محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1845539003
گفتاری از حجت الاسلام دکتر رضا غلامی رئیس مرکز پژوهش های علوم انسانی اسلامی صدرا: همه چیز را دولتی کرده ایم!
واضح آرشیو وب فارسی:شهرآرا: حاتم مهجوری- سلسله نشست های رویش فرهنگ با موضوع هدف گیری، برنامه ریزی و مدیریت فرهنگ از منظر مقام معظم رهبری (مد ظله العالی) با حضور فعالان، نخبگان و با دعوت از اساتید برجسته کشوری همراه با اعطای مدرک آموزشی معتبر در محل سالن همایش های مجتمع فرهنگی اقامتی ولایت در چهار سطح برگزار شده است. متن حاضر، خلاصه یکی از نشست های تخصصی این برنامه است که با حضور حجت الاسلام دکتر غلامی و حجت الاسلام فلاح وجمعی از فعالان فرهنگی برگزار شده که در ادامه می خوانید. .......................................... اولین نکته ای که می خواهم عرض کنم، این است که انقلاب در دست ما یک امانت است و ما یک توفیق بزرگ کسب کردیم که انقلاب در دوران حیات ما بوده؛ لذا مسئولیت سنگینی در دستان ماست و به هیچ وجه نباید تنبلی کرده و تصور کنیم که این نعمت همیشگی است. این نعمت تا زمانی دست ماست که شکرگزار باشیم و شکرگزاری واقعی هم این است که به اهداف و برنامه های انقلاب عمل کنیم و در جهت حفظ و تدارم آن بکوشیم. امروز انقلاب اسلامی در مصاف یک جنگ تمام عیار با نظام سلطه است و مهم ترین رویکردی که رهبری در عرصه فرهنگی به آن قائل هستند، رویکرد جبهه ای است ؛ یعنی وقتی جنگی تمام عیار در کار بوده و دشمن، جبهه تشکیل داده است، ما نمی توانیم همین طور عادی رفتار کنیم. ما هم باید متناسب با آن جبهه تشکیل دهیم. متاسفانه ما امروز دچار غفلت هایی هستیم که شاید ضربه آن بیشتر از ضربات دشمن باشد. امروز جبهه فرهنگی به این شکلی که وجود دارد، عمدتا مرتبط با دستگاه ها و ارگان هاست. حال ما درمورد تشکل ها صحبت های زیادی داریم. آنچه رهبری بر روی آن تاکید می کنند و به نظرم باید روی آن تامل کرد، این است که مردم باید به صحنه بیایند و اگر مردم و تشکل های مردمی حزب اللهی و انقلابی وارد جبهه فرهنگی نشوند، معلوم نیست ما در آینده توفیق چندانی داشته باشیم. در جنگ مردم آمدند و نتیجه جنگ به نفع جمهوری اسلامی شد و این در حالی است که ما در سایر عرصه ها مردم را پای کار نیاوردیم و فرمول آن را هم یاد نداریم و نمی دانیم. مثلا در حوزه اقتصادی سیاست های کلی اصل ۴۴ ابلاغ شده بود و زمینه ای فراهم بود تا مردم پای کار بیایند و پتانسیل مردم در اقتصاد دیده شود؛ اما متاسفانه همکاری و همراهی لازم از سوی مسئولان صورت نگرفت و در حوزه فرهنگ هم همین طور بوده است. رصدهای ما کهنه است مسئله بعدی، موضوع رصد جریان خودی و جریان معارض است. جریان معارض به لحظه در حال به روزرسانی راهبردها و راهکارهای جدید خودش است؛ سرمایه گذاری ها گسترده شده است. آن ها استراتژیست های خود را گردهم آورده اند و علیه این انقلاب به کمک ابزار و فناوری جدید به میدان آمده اند و ما باید دائم این ها را رصد کنیم و متاسفانه یکی از ضعف های ما این است که رصدهای