محبوبترینها
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1840623488
گفت وگویی خواندنی با موسس «تلگرام»
واضح آرشیو وب فارسی:پایتخت: ذهن های خلاق، حد و مرز و کشور نمی شناسند. تنها ویژگی مشترک افراد خلاق و کارآفرین، متفاوت بودن آنهاست. «پاول دوروف» نیز از این قاعده مستثنی نیست؛ مرد جوانی که در مدت کوتاهی در سراسر جهان مشهور شد و نامش در کنار غول های فناوری مانند «زاکربرگ» و «استیو جابز»، دیده می شود. این مرد جوان اهل روسیه حرکات، فعالیت ها، عقاید و دلایلش برای انجام هر کاری نوعی معماست؛ معمایی که خبرنگار «فایننشال تایمز» سعی می کند از خلال گفت وگویی دوستانه هنگام ناهار خوردن در رستورانی شیک در لندن از آن رمزگشایی کند.به گزارش پایتخت ؛ در زیر متن ترجمه شده گفت وگو با موسس شبکه اجتماعی محبوب «تلگرام» را می خوانید: کاراکتر ماتریکس یا شاهزاده رویایی دیسنی در رسانه های روسیه، پاول دوروف، مارک زاکربرگ کشورش نام گرفته که البته بیراه هم نیست. هرچند این مقایسه با خالق فیس بوک جالب است اما به نظرم چندان هم درست نیست. این مقایسه، موفقیت تجاری دوروف را اغراق می کند اما همزمان دستاوردهای شخصی او را نیز نادیده می گیرد. این برنامه نویس سن پترزبورگی مانند زاکربرگ بازیگوش، محبوب ترین شبکه اجتماعی کشورش به نام VKontakte را خلق کرده که به نوعی در اینترنت روسیه انقلابی به پا کرد. اما در سال ٢٠١١ دوروف به نشانه اعتراض، از پایین آوردن سرور و بستن صفحات مخالفان کرملین سر باز زد. به این ترتیب هدف آزار و اذیت پلیس قرار گرفت و در نهایت مجبور شد VKontakte را به سرمایه گذارانی بفروشد که حامی کرملین بودند. او در سال ٢٠١٤ از سمتش به عنوان مدیر ارشد اجرایی این شرکت برکنار شد. بنابراین با ٣٠٠ میلیون دلار سرمایه، روسیه را ترک کرد و یک برنامه پیام رسان تازه به نام «تلگرام» ساخت. او اکنون در نقاط مختلف جهان پرسه می زند و درباره مزایای ارتباط ایمن و آزادیخواهی سخنرانی می کند. جدای از مقایسه دوروف با دیگران، او بی شک در عمر ٣٠ ساله خود تجربیات زیادی اندوخته و برنامه های بزرگی برای آینده دارد. بنابراین وقتی با یک جوان لاغراندام و بی تکلف روبه رو می شوم که وارد یک رستوران ایتالیایی شیک در محله بالا شهر لندن شده و با انگلیسی بدون لهجه خودش را معرفی می کند، تعجب می کنم. لباس های یک دست سیاه او همراه ظاهری که نشانه هایی از شورشی بودن دارد، یادآور شخصیت «نیمو» در مجموعه فیلم های ماتریکس است. اما صورت رنگ پریده دوروف، موهای یک دست مشکی و چشمان معصوم او مرا به یاد یکی از شاهزادگان رویایی در کارتون های دیزنی می اندازد. او به من می گوید: رستوران Quattro Passi را برای ناهار انتخاب کرده چون نزدیک محل اقامت اوست و البته غذاهای رستوران هم خوشمزه است. دوروف می گوید: غذای ایتالیایی ساده و سلامت است. گیاهخواران هم راحت تر می توانند از منو غذایی انتخاب کنند. البته شاید هم غذاهای ایتالیایی او را به یاد کودکی اش می اندازد. دوروف چند سال را در تورین ایتالیا گذرانده زیرا پدرش (والری که دکترای زبانشناسی دارد و یکی از کارشناسان در حوزه تاریخ روم باستان است) در آنجا استخدام شده بود. او ادامه می دهد: من در جماهیر شوروی متولد شدم. سپس وقتی سه یا چهار ساله بودم به ایتالیا رفتم و وقتی دوباره به روسیه برگشتیم، دیگر خبری از اتحاد جماهیر شوروی نبود. حتی یک بیت