تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1836955715
دستاورد پیکتی جلب توجه به نابرابری ثروت است
واضح آرشیو وب فارسی:اقتصاد آنلاین: آنتونی اتکینسون احتمالاً بهترین گزینه برای سخن گفتن در مورد توماس پیکتی اقتصاددان فرانسوی و نویسنده کتاب سرمایه در قرن بیست و یکم باشد که از سال گذشته تاکنون بارها و بارها نامش را شنیده ایم و احتمالاً نیم نگاهی به کتابش انداخته ایم.اتکینسون از این رو جزو بهترین گزینه هاست که علاوه بر اینکه خودش در حوزه نابرابری صاحب نظر است، استاد و آموزش دهنده پیکتی هم بوده است. این اقتصاددان بریتانیایی که در دانشگاه آکسفورد و مدرسه اقتصادی لندن کرسی تدریس دارد، به اندازه ای در حوزه نابرابری شناخته شده است که یکی از معیارهای سنجش نابرابری به نام او شاخص اتکینسون نام گرفته است. به گزارش تجارت فردا، در این گفت وگو رامین ناصحی و آنتونی اتکینسون در مورد نابرابری، توماس پیکتی و کتاب سرمایه در قرن بیست و یکم سخن می گویند. اجازه دهید گفت وگو را با پرسشی کلی شروع کنم. آیا از نظر شما تضادی بین تولید ثروت و برابری وجود دارد؟ به نظر اغلب تصور می شود چنین تضادی وجود دارد. اما فکر می کنم مساله تا حد زیادی به این بستگی دارد که عملکرد بازارها را چگونه می بینید. یکی از نکاتی که سعی داشتم در کتاب به آن اشاره کنم، آن بود که بازارها همیشه کارا عمل نمی کنند. این به این معناست که شما در مواردی با دخالت در بازار می توانید برابری را افزایش دهید بدون آنکه به تولید ثروت ضرری بزنید. من در کتابم مثال های زیادی از این دخالت های مفید آورده ام که همزمان تولید ثروت و برابری را هدف می گیرد. پژوهش اخیر صندوق بین المللی پول را که تضاد میان رشد اقتصادی و برابری را به چالش کشیده، چگونه ارزیابی می کنید؟ خیلی جالب است که صندوق بین المللی پول چنین تضاد پذیرفته شده در جریان غالب اقتصاد را به چالش کشیده است. اما روش استفاده شده از آن تحقیق برای من جای سوال دارد. من فکر نمی کنم که این مساله را بتوان با پژوهشی بین کشوری و بررسی نرخ رشد کشورها مطالعه کرد. امور بسیاری هستند که نرخ های رشد را تعیین می کنند و بیرون کشیدن یک عامل (برابری) از میان عوامل بسیار، قانع کننده نیست. به نظر من اینکه آنها به چنین مساله ای، یعنی رابطه بین رشد و برابری می پردازند جالب است، اما باید بیشتر به مکانیسم های نظری ای فکر کرد که این دو عامل را مرتبط می سازند. تبیین های زیادی وجود دارد درباره اینکه چرا نابرابری درآمدی در کشورهای ثروتمند در حال افزایش است و کتاب شما همه آنها را فهرست کرده است: پیشرفت تکنولوژیک به نفع نیروی ماهر، جهانی سازی، تضعیف اتحادیه های کارگری و افول دولت رفاه. اما هیچ یک از این عوامل ثروتمندتر شدن شدید «یک درصد پولدار جامعه» را در دو دهه اخیر تبیین نمی کند. فکر می کنید چه چیزی این پدیده را تبیین می کند؟ بله، فکر می کنم که بسیاری از این عوامل مثل رقابت میان تکنولوژی و آموزش قادر نیستند پولدار شدن «یک درصد بالا» را توضیح دهند. به نظر من، آموزش بخش مهمی از ماجراست اما فکر نمی کنم بتواند آنچه را در طبقات بالا رخ می دهد، تبیین کند. درآمد مرفهان، به نظر من، ناشی از چند چیز است. یکی از آنها این است که درآمدها بیشتر برحسب... عملکرد فردی؟ بله، بسیاری از حقوق ها برحسب عملکرد فردی پرداخت می شوند. فردی سازی دستمزدها تاثیرات خود را داشته است. دانشگاه ها نمونه های خوبی هستند. هنگامی که کارم را در دانشگاه آغاز کردم، فکر می کنم فقط پنج سطح پرداختی برای مدرسان وجود داشت. حالا، 25 نرخ وجود دارد. همچنین، ثروتمندتر شدن یک درصد بالای جمعیت، ارتباط زیادی با هنجارهای اجتماعی دارد. وقتی به عنوان استاد دانشگاه آغاز به کار کردم، رسم نبود که بر سر دستمزدتان چانه بزنید. این کار به لحاظ اجتماعی واقعاً غیرقابل قبول بود. اما این عامل چگونه افزایش شدید دستمزد مدیر عاملان آمریکایی را در سه دهه اخیر توضیح می دهد؟ اینها همان «یک درصد بالا» هستند که بسیار ثروتمند شده اند. بله، مدیران عامل جزو آن دسته هستند. در مورد آنها، کشف رابطه میان دستمزدی که دریافت می کنند و عملکرد کلی شرکت شان دشوار است. پس در مورد مدیران عامل، مساله بیشتر تغییر در هنجارهای اجتماعی است؛ اکنون درآمدهای بالای آنان از لحاظ اجتماعی قابل قبول تر است. مدتی پیش مدیرعاملی به من گفت چه به من دو برابر دستمزد بدهند یا نیمی از آن را، من به همین میزان کار می کنم. پس بسیار سخت است دستمزد نجومی مدیر عاملان را نتیجه مستقیم بهره وری بالای آنها بدانیم. پیامدهای افزایش برابری یک بار دیگر می خواهم یک سوال کلی بپرسم. چرا باید از افزایش نابرابری اقتصادی نگران باشیم؟ شما در کتاب تان به دلایل ذاتی و دلایل ابزاری برای زیان مندی نابرابری اشاره کردید. یکی از دلایل عمده من این است که رسیدن به فرصت های برابر (Equal Opportunity) در جهانی که پر از نابرابری درآمدی است، دشوار است. فکر می کنم بیشتر مردم بگویند بله «من مدافع برابری فرصت ها هستم»، اما شما نمی توانید با وجود اختلاف درآمدی بالا به برابری فرصت ها برسید. چون برابری فرصت ها امروز متاثر از اختلاف اقتصادی در گذشته است. پس ما امروز با داشتن نابرابری درآمدی زیاد مشکلات زیادی را برای آینده می گذاریم، مثلاً این مسائل را در دسترسی به مدرسه، دانشگاه یا شغل می بینید. پس به طور مختصر، بر این باورید که نابرابری اقتصادی بر برابری فرصت ها تاثیر می گذارد؟ بله. در کتاب تان اشاره کرده اید که نابرابری بالا به فقر می انجامد؛ یعنی کشورهای ثروتمندی که نابرابری بیشتری دارند، در زمینه کاهش فقر ضعیف تر عمل کرده اند. می توانید این رابطه را بیشتر توضیح دهید؟ بله، شدت و قوت این رابطه تکان دهنده است. ممکن است فکر کنید که این دو ربطی به هم ندارند، اما من این طور فکر نمی کنم. این دو عامل از آن جهت به هم مرتبط اند که برخی عوامل که درآمدهای طبقات بالا را به پیش می راند، موجب فقر در طبقات فرودست می شوند. برای مثال، بعضی از شرکت های سرمایه گذاری (hedge funds) بعضی اوقات با تعدیل نیروهای انسانی باعث بالا رفتن سودآوری شرکت شان می شوند این امر موجب بیکاری کارکنان می شود و در عین حال سود سهامداران را افزایش می دهد. اگر موافق باشید به پیامدهای اقتصادی رشد نابرابری درآمدی در کشورهای ثروتمند هم اشاره ای داشته باشیم. بسیاری از اقتصاددانان، از جمله رئیس بانک مرکزی هند راگورام راجان، بحران مالی آمریکا را به افزایش سطوح نابرابری درآمدی در آن کشور از دهه 1980 تاکنون مرتبط می دانند. آنها استدلال می کنند که نابرابری باعث بالا رفتن بدهی های خانوارها شده است. با این استدلال موافقید؟ به نظر من، باید بین علل بحران در آمریکا و علل بحران در سطح جهان، تمایز قائل شد. در مورد دوم، من به همراه سالواتوره مورلی مطالعه ای پیرامون بحران های 100 سال گذشته انجام دادیم1 و رابطه قوی ای میان سطوح بالای نابرابری و بحران های مالی به طور کلی ندیدیم. این بدان معنا نیست که استدلال فوق در نمونه ایالات متحده غلط است، چه بسا در بستری خاص درست باشد، هرچند من فکر می کنم تاخیر زمانی بسیار زیادی بین افزایش نابرابری در آمریکا و بحران مالی سال 2008 وجود دارد. افزایش پراکندگی در درآمدها در آمریکا مدت زیادی است آغاز شده(از سال 1951)، اما چرا بحران در سال 2008 رخ داد؟! پس استدلال این اقتصاددانان چندان هم بدیهی نیست. درباره کتاب پیکتی بگذارید چند سوال درباره کتاب پیکتی بپرسم، چرا که کار شما ارتباط زیادی با آن کتاب دارد. آیا نظریه پیکتی را در مورد افزایش نابرابری متقاعد کننده می دانید؟ مخصوصاً آنجایی که ادعا می کند در بخش اعظمی از دو قرن اخیر، نرخ بازگشت سرمایه (r) بالاتر از نرخ رشد اقتصادی (g) بوده است؟ تا حدی موافقم. منتها من طرفدار نظریات کلی درباره سرمایه داری نیستم، در حالی که پیکتی بر آن اساس فکر می کند. به عنوان مثال نظریه پیکتی نمی تواند افزایش نابرابری در انگلیس را توضیح دهد. زیرا این افزایش در انگلیس به یکباره در دهه 1980 اتفاق افتاد و این اتفاق ناگهانی را نمی توان به عاملی که پیکتی می گوید نسبت داد. البته کتاب پیکتی حجم زیادی از دستاوردهای تجربی دارد. فکر می کنید مهم ترین دستاورد نظری آن کتاب چیست؟ فکر می کنم دستاورد عمده آن جلب توجه به نقش سرمایه است. درحالی که تا آن موقع اکثراً تصور می شد که نابرابری درآمدی مساوی است با نابرابری دستمزدها. پس، ایده بااهمیت او نگریستن به تحولات درآمد سرمایه گذاری و سهم سرمایه از کل تولید ناخالص داخلی است. به نظر من این مهم ترین دستاورد کتاب پیکتی است. آیا مساله تا قبل از پژوهش پیکتی این بود که ما داده کافی درباره توزیع سرمایه و ثروت نداشتیم؟ اصلاً. اصلاً؟ حجم زیادی از داده ها درباره ثروت وجود داشت. یادم می آید کتابی در دهه 70 نوشتم که این داده ها را گردآوری کرده بود. ما همواره درباره ثروت و توزیع آن داده های خوبی داشتیم. بنابراین، موج جدید مطالعه درباره نابرابری، که شما پیشگامش بودید و پیکتی و امانوئل سائز هم آن را دنبال کرده اند، ارتباطی با تولید داده های بیشتر درباره ثروت ندارد؟ خصوصیت اصلی این مطالعات گردآوری داده های جامع درباره نابرابری درآمد است. یعنی همان کاری که پیکتی شروع کرده. نوآوری پیکتی در این است که افزایش نابرابری درآمد را به توزیع ثروت مرتبط کرده است. این سوال بیشتر به روش تحقیق در علم اقتصاد مربوط می شود تا به کتاب پیکتی. آیا به نظر شما تعجب آور نیست که یک کتاب اقتصادی بدون توسل به مدل سازی ریاضی تا این حد توجه اقتصاددانان را جلب کرده است؟ با توجه به اهمیت مدل سازی ریاضی در رشته اقتصاد. خب دلیلش این است که او خیلی روان می نویسد و این خوشایند است. اقتصاددانان کمی هستند که اینقدر روان می نویسند. کینز یکی از آنها بود. و سوال آخر درباره این کتاب. نقد عمده شما بر کتاب پیکتی چیست؟ خب در وهله اول فکر می کنم او از اینکه چگونه نابرابری را کاهش دهیم، صحبت نمی کند. دوم اینکه، او فقط به تغییرات دهک های بالای جامعه توجه می کند، اما به نظر من باید به آنچه در دهک های پایین درآمدی رخ می دهد هم نگاه کرد. نگاه کردن به طبقات بالا کاملاً معقول است، اما ما باید درباره ارتباط آنها با طبقات پایین نیز بحث کنیم. سوم اینکه، کتاب نام «سرمایه» را بر خود دارد، اما عملاً درباره ثروت است. درحالی که نقش سرمایه به عنوان یک عامل تولید، چیزی است که وقت بیشتری را صرف تحلیلش کنیم. این نکته ای است که پیکتی از آن غفلت کرده است. پس کل مساله خلط سرمایه به مثابه درون داد تولید با ثروت است؟ در کتاب خودم، به اختلاف سرمایه و ثروت پرداخته ام. برای نمونه، من در حساب بازنشستگی ام پس اندازی دارم (این ثروت من است)، اما من هیچ کنترل مستقیمی بر اینکه چگونه این منابع مالی ام در اقتصاد سرمایه گذاری می شود، ندارم. درباره ایران هم شما و هم پیکتی درباره کشورهای در حال توسعه کم بحث کرده اید. آیا نظریات خود را درباره نابرابری و سیاست های پیشنهادی با کشورهای در حال توسعه مثل ایران مرتبط می دانید؟ پرسش بسیار خوبی است. شما کاملاً حق دارید. کتاب من صرفاً درباره کشورهای توسعه یافته «سازمان همکاری اقتصادی و توسعه» (OECD) و مسوولیت این کشورها در مورد سایر کشورهای جهان بوده است. ضریب جینی در ایران 36 درصد است. نظری درباره این داده ندارید؟ من چیز زیادی درباره ایران نمی دانم. این سطح از نابرابری تصادفاً شبیه بریتانیاست. اما نمی دانم درباره ایران چطور سنجیده شده است، آیا داده خانواری است یا منبعی دیگر. در کتاب خود، از یارانه های نقدی برای کاهش نابرابری درآمدی در آمریکای لاتین دفاع کرده اید. ما چنین برنامه ای را در ایران داریم؛ نوعی یارانه نقدی نامشروط که در ازای برداشتن یارانه های انرژی، به هر خانواری داده می شود. به طور میانگین این یارانه ها 10 تا 15 درصد درآمد خانوارها را تشکیل می دهد. آیا فکر می کنید چنین برنامه ای می تواند در کاهش فقر و نابرابری موثر باشد؟ بله، یقیناً. ایده بسیار جالبی به نظر می آید. این را نمی دانستم. آیا طرح جدیدی است؟ سوالات شخصی بله، از سال 2010 این طرح شروع شده است. تاثیر جیمزمید (برنده نوبل در سال 1977) بر شما چگونه بوده است؟ در کتاب خود خیلی به او ارجاع می دهید. او دیدگاه بسیار گسترده ای به اقتصاد داشت. دیدگاهی که امروزه غایب است. اقتصاددانان امروز خیلی تخصصی شده اند: می گویند «من یک اقتصاددان کلانم» یا «اقتصاددان حوزه کارم» یا «اقتصاددان مالیه عمومی». اما او همه اینها بود. او بسیار اندیشمند و پر از ایده بود. او معتقد به مکتب کلاسیک ها بود (مدافعان بازار آزاد) اما در دهه 1930 به این نتیجه رسید که بزرگ ترین مشکل ما بیکاری است و تصمیم گرفت کاری درباره آن بکند. به همین خاطر نامه ای به کینز نوشت و پرسید آیا می تواند یک سال در کمبریج تحصیل کند یا نه. او جزو حلقه جوانانی بود که در دهه 30 میلادی دور کینز جمع شده بودند. و سوال آخر، عموماً شما را «معلم پیکتی» می دانند. با این نظر موافقید؟ خب من مدت هاست که او را می شناسم، از زمانی که مرد جوانی بود. ما مدت هاست با هم کار می کنیم. اما من خیلی چیزها از او یاد گرفته ام، این یادگیری دوجانبه بوده است. پی نوشت: 1- Anthony B. Atkinson & Salvatore Morelli, 2011. “Economic crises and Inequality,” Human Development Research Papers (2009 to present) HDRP-2011-06, Human Development Report Office (HDRO), United Nations Development Programme (UNDP).
پنجشنبه ، ۹مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: اقتصاد آنلاین]
[مشاهده در: www.eghtesadonline.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 12]
-
گوناگون
پربازدیدترینها