واضح آرشیو وب فارسی:جوان آنلاین: بيماري «همراه» شماست
همه چيز را چك ميكند، صدبار كيفش، جيب لباس و كتش را ميگردد و به ظاهر همه چيز سر جاي خودش است، اما همچنان مستأصل و درمانده بازميگردد.
نویسنده : ربابه زينال
اين چندمين بار است كه جيب شلوار و كتش را وارسي ميكند. به ظاهر همه چيز سرجايش است و گويا چيز ضروري جا نمانده است؛ جز يك مورد كه چندان ضروري نيست! تلفن همراه! گمشدهاي كه بيمارش كرد همه اين جستوجو كردنها در يك روز خاص اتفاق افتاد و ترس از نبودن همان يك مورد خاص چنان به جانش افتاد كه از آن روز به بعد حتي يك لحظه نتوانست دورياش را تحمل كند. دقيقاً از همان روز به بعد بود كه هر لحظه با ترس دنبالش ميگشت. نصف شب از خواب بيدار ميشد و تا نميديدش آرام نميگرفت و در طول روز حتي زماني كه كنارم بود يا در مهماني بوديم بيش از 500 بار بدون اينكه كار خاصي داشته باشد از جيبش درميآورد، نگاهش ميكرد و وقتي خيالش راحت ميشد دوباره سرجايش ميگذاشت. تقريباً 90 درصد موارد اصلاً تلفنش زنگ نميخورد، اما انگار يك دفعه احساس ميكرد صداي زنگ موبالش به گوشش ميرسد و ناخودآگاه موبايلش را چك ميكرد. حتي وقتي خواب بود بارها با چشم خودم ديدم كه به تصور اينكه تلفنش زنگ ميخورد از خواب ميپرد اما هيچ خبري از تماس و پيام نبود. تاب دورياش را نداشت چند روز بيشتر از همه اين اتفاقها نگذشته بود كه من مطمئن شدم همسرم يك نوع وابستگي بيش از حد و غيرمنطقي به موبايلش دارد. يك نوع وابستگي غيرمنطقي و بدون كنترل. او هر لحظه دنبال تلفن همراهش ميگشت حتي وقتي زنگ نميخورد و پيامي دريافت نكرده بود و تنها زماني كه موبايلش را در دست ميگرفت و يكبار صفحه نمايشش را روشن و خاموش ميكرد آرام ميشد. رفتارهايش ديگر خستهكننده شده بود. چندينبار از همين ترس بيش از اندازه موبايلش را در خانه يا محل ديگر جا گذاشته بود، اما چون نتوانسته بود كار كند يكراست از اداره رفته بود تا موبايلش را بگيرد. برايم قابل درك نبود، بهخصوص زماني كه نصف شب با ترس گم كردنش بيدار ميشد موبايل را از زير بالش خود درميآورد، نگاهي ميانداخت به صفحه نمايشش، دوباره زير بالش ميگذاشت و ميخوابيد. باورش سخت است اما حداقل هر شب 3 بار اين كار را تا صبح انجام ميداد و همين باعث بههمخوردگي نظم خوابش شده بود؛ خودش متوجه نبود اما همه اين رفتارها باعث شده بود او كلافه، عصبي، فراموشكار و به موبايلش معتاد شود. تا زماني كه چنين رفتارهايي را صرفاً از بيرون نگاه ميكني ممكن است نگران نشوي اما براي من كه مدام دعا ميكردم جايي موبايلش را گم نكند، جا نگذارد و اگرنه روزمان خراب است سخت بود بپذيرم اين نوع اعتياد را. جالبتر اينكه من حتي دليل و نوع اين بيماري را نميدانستم پس چطور ميتوانستم به همسرم كمك كنم. بهترين و دقيقترين راه اين بود كه با يك روانشناس مشاوره كنم. خودمان را گول نزنيم دكتر پريا واحدياصل روانشناس باليني ميگويد: چند دههاي است با ورود ابزارهاي نوين تكنولوژي مانند موبايل، تبلت و كامپيوتر بسياري از ما دانسته يا نادانسته به دليل مصرف نادرست آنها به بيماري «موبوفوبيا» مبتلا شدهايم، هر روز وضعمان بدتر ميشود و رفتارهايي شديد بروز ميدهيم، از اين شرايط رنج ميبريم، اما خودمان غافل هستيم. البته فراموش نكنيم ما خودمان متوجه اين نوع رفتارهايمان نيستيم، حتي زوجهايي كه هر دو مبتلا به اين بيماري هستند هم متوجه بيمار شدنشان نيستند و تنها كساني ميفهمند كه خودشان به موبوفوبيا مبتلا نباشند. اين روانشناس باليني ادامه ميدهد: خودمان را گول نزنيم. موبوفوبيا بيماري فراگيري است كه اگرچه ناشناخته، اما ابتلا به آن در شرايط امروز كه عصر وفور انواع موبايل و اينترنت است بسيار سهل و درمانش بسيار سخت است، پس اگر لحظهاي با خودتان فكر كردهايد كه من ممكن نيست به ترس از دست دادن موبايل مبتلا يا معتاد به موبايل شده باشم من با اطمينان كامل به شما ميگويم كه سخت در اشتباه هستيد. اين روزها از هر سه نفر استفادهكننده تلفن همراه به ويژه در بين جوانها دو نفر مبتلا به موبوفوبيا هستند، اگرچه ممكن است خودشان متوجه نباشند و از اين بيماري رنج نبرند ولي اطرافيانشان از اينكه با يك فرد «معتاد به تلفن همراه» زندگي ميكنند صد در صد رنج ميبرند. وسيلهاي بيماريزا در دست شما پريا واحدياصل با بيان اينكه «اين روزها ديگر تلفن همراه يك وسيله ارتباط جمعي نيست؟» اظهار ميدارد: برعكس گذشته موبايلها اين روزها هميشه در دستهاي ما هستند، ما تلفن همراهمان را حتي بيشتر از دستهاي دختر يا فرزندمان در دست ميگيريم طوري كه ديگر تلفن همراه به پاره تن بسياري از ما تبديل شده است؛ دور بودن از آن حتي براي يك لحظه به مثابه جداشدن يك عضو حياتي از بدنمان غيرممكن است. البته جداشدن از تلفن همراه اين روزها براي هيچكس ممكن نيست، اما تفاوت در مبتلايان به موبوفوبيا اين است كه آنها حتي لحظهاي دور شدن و بيخبري از تلفن همراهشان را تاب نميآورند. وي تلفن همراه را در عين حال يك وسيله آلوده و ناقل بيماري ميداند و ميگويد: براساس بررسيهاي جهاني انجام شده حدود ۸۷ درصد جمعيت كل جهان تلفن همراه دارند پس وقتي ميگوييم صفحه كليد تلفن همراه 9 برابر سرويس بهداشتي آلودگي دارد دروغ نگفتهايم چون اين 87 درصد با ارتباط دائم دستهاي خود با موبايل ميتوانند آن را به وسيله ارتباطي ناقل بيماريهاي خطرناك تبديل كنند.
منبع : روزنامه جوان
تاریخ انتشار: ۱۳ مهر ۱۳۹۴ - ۱۶:۲۳
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جوان آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 63]