ما کهنه است و اگر از فعالان فرهنگی سوال شود که آخرین وضعیت جریان معارض را ترسیم کنید، شاید این ترسیم مربوط به چند سال پیش باشد و این اصلا پذیرفتنی نیست. حتی جبهه خودی را نمی شناسیم همچنین ما سطحی نگرانه به حوزه فرهنگ می پردازیم؛ تا آنجا که جبهه خودی را هم نمی شناسیم! از ظرفیت ها و توان خودمان هم غافلیم و ضعف های خودمان را خوب نمی شناسیم تا برطرف کنیم و یک جاهایی جبهه خودی را آن قدر بزرگ می کنیم، فراتر از آنچه هست و یک جایی جبهه خودی را دست کم می گیریم که هردوی این ها غلط است. ما باید جبهه خودی را خوب رصد کنیم و متناسب با همین رصد طراحی عملیات داشته باشیم و در جنگ فرهنگی گام های تازه ای را به سمت جلو برداریم. متاسفانه همه چیز را دولتی کردیم ما متاسفانه این را فراموش کردیم و همه چیز را دولتی کردیم و مردم را به حاشیه بردیم و آن ها را آسوده خاطر کردیم که خودمان همه کارها را انجام می دهیم. جشن ها را دولتی کردیم و من حتی به یاد دارم که چند سال پیش در تهران یکی از دستگاه ها می خواست که برخی هیئت ها را هم دولتی بکند! مثلا طراحی کرده بود دسته سینه زنی راه بیندازد و بزرگ ترین دسته سینه زنی پایتخت که من همان جا به آن مقام مسئول گفتم چرا این کار را می خواهی بکنی؟! این اصلا کار شما نیست! مردم خودشان می دانند چه کار کنند. شما دستگاه محترم نقش خودت را پیدا کن و آن کاری که وظیفه توست انجام بده؛ در غیر این صورت که مردم سال هاست دسته های سینه زنی را با عشق راه انداخته و انجام می دهند. لزوم فهم جریان انقلابی، میانه و معاند صحنه فرهنگی به سه بخش قابل تفکیک است. اول جریان انقلابی، دوم جریان میانه و سوم طیف معاند هستند. ما زمانی که می گوییم طیف انقلابی، یعنی کسانی که به انقلاب اسلامی باور دارند و در جهت تحقق اهدافش گام های جدی برمی دارند. وقتی می گوییم طیف میانه، یعنی کسانی که بین دو جریان نشسته اند و به هیچ وجه نمی شود گفت به کدامین سو متمایل هستند. طیف معاند هم، معارض انقلاب اسلامی هستند که این ها نه تنها باورمند نیستند، بلکه درجهت تضعیف انقلاب اسلامی گام برمی دارند. حال اینکه این ها از نظر کمی چگونه اند، اختلاف نظرهایی وجود دارد. جذب بدون عقب نشینی ملاک است آنچه اینجا به آن تاکید می کنم، این است که تکلیف ما با جریان معارض انقلاب اسلامی روشن است. مرزمان شفاف است و نباید دربرابر این ها کوتاه آمد. این نکته را رهبری به درستی تاکید کرده اند که به هیچ وجه نباید حتی یک ریال از بودجه های دولتی درراستای تقویت جریان معارض انقلاب اسلامی و کسانی که حتی دلشان در گرو انقلاب و امام و اسلام نیست، صرف شود. تکلیف ما با جریان میانه هم روشن است. تکلیف این است که اگر ما برای این جریان تلاش نکنیم و اگر برنامه نداشته باشیم که این ها را به سمت انقلاب بکشانیم، حتما جریان معارض این کار را به نفع خود انجام خواهد داد؛ لذا باید این ها را در نظر بگیریم که جذب کنیم، اما جذب بدون عقب نشینی و البته مراد از جذب این نیست که برخی مدیران اشتباه می کنند و می گویند خب حال