واضح آرشیو وب فارسی:همدان پیام: گوناگون چهارشنبه عصر بود که مرضیه برومند، کارگردان شهر موش ها به همدان آمد. مردم و بسیاری از اهالی جشنواره فیلم نوجوان نمی دانستند حضور این فیلمساز محبوب کودکان و نوجوانان به خاطر فیلم است یا تئاتر. اما متوجه شدیم که هم به خاطر جشنواره فیلم به همدان آمده و هم قرار است برایش در بیست ودومین جشنواره بین المللی تئاتر کودک و نوجوان بزرگداشت گرفته شود. وی پس از وارد شدن به همدان و اسکان در هتل، نخستین مکانی که آمد مجتمع فرهنگی سینمایی شهید آوینی بود، آنجا بود که مردم تا می توانستند در کنارش عکس یادگاری گرفتند. برومند البته به همراه حمید جبلی آمده بود و هر دو از مردم و خواسته شان استقبال کردند، بدون اینکه احساس خستگی کنند. در نهایت وقتی در جمع خبرنگاران قرار گرفت همانند آنها به فیلم هایی که امروز ساخته و اکران می شود کمی معترض بود. وی در یک گفت وگوی صمیمانه آغاز به صحبت درباره فیلم و تئاتر کرد که در ادامه می خوانیم. مردم دنیا به خصوص کودکان و نوجوانان به سینما و فیلم خوب نیاز دارند، فیلم خوب فیلمی است که در عین حال که کودکان را سرگرم می کند، به آنها امید می بخشد، دارای محتوای آموزشی همچون انسان بودن، دیگران را دوست داشتن و احترام گذاشتن به همه عناصر طبیعت باشد و به طور حتم خداپرستی در آن تبلیغ و تشویق شده باشد. اما متأسفانه برای کودک فیلم خوب کم ساخته می شود، البته ما کم کار نیستیم اما چون مطالعه، فیلمنامه و تولید درست زمان زیادی می برد موجب شده که تعداد فیلم ها کمی پایین بیاید و این تفکر ایجاد شود که فیلمسازان کودک و نوجوان کم کار هستند، مثلاً پروژه ای مثل «شهر موش ها» دو تا سه سال وقت برد. و من در این مدت کار دیگری نمی توانستم آغاز کنم. البته خواسته همه این است که جوانان کار کنند و ما (پیشکسوتان) در کنارشان باشیم و راهنمایی کنیم، اما متأسفانه این اتفاق نمی افتد زیرا هم بستر و زمینه سازی مناسب و هم حمایت های لازم وجود ندارد، آثار تحریم هم که روی همه از جمله سینما و بحث فرهنگ اثرگذار بوده است. ولی از این جهت که جوانان فاصله سنی کمتری با بچه ها و دنیای مشترکی با آنها دارند، می توانند سینمای نوجوان را احیا کنند و در آینده فیلمسازان خوبی برای بچه ها باشند. این را هم بگویم که وضع سینما نسبت به تئاتر بهتر است، ولی در حوزه سینما مشکلات همچنان وجود دارد. من می دانم که اهالی تئاتر چگونه با مشکلات خود را برای جشنواره تئاتر آماده کرده اند، آنها با سختی و مشکلات آماده کار شده اند. من می بینم همچنان سالن مناسب برای تئاتر وجود ندارد و این سبب می شود رابطه بین مخاطبان و هنرمندان سخت برقرار شود. در حال حاضر اگر کسی برای زمان خودش فیلم بسازد حتماً موفق خواهد شد، زیرا کودکان فیلم زمان خود را می خواهند. من معتقدم نشاندن بچه های امروز در سینما اصلاً کار سختی نیست. من «شهر موش ها» را طوری نساختم که متکی به کارها و موفقیت های گذشته باشم، فقط تلاش خود را کردم که کودک امروز فیلم شهر موش ها را ببیند و به همین خاطر با ریتم کودک زمانه، آن را ساختم. اگر فیلم سازی برای زمانه خود فیلم بسازد، به طور قطع بیننده ایرانی و داخلی هم ترجیح می دهد نخست کار همزبان خود را ببیند اما وقتی آثار یا نگاه اکثر سازندگان آثار ضعیف است و می خواهد تنها جشنواره ای شود، تماشاگر داخلی نادیده گرفته می شود. کارگردانان و فیلمسازان کودک و نوجوان باید تکلف را کنار بگذارند، نباید به مشکلات عمیق و زمانبر پرداخت، بلکه باید به مسائلی پرداخته شود که می توان در آن راحت تر، ساده تر، بی تکلف تر و مستقیم تر حرف زد درست مانند کاری که کلاه قرمزی می کند و در برنامه ای ساده اما خلاق دل ها را به سمت خود می کشد و به نظر من جوانان نیز باید این کار را انجام دهند. ولی می دانم که مشکلات بسیاری وجود دارد که جوانان را افسرده و ناامید می کند، اما ناامیدی راه حل نیست، من می گویم امیدوار باشید و نگاه را تغییر بدهید تا با همین ابزار فرهنگی صدای خود را به گوش مردم، مسئولان و دنیا برسانیم. ولی من بسیار ناراحتم که برخی فیلمسازان دو دو تا چهارتا می کنند و به حس واقعی و جوشش درونی خود توجه نمی کنند و با این تصور که کار در کجا راحت تر است و با رفتن به روستا و بیابان و نشان دادن فقر نقش نخست داستان که مثلاً یک پسربچه بیچاره و فقیر است به این می پردازند که کودک و یا نوجوان داستان می خواهد ادای مردها را درآورد. این موضوع دیگر جذاب نیست، بهترین این نوع فیلم ها را پیش از انقلاب و سال های نخست انقلاب ساختند و دونده، نان و کوچه، بچه های آسمان، چکمه و... بهترین آنها شد.
پنجشنبه ، ۹مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: همدان پیام]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 16]