تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1837329733
پوتین اردوغان را تهدید کرد
واضح آرشیو وب فارسی:نیک نیوز: پوتین به سفیر ترکیه به طور رسمی هشدار داد که اگر رجب طیب اردوغان دست از حمایت خود از داعش در سوریه برندارد، فدراسیون روسیه به سرعت روابط دیپلماتیک خود با این کشور را قطع خواهد کرد.نیک نیوز : ولادیمیر پوتین، رئیس جمهوری روسیه در اقدامی خارج از عرف و پروتکل های دیپلماتیک شخصا «امید یاردیم»، سفیر ترکیه در این کشور را فراخواند و به طور رسمی هشدار داد که اگر رجب طیب اردوغان دست از حمایت خود از داعش در سوریه برندارد، فدراسیون روسیه به سرعت روابط دیپلماتیک خود با این کشور را قطع خواهد کرد. در این دیدار 2 ساعته پوتین خطاب به سفیر ترکیه می گوید: «به رئیس جمهوری دیکتاتور خودت بگو با تروریست های داعش به جهنم برود و من سوریه را به استالینگراد بزرگی برای اردوغان تبدیل خواهم کرد. متحدان عربستانی اردوغان که بدتر از آدولف هیتلر نیستند.» در دیدار 2 ساعته ای که میان پوتین و سفیر ترکیه برگزار شد سخنان تندی میان طرفین رد و بدل شد. مسکو تایمز که به سخنان افشا شده طرفین دست یافته، می نویسد: «دیدار طرفین با مبادله سخنان تند آغاز و پایان یافت. سفیر ترکیه تمام اتهامات پوتین را رد کرد و مسکو را مقصر جنگ داخلی در سوریه اعلام کرد.» مسکو تایمز سخنان پوتین خطاب به سفیر ترکیه را چنین نقل می کند: «به رئیس جمهوری دیکتاتور خودت بگو با تروریست های داعش به جهنم برود و من سوریه را به استالینگراد بزرگی برای اردوغان تبدیل خواهم کرد. متحدان عربستانی اردوغان که بدتر از آدولف هیتلر نیستند.» پوتین در ادامه به سفیر ترکیه می گوید: رئیس تو بسیار ریاکار است؛ از یک سو از دموکراسی حمایت می کند وکودتای نظامی در مصر را زیر سوال می برد و از سوی دیگر از فعالیت های تروریستی برای ساقط کردن رئیس جمهوری سوریه چشم پوشی می کند. پوتین همچنین با خطاب قرار دادن سفیر ترکیه می گوید: مسکو هرگز از حمایت از دولت مشروع اسد دست بر نمی دارد و با متحدانش برای یافتن راه حلی سیاسی برای پایان دادن به جنگ داخلی در سوریه همکاری خواهد کرد. خبرگزاری فرانسه در گزارشی می نویسد روسای جمهور روسیه و ترکیه 13 ژوئن در حاشیه بازی های اروپایی در باکو با یکدیگر دیدار کرده بودند. پس از این دیدار اردوغان در جت شخصی خود خطاب به روزنامه نگاران گفت: «نگرش پوتین نسبت به سوریه بهتر از قبل شده است. او دیگر بر عقیده حمایت از اسد پافشاری نمی کند. فکر کنم او از اسد چشم پوشیده است.» همگرایی به دلیل جبر زمانه ظاهرا ماه عسل روابط مسکو- آنکارا به تدریج به پایان خود نزدیک می شود اما حقیقت چیست؟ و چرا زوج پوتین- اردوغان به یکباره از هم گسستند و پوتین با زیر پا گذاشتن عرف دیپلماتیک، همتای ترک خود را «دیکتاتور» خطاب کرد؟ خبرگزاری فرانسه می نویسد دو کشور تا مدتی همگرایی داشتند اگرچه اختلاف نظر در مسائل منطقه ای هم داشتند اما آنچه باعث شد دو طرف به سوی نوعی همگرایی روی بیاورند «جبر زمانه» و «الزامات بین المللی» بود. پس از ضمیمه کردن کریمه به روسیه و حملات بعدی این کشور به اوکراین، غرب اقدام به تحریم روسیه کرد. کرملین چاره را در یافتن رابطه ای بهتر با همسایگان دید. به تعبیر دیگر، مسکو اولویت را به «شرق» داد و سیاست نگاه به شرق را دنبال کرد. در این راستا، همکاری با چین، ترکیه و ایران در صدر اولویت های کرملین نشینان قرار گرفت. از سوی دیگر، آنکارا در قبال الحاق کریمه به روسیه موضع بی طرف اتخاذ کرد. این کشور به دلیل ماندن پشت درهای اتحادیه اروپا همچون روسیه نگاه به شرق و فعال