واضح آرشیو وب فارسی:ابتکار: ارسلان خرم پی-اصولاً، حقوق و روابط بین الملل همانند سایر رشته ها و مشاغل، دارای قوانین و عرف های مختص به خود می باشد. دیپلماسی و عرف دیپلماتیک نیز از این قاعده مستثنا نمی باشد. موضوع دشمنی امریکا و ایران، موضوعی است که بر کسی پوشیده نیست. در واقع دشمنی میان دولتها در نتیجه تضاد و تقابل منافع اقتصادی ، سیاسی ، ژئوپولتیک و ایدئولوژیک می باشد. اگر با دیدگاهی واقع گرایانه به گذشته روابط ایران و آمریکا نگاه کنیم، نمی توان منکر تاثیر منفی آمریکا بر رویدادهایی مثل کودتای 28 مرداد 1332 و کمک های اطلاعاتی آمریکا در جنگ تحمیلی عراق علیه ایران و ... شد. لیکن به نظر می رسد که مهمترین عامل در برقراری یا ترک رابطه بین کشورها، محاسبه منافع ملی است. پس از اینکه در موضوع بحران هسته ای ایران، نقش و تاثیر آمریکا در تشدید و حتی حل آن نمایان تر شد، دولت ایران با نگرشی منطقی به این مهم، تصمیم به مذاکره مستقیم با امریکا گرفت. تابویی که حداقل مردم عادی انتظار شکستن آن را نداشتند و مذاکره و دیدارهای مستقیم ظریف و کری سرآغازی است بر آب شدن یخ روابط خصمانه ایران و آمریکا با این وجود سازمان ملل متحد، بعنوان بزرگترین سازمان جهانی و نماد تمایل دولتها به همکاری بین المللی و محل مذاکره و بررسی مسائل بین المللی است. حال بزرگ کردن و منفی نشان دادن موضوع مواجهه ناگهانی و دست دادن وزیر خارجه کشورمان با رئیس جمهور امریکا، در مکانی مثل سازمان ملل و مناسبتی چون نشست سالانه سران دولتها در این سازمان ، موضوعی عجیب و دور از ذهن است که متاسفانه دستمایه برخی از افراد شده که یا نام و یا نان را در مخالفت افراطی با آمریکا یافته اند . وقتی که ارتباط روسای جمهور ایران و آمریکا در حد تماس تلفنی برقرار شد و پس از آن دیدارهای متعدد وزرای خارجه هر دو دولت به سمت حل بحران هسته ای ایران پیش رفت، دیدار وزیر خارجه کشورمان با رئیس جمهوری که وزیر خارجه منصوب از طرف ایشان، طرف مذاکره، با آقای ظریف بود، نه تنها موضوع واجد اشکال نیست بلکه، رعایت عرف دیپلماتیک و نشان دادن فرهنگ دولتهای طرفین است، چرا که نشان دادن کینه و نفرت و آنهم توسط دولتهایی که زمینه های اشتراک منافع ملی فعلی شان بسیار بیشتر از اختلافاتشان می باشد ومضافا” زمینه حل و فصل مسالمت آمیز و اختلافاتشان را شروع کرده اند وجهه مناسبی ندارد . همانند دولتهای آمریکا و کوبا که مصمم به برقراری روابط دیپلماتیک و آنهم پس از گذشت بیش از شصت سال دشمنی و مخالفت علیه یکدیگر،برقراری روابط آن دو دولت نشانگر نگاه منطقی دولتهای آمریکا و کوبا بوده است، دولتهای ایران و آمریکا در زمینه های مثل داعش، سوریه، عراق، افغانستان و ..... دارای اشتراک منافع می باشند و منطقی ترین تصمیم، برقراری روابط و با حفظ منافع ملی کشورمان می باشد. متاسفانه اظهارات عجیب نماینده محترم مجلس که در شان ایشان و مجلس که نماد عقل جمعی و انتخاب مردم یک کشور می باشد و هم چنین نسبت به وزیر خارجه ای که بموجب حقوق و عرف بین الملل بعنوان نماینده تمام جامعه ایرانی است و مضافا” وزیر خارجه ای که در تخصص و تعهدشان به کشور و منافع ملی ، تردیدی نیست ، نمی باشد . به هر حال در جایی که نوع و رنگ لباس، نحوه و زمان غذاخورن و نحوه نشستن و نگاه کردن به طرف مقابل و بسیاری از اصول و آداب مذاکره و فنون دیپلماسی قاعده مند شده است دست دادن آقای ظریف و اوبا ما اقدامی اشتباه وغیر منطقی نیست. مضافاً وزیر خارجه کشورمان با رئیس جمهور یک کشور دست داده اند و نه با یک مسئول پایین تر از منصب خودشان.
دوشنبه ، ۱۳مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ابتکار]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 15]