محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1845910781
چطور ممکنه با افزایش بیکاری وکاهش تولید از رکود خارج شده باشیم؟
واضح آرشیو وب فارسی:زمان نیوز: مسئولین باید پاسخ دهند که آیا هدفشان ایجاد اشتغال بوده است؟ مسلماً نه، پس اگر این رشد اقتصادی اشتغال ایجاد نکند و باعث رشد صنعت نشود به چه دردی می خورد؟ آقایان اعلام می کنند: اقتصاد رشد کرده است سؤال من این است رشدی که اشتغال ایجاد نکند، بهره وری و کارایی نداشته باشد و باعث رشد کشاورزی و صنعت نشود چه طور ممکن است، بیکاری کم شوددر بخش اول گفت وگو با دکتر محمدقلی یوسفی، عضو هیئت علمی دانشگاه علامه، نظرات وی در مورد عملکرد دولت یازدهم در مهار تورم و ایجاد اشتغال از نظرتان گذشت. در بخش دوم از این گفت وگوی تفصیلی، دکتر یوسفی با یک رسانه دیگر اشاره به تفاوت رشد اقتصادی موجود با رشد اقتصادی خوب پرداخته و می گوید: رشد فعلی در اقتصاد ما، یک رشد مخرب بوده و هیچ کمکی به شکوفایی اقتصاد ایران نمی کند. یوسفی در ادامه گفتگوی خود با ضمن انتقاد از آمار ارائه شده درباره رشد اقتصادی کشور معتقد است: اینکه عده ای رشد صنعت خودروسازی را باعث رشد صنعتی کشور می دانند یکی دیگر از ابداعات تیم اقتصادی دولت دانسته و می گوید: صنعت خودروسازی فقط 13 درصد ارزش افزوده کل صنعت ر آ تشکیل می دهد. چطور ممکن است بخشی که فقط 13 درصد از کل ارزش افزوده صنعت را تشکیل می دهد بتواند 6.9 درصد رشد صنعتی کشور را ایجاد کند. مسئولان اقتصادی دولت باید این موضوع را توضیح دهند. من فکر می کنم ایجاد همه این مسائل به دلیل درک نادرست دولت از مسائل اقتصادی است. بخش دوم و پایانی این گفتگو از نظرتان می گذرد : اظهارات دکتر محمدقلی یوسفی دریک نکاه بیکاری پنهان در بخش صنعت 47 درصد است در حال حاضر 8 میلیون نفر بیکار داریم دولت یازدهم نیز مانند دولت های قبل از تفکرات اقتصادی و نظریات اقتصادی نوکلاسیک ها استفاده می کنند شما زمانی می توانید از رکود خارج شوید که با رونق کشاورزی و صنعت اشتغال ایجاد شود. اگر دولت با همین تفکر اقتصادی پیش برود کشور با یک بحران بسیار جدی اقتصادی مواجه خواهد شد. مشکل کلیدی و اساسی جامعه ما رکود است توسط دولت نادیده گرفته شده است در شرایط رکودی کنونی دولت نباید اهتمام جدی برای کاهش تورم داشته باشد آقای دکتر! اکثر کارشناسان اقتصادی، میزان رشد در یک اقتصاد را یکی از پارامترهای تعیین وضعیت اقتصادی هر کشوری می دانند. به نظر شما چنین رشدی باید چه ویژگی هایی داشته باشد؟ زمانی رشد اقتصادی خوب است که ناشی از توسعه بخش های صنعتی و کشاورزی همراه با کارایی، مشارکت و سرمایه گذاری مردمی بوده و اشتغال ایجاد کند. تمام کشورهای توسعه یافته چنین رشدی داشتند اما اگر رشد اقتصادی در نتیجه دیوان سالاری اداری، هزینه های دولتی، واردات و گسترش خدمات باشد این یک رشد مخرب است. الآن وضعیت اقتصاد ما به گونه ای است که انگیزه فعالیت های تولیدی به شدت کاهش پیدا کرده است. طبق اطلاعات موجود بین سال های 85 تا 91 میزان سرمایه گذاری هایی که قرار بود در بخش صنایع کارخانه ای کشور صورت بگیرد با آنچه در عمل اتفاق افتاده است حدود 15 درصد است یعنی چیزی حدود 85 درصد سرمایه گذاری ها صورت نگرفته است. طبق محاسباتی