شدن در تحولات خاورمیانه را در پیش گرفت. داود اوغلو، نخست وزیر فعلی ترکیه، روزگاری گفته بود ماندن پشت درهای اتحادیه اروپا اهمیتی ندارد؛ باید نقش منطقه ای خود در خاورمیانه را تقویت کنیم تا اتحادیه اروپا به دنبال ما بیاید نه ما به دنبال اروپا بدویم. بر اساس همین سیاست، ترک ها به اصطلاح سیاست «نوعثمانی گری» در «منطقه» را دنبال کردند؛ این «منطقه» عمدتا شامل مناطقی می شد که روزگاری در حوزه قلمرو امپراتوری عثمانی قرار می گرفت. بی تردید، سوریه یکی از این قلمروها بود که برای ترک ها اهمیت حیاتی داشت. به گزارش خبرگزاری فرانسه، پس از آنکه مسکو- آنکارا تصمیم گرفتند روابط خود را در فضای «پسا کریمه ای» گسترش دهند و پس از آنکه درهای اتحادیه اروپا به روی دو کشور بسته شد، روابط گازی و انتقال گاز از دریای سیاه در دستور کار قرار گرفت. اما مذاکرات تا حد زیادی به بن بست خورد چراکه ترک ها بر سر قیمت پرداختی به روسیه به مشکل برخوردند. این اولین و اصلی ترین مانع در روابط دو کشور نیست. سوریه به محل اصلی نزاع میان روسیه و ترکیه تبدیل شده است. مسکو تایمز در یکی از گزارش های ماه جولای خود می نویسد: کرملین با مشاهده فعال شدن ترکیه در امور منطقه به ویژه در تحولات سوریه و یمن و جانبداری از تروریست های داعش و القاعده، عرصه را بر خود تنگ دید. روس ها بر این باورند که سیاست نوعثمانی گری ترک ها تنها بر مشکلات منطقه می افزاید. بنابراین، روس ها با توسل به گذشته امپریالیستی خود می خواهند «نوعثمانی گری ترک ها را در شیشه کنند و اجازه بیرون آمدن غول چراغ جادو را ندهند.» مسکو تایمز می نویسد: «اکنون سوریه به زمین بازی و جولانگاه دو کشور تبدیل شده است. با توجه به اینکه سوریه آخرین پایگاه دریایی روس ها در دریای مدیترانه است طبیعی است که کرملین اجازه ترکتازی به ترک ها و حامیان آنها را در شام ندهد.» روس ها با مشاهده تحولات سوریه حاضر به پذیرش این مساله نیستند که آخرین پایگاه خود را به ترکیه و متحدان عربی- غربی این کشور واگذار کنند. از سوی دیگر، ترک ها هم حاضر به پذیرش قدرت مافوق خود- و البته رقیبی سرسخت- مانند روسیه در حیاط خلوت خود نیستند. به نظر می رسد سوریه به مساله حیثیتی برای کرملین نشینان تبدیل شده است. گاردین در گزارش 4 اوت می نویسد: بشار اسد در هفته های اخیر مدام در حال عقب نشینی بود. اسد با اعلام اینکه دارای ضعف نیرو است اقدام به جذب «نیروهای محلی» کرده است. این گزارش به نقل از دیده بان سوری حقوق بشر می افزاید: 70هزار نفر از ساکنان شهرهای پالمیرا، ادلب، جسر الشغور و ... که صلاحیت پیوستن به ارتش را داشتند،گریخته اند تا مبادا به گردابی وارد شوند که خروج از آن امکان ندارد. گاردین می نویسد: سوریه احتمالا میان داعش، جبهه النصره و اپوزیسیون سوری تقسیم شده است و تنها بخش کوچکی به اسد و علویون تعلق دارد. «کریم شاهین»، نویسنده این گزارش می افزاید: دولت اسد بر این باور است که واگذار کردن شهرها به شورشیان و عقب نشینی، زیر سوال بردن مشروعیت دمشق است. بنابراین به باور اسد «این عقب نشینی معنایی جز تقسیم کشور و افتادن آن به دست نیروهای افراطی ندارد.» بی جهت نیست که پوتین حاضر به عقب نشینی از مواضع خود در سوریه نیست. برخی معتقدند روسیه «فقط با کلمات بازی می کند و هیچ نشانی از اقدام عملی برای حمایت از حکومت اسد از سوی کرملین وجود ندارد.» در صورتی که روس ها از سوریه پس زده شوند آخرین پایگاه خود در خاورمیانه را از دست خواهند داد. نیویورک تایمز در گزارشی می نویسد: «روس ها، سوریه را سکویی برای نفوذ در تحولات آینده خاورمیانه می بینند. در