اطلاعات فاش نکردم در این رستوران ایتالیایی دکوراسیون شیک، آینه های متعدد و مبلمان خاکستری مایل به قهوه ای چشم نواز، خودنمایی می کنند. ما با هم منو را بررسی می کنیم. دوروف «بوراتا» نوعی پنیر ایتالیایی و اسپاگتی ساده به عنوان غذای اصلی سفارش می دهد و از پیشخدمت می خواهد غذایش نمک نداشته باشد یا حداقل نمک کمی به آن اضافه شده باشد. سپس مقداری نان خانگی سفارش می دهد. حالا به نظر می رسید سفارش ماهی، سوپ سبزیجات و ماکارونی من کمی زیاد باشد. از او درباره سبک زندگی اش به عنوان یک کوچ نشین بین المللی می پرسم. دوروف هم پاسخ می دهد به کلانشهرها معتاد شده است اما مفهوم کشور برای او بی معناست و توضیح می دهد که چگونه خودش همراه یک تیم چهارنفره از مهندسان تلگرام کارشان را در سفر به دور دنیا انجام می دهند. او می گوید: ما مکانی را انتخاب می کنیم و سه چهار ماهی اطراق می کنیم. سپس به مکان دیگری می رویم. خداحافظ! او با پاسپورتی از جزیره سنت کیتس در سال گذشته سفر کرده است. دوروف و تیمش در سانفرانسیسکو، نیویورک، لندن، پاریس و برلین فعالیت کرده اند و اکنون تصمیم دارد به فنلاند سفر کند. این سبک زندگی دوره گردانه، همچنین تاکید زیاد او روی امنیت، با کسب و کارش همخوانی دارد. دوروف می گوید: از روزی که ١٨ ماه قبل تلگرام را راه انداختم، حتی یک بیت از اطلاعات کاربران را به طرف سوم و مقامات دولتی افشا نکردم. هرچند تلگرام به عنوان یک شرکت انگلیسی و همین طور آمریکایی ثبت شده اما دوروف هیچ گاه مشخص نکرده دفاتر خود را در چه اماکنی یا تحت چه ماهیت قانونی اجاره می کند. این روند به او و تیمش کمک می کند تا از هر گونه تاثیر غیرضروری به دور باشند. همزمان شرکت نیز می تواند از ٦٢ میلیون کاربر خود در برابر دولت هایی محافظت کند که تقاضای اطلاعات دارند. تلگرام برخلاف بقیه نرم افزارهای پیام رسان به جای استفاده از یک مرکز قدرتمند، از شبکه گسترده سرورها در چند حوزه مختلف استفاده می کند. نظارت بر تلگرام غیرممکن است به گفته دوروف جرقه اولیه برای خلق هر دو شرکتش پاسخ به نیازهای شخصی بود. تمایل به برقراری ارتباط با دوستان در دوران دانشجویی به خلق VKontakteمنجر شد و لزوم خلق یک سیستم پیام رسان ایمن دلیلی برای ساخت تلگرام شد. ایده خلق تلگرام در سال ٢٠١١ و زمانی به وجود آمد که به شدت تحت نظر مقامات روسیه بود. در آن زمان پلیس مسلح سعی کرد وارد خانه او در سن پترزبورگ شود. همچنین دوروف متوجه شد تمامی ارتباطات او تحت نظر است و ثبت می شود. در این زمان او به ابزاری برای برقراری ارتباط با برادر ٣٤ ساله خود به نام نیکلای نیاز داشت. نیکلای یک ریاضیدان و مهندس بود که در خلق VKontakte همکاری کرد و بعدا یک کد رمز برای برنامه تلگرام نیز خلق کرد. دوروف می گوید: حق ما برای برقراری ارتباط خصوصی مهم تر از تهدیدهایی است که برخی سیاستمداران ما را از آن می ترسانند. اگر برای یک دقیقه احساسات را کنار بگذاریم و درباره خطر تروریسم به طور منطقی و برحسب آمار و احتمال فکر کنیم، متوجه می شویم این تهدید حتی وجود ندارد. احتمال آنکه فردی روی زمین خیس حمام بلغزد و بمیرد، هزار مرتبه بیشتر از احتمال مرگ او در نتیجه اعمال تروریستی است. اما به نظر من از این آمار و احتمالات می توان برای پشتیبانی از فرضیات مختلفی استفاده کرد و جلوی بسیاری از حملات تروریستی را گرفت. آیا رمزگذاری انتها به انتها که او استفاده می کند، به تروریست ها کمک نمی کند؟ او معتقد است این ساده لوحانه است که تصور کنیم وقوع کم حوادث تروریستی در غرب لزوما به دلیل اقدامات دولت ها بوده است. با توجه به سهولت انجام اعمال تروریستی، شاید این امر نشان دهنده فقدان قصد و نیت تروریست باشد. دوروف می گوید: تصور می کنم در تمدن غربی ما تمایل داریم توانایی های خود برای حل مشکلات و چالش های پیش رو را اغراق کنیم. به عنوان مثال صنعت داروسازی، ما را تشویق می کند قرص هایی مصرف کنیم تا سالم بمانیم. من هیچ دارویی که شرکت داروسازی معرفی می کند، مصرف نمی کنم، با این وجود سالم و سرحالم. شاید نباید آنقدر به آنچه تبلیغات سعی دارند به ما بقبولانند، وابسته باشیم. شاید نباید به سیاستمدارانی تکیه کنیم که سعی دارند به ما بقبولانند امنیت ما به دلیل فعالیت ها و اقدامات آنان است. علاوه بر آن اگر سازمان های امنیتی واقعا بخواهند به اطلاعات کاربران دست یابند، می توانند از گوگل و اپل استفاده کنند. او می افزاید: از آنجا که همیشه احتمال دارد این شرکت ها به سازمان های امنیتی اجازه دسترسی مستقیم به دستگاه فرد را بدهند، هیچ کس ١٠٠ درصد مطمئن نیست. اما تلگرام تضمین می کند که نظارت بر خدماتش غیرممکن است. دوروف درباره رشد صنعت فناوری با احتیاط سخن می گوید: تصور می کنم فیس بوک به طور گسترده با دولت همکاری می کند. مردم از اینکه زندگی شان ضبط و ذخیره شود، خسته شده اند. یک میلیون دلار هزینه ماهانه بدون درآمدزایی اکنون روزانه ٥ میلیارد پیام از طریق تلگرام رد و بدل می شود اما امنیت تنها دلیل جذابیت این پیام رسان نیست. دوروف توضیح می دهد: این تنها برنامه پیام رسان در بازار است که با منبع باز ارائه شده است. بنابراین برنامه نویسان دیگر تشویق می شوند از آن به عنوان بستر فعالیت های خود استفاده کنند. این امر به آنها کمک می کند مثلا برنامه های آموزشی برای یادگیری زبان چینی راه بیندازند یا حتی گروه های گفت وگوی دوستانه بسازند. به نظرم تلگرام ابزاری برای برقراری ارتباط اجتماعی است. او تلفن هوشمندش را با صفحه نمایشی که ترک خورده، بیرون می آورد و نشان می دهد یک برنامه نویس طرف سوم چگونه در تعطیلات آخر هفته نمونه یک برنامه دوست یابی را در بستر تلگرام ساخته است. به طور همزمان ارتباطی میان او با فردی ٣٢ ساله در سن پترزبورگ برقرار می شود. دوروف می گوید: اگر من بگویمتمایل دارم با این شخص صحبت کنم و او هم تمایل به صحبت داشته باشد، ارتباط میان ما برقرار می شود. اما در حال حاضر تلگرام هیچ درآمدی ندارد. هزینه های تجهیزات، کارمندان و ترافیک اینترنت ماهانه یک میلیون دلار از سرمایه دوروف را می سوزاند. هرچند او دیدگاهی غیرمعمول درباره پول دارد. در ٢٠١٢ او و همکارانش اسکناس های ٥ هزار روبلی را به شکل موشک در می آوردند و از پنجره محل کارشان به بیرون پرتاب می کردند که گاهی اوقات به دعوا و زد و خورد در خیابان منجر می شد! البته سرمایه گذاران خارجی و شرکت ها تمایل دارند در تلگرام سرمایه گذاری کنند یا آن را بخرند اما دوروف می گوید هنوز آماده نیست با شرکت دیگری همکاری کند. او می گوید: برخی غول های فناوری آمریکایی سعی زیادی در درآمدزایی دارند. آنها از کارمندان، مشتریان و رقبایشان سوءاستفاده می کنند و بعد ثروت را به سازمان خیریه می بخشند. دوروف امیدوار است کسب و کارش را توسعه دهد و همزمان به سود جامعه