که من انجام داده ام صنایع کارخانه ای ما در حال حاضر با کمتر از 50 درصد ظرفیتشان کار می کنند. یعنی به دلیل نبود نقدینگی و مشکلات کالاهای واسطه ای، وارداتی و نبودن قطعات نمی توانند از ظرفیت اسمی خود به طور کامل استفاده کنند. این باعث کاهش تولید می شود و با کاهش تولید طبیعی است هزینه ها بالا رفته و قیمت آن کالا نیز افزایش می یابد. شما وقتی نسبت سرمایه به تولید را در نظر بگیرید وقتی بنگاه ها از 50 درصد ظرفیت خود استفاده کنند. با توجه به اینکه هزینه متوسط ما U شکل است هرچقدر تولید کالا کمتر باشد هزینه تولید بالاتر خواهد بود. لذا طبیعتاً صنایعی که از 50 درصد ظرفیتشان استفاده می کنند مثل این است که یک اتوبوسی که می تواند 30 مسافر را جابه جا کند با 3 مسافر تردد کند. بنابراین هزینه این سفر بین این سه نفر سرشکن خواهد شد و طبیعتاً هزینه آن ها به شدت بالا رفته و باعث افزایش قیمت و کاهش فروش خواهد شد. از سوی دیگر وقتی بنگاهی نتواند تولیدات خود را افزایش دهد دچار نیروی کار مازاد می شود. الآن ما در بخش صنعت حدود 47 درصد بیکاری پنهان و نیروی کار مازاد بر نیاز داریم. خب طبیعتاً وقتی حدود نیمی از نیروی کار صنایع اضافی است نمی توانند اشتغال جدیدی ایجاد کنند. ضمن اینکه محاسبات صورت گرفته نشان می دهد هر یک درصد رشد اقتصادی در ایران 25 هزار شغل ایجاد می کند. یعنی به فرض اگر نرخ رشد 5 درصدی را در نظر بگیریم با احتساب تعداد بیکاران، دانشجویان، افراد دارای اشتغال ناقص و...چیزی حدود 8 میلیون بیکار داریم که اگر بخواهیم برای این جمعیت با توجه به نرخ رشد 5 درصدی، شغل ایجاد کنیم بدون اصلاح ساختار اقتصادی و فضای کسب وکار، به بیش از 60 سال زمان نیاز داریم! مسئولین باید پاسخ دهند که آیا هدفشان ایجاد اشتغال بوده است؟ مسلماً نه، پس اگر این رشد اقتصادی اشتغال ایجاد نکند و باعث رشد صنعت نشود به چه دردی می خورد؟ آقایان اعلام می کنند: اقتصاد رشد کرده است سؤال من این است رشدی که اشتغال ایجاد نکند، بهره وری و کارایی نداشته باشد و باعث رشد کشاورزی و صنعت نشود چه طور ممکن است. ادعایی که می شود این است که گفته می شود رشد صنعت خودروسازی باعث رشد صنعتی کشور شده است. این هم جز ابداعات تیم اقتصادی دولت است. صنعت خودروسازی فقط 13 درصد ارزش افزوده کل صنعت ر آ تشکیل می دهد. چطور ممکن است بخشی که فقط 13 درصد از کل ارزش افزوده صنعت را تشکیل می دهد بتواند 6.9 درصد رشد صنعتی ایجاد بکند. مسئولان اقتصادی دولت باید این موضوع را توضیح دهند. من فکر می کنم همه این مسائل درک نادرستی از مسائل اقتصادی کشور است. به نظر من اگر دولت همین سیاست ها را دنبال کند کشور با یک بن بست بسیار جدی اقتصادی روبه رو خواهد شد. دولت باید سیاست های خود را عوض کند و بپذیرد که اشتباه کرده است. دولت باید اعتراف کند که سود بانکی را بی رویه بالا برد و این باعث شده است که منابع به سمت سیستم بانکی رفته و در آنجا منجمد شوند و بنگاه ها و بخش ها با کمبود نقدینگی مواجه و فعالیت های دلالی رونق پیدا کند. مسئولین باید پاسخ دهند که آیا هدفشان ایجاد اشتغال بوده است؟ مسلماً نه، پس اگر این رشد اقتصادی اشتغال ایجاد نکند و باعث رشد صنعت نشود به چه دردی می خورد؟ آقایان اعلام می کنند: اقتصاد رشد کرده است سؤال من این است رشدی که اشتغال ایجاد نکند، بهره وری و کارایی نداشته باشد و باعث رشد کشاورزی و صنعت نشود چه طور ممکن است، بیکاری کم شود یعنی شما می فرمایید بین رشد اقتصادی و میزان اشتغال رابطه مستقیمی وجود ندارد؟ یعنی با افزایش رشد میزان اشتغال بیشتر نمی شود؟ نه، اصلاً چنین چیزی نیست و این رابطه هم می تواند وجود داشته باشد هم می تواند وجود نداشته باشد. رشد اقتصادی می تواند بدون ایجاد اشتغال هم افزایش یابد یا حتی اگر اشتغالی هم ایجاد بکند بسیار اندک باشد. ولی ضرورتاً شما نمی توانید بیکاری را از طریق رشد اقتصادی از بین ببرید. چون رشد اقتصادی می تواند مخرب باشد باید دقت کرد که رشد اقتصادی ضرورتاً مناسب نیست. بلکه به این بستگی دارد که چه بخش هایی رشد کرده اند. اتفاقاً افزایش هزینه های دولت باعث افزایش رشد اقتصادی می شود بنابراین ما باید از رشد بد به سمت رشد خوب حرکت کنیم. برای رسیدن به رشد خوب کشور باید هزینه های زیادی پرداخت کند. من فکر می کنم باید جلوی بسیاری از این رشدها گرفته شود. مشکل کلیدی و اساسی جامعه ما که رکود است توسط دولت نادیده گرفته شده است. در چنین شرایطی شما نمی توانید مدعی باشید که می خواهید با تورم مبارزه کنید چراکه در چنین شرایطی اصلاً امکان مبارزه با تورم وجود ندارد به نظرتان عملکرد دولت در زمینه اجرای اصل 44 قانون اساسی چگونه بوده است؟ در سال های قبل شاهد بودیم برخی از مدیران فعلی دولت یازدهم از اجرای اصل 44 انتقاد کرده و دولت دهم را به تحریف خصوصی سازی و اجرای عمومی سازی متهم می کردند. ما باید بدانیم برای اجرای اصل 44 به معنای واقعی کلمه به بخش خصوصی قوی نیاز داریم که متأسفانه در کشور وجود ندارد. شاید بهترین راه این است که برای سرمایه گذاری مشترک از سرمایه گذاران خارجی استفاده کنیم. ما باید به جای واردات کالا، واردات تکنولوژی و دانش فنی داشته باشیم یعنی باید سازنده کالا را به کشور دعوت کنیم و با ایجاد اشتغال برای جوانان خود ارزش افزوده بیشتری ایجاد کنیم. اشکالی که در این دولت وجود دارد این است که برنامه راهبردی ندارد. فقط برای حفظ وضع موجود تلاش می کند. ما باید یک استراتژی بلندمدت را تدوین و سیاست های خود را در راستای این اهداف بلندمدت هدایت کنیم که چنین چیزی در دولت مشاهده نمی شود. من قبلاً هم در جایی گفته بودم: دولت مرتکب چهار خطای استراتژیک شده است: اول اینکه اهداف اقتصادی را اشتباه گرفته است اهداف اقتصادی صرفاً این نیست که شما بیایید و بگویید من رکود را نادیده گرفته و رشد اقتصادی را هدف قرار می دهم. باید بدانیم رشد اقتصادی هدف نیست. چنانچه کنترل تورم نیز هدف نیست بلکه همه این ها ابزار هستند. بااین حال حتی روش رشد اقتصادی و کنترل تورم دولت نیز غلط است. هدف انسان ها هستند دولت ها باید کاری کنند که رفاه و آزادی عمل و شأن و منزلت مردم افزایش یابد. ما باید کاری کنیم که بخش خصوصی ما برای ورود به فعالیت های تولیدی راغب شود اگر کشور می خواهد توسعه پیدا کند تنها از طریق توسعه صنعتی و کشاورزی این اتفاق خواهد افتاد چون نمی توانیم این ها را کنار گذاشته و به بخش خدمات توجه کنیم. هیچ کشوری بدون صنعت و کشاورزی نتوانسته توسعه پیدا کند و توسعه بر اساس دو پایه صنعت و