صورتی که کارت سوریه سوزانده شود، روس ها آچمز شده و در عمل حاشیه نشین تحولات خاورمیانه خواهند شد.» کریم شاهین، گزارشگر گاردین، از توطئه قدرت های بزرگ برای ایجاد «سایکس پیکوی 2» در سوریه سخن می گوید. گزارش های بین المللی حاکی است که با جدی شدن احتمال تقسیم در سوریه، 50 درصد از خاک این کشور، برابر با 95 هزار کیلومتر مربع از 185 هزار و 180 کیلومتر خاک این کشور یا 9 استان از 14 استان سوریه در دست داعش افتاده است. بدیهی است که نیروهای اپوزیسیون با کمک ائتلاف غربی- عربی- ترکی به همراه جبهه النصره، احرار الشام، جیش الفتح و غیره بر سایر بخش های این کشور تسلط یافته باشند. «جاشوا لاندیس»، مدیر مرکز مطالعات خاورمیانه در دانشگاه اوکلاهما می نویسد: «رژیم اسد در بهار با از دست دادن ادلب و پالمیرا و جسرالشغور متحمل ضرباتی بزرگ شد. قدرت روزافزون شبه نظامیان و فرار روزافزون از خدمت سربازی باعث تضعیف و فرسودگی ارتش شده است.» لاندیس می نویسد بسیاری از سوری ها، از جمله علوی ها، پذیرفته اند که یکی از نتایج محتمل جنگ داخلی همانا تقسیم کشور است. اگرچه ائتلاف شورشیان مورد حمایت غرب نتوانسته مناطق آزاد شده را به خوبی مدیریت کند، اما گروه های تندرویی مانند النصره، احرار الشام و داعش به خوبی توانسته اند این خلأ را پر کنند. از این رو، روس ها حاضر نیستند ببینند اردوغان پس از بی عملی های بسیار و انفعال در برخورد با نیروهای عبوری داعش و دهن کجی به ناتو، سوریه را ببلعد و نقشی در تحولات این کشور ایفا کند. روس ها دیدند که اردوغان چگونه کوبانی را قربانی امیال خود کرد. نیویورک تایمز در گزارش 4 اوت خود می نویسد: توافق هسته ای ایران و غرب، باعث شده نسیم تغییر در خاورمیانه وزیدن گیرد. برخی طرف های منطقه ای بوی تغییر در آینده مناسبات قدرت در منطقه را استشمام کرده اند. این گزارش می افزاید: این باور عمومی وجود دارد که توافق هسته ای ایران راه را برای هموار شدن برخی ناهمواری های منطقه ای فراهم کند که سوریه یکی از آنهاست. باور بر این است که در آینده ممکن است مذاکراتی میان ایران و آمریکا بر سر سوریه وجود داشته باشد. هفته نامه اکونومیست در گزارش اول اوت خود می نویسد: «شاید ترکیه از این می ترسید که جهادیون این کشور را هدف قرار دهند یا شاید او چنین تصور می کرد که نیروهای جهادی ابزاری موثر در دست این کشور در ژئوپولیتیک خشن خاورمیانه هستند. این رویا زمانی بر باد رفت که یک عامل داعش در 20 جولای 32 نفر را در سوروچ به قتل رساند.» گویی ماری که اردوغان درآستین پرورش داده بود و به آن بی توجه بود در نهایت خود او را گزید. حملات تروریستی ترک ها را به تکاپو واداشت تا به همکاری رسمی با ائتلاف غرب علیه اسد- و نه داعش یا نیروهای جریان افراط- بپردازد. وقتی پوتین، رئیس جمهوری ترکیه را نزد سفیر این کشور با عنوان «دیکتاتور» مورد خطاب قرار می دهد و ترکیه و متحدان عرب این کشور را کوچک تر از «آدولف هیتلر» خطاب می کند، به این دلیل است که سوریه به محل نزاع ترکی- غربی- عربی با جبهه روسی- ایرانی- چینی تبدیل شده است. بی جهت نیست که الشرق الاوسط با اشاره به رقابت این دو جبهه می نویسد: جبهه روسی- ایرانی- چینی حاضر نیست «دمشق را دو دستی تقدیم رقیب کند، چرا که نزاع اکنون جنبه ای حیثیتی یافته است.» استدلال جبهه مذکور این است که غرب با توسل به قوه قهریه می خواهد دولتی مشروع را ساقط کند.
چهارشنبه ، ۱۵مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نیک نیوز]
[مشاهده در: www.niknews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 11]
-
گوناگون
پربازدیدترینها