رفتار کند. دور زدن قوانین عقب افتاده غذاهای اصلی ما از راه می رسند و بحث به جایی می رسد که دوروف آن را پروژه قبلی می نامد. او بدون آموزش قبلی کدهای خلق بازی های کامپیوتری را یادگرفته بود و بنابراین هنگامی که دانشجوی هنرهای آزاد در دانشگاه دولتی سن پترزبورگ بود، برنامه یک شبکه اجتماعی را نوشت. در اصل این برنامه بستری بود که دانشجویان در آن سخنرانی های استادان را برای دانشجویان غایب به اشتراک می گذاشتند. این برنامه بعد شکل و ساختار خاص خود را یافت و چندهزار دانشجو از آن برای ایجاد گروه های بحث و گفت وگو و به اشتراک گذاشتن تصاویر، بلاگ و پیام های خصوصی استفاده می کردند. دوروف هنگام فارغ التحصیلی در ٢٠٠٦ میلادی تصمیم گرفت آن را به عنوان یک کسب و کار و ابزاری برای برقراری ارتباط با همکارانش، گسترش دهد. او می گوید: بنابراین برایش نامی متناسب انتخاب کردم. VKontakte در زبان روسی به معنای در ارتباط بودن است. همه چیز را دوباره از نو خلق کردم، تمام کدها، طرح ها، استراتژی بازاریابی و ... . مارک زاکربرگ خیلی خوش شانس بود که در هاروارد درس می خواند و در چند هفته اول توانست هم اتاقی اش را مجاب کند با او همکاری کند. من مجبور شدم همه کارها را از نو خودم انجام بدهم. دوروف اعتراف می کند که از فیس بوک الهام گرفته است. در آن زمان فیس بوک بسیار سریع در دانشگاه های آمریکا گسترش یافت و دوروف به طور دقیق نحوه فعالیت آن را بررسی کرد. او هیچ مشکلی در یافتن مهندسان مستعد برای توسعه شبکه نداشت و VKontakte به سرعت محبوب شد. او می گوید: VKontakte یک بهشت آزادیخواهی در بازار بی قانون اینترنت در روسیه بود. می توانستید در آن هر کاری انجام بدهید. البته قوانین احمقانه ای هم وجود داشت؛ البته می توان با کمک از نیروهای فاسد این قوانین را دور زد که اصولا کار زیاد جالبی نیست. اما وقتی قوانین واقعا احمقانه و عقب افتاده هستند و نوآوری را محدود می کنند، دور زدن آنها کار چندان بدی نیست.» اروپای بوروکراتیک و آمریکا درگیر انحصار در اواخر ٢٠١١ اوضاع کسب و کار و سیاست تغییر کرد. در آن زمان ولادیمیر پوتین نخست وزیر وقت روسیه به طور واضح اعلام کرد که به ریاست جمهوری برمی گردد و تظاهرات عظیمی درباره انتخابات اولیه به وجود آمد. به گفته دوروف در آن زمان دولت روسیه ترسیده بود و به طور مکرر از VKontakte می خواست تا فعالیت حزب مخالف را متوقف کند. دوروف این درخواست ها را جدی نگرفت. بیم آن داشت که در رقابت ترافیک اینترنتی به فیس بوک و توییتر ببازد. او می گوید: بنابراین آن را مسخره کردم. یک پیام توییتری فرستادم که در آن سگی با سویی شرت کلاهدار زبان درازی می کرد! همچنین اسکنی از درخواست های رسمی را منتشر کردم. در سال ٢٠١٢ او با انتشار پیامی در توییتر ملی گرایان روسیه را خشمگین کرد. او در سالگرد پایان جنگ جهانی دوم نوشت: استالین در برابر هیتلر از حق خود برای منکوب کردن مردم اتحادیه جماهیر شوروی دفاع کرد. او در ادامه می افزاید: تصور می کنم این پیام کاملا صحیح است اما شاید زمان آن اشتباه بود. استالین بیشتر از هیتلر مردم را به کام مرگ فرستاد. من به یک اندازه از هر دو آنها متنفرم. دوروف در تشخیص شرایط موجود بسیار بد عمل کرد. در نتیجه این اشتباه او منجر به حمله ای بی ثمر به آپارتمانش در سن پترزبورگ شد. سپس به مجروح کردن یک پلیس در تصادف خیابانی متهم شد. در نهایت