تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1834331122
رامین پرچمی: 7 سال ناقابل ممنوع الکار بودم
واضح آرشیو وب فارسی:مثلث آنلاین: رامین پرچمی از هفت سال محرومیتی که بی دلیل اتفاق اتفاد می گوید و برنامه هایی که در آینده اتفاق می افتد.رامین پرچمی رامین پرچمی از هفت سال محرومیتی که بی دلیل اتفاق اتفاد می گوید و برنامه هایی که در آینده اتفاق می افتد. هفت سال ممنوع الکاری رامین پرچمی را اگر از ذهن مخاطب پاک نکرد اما حضور او را تحت الشعاع قرار داد. کسی که پیش از آن و در زمان فعالیت خود نیز که 14 اثر را ثبت کرده بود چهره مشهوری به حساب نمی آمد. در تمام این سال های نبودن هم خبری از او نبود تا اینکه دو هفته پیش نمایشنامه خوانی "هملت با سالاد فصل" در پردیس چهارسو اجرا شد و نام رامین پرچمی توی لیست هنرمندان دیده می شد و این خبر از پایان ممنوعیت داشت. به همین بهانه سراغی از او گرفتیم که حالا بار دیگر به عرصه بازیگری برگشته و این بار بسیار پرکار. قرار است سینمایی بازی کند، یک ترانه خوانده و حتی مستندی را به زودی کارگردانی می کند. مشغول چه کاری هستید؟ در حال حاضر بعد از اجراى دو نمایشنامه خوانى "هملت با سالاد فصل" و "اسب"به کارگردانى امیر زریوند فکر می کنم از همین هفته بازى در فیلم سینمایی "فیلسوف هاى احمق" به کارگردانى سعید چارى را شروع کنم. یک ترانه پاپ هم همراه با دوست خوبم نیما شمس خواندم که ظرف همین ٢، ٣ روز آینده قرار است پخش شود. چه دوران شلوغی داشتید! پس ممنوع الکاری تمام شد؟ خیلى به قول بچه هاى امروز ناگهان پیش آمد و دلیلش هم همین است که فرمودید! براى خودم هم جالب بود چون بجز اینها چند کار تئاتر و سینمایی دیگری هم هست که فعلا در سطح مذاکرات اولیه ا ست. این ممنوع الکاری چقدر طول کشید؟ حدود هفت سال ناقابل! البته صرفا به همین دلیل در این سال ها غیبت نداشتم، مسائل و مشکلات شخصى هم این غیبت را تشدید و تمدید کرده بود که انگار همه باهم و در یک زمان حل یا به عبارتى منحل شدند! این ناگهانی و این حجم کار، آیا به این خاطر نبود که همه دوستان از پایان ممنوعیت باخبر شدند؟ نه واقعا اتفاقى بود و ربطى هم نداشت. حتى همین حالا هم خیلى ها از این موضوع باخبر نیستند مثلا همین امشب دوست خوبم احمد احمدى فیلمبردار سینما را بعد از بیشتر از ١٠ سال دیدم؛ اصلا نمی دانست. ضمن اینکه خیلى خوشحال شد و رسما دعوت کرد تا در فیلمى که به زودى قرار است تهیه کننده اش باشد حضور داشته باشم. همین چند دقیقه پیش هم برایم پیغام فرستاد که عکسى که با هم گرفته بودیم را وقتى گذاشته توى اینترنت، خیلى از دوستان و همکاران قدیمی ام برایش (یا در واقع براى من!) کامنت گذاشتند و تبریک گفتند. من از نمایشنامه خوانی در چهارسو باخبر شدم، واکنش ها به این حضور مجدد چطور بود؟ خب طبیعتا همه دوستان ابراز خوشحالى و آرزوى موفقیت داشتند و بعضى ها هم دعوت به همکارى کردند. به طور کلى شاید گفتنش از طرف خودم چندان درست نباشد اما در این دو سه ماهه اخیر، همه برخوردها با من، چه مستقیم و چه غیرمستقیم، آنقدر خوب و سرشار از انرژى مثبت و صمیمانه بوده که واقعا نمی دانم از شدت خوشحالى تعجب کنم یا از شدت تعجب خوشحال باشم! به خصوص برخورد مردم توى هر مکان عمومی یا خصوصى که واقعا گرم و به شدت روحیه بخش بود. حالا سه حوزه را همزمان ادامه می دهید؟ من کارم بازیگری است و کارى به حوزه اش ندارم! یعنى درواقع در هر کجا که مکانى براى عرضه و یا امکانى در عرصه بازیگرى وجود داشته باشه که از من دعوت به عمل بیاید و خودم هم رغبت حضور در آن را داشته باشم براى من می شود حوزه! حتى یکى از کارهایی که قرار است به زودى آن را شروع کنم اساسا فرصت و موقعیتی جدید است تا ساخت یک فیلم مستند را تجربه کنم! پس کارگردانی گام بعدی است یا صرفا تجربه؟ شاید بهتر باشد بگوییم صرفا یک اتفاق است که خودش براساس اتفاقاتی دیگر شکل گرفته و حالا در این مقطع زمانى، اتفاقا فرصت و موقعیتى براى من پیش آمده تا یکى از کارهایی را که از سال ها پیش دائما در ذهن با آن کلنجار می رفتم، به انجام برسانم. البته اصرارها و پیگیرى هاى خودم هم در افتادن این اتفاق به خصوص، موثر بوده! می توانم از سوژه مستند جدید بپرسم؟ نه! یعنى ترجیح می دهم اگر قرار است اتفاقى در این زمینه بیفتد، بعد از افتادن درباره اش صحبت کنیم. ولى مطمئن باشید سوژه و انشااله ساختار به شدت جدید و جذابى خواهد داشت! موسیقی چطور؟ موسیقى علاقه و سلیقه من است ولى دغدغه ام نیست. گرچه من به طور کلى آدمی غیرقابل پیش بینى هستم و به شدت هم اهل ریسک و متکى به احساسات هر لحظه ام! گرچه تا مطمئن نباشم که نتیجه کارم اگر ایده آل از آب در نمی آید، لااقل افتضاح هم نخواهد بود امکان ندارد سراغش بروم! پیش تر هم خواندن را تجربه کرده بودید؟ براى خودم و دوست هاى صمیمی گهگاهى. برنامه ریزی بلندمدت دارید یا با اتفاقات پیش می روید؟ نه. واقعا همیشه بیشتر از آنکه برنامه ریزى دراز یا حتى کوتاه مدت داشته باشم و براساس آن تصمیم بگیرم و عمل کنم، ترجیح دادم با اتفاقاتى که برایم مى افتد همراه شوم. به قول شما برای پیش رفتن. از آنها استفاده کنم. حالا یا من با آنها هم مسیر شوم و یا آنها را بیاورم در مسیر خودم! این مستند نتجه هفت سال کار نکردن است؟ نه، یعنى نمی دانم! در واقع این طور نیست که من در طول این هفت سال به صورت مداوم و یا حتى متناوب به فکر این کار و تحقیق درباره اش باشم. شاید بشود گفت که در طول این مدت فرصت و امکانش را داشتم که به مرور و تحت شرایط خاصى، کم کم فکر ساخت همچین سوژه اى در ذهنم شکل بگیرد و قوام و دوام پیدا کند و حالا بر اثر یک اتفاق و یا شاید در واقع، ارتباطى که به وجود آمد این امکان براى من مهیا شد و اگر بخواهم بگویم به طور مشخصی این کار حاصل هفت سال کار نکردن است و. . . نه اصلا اینطور نیست. جز تحقیق و قوام این مستند، در این سال ها مشغول چه کاری بودید؟ هیچ! واقعا هیچ کارى. چون هرگز فکرش را هم نمی کردم که ممکن باشد همه چیز ناگهان کن فیکون شود و درست هفت سال به انحا و دلایل مختلف و حتى بى ربط از کار و حرفه ام دور بمانم. می توانم بگویم همه این هفت سال یا در بهت و حیرت بودم که به قول فامیل دور «چى شده؟!» و یا منتظر بودم که به هرعلت و در هر صورتى که ممکن است بتوانم دوباره کار هنرى را شروع کنم! باور کنید خودم هم نمی دانم و نمی توانم جواب معقولى به این سوال بدهم که این مدت را از هر نظر، چه طور سر کردم و بالاخره از سر گذراندم! ولى به هرحال گذشت. . . اصلا به نظر من کلا گذشت و. . . همین! باید گذشت! بعد از این همه دوری نگران نیستید که برگشتن پرکارتان باعث انتخاب هایی شود که بادقت نیستند؟ فعلا در شرایطى هستم که نمی توانم هم حضور دوباره خودم را اعلام و مهم تر از آن تثبیت کنم و هم انتخاب هاى ایده آلى داشته باشم. اساسا در همان دوران پیش از هفت سال اخیر هم شرایط و موقعیت ها و فرصت هایى که برایم وجود داشت به من آن قدرها حق انتخاب نمی داد. من هم مثل هر بازیگر دیگرى، هر کارى که بازى کردم اولویت و ایده آل و یا حتى همسو با سلیقه ام نبوده. شاید از جمع حدود ٤٠ کار تصویرى سینمایی و تلویزیونی که تا امروز بخش مهمى از کارنامه کارى مرا تشکیل می دهند، نهایتا می توانم به چهار تا پنج کار خوب و شاخص اشاره کنم که هم خودم از حضور در آنها راضى بودم و هم بازتاب خوبى داشتند. منظور این است که همیشه شرایط و اتفاقات هرروز، تعیین کننده محدوده ای هستند که می توانم در آن دست به انتخاب بزنم. شرایط حال قابل درک است اما شرایط آن زمان چه بود که حق انتخاب نمی داد؟ قضیه خیلى ساده است. درواقع شما این طور به موضوع نگاه کنید که در طول یک سال واقعا چه تعداد فیلم و سریال دیدنى و ماندگار و جذاب در سینما و تلویزیون ما ساخته می شود و در این تعداد معمولا به شدت محدود مگر چند شخصیت واقعا پردازش شده و چند نقش واقعا خوب که من بازیگر را براى نقش آفرینى قلقلک بدهد، می شود پیدا کرد. محاسبه کنید به نسبت تعداد بازیگران حرفه اى و البته همه آن دیگرانى که آماتور یا نابازیگر یا علاقه مند به بازیگرى و. . . محسوب می شوند، شانس من نوعى براى تصاحب یکى از آن نقش هاى ناب چند درصد است؟ به همین خاطر معتقدم من بازیگر اگر قرار است به عنوان یک حرفه اى به صورت مستمر در صحنه حضور داشته باشم بهترین و بیشترین کارى که می توانم بکنم این است که حداقل با هر ترفند و از هر راه مناسب ترى که ممکن است، گلیم خودم را در کارهایی که بازى می کنم از آب بیرون بکشم. حالا یک زمان همه عوامل دست به دست من می دهند و کمک می کنند که راحت تر و سریع تر گلیم را بیرون بکشم و گاهى هم خودم به تنهایی و با مشقت و جان کندن این کار را می کنم. تازه اگر بتوانم بکنم! آیا این شرایط برای همه یکسان است؟ نتیجه ای که دنبالش هستید چیست؟ مسلما نه. هر بازیگری در مقاطعى به نسبت دیگران و حتى به نسبت خودش در یک مقطع دیگر، موقعیت و حق انتخاب هاى بیشتر و کمتری دارد. درنهایت من به این نتیجه رسیده ام با شرایطى که بازیگرى در این کشور دارد، بیشتر از هر وسواس و حق انتخاب و پرکارى یا گزیده کارى، «شانس» و همان اتفاقى که گفتم در تعین سرنوشت و مسیر کارى یک بازیگر موثر هستند. همه این سال ها فقط دلتنگ برگشتن بودید؟ نه، در فکر و درتلاش براى پیدا کردن راهکارى براى این برگشتن هم بودم! دوست دارید با کدام نقش در ذهن مخاطبی که قرار است دوباره شما را ببیند ماندگار باشید؟ این را من تعیین نمی کنم، ولى خواه ناخواه بنا به دلایل، شرایط و البته شواهد فراوان، اغلب مردم مرا با همان اولین نقشم یعنى رامین سریال «در پناه تو» می شناسند و در ذهنشان مانده ام. خودتان کدام را ترجیح می دید؟ من هم جدا از مردم نیستم! این را فکر می کنم ثابت هم کرده ام! این یعنی شما آن نقش را ترجیح می دهید و آن را دوست دارید یا به نظر مردم احترام می گذارید؟ مگر نمی شود هر دو با هم باشد؟ برگشتتان را تبریک می گویم، منتظر دیدن کارهای جدیدتان هستیم تا یک مصاحبه مفصل انجام بدهیم. ممنونم هم از شما به عنوان نخستین نشریه ای که بعد از این زمان طولانی با من مصاحبه کرد.
دوشنبه ، ۱۳مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مثلث آنلاین]
[مشاهده در: www.mosalas.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 15]
-
گوناگون
پربازدیدترینها