کشاورزی استوار است. هر سیاستی که در خدمت صنعت و کشاورزی باشد به پیشرفت کشور کمک می کند و هر سیاستی که با این ها مخالف باشد نمی تواند نقشی در توسعه کشور داشته باشد. رشد اقتصادی یک شاخص کلی است و هیچ چیز را بیان نمی کند و صرفاً یک شاخص فریبنده و سیاسی است که دولتمردان می توانند از این طریق به مردم آدرس غلط دهند. ما باید بگوییم هدف افزایش تولید صنعتی و کشاورزی، ایجاد اشتغال، بالا بردن رفاه و آسایش مردم است. خطای دومی که دولت دنبال کرد و هنوز هم به دنبال آن است این است که همیشه به دنبال تأمین کسری بودجه خود است. شما می دانید وقتی درآمدهای نفت بالا می رود دولت با استخدام های بیشتر و ایجاد سازمان ها و نهادهای جدید، بزرگ تر می شود. اما وقتی درآمدهای نفتی کاهش می یابند نمی تواند این نیروها را اخراج کند بنابراین، هزینه های جدیدی به دولت تحمیل شده و کسری بودجه ایجاد می شود. بعد به جای اینکه دولت چابک و کوچک شود و به وظایف اصلی خودش برگردد همیشه به دنبال این است که یا مالیات ها را افزایش داده و یا پرداخت یارانه ها را متوقف کند و یا نرخ ارز را دست کاری کند تا بتواند درآمد بیشتری کسب کند. خب این یعنی چه؟ یعنی کشور را جولانگاه واردات قرار دهیم تا بتوانیم کسری بودجه دولت را تأمین کنیم. علاوه بر این ها، اشتباه مضاعف دولت عدم کاهش هزینه هاست. آیا کارایی هزینه ها درست است آیا تمام خریدهای دولتی قانونمند بوده و فسادی در آن رخ نداده است؟ آیا جاده ها، پل ها و راه های ساخته شده با کارایی لازم صورت گرفته و ده ها سؤال دیگر که متأسفانه دولت در این موارد سکوت اختیار کرده و چنین تصور می کند که همه هزینه های دولتی درست و بدون ایراد است.. پس باید به دنبال کسب درآمد باشیم تا بتوانیم این هزینه ها را جبران کنیم. این خطای بزرگی است که از سوی دولت در حال انجام است بلکه باید هم هزینه های دولتی کم و هم اندازه دولت کوچک تر شود و کارایی هزینه ها افزایش رفته و به سمتی برویم که دولت کسری بودجه خودش را از جیب مردم تأمین نکند. خطای سومی که وجود دارد نادیده گرفتن مسئله رکود است. بیشترین تأکید دولت بر این است که می خواهیم تورم را کنترل کنیم یعنی اگر شما اصطلاح تورم را از دولتمردان بگیرید هیچ حرف دیگری برای گفتن ندارند. در تمام دو سال گذشته تمام حرف دولت رشد یا تورم بوده است. اولاً همان طور که گفتم رشد به تنهایی معنا ندارد. تورم نیز تنها از طریق رفع رکود امکان پذیر است ازآنجاکه بخش ها انگیزه تولید نداشته و منابع بانکی ما منجمد شده اند تولید نیز کاهش پیدا کرده است. بنابراین دولت باید کاری کند که با رونق تولید، عرضه کالاها افزایش یافته و از قبل آن قیمت ها کاهش یابد. بنابراین مشکل کلیدی و اساسی جامعه ما که رکود است توسط دولت نادیده گرفته شده است. در چنین شرایطی شما نمی توانید مدعی باشید که می خواهید با تورم مبارزه کنید چراکه در چنین شرایطی اصلاً امکان مبارزه با تورم وجود ندارد. با عنایت به بی توجهی دولت به مسئله رکود این موضوع روزبه روز عمیق تر شده و متأسفانه دولت موضوع حاد و مهمی مانند رکود تورمی را در کنترل تورم خلاصه کرده است. خطای چهارم این است که دولتمردان، به جای اصلاح سیاست های اقتصادی برای نشان دادن عملکرد مثبت خودشان در جهت