واضح آرشیو وب فارسی:ورزش سه: یادداشت: مورینیو در هزارتوی مشکلات
4 شکست در 8 بازی ابتدایی و قرار گرفتن در رتبه شانزدهم جدول، اتفاقی نبود که طرفداران چلسی حتی در بدترین کابوس های شان ببینند.
به گزارش "ورزش سه"، مدافع عنوان قهرمانی لیگ برتر، حالا با بدترین شروعش در 37 سال اخیر دست و پنجه نرم می کند و اوضاع به حدی بحرانی شده که حتی صحبت از اخراج ژوزه مورینیو کسی را متعجب نمی کند. زنگ خطر بزرگ برای آقای خاص در دیدار دیشب در زمان تعویض ویلیان به صدا درآمد؛ زمانی که تعدادی از هواداران چلسی، به این تصمیم اعتراض داشتند و او را هو کردند؛ طرفدارانی که در زمان جدایی مورینیو در سال 2007 راهپیمایی های گسترده ای برگزار کرده و مدت ها برای بازگشت او منتظر مانده بودند.
اما اکنون اوضاع کاملا تغییر کرده است؛ چلسی که زمانی رکورددار پیروزی های پیاپی در بازی های خانگی بود، حالا به راحتی در استمفوردبریج مغلوب حریفان می شود و از دست مورینیو هم کاری ساخته نیست. برای رسیدن به اینکه چرا چلسی به این حال و روز افتاده، مرور مصاحبه شب گذشته آقای خاص می تواند راهگشا باشد:" اگر باشگاه بخواهد من را اخراج کند، باید این کار را بکنند زیرا من خودم استعفا نمی دهم. قهرمان شدن اکنون بسیار دشوار است زیرا فاصله زیادی ایجاد شده اما من مطمئنم که در نهایت در بین 4 تیم بالای جدول قرار خواهیم گرفت.
این لحظه ای حساس در تاریخ باشگاه است زیرا اگر آنها من را اخراج کنند، بهترین مربی ای که باشگاه در طول تاریخ اش داشته را اخراج کرده اند."
این تصویری است که مورینیو از خودش دارد؛ بهترین مربی تاریخ باشگاه که اخراجش بدترین تصمیم مدیران چلسی خواهد بود. او سه بار چلسی را قهرمان لیگ برتر کرده؛ پس هر تصمیمی که بگیرد، بهترین است. اما چرا آبی ها با بهترین مربی تاریخ شان در این فصل بدترین نتایج 4 دهه اخیرشان را می گیرند.
این دلیلی است که مورینیو ارائه می دهد:" داوران می ترسند برای چلسی سوت بزنند؛ چرا؟ زیرا همیشه یک علامت سوالی وجود دارد و ما همیشه جریمه می شویم. پنالتی های واضح گرفته نمی شود. حتی در لیگ قهرمانان در دیداری که2-1 شکست خوردیم، یک پنالتی در لحظات پایانی برای ما گرفته نشد. پنالتی دیدار امروز بسیار مهم بود زیرا تیم من، در حال حاضر، بعد از اولین اتفاق منفی ای که برایش رخ بدهد، زمین می خورد. آن پنالتی، پنالتی خیلی مهمی بود و بعد از اینکه گرفته نشد، ما اعتماد به نفس مان را از دست دادیم."
داوران علیه چلسی سوت می زنند و بازیکنان چلسی اعتماد به نفس پایینی دارند؛ اینها دلایلی است که مورینیو برای توجیه ناکامی تیمش دارد. اینکه داوران علیه چلسی (یا سایر تیم های مورینیو) سوت می زنند، ادعای تازه ای نیست و او حتی در شرایط بهتر از این هم داوران را از انتقاد بی نصیب نگذاشته بود. اما نکته کلیدی احتمالا فاصله ای است که بین اعتماد به نفس مورینیو و اعتماد به نفس تیمش وجود دارد. علی رغم نتایج ضعیف اخیر، به نظر نمی رسد اندکی از اعتماد به نفس آقای خاص کاسته شده باشد.
