تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1804892062
رشد بسکتبال ایران در گرو حفظ بائرمن
واضح آرشیو وب فارسی:باشگاه خبرنگاران: رشد بسکتبال ایران در گرو حفظ بائرمن
تیم ملی بسکتبال کشورمان هرچند موفق به تکرار قهرمانی در آسیا و صعود مستقیم به المپیک نشد اما حضور سرمربی کاربلدی مانند درک بائرمن می‌توند تضمینی برای موفقیت‌های آینده باشد.
گروه ورزش باشگاه خبرنگاران جوان – دنیا تمام نشده، آسمان به زمین نیامده، زندگی ادامه دارد. رقابت‌های بیست و هشتمین دوره جام ملت‌های آسیا بالاخره تمام شد. با همه خوبی‌ها و بدی‌هایش. اشک‌ها و لبخندها و موفقیت‌ها و ناکامی‌ها. چین، مزد برنامه‌ریزی بلند مدت خود را گرفت و با شایستگی بر بام آسیا ایستاد.
تیم بسکتبال کشورمان هم با وجود حمایت‌های همه جانبه و البته برنامه‌ریزی کوتاه مدت و فشرده، هم قهرمانی آسیا را از دست داد، هم حضور مستقیم در المپیک را. حالا آسمانخراش‌ها برای به دست آوردن سهمیه حضور در المپیک باید پنجه در پنجه تیم‌های قدرتمند جهان بیاندازند. کاری بسیار دشوار. رویایی که خوشبین‌ترین هوادار بسکتبال ایران هم تعبیر آن را دور از ذهن می‌داند اما به هر حال ایران جواز حضور در انتخابی المپیک را کسب کرده است. جوازی که دست تیم‌های قدرتمندی مانند ترکیه و روسیه از آن کوتاه ماند و تنها با کسب میزبانی می‌توانند شانس مجدد خود را آزمایش کنند.
قصد توجیه نتایج تیم ملی را نداریم و وکیل مدافع فدراسیون و دستگاه حاکم بر بسکتبال کشور هم نیستیم اما تیم ملی، این مقدس‌ترین تیم هر کشور، حالا بیش از هر زمان دیگری به حمایت رسانهها نیاز دارد. حتی اگر صعود به المپیک ریو را محال بدانیم، وظیفه ما ایجاب می‌کند در هر زمانی حامی تیم ملی کشورمان باشیم.
سه ماه پیش، زمانی که درک بائرمن چمدان‌هایش را در فرودگاه امام خمینی (ره) روی زمین گذاشت، هرچند زمان زیادی را از دست داده بودیم اما همچنان موج خوشبینی به صعود ایران بین اهالی بسکتبال در جریان بود. هنوز یک هفته از حضور بائرمن در ایران نگذشته بود و سرمربی آلمانی چمدان‌هایش را باز نکرده بود که ایران برای تورنمنت اطلس اسپورت راهی چین شد. بائرمن هم در حالی که کمتر از یک هفته با تیم ایران کار کرده بود، به این مسابقات رفت و پس از 2 باخت از تیم دوم چین با نایب قهرمانی به ایران بازگشت. کسی نمی‌توانست از شکست ایران برابر تیم دوم چین خرده بگیرد چون او زمان بسیار کمی در ایران حضور داشت و این نتیجه چندان هم دور از ذهن به نظر نمی‌رسید.
در بازگشت به ایران، بائرمن تمرینات سخت و طاقت‌فرسای خود را با ملی‌پوشان آغاز کرد. تیم ملی باید فرصت از دست رفته را جبران می‌کرد. وقفه یک ماهه تمرینات بازیکنان پس از پایان رقابت‌های لیگ حرفه‌ای باعث شده بود بسیاری از ملی‌پوشان شرایط بدنی مناسبی نداشته باشند و این سختی کار کادر فنی را دوچندان می‌کرد. مصدومیت ناگهانی نیکخواه بهرامی خبر بدی برای بائرمن بود. تیم ملی در اردوی آلمان هم آرمان زنگنه را به علت مصدومیت از دست داد اما بدون این دو مهره تاثیرگذار فاتح سی و هفتمین دوره جام ویلیام جونز شد تا با روحیه خوبی به چانگشای چین برود. صمد هم در روزهای آخر اردو در تهران به ملی‌پوشان اضافه شد.