شاخص سازی حرکت کرده و فکر می کنند از طریق رشد اقتصادی می توانند بیکاری را از بین ببرند. بنابراین نیاز است که دولت با تجدیدنظر در روش های خود، آن ها را اصلاح کند. اگرچه من چنین بینش و توانی را در تیم اقتصادی دولت نمی بینم و معتقدم اگر دولت با همین تفکر اقتصادی پیش برود کشور با یک بحران بسیار جدی اقتصادی مواجه خواهد شد. بیشترین تأکید دولت بر این است که می خواهیم تورم را کنترل کنیم یعنی اگر شما اصطلاح تورم را از دولتمردان بگیرید هیچ حرف دیگری برای گفتن ندارند. در تمام دو سال گذشته تمام حرف دولت رشد یا تورم بوده است. البته آقای رئیس جمهور و تیم اقتصادی دولت چند ماهی است که مدعی خروج کشور از رکود هستند؟ اقتصاد ما در حال حاضر و با این شرایط اصلاً نمی تواند از رکود خارج شود. شما زمانی می توانید از رکود خارج شوید که با رونق کشاورزی و صنعت اشتغال ایجاد شود. چطور ممکن است با افزایش بیکاری و کاهش تولید از رکود خارج شده باشیم. البته موضوع دیگری هم که نشانگر عدم خروج کشور از رکود است بحث افزایش مطالبات معوق می باشد. ببینید مطالبات معوق دلایل زیادی دارد ولی افزایش این رقم نشان می دهد نگهداری پول از بازگرداندن آن برای مردم سود بیشتری دارد که آن هم ناشی از شرایط خاص اقتصاد کشور است. اگر اقتصاد عملکرد درستی داشته باشد مردم نیازی به نگه داشتن این پول ها نمی بینند. ضمن اینکه متأسفانه سیستم بانکی ما به قدری عملکرد بدی داشته است که سیاست هایش شفاف نیست به همین خاطر است که شما می بینید بخش عمده این معوقات در اختیار تعداد محدودی از افراد است که عموماً هم افراد قدرتمند و بانفوذی هستند و بانک مرکزی نیز نمی تواند در قبال آن ها کاری کند. به عنوان آخرین سؤال می خواستم بدانم به نظرتان در حال حاضر، چه تفکری بر تیم اقتصادی دولت حاکم است. یعنی طرفداران نهادگرایی مانند آقای نوبخت یا طرفداران بازار آزاد مانند مسعود نیلی کدام یک تأثیر بیشتری در تصمیم گیری های دولت دارند؟ هیچ کدام از این افرادی که شما نام بردید تفکرات خاصی ندارند تیم اقتصادی دولت تفکر مشخصی ندارد. ما نمی توانیم مدل تفکرات اقتصادی افراد را روی هوا و بدون دلیل طبقه بندی کنیم. من اطلاعات و شواهدی از آقای نوبخت ندیده ام که راجع به نهادها کاری کرده باشند. این افراد مثل دولت های قبلی یک سری نظریات نئوکلاسیک دارند. و به هیچ وجه نظر منسجم و مشخصی ندارند تا ما بتوانیم بگوییم این افراد چه تفکر و اهدافی دارند. تنها چیزی که می توانم بگویم این است که به هرحال این افراد توجیه کننده سیاست های دولتمردان هستند. یعنی دولتمردان افرادی را استخدام کرده اند که بتوانند سیاست های آن ها را در قالب توجیهات علمی بیان کنند و این به هیچ عنوان دلیل بر صحت و استقلال نظرات این افراد نیست. به هرحال شما وقتی که عضو یک جمع می شوید باید مثل آن ها فکر کنید و اگر بخواهید خلاف آن ها فکر کرده و عمل کنید در عرض دو روز از کار برکنار خواهید شد. اصولاً سیاستمداران کارشناسان را برای توجیه سیاست های خودشان به کار می گیرند.
شنبه ، ۱۱مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: زمان نیوز]
[مشاهده در: www.zamannews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 24]
-
گوناگون
پربازدیدترینها