تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1837882299
فیلمی که 17 سال دیر ساخته شد
واضح آرشیو وب فارسی:روزنامه خراسان: اگر قبل از تماشای فیلم «مزار شریف» به شما یادآور نشوند که قرار است داستانی براساس اتفاقات واقعی روایت شود، احتمالا کمتر کسی حدس بزند که چنین داستانی در دنیای واقع اتفاق افتاده است. بعید است که حتی خود کارگردان اثر نیز برای دادن چنین احتمالی از سوی مخاطب به آن ها خرده بگیرد. «مزار شریف» آخرین ساخته عبدالحسن برزیده که این روزها بر روی پرده سینما به نمایش در می آید، داستان حمله طالبان به کنسولگری ایران در شهر مزارشریف افغانستان است. حمله ای که به شهادت دیپلمات ها و کارمندان کنسولگری ایران و یک خبرنگار ایرانی حاضر در حادثه می انجامد البته در این بین یکی از دیپلمات ها زنده می ماند و در فیلم نیز همین دیپلمات با بازی حسین یاری روایت گر داستان مزار شریف است. بزرگترین مشکل برای یک کارگردان و نویسنده سازنده چنین فیلم هایی که قرار است داستان یک اتفاق واقعی را روایت کند، ایجاد مرزی میان قصه گویی سینمایی و پایبندی به اتفاقات مستند است. کاری که برزیده نه تنها نتوانسته به خوبی از پس آن بر بیاید بلکه درست در زمانی که بیننده انتظار دارد به کمک نویسنده پله پله در راه کشف معمای حمله به کنسولگری قدم بردارد با نشان دادن پلان هایی گیج کننده از جمله صحنه تیر زدن حسین یاری به خودش، بیش از گذشته مخاطب را گمراه می کند. نمی دانیم شاید این سوال را باید ابتدا از برزیده و همکارانش پرسید که خود آن ها نیز جواب معمای حمله به کنسولگری را پیدا کرده اند که بخواهند پله های رسیدن مخاطب به پاسخ را طراحی کنند؟ از طرف دیگر داستان درست در نقطه ای وارد قصه گویی سینمایی شده و از اتفاق واقعی و مستند فاصله می گیرد که به کلی تماشاگر را به فکر فرو می برد که آیا واقعا چند زن که در راس آن ها زنی با بازی مهتاب کرامتی حضور دارد، از یک جنگ جلوگیری می کنند؟ فرار دیپلمات ایرانی به کمک یک زن در آن شلوغی افغانستان درگیر جنگ شدنی است؟ البته در کنار تمام انتقادهایی که به داستان فیلم وارد است، نباید از بازی خوب بازیگران به خصوص حسین یاری چشم پوشی کرد، همچنین طراحی صحنه فیلم نیز نمی گذارد مخاطب متوجه شود که کشور افغانستان اجازه فیلمبرداری فیلم در این کشور را نداده است و تمام صحنه ها در ایران جلوی دوربین رفته است. برزیده مزار شریف را ساخت ولی کمی دیر. 17 سال از حمله به کنسولگری ایران در افغانستان گذشته است و حالا درحالی برزیده به سراغ این داستان آمده که نه در فیلم قرار است معمایی حل شود و نه قرار است شاهد روایت متفاوت سینمایی خارج از مدیوم عادی باشیم. مزار شریف با این مدل داستان گویی باید 17 سال پیش ساخته می شد تا امروز شاهد تحسین منتقدان و مردم باشیم ولی حالا تنها می توان از این فیلم به عنوان یک یادگاری برای زنده نگه داشتن یاد شهدای آن اتفاق یاد کرد.
پنجشنبه ، ۱۶مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: روزنامه خراسان]
[مشاهده در: www.khorasannews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 22]
-
گوناگون
پربازدیدترینها