برای اینکه این ها را جذب کنیم، کمی از اصول و محکمات کوتاه بیاییم! این اصلا درست نیست. اینکه مثلا گفته شود ما صدها شبکه ماهواره ای داریم و برای اینکه بتوانیم کاری دربرابر این جریان انجام دهم، پس کمی از سخت گیری های صدا وسیما بکاهیم! نه اصلا این در منطق انقلاب اسلامی و در تئوری های رهبر انقلاب جایگاهی ندارد و ما دیدیم که هر میزان عقب نشینی کردیم، پشت سر آن حد یقف نداریم و به جایی می رسیم که خودمان جذب جریان این ها شده ایم و باید مراقب این مسئله بود. حق نداریم به اختلاف دامن بزنیم ما حق نداریم به اختلافات دامن بزنیم. نه می توانیم قدمی از رهبری جلوتر برویم و نه عقب تر بمانیم. دوشادوش رهبری حرکت کردن در این مسیر بسیار حیاتی است. ما در خیلی از قضیه ها به راحتی به اختلاف دامن می زنیم. متاسفانه استاد هستیم که در درون جبهه انقلاب به عده ای برچسب بزنیم و مدام افراد خودی را به اصلی و فرعی تقسیم کنیم! خب بالاخره سلایقی وجود دارد و مگر می شود تعدد سلیقه نباشد؟! رهبری تاکید می کنند وحدت به نفع نظام اسلامی، تفرقه به نفع آمریکا و صهیونیست؛ یعنی بهترین جایزه به دشمن این است که به اون نشان دهیم ما دچار دودستگی و چند دستگی شده ایم، لذا باید خیلی مراقب باشیم و از شرایطی که ممکن است ما را تکه تکه کند، فرار کنیم . انقلاب اسلامی از ابتدا اهداف جهانی داشت نکته دیگر که باید مورد توجه قرار بگیرد، داشتن نگاه جهانی است و من این نکته را باید تاکید کنم که قلمرو انقلاب اسلامی ، جهانی است و محدود به ایران نمی شود و انقلاب اسلامی از ابتدا هم اهداف جهانی داشته است. مبارزه تمام عیار با نظام سلطه از اهداف اصولی این انقلاب است و از بین بردن ظلم، برقراری عدالت، زمینه چینی برای ظهور منجی عالم بشریت و... جزو اهداف نظام اسلامی محسوب می شود. این موضوع که ما از مظلومان به ویژه مظلومان جهان اسلام دفاع می کنیم، بر می گردد به اهداف والای نظام اسلامی ما و این چیزی نیست که برای ما درجه دو باشد. مگر می شود حوزه های علمیه ما نسبت به تحولات بی تفاوت باشند! نکته ای که بسیار مهم است، این است که ما نباید اجازه دهیم مردم و نخبگان به دو بخش بازیگر و تماشاگر تقسیم شوند. یک عده ای حتی جانشان را هم از دست بدهند و عده ای دیگر در این طرف تسبیح به دست بگیرند و ذکر بگویند! من حتی در جایی در یکی از حوزه های علمیه شنیدم که می گفتند ما اگر بخواهیم درمورد بعضی مسائل داخلی و خارجی کاری بکنیم، به ما می گویند اگر مثلا واکنشی نشان بدهید، شما را توبیخ می کنیم و با شما برخورد می کنیم! این موضوع یعنی چه؟! مگر می شود یک طلبه نسبت به تحولات جهانی بی تفاوت باشد و سکوت کند! خب به چه چیزی باید حساس باشد پس؟! مگر می شود حوزه های علمیه ما تماشاگر باشند؟! آن خطر سکولاریسم خزنده در حوزه های علمیه را که بارها توسط امام و رهبر معظم انقلاب هشدار داده شد، باید جدیگرفت. می خواهند عده ای از طلبه های ما را از صحنه سیاست داخلی و خارجی دور کنند و به آن ها بگویند که شما درستان را بخوانید و کتابتان را بنویسید و تبلیغ کنید! تبلیغ هم که می کنید، چه کار دارید که مسائل انقلاب اسلامی را مطرح کنید! چه کار دارید که شبهات مرتبط با نظام و انقلاب اسلامی را پاسخ دهید!؟ این مسئله خطرناکی است که باید به آن حساس بود. دردمندی نشانه بارزی است که یک عنصر انقلابی با خود دارد. هر کسی که دردمند نیست و دغدغه ندارد و شب ها راحت می خوابد، باید در انقلابی بودن خود شک کند. اینجا عرض بنده این است که باید دائم مسائل جهانی را رصد کنیم. می بینیم فعال فرهنگی ما یک هفته اخبار گوش نداده! نه می داند آرایش جنگی در سوریه چگونه است و نه می داند آخرین تحولات یمن چیست. پیکر مطهر شهدای سوریه در همین مشهد تشییع می شود و عده ای هم به تماشا نشسته اند! ما در الگو سازی ضعف داریم مطلب بعدی این است که مهم ترین راهبرد انقلاب اسلامی ، الگو سازی است. ما در این زمینه ضعیف هستیم و جریان معارض انقلاب اسلامی در این حوزه خیلی توفیقات بیشتری کسب کرده است. ببینید که چقدر از افراد را چهره کردند. آن ها خیلی از افراد درجه دو و سه خود را چهره کرده اند و ما هنوز نمی توانیم افراد درجه یک خودمان را چهره کنیم و این اشکال به صدا و سیما و مطبوعات و... وارد است. ما به خودمان زحمت نمی دهیم که این همه چهره شاخص خودمان را چهره کنیم و درمقابل جریان معارض وحدت دارد که یک سری از افراد درجه دو و سه خود را تبدیل به چهره کند. فلان عالم ربانی از دنیا رفته است؛ اما صدا وسیما چنددقیقه برنامه ویژه ایشان اختصاص نداد که درمورد ایشان صحبت و شخصیتش را تبیین کند. بعد می بینیم که درمورد فلان بازیگر یا فلان خواننده تلویزیون ویژه برنامه ترتیب می دهد و مجری می آید در شب تولد حضرت صدیقه کبری (س) پیراهن مشکی می پوشد و دو ساعت در فلان برنامه زنده تسلیت می گوید و درمورد آن بازیگر اشک می ریزد؛ یعنی این همه انفعال؟! چرا ما باید این همه انفعال داشته باشیم و این را چگونه می توانیم توجیه کنیم؟! .......................................... هر کاری، «کمر بسته ای» دارد یک جمله ای رهبری دارند که من فکر می کنم همه ما درگیرش هستیم و گمان می کنم با عمل به آن می توان جلوی آن آفت را گرفت. می فرمایند: «هر کاری، کمر بسته ای دارد» و اگر کمر بسته یک کار نباشد، آن کار زمین خواهد ماند. یکی از مشکلاتی که به مشکل کارکردنمان برمی گردد، این است که هر کداممان کاری را به عهده می گیریم، آن را کامل انجام دهیم. این یکی از آسیب های امروزمان است. کسی که چند کار را انجام می دهد، هیچ کاری را به ثمر نمی رساند. این یکی از آفت های قطعی کارمان است. من خودم همواره مواجه با این مسئله هستم. نیروهای انقلاب خیلی دوران سرگردانی دارند! زود متمرکز به کار نمی شوند. اگر هم متمرکز شوند، روی چند کار جانبی دیگر هم تمرکز دارند. اگر واقعا آرایش ما این طوری بود که هر کسی یک عرصه را گرفته بود و خیال بقیه نسبت به آن حوزه ها راحت تر بود، کارها درست پیش می رفت. در جبهه امروز متاسفانه خیلی از عرصه ها دست ما نیست. یکی از بحث ها که اصل خود جبهه را محقق دانستیم، این است که