واضح آرشیو وب فارسی:نسیم آنلاین: / وزیر خارجه آلمان در هفتادمین مجمع عمومی سازمان ملل اظهار داشت: با گذشت هفت دهه ما بار دیگر دوباره در یک دوران ناسازگار و عاری صلح و آرامش زندگی می کنیم/ ما باید همسایه های خوبی برای هم باشیمبه گزارش «نسیم»، خبرگزاری صدا و سیما نوشت: فرانک والتر اشتاین مایر، وزیر خارجه آلمان امروز به نمایندگی از کشور آلمان در نطق هفتادمین مجمع عمومی سازمان ملل اظهار داشت: آقایان و خانمهای محترم! هفتاد سال گذشته، روشنایی تاسیس سازمان ملل بر تاریکی قرن بیستم فائق آمد و پایه گذاری سازمان ملل بسان تابش آفتاب بر خرابه ها و ویرانی های جنگ جهانی دوم و گورستانهای بیش از پنجاه میلیون کشته ای آن بود. با زمستانی شدن جنگ سرد، سازمان ملل از یک پایه و مبنای جدید در نظم بخشی جهان برخوردار شد. البته مقوله نظم، کامل نیست و شاید هرگز هم کامل نشود تا در اغلب موارد بتوان در برابر بازگشت آن بربریت کهنه از ما محافظت کند. اما امروز با گذشت هفت دهه ما بار دیگر دوباره در یک دوران ناسازگار و عاری صلح و آرامش زندگی می کنیم؛ در شرایطی که میلیون ها انسان از جنگ و خشونت رنج می برند و بیش از شصت میلیون نفر نیز از خانه و کشور خود گریخته اند. این همه پناهجو را از زمان پایان جنگ جهانی دوم تاکنون نداشته ایم. پایه سازمان ملل که بر روی آن سازه جهانی استوار شده است، حالتی از هم جدا و گسسته پیدا کرده است. در این شرایط رفتار و مناسبات قدرتهای قدیمی (جهان) تحت فشار قرار گرفته است و بازیگران قدرتمند جدیدی به سکوهای جهانی وارد و ظاهر شده اند؛ بویژه آنکه روز به روز بر شمار بازیگران غیر دولتی مسئول وقوع جنگها و خشونت ورزی ها نیز افزوده می شود. دیگر هیچ قاعده و ساختاری که استانداردهای حداقلی مربوط به حقوق بین المللی وقوع جنگها را رعایت کند، مشهود و معتبر نیست. بنابراین ما بشدت به ستونهای پشتیبان جدیدی نیاز داریم که آن (وظیفه) نظم بخشی سازمان ملل را در این دوران توفانی محفوظ و سرپا نگاه دارد. حالا باید ببینیم که این ستونها چه هستند و چطور از فردا باید به مقوله نظم نوین جهانی نگریست؟ معتقدم که این سئوال به لحاظ تئوریک، فاقد پاسخ است؛ بلکه پاسخ جدید را باید در وادی عمل جستجو کرد. اگر ما بدنبال پاسخ جسورانه ای در خصوص (مقابله با) جنگ و رنج و محنت هستیم امروز باید ستونهای جدیدی از یک ساختار نظامند و بسامان را سرپا کنیم و این تنها درصورتی مقدور است که آمادگی پذیرش مسئولیت و نیز ارائه پاسخهای مشترک و مشخص را داشته باشیم؛ آنهم در دوران بحرانی ما که فقر و عقب افتادگی و طبعا فرار و مهاجرت و جنگ داخلی ویرانگر در سوریه و نظامهای دولتی سرنگون شده در مناطق بحرانی نظیر لیبی تا افغانستان در خود، افراطی گری دینی و تروریسم و به اصطلاح «دولت اسلامی» بیرحم و وحشی دارند. خانمها و آقایان محترم! تفاوت آشکاری میان زمان پایه گذاری سازمان ملل در هفت دهه گذشته با زمان امروز وجود دارد. جهان امروز بشدت شبکه ای و درهم تنیده شده است، مرزها آنچنان معلوم و مشخص نیستند و آنطور که برخی می گویند در فرآیند جهانی شدن، دنیا به دهکده تبدیل شده است. همکاران من! آنچه در این میان مهم است اینکه ما با هم همسایه هستیم. ما باید همسایه های خوبی برای هم باشیم. ما همگی فرهنگهای متفاوت، سنن و آیین و نیز جهان و جهان بینی متفاوتی داریم و به همین خاطر باید به این تنوع و کثرت توجه کنیم و به آن احترام بگذاریم. هیچ جهان بینی لزوما جهان بینی مقبول برای دیگری نیست. اما