او همچنان خود را "بهترین" می داند که از دست دادنش یک ضربه برای باشگاه خواهد بود اما این اعتماد به نفس به تیم منتقل نمی شود و بازیکنانش به اندازه ای دچار بحران شده اند که گرفته نشدن یک پنالتی (البته اگر ادعای آقای خاص را بپذیریم)، تمرکز تیم او را به کلی به هم می زند. اگر در ابتدای فصل منتقدان نداشتن نیمکت مناسب را پاشنه آشیلی برای چلسی می دانستند اما حالا به نظر می رسد حتی بازیکنان اصلی آبی ها هم در این فصل چندان قابل اطمینان نیستند.
جان تری، گری کیهیل، برانیسلاو ایوانوویچ، نمانیا ماتیچ، سسک فابرگاس، ادن هازاد و دیگو کاستا نسبت به فصل قبل افت قابل توجهی داشتند و این مسئله نمی تواند اتفاقی باشد. افت همزمان بازیکنانی که تا چند ماه قبل بهترین های لیگ برتر بودند، بیش از آنکه به دلیل ناآمادگی فیزیکی آنها باشد، احتمالا به کاسته شدن سطح اعتماد بازیکنان از مربی شان برمی گردد.
او که زمانی به محافظت از بازیکنانش در برابر رسانه ها شهره بود و اجازه نمی داد اتفاقات رختکن به بیرون درز پیدا کند، حالا بی محابا در رسانه ها از ستاره هایش انتقاد می کند؛ اتفاقی که به نظر می رسد به شکل تندتری در رختکن هم می افتد:" وقتی من از مدافع راستم، برانیسلاو ایوانوویچ، انتقاد می کنم و اولا آینا هم حضور دارد، این برای او یک آموزش است. وقتی من از گری کیهیل انتقاد می کنم و جان تری هم که بازی نکرده، حضور دارد، متوجه می شود که من چه می خواهم. وقتی از ویلیان به دلیل جابجایی اش انتقاد می کنم و پدرو رودریگز که چند هفته است به تیم پیوسته، حضور دارد، می شنود و یاد می گیرد."
آقای خاص از همان دیدار ابتدایی فصل مقابل سوانسی و فریادهایش بر سر اوا کارنیرو، نشان داد که دیگر قرار نیست نارضایتی هایش از اعضای باشگاه را پشت درهای بسته نگه دارد و به نظر می رسد ستاره های چلسی حالا دچار این نگرانی شده اند که قربانی بعدی آقای خاص خواهند بود؛ اینکه مانند جان تری ناگهان به نیمکت تبعید شوند یا مانند نمانیا ماتیچ در دیدار دیشب، در ابتدای نیمه دوم به میدان بروند و 25 دقیقه بعد، به نیمکت برگردند.
***
تنها 8 هفته از لیگ برتر سپری شده و صحبت از اخراج مورینیو کمی عجولانه است. برای بازگرداندن این تیم بی روحیه به روزهای خوب، کسی بهتر از آقای خاص نخواهد بود و این را رومن آبراموویچ بهتر از کسی می داند. او برای بازگرداندن مورینیو به استمفوردبریج تلاش زیادی کرد و می داند اگر این بار این مربی پرتغالی را کنار بگذارد، بعید است حتی اصرارهای مارینا گرانوفسکایا (یکی از مدیران چلسی و دست راست آبراموویچ که نقش زیادی در بازگشت مورینیو به چلسی داشت) هم بتواند آقای خاص را برگرداند.
مورینیو بارها با گوشه و کنایه، اعلام کرده که به جایگاه آرسن ونگر حسادت می کند؛ مربی ای که یک دهه با آرسنال به جامی نرسید اما همچنان از حمایت مدیران باشگاه برخوردار بود. این چیزی است که می تواند در این شرایط دشوار، بیش از هرچیز به کمک چلسی بیاید. افزایش فشار به مورینیو، تنها اوضاع چلسی پیچیده تر خواهد کرد.
بهنام جعفرزاده
12:30 1394/07/12
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ورزش سه]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 11]