سیاست در قامت یک نماینده را هم دارد با آثاری مثل «کوچک جنگلی»، «روز فرشته»، «عروس»، «سن پترزبورگ»، «آذر شهدخت و...» و «روباه» برای مخاطبان سینما و تلویزیون شناخته شده است. برادرش علیرضا افخمی هم که ناظر کیفی کلی سریال بوده، حالا افخمی با تسلطش بر سینمای هالیوودی و مخاطب پسند و با نگاه خاصش به سینما به عنوان صنعتی در خدمت سرگرمی، به نوعی سردبیر برنامه «هفت» شده و اولین برنامه را روی آنتن فرستاد در حالی که در همین برنامه اول ماموریت نجات سینمای ایران ترسیم شد. در اولین هفت چه گذشت؟ اولین برنامه «هفت» در سری جدیدش غافلگیر کننده بود چون همه انتظار برنامه ای مبتنی بر الگوهای قبلی را داشتیم که تبدیل شد به یک مستند که راوی اش افخمی بود و ریتم خوبی هم نداشت. از همه بدتر شروعش همزمان بود با رقابت کمدین ها در مسابقه «خنداننده برتر» و کسانی که تلاش کردند هفت را از اول ببینند اجرای علی مسعودی را کاملاً از دست دادند. افخمی شروع برنامه را اختصاص داده بود به صحبت های پورمحمدی معاون سیما، خودش هم برای آن که فضا واقعی شود غذا می خورد! پورمحمدی در این بخش اظهارنظر جالبی درباره نگاه مردمی و دقیق اصغر فرهادی کرد. کلی هم از خاندان افخمی تقدیر و تشکر کرد. در این بخش متوجه شدیم که برنامه زنده نخواهد بود. بعد از فلسفه بافی های پورمحمدی درباره مشکلات سینما و این که «هفت» می تواند نقش ناجی را برای آن داشته باشد افخمی به سراغ جیرانی رفت. در این بخش بحث جالبی درباره مشکلات سری قبلی برنامه «هفت» بیان شد که اشاره به مشکلات سیاسی برنامه از طرفی و نوع نقدهای فراستی از طرف دیگر داشت و به آن جا رسید که جیرانی اعتراف کرد فراستی عمدی در نقد بی رحمانه فیلم های منتسب به جریان روشنفکری داشته که باعث شده نگاه جامعه سینمایی به نقدهای او منفی شود. افخمی هم مدعی شد نوع نگاه جیرانی را می پسندد و اگر فیلمی خودش را جدی بگیرد با نقد محکمی مواجه می شود. ادامه برنامه هم با حضور میرحسینی به سمت یک تیزرتبلیغاتی برای شبکه سوم رفت. میرحسینی حتی دستاوردهای سینما را هم منتسب به تلویزیون دانست که لااقل در مصادیقی مثل کلاه قرمزی و شهرموش ها محق بود اما در بسط دادن ماجرا کمی در مورد سینما بی انصافی کرد. میرکریمی هم از طرف خانه سینما در هفت حاضر شد و گفت: دیگر نمی توان فیلمی مثل «زیر نور ماه» ساخت. در نهایت افخمی همراه حمید گودرزی که قرار است در سری جدید «هفت» همکارش باشد به کافه فراستی رفتند تا کافه این منتقد سینما هم مثل معاونت سیما و شبکه سوم بی نصیب از تبلیغات هفت نباشد. هفت جدید چگونه خواهد بود؟ اگر چند برنامه اول سری جدید که قرار است همین ساختار مستندگونه را داشته باشد نادیده بگیریم در سری جدید با چند اتفاق مهم مواجه خواهیم بود. اول این که خود افخمی چهره تاثیرگذاری در سینما است و اگر مثل بعضی از پروژه هایش هفت را هم نیمه تمام رها نکند باید منتظر تزریق نگاهش به سینمای کشور باشیم. دوم این که شکل نقد در این سری تغییر کرده، قرار بود هفت حامی سینما باشد اما عملاً با نوع نقدهای فراستی که این اواخر حتی جدی هم گرفته نمی شد در برابر سینما بود. در سری جدید هر چند فراستی حضور دارد اما منتقد محوری نیست بلکه دبیر بخش نقد است و از طرفی قرار است فیلم ها بعد از اکران مورد نقد قرار بگیرند تا مثل قبل دچار آسیب نشوند. هر چند در این حالت ترغیب مخاطب به تماشای فیلم هم ممکن نیست. حضور چهره هایی مثل حمید گودرزی و گپ و گفت هایش راجع به فیلم های روی پرده می تواند حس و حال تازه ای به برنامه بدهد. توجه به سینمای جهان هم می تواند باعث جذب مخاطب به هفت شود. اما نکته مهمی که در دو سری قبل مغفول مانده بود و از نگاه افخمی دور نمانده، توجه به شبکه نمایش خانگی یا به قول افخمی سینمای خانگی است که این روزها قابل نادیده گرفتن هم نیست و بخش زیادی از چرخه اقتصادی و فرهنگی سینما را شامل می شود و از طرفی برای خودش محصولات اختصاصی به خصوص در حوزه سریال سازی هم دارد. معرفی کتاب هم بخش دیگر سری جدید هفت است. به نظر می رسد اگر چند قسمت اول را که گفت وگو محور است تحمل کنیم اتفاق تازه ای پیش رو است که می تواند پرمخاطب باشد اما افخمی برای نجات سینمای ایران با هفت ماموریت غیرممکنی دارد که قطعاً به راحتی ساخت یک برنامه پربیننده تلویزیونی نیست.
پنجشنبه ، ۱۶مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: روزنامه خراسان]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 12]