واضح آرشیو وب فارسی:دانا: درختهای بلوط پیر هزار ساله که در بی توجهی مسئولان نابود می شوند و با دبه ای به او آب می پاشند تا خاموش شود، اما آیا آتش افتاده در جنگل را می توان با دبه ای آب خاموش کرد؟به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا ؛ به نقل از کوردپیام ، هر روز صبح که از خواب بیدار می شویم دعایمان این است که خدایا امروز نه! امروزی که آتش به جان جنگل های زاگرس افتاده است. جنگل های سرسبز، جنگل های پراکنده دامنه زاگرس، جنگل بی نظیر که منابع انرژی نسل های آینده ماست به خاکستر تبدیل می شوند. امروز هم 2 هکتارجنگل سردشت سوخت دیروز هم 2 هکتارجنگل سردشت سوخت دیروز 10هکتار جنگل پیرانشهر سوخت هکتارها جنگل در دامنه های قندیل همین سال دستخوش حریق شده اند و گویا خشم آتش قصد کرده است در چند ماه دیگر زاگرس را بی جنگل کند. مانند هر آتش دیگری حرارت علت اصلی آتش سوزی است اما آنچه هکتارها جنگل را چند روز می تواند نابود کند حرارت طبیعت نیست، بی توجهی انسانی است. طبق استاندار جهانی سهم هر فرد از جنگل 8 هکتار است. وسعت ِ کم ِ جنگل های ایرانی این نسبت را به 2 هکتار برای هر فرد ایرانی پائین آورده است؛ سهم ایرانیان از جنگل را حالا آتش دارد کمتر می کند. جنگل ها نقش برجسته ای در اکوسیستم نقاط استوایی و گرم دارند؛ ایران هم محتاج جنگل است اما جلو چشم ایران، جنگل هایش دارد ذبح می شود. به راستی چه کسی پاسخگوست؟ جنگل های ایران، آتش های بی امان جنگل های ایرانی به صورت نوبتی می سوزند؛ سال 86 بود که 2500 هکتار جنگل کردستان به خاکستر نشست. تنها در سال 83 در استان خراسان 85 مورد حریق 500 هکتار جنگل را سوزاند. سال 86 شعله های آتش 2500 هکتار جنگل در استان کردستان را خاکستر کرد؛ حمیدرضا وجدانی وبلاگنویس و کارشناس مرکزتحقیقات جهادکشاورزی استان همدان، آن حریق را چنین توصیف کرده بود: «در سال جاری در بیش از 20 نقطه جداگانه آتش سوزی های مهیبی جان هزاران درخت وجانور بی زبان در آتش قصاوت وسنگدلی مردمان بی مسئول ومسئولین بی مسئولیت به خطر افتاد وسوخته شد.» «درسال 89 با 707 مورد آتش سوزی، بیش از 30 هزار هکتار از جنگلهای شهرستان های مریوان و سروآباد در آتش سوخت.» آتش سوز ی های امسال جنگل های زاگرس امسال هم دوباره در آتش بی توجهی سوخت. اگرچه مدیریت بحران شهرستان پیرانشهر و رئیس منابع طبیعی پیرانشهر در آتش سوزی چند روز اخیر پیرانشهر گفتند: آتش سوزی ها عمدی بودند اما آیا با گفتن این حرف ها می شود دست روی دست گذاشت و هیچ اقدامی انجام نداد و ثانیه ها دوباره تکرار شوند. امسال همچنین 4 مورد حریق در جنگل های پیرانشهر سردشت اتفاق افتاد. آتش؛ خشم طبیعت یا بی توجهی در سال 1386 و در پی آتش سوزی اسف بار 2500 هکتار حریم سبز جنگل، نهادهای مدنی مریوان از سکوت و انفعال دولت در این فاجعه ملی شکایت داشتند. بی توجهی مسئولان تنها به کردستان و گلستان محدود نماند بلکه پیرانشهر و سردشت هم در بی عنایتی دولت چندین بار سوخت و صدایش درنیامد. دبه، بیل، چوب و سمپاش هایی که حالا با آب پر شده وسایلی است که با آن آتش جنگل های زاگرس می خواهد خاموش شودحال ما از سنسور های تعیین حرارت و هشدار و اطفاء آتش سوزی هم گذشتیم. اینها هیچکدام نیست و حالا که آتش دامنگیر جنگل های زاگرس شده است باید با وسایل ابتدایی نامه نگاری کنیم تا بالگردهایی که برای اطفاء حریق طراحی نشده اند به یاری طلبیده شوند. جالب است که مسئول آتش نشانی و خدمات ایمنی شهرستان پیرانشهر نیز بارها در گفتگو با کوردپیام به کمبود یک بالگرد اشاره داشته است در حالی که محافظت از منابع طبیعی که جنگل هم جزو آنهاست طبق اصول 45 و 50 قانون اساسی بر عهده دولت است. چه کسی پاسخگوی آتش های پی در پی در جنگل های ایران است؟ جنگل بعدی که قرار است آتش بگیرد و خاموش نشود کجاست؟
چهارشنبه ، ۱۵مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: دانا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 15]