او و شریکانش توسط سرمایه گذاران طرفدار کرملین خریداری شدند. او می گوید: VKontakte را فروختم زیرا می دانستم این وضع به وجود می آید. می دانستم هر ملکی که در روسیه داشته باشم، دارایی به حساب نمی آید بلکه نوعی تعهد است. با این وجود هنوز هم به عنوان یک روس که پدر و مادربزرگش توسط دولت استالین محاکمه شدند، پدربزرگی که به جای دریافت نشان افتخار در جنگ جهانی دوم به اداره کار اجباری فرستاده شد، تفکراتی فلسفی دارد. او می داند که امکان داشت اتفاقات بدتری هم برایش بیفتد. او همچنین شرکتش را قبل از پایین آمدن ارزش سهامش فروخت. پس از آنکه غذاهای اصلی ما تمام می شود، منتظر یک چای نعنا می مانیم. سعی می کنم مسیر گفت وگو را به مسائل شخصی تری بکشانم اما او به صراحت می گوید: ترجیح می دهم درباره زندگی شخصی ام اظهارنظری نکنم. هنگام خروج، او یک کلاه بیس بال سیاه به سر می گذارد. آن را روی سرش صاف می کند و با حالتی خجالتی خداحافظی می کند و در عصر آفتابی خیابان گم می شود. من می مانم و اینکه آیا واقعا با فردی از روسیه آینده ملاقات کرده ام یا یک یادگاری عجیب و غریب از نسل گذشته آزادیخواهان. سیاستمدار نیستم اما اسنودن، قهرمان من است از دوروف می پرسم که آیا اعمال «ادوارد اسنودن» را درباره برملا کردن برنامه های نظارتی آمریکا و انگلیس تایید می کند یا خیر؟ او پاسخ می دهد: مسلما بله. او قهرمان من است. ما هم سن هستیم و به نوعی معتقدم کارزار او با سازمان امنیت ملی، جنگ میان نسل هاست. دقیقا مقابله کهنه با نو. دوروف به طور حضوری با اسنودن ملاقات نکرده و فقط از طریق ویدئو کنفرانس با او سخن گفته است. او شغلی در تلگرام به اسنودن پیشنهاد کرده بود؛ دعوتی که رد شد. او در ادامه می گوید: هر دولتی که بخواهد خود را دموکرات بنامد باید پذیرای اسنودن باشد و به او اجازه دهد در آن کشور زندگی کند. او هنوز هم امیدوار است نیروهای استبدادی که در روسیه قدرت دارند، ضعیف تر بشوند و نسلی نواندیش تر از سیاستمداران وارد بازی شوند. دوروف می گوید: من خودم را یک کارآفرین بخش فناوری می دانم، نه سیاستمدار یا فیلسوف. من از اینکه ببینم ارزش های طرفدار آزادی گسترش می یابد، خوشحال می شوم اما این ماموریت من نیست. به عقیده او حکومت های دیگر جهان هم چندان خوشایند نیستند. اتحادیه اروپا یک هیولای بوروکراتیک است که با روبانی قرمز شرکت ها را محدود می کند و به سختی با تغییرات قرن ٢١ خود را سازگار می کند. او اصول بنیادین آمریکا را تقدیر می کند اما معتقد است به دلیل سلطه جهانی این کشور، این اصول فاسد شده اند. دوروف احساس می کند اختلاف میان روسیه و اوکراین بسیار عمیق است اما از اتخاذ جهت همیشه امتناع کرده است. او می گوید: مادرم اوکراینی و پدرم اهل روسیه است. شخصا تصور می کنم میان کشورهای مختلف، آنها بیش از بقیه به یکدیگر نزدیک هستند. او می گوید: می توانید شرایطی را تصور کنید که در آن تبلیغات دولتی چنان خوب است که نسل جدید باور می کند تمرکزگرایی بهتر از تمرکززدایی است، برنامه ریزی بهتر از خلاقیت و بداهه است، قوانین بهتر از آزادی هستند. حدوث این امر را می توانم تصور کنم اما امیدوارم این اتفاق نیفتد.
جمعه ، ۱۰مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پایتخت]
[مشاهده در: www.paytakhtpress.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 14]
-
گوناگون
پربازدیدترینها