تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1836844843
«فاجعه منا»، «محمدجواد ظریف» و سوالاتی که بی پاسخ مانده اند
واضح آرشیو وب فارسی:دولت بهار: دولت بهار: با وجود آنکه فاجعه منا و «وظایف شخص وزیر امور خارجه» در قبال آن پشت دستی که با اوباما داده شد، پنهان ماند و از یادها رفت اما هنوز سوالاتی در برخی اذهان مانده اند که پاسخی برای آنها وجود ندارد.به گزارش دولت بهار به نقل از فارس، فاجعه ای که در منا رخ داد از ابعاد مختلف قابل بررسی است. عملکرد ضعیف سعودی ها در جریان این ماجرا چه از جهت مدیریت خود مراسم حج و چه از جهت مدیریت حواشی حادثه ناگوار مزبور به کرات مورد بررسی قرار گرفته و لازم است که این نقدها ادامه یابند. در ایران نیز بسیاری به تلاش برای تعیین تکلیف حادثه دیده گان مبادرت ورزیدند و تلاش کردند در حد توان آلام خانواده های داغ دیده و دیگر هموطنان را کاهش دهند. معاونت عربی و آفریقای وزارت امور خارجه از جمله نهادهایی بود که در این مسیر تلاش زیادی کرد و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و سازمان حج و زیارت نیز به نوبه خود تلاش هایی را صورت دادند. این فاجعه در حالی رخ داد که رئیس جمهوری اسلامی ایران و وزیر امور خارجه در سفر نیویورک به سر می بردند تا طبق سنتی که محمود احمدی نژاد از خود باقی گذاشت، رئیس جمهور فعلی ایران نیز در تمام جلسات مجمع عمومی دوره ریاست جمهوری خود – تا به این لحظه – شرکت داشته باشد. همچون بار قبلی شرکت تیم روحانی در اجلاس مجمع عمومی که تماس تلفنی وی با باراک اوباما، رئیس دولت آمریکا انتقادهایی جدی را در تهران برانگیخته بود، این بار نیز برخی محافل در تهران و بالاخص در مجلس شورای اسلامی از دست دادن ظریف، رئیس دستگاه دیپلماسی روحانی با رئیس جمهور ایالات متحده به تندی انتقاد کردند. برخی از نمایندگان مجلس غیرت وزیر خارجه روحانی را کمتر از «جوجه خروس» دانستند و برخی دیگر اذعان کردند که غیرت ظریف از آنها کمتر نیست. در شبکه های اجتماعی هم این مساله بازتاب بسیار گسترده ای داشت. حامیان دولت در این شبکه ها برای توجیه اقدام ظریف بعضا به «ادب» متوسل شدند و گاهی به «روایات»، صادق زیباکلام هم معتقد بود که اصلا اتفاقی نیفتاده، مگر ظریف مرتکب قتل شده است و در همین حال مخالفان نیز اقدام ظریف را مورد نقدهای بسیار تند قرار دادند. گروهی از این منتقدین عکس هایی از «صدام حسین، معمر قذافی و محمد مرسی» را در حین دست دادن با مقامات آمریکایی منتشر کردند و سرنوشت آنها را به محمدجواد ظریف و رئیس وی در پاستور یادآوری کردند. تمام این اتفاقات در حالی می افتاد که روحانی به خاطر نیمه تمام نگذاشتن سفرش – که برخی می گویند نیمه تمام مانده – در پی فاجعه منا مورد انتقاد قرار می گرفت و رفتارش با رفتار «فرانسوا اولاند» پس از حمله به دفتر نشریه هتاک «شارلی ابدو» مقایسه می شد. گفتنی است که اولاند در جریان آن فقره، از خیر یک سفر خارجی گذشت. با این وصف، فاجعه منا و «وظایف شخص وزیر امور خارجه» در قبال آن پشت دستی که با اوباما داده شد، پنهان ماند و از یادها رفت. با تمام این اوصاف، برخی سوالات را نمی توان از اذهان به دور نگه داشت. شاید اولین سوال این باشد که آیا لازم بود هم آقای ظریف و هم آقای روحانی در نیویورک باقی بمانند؟ نمی شد در شرایطی که قرار است روحانی مجبور است بدون اسم آوردن از جنایات عربستان سعودی در یمن در مجمع عمومی سازمان ملل متحد سخنرانی کند، دست کم ظریف به تهران برگردد و حداقل به پیگیری این موضوع بپردازد که چرا سعودی ها به همتایش در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی روادید نمی دهند؟ از این گذشته، در شرایطی که ظریف در نیویورک حضور داشت، آیا نمی توانست با وزاری امور خارجه برخی کشورهای آسیب دیده دیگر رایزنی یا نامه نگاری کند و دست کم فضا را برای عادل الجبیر قدری مه آلود سازد؟ وقتی الجبیر، وزیر امور خارجه عربستان صراحتا به رئیس دولت یازدهم اهانت کرد، آیا این تکلیف ظریف نبود که پاسخ همتای خود را با لحن مشابه بدهد؟ آقای ظریف که در جریان مذاکراتی که فرجام آن حصول برجام شد، بارها در نشریات خارجی یادداشت نوشت، نمی توانست در خصوص مدیریت حج و حق تمام مسلمین در اداره آن یادداشتی تهیه و برای دوستانش در نشریات خارجی ارسال نماید؟ آیا نمی توانست در نامه ای خواستار جلسه فوق العاده سازمان همکاری های اسلامی شود، ولو اینکه چنین جلسه ای هرگز تشکیل نگردد؟ سوالاتی از این دست شاید در اذهان برخی دیگر از شهروندان ایرانی هم وجود داشته باشند و شاید اینها که گفته شد تمام سوالات قابل طرح نباشند. اگرچه با سخنرانی تند رهبر انقلاب در تاریخ ۸ مهرماه در نوشهر، اعتبار تا حدودی به پاسپورت ایرانی بازگشته و سعودی ها تا حدی حاضر به همکاری شده اند تا آنجا که بالاخره سرنوشت یک دیپلمات ایرانی روشن شده به نظر می رسد اما شاید تذکار این نکته به برخی خالی از لطف نباشد که افکار عمومی ایران برای همیشه در ۲۳ تیر و در وین باقی نخواهند ماند، کمااینکه برای همیشه در «سعدآباد» باقی نماند.
جمعه ، ۱۰مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: دولت بهار]
[مشاهده در: www.dolatebahar.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 28]
-
گوناگون
پربازدیدترینها