هیچ فرهنگی را نمی شناسم که نداند چطور می توان برای هم یک همسایه خوب بود و همینطور نداند که چطور می توان با حسن همجواری زندگی کرد. ما امیدواریم تا در این حسن همجواری میلیونها زن و مرد و کودک گریزان نداشته باشیم. کشور من ظرف ماههای گذشته مسئولیتی را در این زمینه پذیرا شده است. از آغاز سال جاری میلادی تاکنون ششصد هزار پناهجو را در آلمان پذیرش کرده ایم که همینک روزانه، ده هزار نفر به این تعداد افزوده می شوند. این آمار همچنین مبین آن است که ما نمی توانیم به تنهایی در این مسئولیت بطور پایدار و همیشگی جلو برویم. از اینرو ما با همراهی همسایگان اروپایی خود به راه حلی مشترک نیاز داریم. از این گذشته ما به همکاری تنگاتنگ با همسایگان و نیز کشورهای حاشیه دریای مدیترانه و بویژه ترکیه در این عرصه نیز محتاجیم. نکته دومی را که می خواهم به آن اشاره کنم در مورد سازمانهای کمک رسان سازمان ملل نظیر کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل و برنامه جهانی غذای ملل متحد است و خلاصه سازمانهایی که خدماتی را به انسانهای محتاج ارائه می دهند. مایه رسوایی و شرم است؛ وقتی شاهدیم که این سازمانها برای تامین جیره های غذایی و ارائه کمکهای اولیه و ضروری باید بخاطر دریافت منابع مالی وارد مناقشه شوند. من دیروز در دیدار با نمایندگان گروه موسوم به هفت و سایر شرکاء در این زمینه دیدار و گفتگو کردم و خوشحالم که ما توانستیم در یک اقدام گروهی و اشتراکی یک میلیارد و هشتصد میلیون دلار که البته چند میلیون یورو آنرا کشورم اهدا کرد بعنوان کمک اضافی در اختیار سازمانهای امدادگر سازمان ملل از جمله کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل قرار دادیم. این مبلغ همچنین به کشورهای همسایه ای که بیشترین مهاجران را در خود جا داده اند، بویژه ترکیه، لبنان و اردن یک مبلغ کمکی محسوب می شود. اگر می خواهیم شاهد موج دیگری از مهاجرتها نباشیم آنها (کشورهای مهاجرپذیر) به حمایت ما نیاز دارند. اما حسن همجواری و همسایه خوب بودن به آن است که انسانی نیز رفتار کنیم و مقررات و ضوابط مشترکی در این خصوص داشته باشیم. در عین حال باید به رعایت مرزها و تمامیت ارضی کشورهای دیگر نیز احترام بگذاریم و این در حالی است که موارد اساسی نقض این ضوابط را متاسفانه حتی در اروپا نیز شاهدیم. ما بعنوان اتحادیه اروپا الحاق شبه جزیره کریمه اوکراین به روسیه و پیشروی نظامی روسها در شرق اوکراین را محکوم می کنیم و تاکنون به آن واکنش نیز نشان داده ایم. این محکومیت نباید در همین حد باقی بماند بلکه باید در فرآیند سیاسی که در پیش گرفته شده است از شدت مناقشه بوجود آمده بکاهیم. در این فرآیند سازمان امنیت و همکاری اروپا از همان آغاز تاکنون نقشی اجتناب ناپذیر برعهده داشته است و ما می خواهیم سال آینده که آلمان، ریاست این سازمان را برعهده می گیرد، این سازمان را که برای افزایش امنیت در اروپا تلاش می کند، بیشتر تقویت کنیم. برخورداری از یک مسئولیت پذیری سیاسی فعالانه، خود به ایجاد یک حسن همجواری کمک می کند. آنقدر مناقشات به اندازه کافی داریم که تنها با ماموریتهای مشترک و بکار بستن دیپلماسی چندجانبه گرا می توانیم آنها را حل و فصل کنیم. اینها مسائلی زمان بر است و پیش رفتنشان، نیازمند پشتکار و پیگیری است و در این صورت می توانیم آنها را ادامه دهیم.
جمعه ، ۱۰مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نسیم آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 12]