باید اصحاب حق دورهم جمع شوند. همگرایی راهبردی باید تبدیل به یک گفتمان باشد و باید برای آن هزینه کرد. یک گفتمان تخصصی بین نیروهای حزب اللهی باشد و حضرت آقا معتقدند که این گفتمان معجزه می کند. حضرت آقا می فرمایند: «زرنگی کنید و گفتمان سازی بکنید.» متاسفانه ما الان در مقطعی هستیم که خطوط قرمز نظام تهدید می شود و این یعنی ما گفتمان سازی نکردیم؛ حتی بچه های انقلاب در سرگردانی به سر می برند که این اصل و قاعده اصلی کجاست. ما در دایره خودی ها هم به گفتمان نپرداخته ایم. باید ما اصرار داشته باشیم که تبدیل به یک جبهه واحد شویم. نظام های اداری ما انگیزه کش است. نظام های اداری ما افسردگی آفرین و کاهنده است. این در مدیریت انقلابی و جهادی سم است. باید به فرد اعتماد کرد و میدان را برای فرد انقلابی باز کنیم. .......................................... ارتجاع جریان روشن فکری رهبری می فرمایند «تیغ انقلاب در هیچ حوزه ای کندتر از روشن فکران و هنرمندان نبود». همه جا انقلاب توانست نفوذ کند ، اثر بگذارد، حتی حوزه های نظامی؛ اما در این حوزه جای تاسف وجود دارد. مثلا مارکسیست ها اندیشه محکم و قوی ندارند؛ اما هنرمندان بزرگی در خدمت این اندیشه قرار گرفتند. رهبری تاکید می کنند که «انقلاب ما جزو کم کارترین انقلاب ها در حوزه رسیدگی به مبانی تئوریک خودش است» و این را هم به گردن روشن فکران جامعه می اندازند. می فرمایند: «این جبهه بسیار مقاوم بود در برابر تعلیمات حق؛ نه اینکه این تعالیم در جایگاه استدلالی مناسبی قرار نداشت، بلکه مشکل در درون جبهه مقابل بود و مشکل، خودشان بودند» و بعد بیان می کنند که «جماعت بسیار زودرنجی هستند و خلق ضعیفی دارند و این طور آدم ها را نمی شود خیلی با سخنرانی ناب تحت تاثیر قرار داد.» نکته دیگر، وابستگی فکری است که ممکن است بدترین آسیب برای یک کشور باشد و بدترین آفت را حضرت آقا خیلی جاها تاکید کردند. در جایی می فرمودند: «خیلی از این ها گرفتار منقل بودند.» این را مفصل ایشان توضیح داده اند. یک بار خاطرم هست که در قضایای شلوغی های بعد از دوم خرداد، حضرت آقا ضرورت حضور در جمع های دانشگاهی را احساس کردند و در آنجا سخنرانی می کردند. در نوبتی که تشریف بردند در دانشگاه تهران، ارتجاع جریان روشن فکری را مطرح کردند. شروع بحثشان این طوری بود که فرمودند: «روشن فکران قبل از انقلاب همه شان می دانند که من همه آن ها را می شناسم و با آن ها زندگی کردم و روشن فکران بعد از انقلاب هم می دانند که من با همه شان کار کردم و خوب می دانند که هیچ کدامشان برای من ناشناخته نیستند، جریان هایشان برای من ناشناخته نیست» بعد شروع کردند به ابراز تاسف و فرمودند: «من متاسفانه می گویم که روشن فکری ما دچار ارتجاع شده و برگشته به نقاط تاریکی که حتی از میان خودشان هم انتقادهایی صورت می گیرد.»
چهارشنبه ، ۸مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شهرآرا]
[مشاهده در: www.shahrara.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 56]
-
گوناگون
پربازدیدترینها