به هرحال ایران جام بیست و هشتم را با قدرت آغاز کرد و تیم‌های ژاپن، هند و مالزی را به راحتی شکست داد تا در دوم به مصاف هنگ کنگ، فیلیپین وفلسطین برود. اعمال نفوذ یکی از شبکه‌های سرشناس تلویزیونی برای پخش بازی تیم‌های عربی در زمان مناسب باعث شد دیدارهای دور دوم تیم ملی در بدترین ساعت برگزار شود. این میان تنها میزبان بود که می‌توانست ساعت بازی‌های چین را خودش انتخاب کند. این موضوع تاثیر منفی روی عملکرد تیمی ایران گذاشت و تیم کشورمان در دور دوم پس از پیروزی برابر هنگ کنگ مغلوب فیلیپینی شد که چند هفته پیش در ویلیام جونز این تیم را با قدرت شکست داده بود. این موضوع باعث شد ایران به عنوان تیم دوم گروه E به یک چهارم نهایی صعود کند و راه هموار رسیدن به فینال را با جاده ناهموار و پر از سنگلاخ عوض کند. ایران کره جنوبی را به راحتی از پیش رو برداشت اما برابر چین، بازهم غافلگیر شد. شاید بائرمن و شاگردانش انتظار چنین تیم آماده‌ای را نداشتند. زمانی که بازیکنان در میدان مسابقه به بن‌بست خوردند، کادر فنی نتوانست آنها را دوباره به شرایط بازی برگرداند. این موضوع تنها یک دلیل می‌تواند داشته باشد و آن نداشتن آشنایی کامل سرمربی از شرایط روحی بازیکنان تیم ایران بود. مقوله‌ای که نمی‌توان درک بائرمن را در آن مقصر دانست. او یک مربی سرشناس، با کارنامه‌ای قابل قبول است و تجربیات ارزشمندی دارد. آنها که از نزدیک شاهد تمرینات تیم ملی پس از حضور بائرمن در ایران بودند، این ادعا را تایید می‌کنند.
این روزها بائرمن آماج انتقاد برخی منتقدان قرار گرفته است. گروه دیگری هم فدراسیون و بائرمن را عاملان ناکامی تیم ملی می‌دانند اما باید از این دوستان پرسید، ناکامی چیست؟ درست است که ایران نتوانست سهمیه المپیک را از آسیا بگیرد اما بائرمن در 3 ماه، 3 عنوان به آلبوم افتخارات بسکتبال ایران اضافه کرد. قهرمانی ویلیام جونز، نایب‌قهرمانی اطلس اسپورت و مدال برنز جام ملت‌های آسیا. پس نمی‌توانیم بائرمن را یک مربی شکست‌خورده بنامیم.
سرمربی آلمانی تیم ملی بسکتبال زمانی که به ایران آمد از تغییر نسل تیم ملی و جانشین‌سازی برای نسل طلایی بسکتبال ایران صحبت کرد. چیزی که بسکتبال ایران به شدت نیازمند آن است. حالا که بائرمن چندماه با ملی‌پوشان ایران کار کرده، شرط عقل این است که به این مربی اجازه ادامه فعالیت بدهیم.
حدود سه هفته بعد بازی‌های لیگ برتر آغاز می‌شود و این بهترین فرصت برای بائرمن است تا عملکرد بسکتبالیست‌های ایران را زیر نظر بگیرد. در این صورت شاید سال بعد او تیم ملی جدیدی بسازد و راهی مسابقات انتخابی المپیک کند. بسکتبال ایران ظرفیت‌های زیادی دارد و حضور یک سرمربی کاربلد می‌تواند دوباره بسکتبال ایران را به روزهای طلایی‌اش بازگرداند. حالا که قرار شده تکلیف بائرمن تا دو هفته دیگر روشن شود، بهتر است مسئولان فدارسیون بسکتبال نگاهی همه جانبه به این قضیه داشته باشند و با حفظ بائرمن، مقدمات رشد بسکتبال ایران را فراهم کنند.
منتقدان بائرمن هم اگر کمی منصفانه به عملکرد او نگاه کنند متوجه می‌شوند این مربی دلیل ناکامی ایران نبود و برعکس با حضور او حالا بسکتبالیست‌های ما چیزهای تازه‌ای آموخته‌اند. حدود یک‌سال تا بازی‌های انتخابی المپیک باقی مانده و این فرصت خوبی برای ملی‌پوشان و بائرمن است تا به شناخت کاملی از یکدیگر برسند. بدون شک با رفتن بائرمن بازهم بسکتبال ایران در برزخ قرار می‌گیرد و شاید انتخاب مربی جدید هم مدت‌ها طول بکشد و ما بازهم دور تسلسل طی کنیم. حالا تیم ملی، فدراسیون و بائرمن روزهای سرنوشتسازی را می‌گذرانند و امیدواریم مسئولان فدراسیون و در راس آنها محمود مشحون بهترین تصمیم را برای آینده تیم ملی و بسکتبال ایران بگیرند.
یاسر سماوات
انتهای پیام/
اشتراک گذاری
مطالب مرتبط
جمشیدی: چیزی برای از دست دادن نداریم
آفاق: قهرمانی‌های ما حاصل استعداد بازیکنان بود
کاپیتان تیم ملی بسکتبال در لیگ چشم بادامی‌ها
بائرمن: هنوز شانس صعود به المپیک را داریم
تیم ملی بسکتبال بدون کاپیتان و مشحون به ایران بازگشت
تورنمت چهار جانبه شهدای منا برگزار می شود
۱۴ مهر ۱۳۹۴ - ۱۹:۴۹
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: باشگاه خبرنگاران]
[مشاهده در: www.yjc.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 11]
-
ورزش
پربازدیدترینها