تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1816514629
عبدالجبار کاکایی در گفت و گو با شفقنا: مطالعه نهج البلاغه به عمیق تر کردن و نگاه عرفانی شعر شاعران کمک می کند
واضح آرشیو وب فارسی:شفقنا: شفقنا- همیشه یکی از کتاب هایی که می تواند دید انسان ها را نسبت به محیط پیرامون خود تغییر دهد کتاب نهج البلاغه است، این کتاب شیوه درست زندگی کردن در جامعه و رفتارهای شخصی را به خوبی به مخاطبان خود آموزش می دهد. عبدالجبار کاکایی شاعر معاصر هم به این موضوع تاکید می کند و معتقد است: شاعری که عدالت را در معنای واقعی آن جست وجو می کند یا شاعری که حقایق جامعه را می بیند و شجاعانه آنها را بیان می کند و از کسی برای بیان این حقایق نمی ترسد به طور قطع با نهج البلاغه مانوس بوده است. نهج البلاغه به عمیق تر کردن شعر و نگاه عرفانی انسان ها کمک می کند. در ادامه متن گفت و گوی خبرنگار شفقنا با عبدالجبار کاکایی، شاعر و نویسنده معاصر را می خوانید: *دلیل علاقه و گرایش شاعران بزرگ مانند مولانا، خاقانی و عطار … به مدیحه سرایی حضرت امیر در چیست؟ کاکایی: شاعران هم به دلیل عشق به امام علی(ع) و هم برای ویژگی های خاص شخصیتی ایشان شعر می گویند. از فرقه های اهل تصوف که از دستگاه های فکری کامل در فرهنگ اسلامی است و از بین ۱۴ فرقه معروف ۱۳ فرقه آنها یعنی هم اهل سنت و هم اهل تشیع خودشان را به امام علی(ع) منتسب می کنند؛ هم برای فضل مولا علی(ع) هم شجاعت ایشان است که از دو جنبه برجسته شخصیت ایشان بوده است. به گواه روایت های آثار اهل سنت و تشیع حضرت علی(ع) جزو شخصیت های محبوب و مورد علاقه همه مسلمانان است. حتی با وجود اینکه خلافت با تاخیر به ایشان رسید اما همچنان ارادت مردم و خلفا نسبت به حضرت امیر(ع) فراوان بوده است، در بسیاری از امور دیگر هم خلفا از امام علی(ع) مشورت می گرفتند. برای مثال در گردآوری قرآن که یک کار علمی بود و به مجاورت با رسول خدا و امانت داری نیاز داشت؛ حضرت علی(ع) ناظر بر جمع آوری قرآن بود، این شخصیت دارای وجوه ممتازی درمیان شخصیت های دیگر است ضمن اینکه ایشان از قبیله بنی هاشم است و شخصیت ممتازی دارد که مورد توجه مسلمانان قرار گرفته است. به طور طبیعی شاعران چه در مکتب اهل سنت باشند چه در مکتب تشیع از افتخارات آنها ستودن شخصیت امام علی(ع) است. اگر در مدایح دقت کنیم وقتی نوبت به مدح علی(ع) می رسد برخلاف مدح سایر خلفا شاعران در خصوص امام علی(ع) حرارت، شور و عشق بیشتری دارند. البته در دوره ای به دلیل مجادلات سیاسی که میان دولت صفوی و عثمانی وجود داشت چنین تصوری به دروغ فرهنگ سازی شد که اهل سنت میانه ای با ائمه(ع) به ویژه با امام علی(ع) ندارند و متاسفانه هنوز هم برخی از عوام چنین تصوری راجع به این موضوع دارند. وقتی اشعار عطار یا دیگر آثار شعرای پارسی گو را می خوانیم با وجود اینکه نسبت به مشرب و مکتب فکری آنها تردیدی نداریم که پیرو اهل سنت بودند اما در عشق ورزی به مولا علی ابن ابی طالب، همچنین فرزندان ایشان و موضوع مقتل آثار بسیار زیبایی خلق کرده اند. *شعرای فارسی زبان برای توصیف امام(ع) از کدام یک از ویژگی های برجسته ایشان بیشتر بهره می گیرند؟ کاکایی: بستگی به عمق دریافت، درک سراینده و مولف از شخصیت امام علی(ع) دارد؛ شخصیت ایشان دریا و اقیانوسی است که گوهرهای بسیاری می توان در آن پیدا کرد. اهل عرفان حضرت امیر(ع) را سر سلسله معرفت الله یعنی سرسلسله یقین می دانند. همین مقام دارا بودن یقین و ایمان نسبت خداوند جوهر کمی نیست که در شخصیت حضرت علی(ع) تلالو داشته است. وقتی به کتاب فتوحات تاریخ مراجعه می کنیم می بینیم در جنگ ها امام علی(ع) شجاعت فوق العاده ای داشته است، البته در فضل و دانش ایشان هم این چنین است وقتی خطبه هایی که شیخ رضی تبیین کرده است را می بینیم نثر این خطبه ها بسیار شاعرانه و دلنشین است. حضرت امیر(ع) انسانی چند وجهی است و به قول اغلب مشاهیر ما ایشان مصداق انسان کامل است. به اعتقاد من از شخصیت امام علی(ع) به میزان توانایی افراد و هر کسی در حد توان خودش از این اقیانوس بهره می برد. ممکن است برخی به وجه یتیم نوازی، بذل و بخشش ایشان توجه کنند و برخی دیگر ممکن است در قسمت های عمیق تر این اقیانوس سیر کند، شخصیت حضرت امیر(ع) به اندازه کافی برای همه دُر و گوهر دارد اما بستگی به عمق شناخت، انس و درک افراد نسبت به شخصیت ایشان دارد؛ نهج البلاغه و سخنانی که از امام علی به جای مانده مهمترین و مستدل ترین راه برای شناخت بیشتر ابعاد شخصیتی ایشان است. * باتوجه به اینکه بعد از انقلاب فضای مناسب تری برای شاعران مذهبی فراهم شد، جایگاه امام علی(ع) را بعد از انقلاب در شعر فارسی چطور ارزیابی می کنید؟ کاکایی: از حیث کمی به موضوعات مذهبی بسیار فراوان پرداخته شده است از جمله امام علی(ع) موضوعی که پیشتر از شاعران انقلاب هم بیشترین توجه را به ویژگی های شخصیتی ایشان می شد شاید از بین ائمه در ادبیات قدیم ما بیشتر به امام علی(ع) توجه شده است در بعد از انقلاب چندی توجه بیشتر شد اما نمی توانیم تصور کنیم که بعد از سال ۵۷ معارف علوی در جامعه ما عمیق شد و آثاری که خلق شد آثار متفاوتی است که یک در جدیدی به معارف اهل بیت(ع) گشوده شد. جامعه انقلابی جوان نخست برای مبارزه اجتماعی با مذهب و دین برخورد ایدئولوژیک داشت بنابراین حضرت امیر(ع) را در نقش یک شخصیت جنگجو و شجاع می دید و در موضوعات دفاع مقدس از شخصیت ایشان بهره برد یا مسایلی که لازمه زندگی اجتماعی و مبارزه بود؛ بنابراین هنوز فهم عمیقی که برخی از شاعران مانند مولانا از شخصیت امام علی(ع) داشتند را ندارند. شاعران ما هنوز راه بسیاری دارند تا برسند به آن فهمی که مولانای سنی مسلک از شخصیت حضرت علی(ع) داشته است. می توان به شناخت عمیق شعر انقلاب از شخصیت امام علی(ع) امیدوار بود. جدای از این رفتاری که با موضوعات مذهبی و دینی می شود به ویژه در مداحی، روضه خوانی ها که در برخی از موارد افراط و تحریف شخصیت امام علی(ع) صورت می گیرد. *شاعران امروز چقدر از مفاهیم نهج البلاغه برای بیان مشکلات اجتماعی در جامعه امروز بهره می گیرند؟ کاکایی: وظیفه شاعران بازنشر افکار و اندیشه هاست اگر شاعران نهج البلاغه را مطالعه کنند کارکردهای اجتماعی راهبردهای بسیار کارآمدی در اختیار شاعران قرار می دهد. مفاهیم در نهج البلاغه به عنوان کتاب پیشوای مسلمانان به طور قطعی راهبردهایی هم در اختیار حکام قرار می دهد؛ البته نکته های عالمانه ای هم در مورد تعلیم و تربیت و اخلاق دارد که اگر شعرا از این مفاهیم به خوبی بهره بگیرند قطعا در روحیه و شخصیت اهالی ادب تاثیر گذار خواهد بود. البته منوط به اینکه از این کتاب استفاده کنند. این درحالیست که ما تنها در موردی که شاعران به خوبی از آن استفاده می کنند بیان عواطف و احساسات نسبت به حضرت امیر(ع) است. نکته مهمی که وجود دارد این است که آموزه های منبری از طریق استماع تکرار می شود و شعرا هم آنها را بیان می کنند به نظر من مطالعه نهج البلاغه به عمیق تر کردن شعر و نگاه عرفانی انسان ها کمک می کند. ممکن است یک شاعر نامی از مولا علی(ع) نبرد اما تابع تفکرات ایشان است برای مثال شاعری که عدالت را در معنای واقعی آن جستجو می کند یا شاعری که حقایق جامعه را می بیند و شجاعانه آنها را بیان می کند و از کسی برای بیان این حقایق نمی ترسد به طور قطع با نهج البلاغه مانوس بوده است. به نظر من دانشی است که کارکردهای فراوانی برای شاعران دارد و بهتر است که بیشتر از این کتاب بهره بگیریم. *چرا در این دهه های اخیر شعر برجسته ای مانند «علی ای همای رحمت» استاد شهریار از شاعران امروز دیده نمی شود؟ کاکایی: یکی از مشکلات ما این است که شعر از جهان کلاسیک خود جدا و وارد جهان جدیدی شده است و در قالب های نوینی هم عرضه می شود و مخاطبان شعر هم مخاطب گسترده ای نیست. قالب های نوین بخش هایی از جامعه که به شعر علاقه بیشتری دارند را سرگرم می کند. بنابراین بخشی از این موضوع به از نفس افتادن ادبیات سنتی بر می گردد که نه تنها در موضوع امام علی(ع) بلکه در موضوعات دیگر مانند موضوعات اجتماعی و معرفتی هم شاهد درخشش اثر تازه ای نیستم. البته در شعر نو ما نیز گروه های خاصی از جامعه را به خودشان مشغول می کنند و بنابراین شاهد خلق “مادر شعرهایی” نیستم، به آن معنایی که از علی ای همای رحمت در ذهن داریم که به یکباره در جامعه بپیچد و صدا کند. جامعه نیازهای فکری خودش را از هر طریقی برطرف می کند و ممکن است که به شعر هم سرکی بکشد اما این شعرها مربوط به دورانی است که جامعه بیشتر با شعر سر و کار داشت. زمان هم به طور طبیعی به قول “نیما” غربال در دست از عقب کاروان می آید و آثار را بالا و پایین می کند و آثار خوب را ماندگار می کند. اما دوران امپراتوری شعر سنتی به پایان رسیده و شهریار جزو آخرین ستارهای آسمان شعر سنتی ایران بود؛ پایان این دوره یعنی اتفاقی در آسمان شعر سنتی ایران نمی افتد که توجه ها را به خودش جلب کند. بنابراین ما باید منتظر ساختن یک عمارت جدید باشیم. باید یک زمانی از ادبیاتی که در شعر امروز ما جریان دارد بگذرد تا ببینیم این آثاری که خلق می شود تا چه میزان خودشان را از صافی زمان عبور می دهند و گرنه بعید می دانم شاعری در اندازه های شهریار در شعر سنتی ظهور کند و بتواند آثاری شبیه اشعار او به وجود بیاورد. www.fa.shafaqna.com
پنجشنبه ، ۹مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شفقنا]
[مشاهده در: www.fa.shafaqna.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 22]
-
گوناگون
پربازدیدترینها