محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1826577412
حادثه کربلا نتیجه بی توجهی به غدیر بود
واضح آرشیو وب فارسی:یزدرسا: از برکه غدیر تا گودال قتلگاه؛ حادثه کربلا نتیجه بی توجهی به غدیر بود حجت الاسلام مهدوی نژاد گفت: اگر ما ایام غدیر را زنده نکنیم، باید هر روز بر عاشورایی گریه کنیم. چون سر برکه غدیر حاضر نشدیم، به گودال قتلگاه مبتلا شدیم. جامعه ای که غدیر را قدر ندانست، تبریک نگفت، جشن نگرفت و تعظیم نکرد، مبتلا به بلای عظیم کربلا می شود و باید برای کربلا گریه کند. کربلا نتیجه از دست دادن فرصت غدیر بود. حجت الاسلام مهدوی نژاد گفت: اگر ما ایام غدیر را زنده نکنیم، باید هر روز بر عاشورایی گریه کنیم. چون سر برکه غدیربه گزارش یزدرسا ، هیأت انصار ولایت دارالعباده در محفل معنوی هفتگی خود، شنبه 21 شهریورماه میزبان محبان اهل بیت(ع) در حسینیه ارگ بود. در این محفل حجت الاسلام مهدوی نژاد بحثی با عنوان «از برکه غدیر تا گودال قتلگاه» مطرح کرد. کسانی که دغدغه ولایت دارند، بدانند قال الله تعالی فی کتابه: «الْیَوْمَ أَکْمَلْتُ لَکُمْ دِینَکُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَیْکُمْ نِعْمَتِی وَ رَضِیتُ لَکُمُ الْإِسْلَامَ دِینًا» ، «یَا أَیُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنزِلَ إِلَیْکَ مِن رَّبِّکَ وَإِن لَّمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ وَاللَّهُ یَعْصِمُکَ مِنَ النَّاسِ إِنَّ اللَّهَ لَا یَهْدِی الْقَوْمَ الْکَافِرِینَ» . با توجه به اینکه در آستانه ماه ذی الحجه قرار داریم و مدتی تا عید سعید غدیر باقی مانده، به نظر می رسد این بحث، بحث مناسبی باشد تا کسانی که دغدغه امامت و ولایت دارند، این مسئله را به شکل دقیق تری مورد دقت قرار دهند و از زاویه دیگری نسبت به ماجرای غدیر نگاه کنند تا در این ایام باقی مانده تا عیدالله اکبر، هر کس به فراخور خود، نسبت به مسئله غدیر احساس تکلیف کند و کاری انجام دهد. ابلاغ ولایت برابر با 23 سال زحمت پیامبر(ص) روز غدیر، به واسطه مسئله امامت و ولایت روز بسیارعزیزی است، به طوری که خداوند بعد از 23 سال زحمات پیامبر(ص)، تازه می فرماید: دینتان کامل شد. [در این روز مگر] چه اتفاقی افتاد که دین با وجود عقل کل و شخصیت برجسته عالم هستی وجود مبارک پیامبر(ص) اکرم(ص) هنوز کامل نشده بود؟ [در این روز] دین کامل شد، نعمت تمام شد و خداوند رضایت داد که اسلام، دین شما باشد. سپس خدای متعال گویا به نحوی پیامبرش را تهدید هم می کند و می فرماید: «یَا أَیُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنزِلَ إِلَیْکَ مِن رَّبِّکَ وَإِن لَّمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ»، آنچه گفتم، ابلاغ کن که اگر چنین نکنی و این حرف را نزنی رسالت خود را ابلاغ نکرده ای. جای دیگری در قرآن خداوند اینگونه با پیامبر(ص) حرف نزده است! قرار نیست پیامبر(ص) این پیام را ابلاغ نکند ولی گویا خدای متعال می خواهد بفرماید این امر آن قدر مهم است که من حتی پیغمبرم را هم تهدید می کنم. این قدر مهم است که اگر پیامبر(ص) آن را بیان نکند، 23سال زحماتش را نادیده می گیرم. ولایت، محافظ دین سپس می فرماید: «وَاللَّهُ یَعْصِمُکَ مِنَ النَّاسِ». از مردم و از منافقان (که می ترسی اگر علی(ع) را معرفی کنی، آن ها در مقابلش قد عَلَم کنند و به واسطه مخالفت عده ای این امر انجام نشود)، نترس. خداوند تو و دین تو را حفظ خواهد کرد. اصلاً به واسطه همین ولایت و علی(ع)، خداوند دین را حفظ خواهد کرد. در ادامه می فرماید: «إِنَّ اللَّهَ لَا یَهْدِی الْقَوْمَ الْکَافِرِینَ». خداوند به چه مناسبت این فراز را در دل این آیه قرار داده است؟ گویا در دل امت اسلام، قوم کافری وجود دارند که هیچگاه هدایت نخواهند شد، گویا کسانی هستند که با علی(ع) مخالفت خواهند کرد و آن ها در حقیقت کافرند. کسانی که بغض و دشمنی علی(ع) را در دل و افواهشان دارند، کافرند. سرمنزل مقصود مسئله غدیر، مسئله خیلی مهمی است. نه اینکه شخصیت امیرالمؤمنین (ع)برتر از پیامبر(ص) باشد، بلکه خود امیرالمؤمنین(ع) فرمودند: «أَنَا عَبْدٌ مِنْ عَبِیدِ رَسُولِ اللَّه » ، من بنده ای از بندگان رسول الله هستم. وجود مبارک پیامبر(ص) سرآمد هستی است و شخصیت دوم هستی، امیرالمؤمنین(ع) است. این دو بزرگوار از نور واحد آفریده شده اند. اگر کُلُهم نور واحد هم محاسبه شوند باز هم کسی تصور نکند علی(ع) بالاتر از پیامبر(ص) هست. گویا [خداوند] می خواهد بفرماید: این راهی که تو[پیامبر] آمده ای، به سر منزل مقصود نخواهد رسید؛ جز با «ولایت». و الان سرمنشأ این ولایت، علی(ع) است، علی ولی الله اعظم است. رسالت بدون ولایت تمام نخواهد شد و نبوت بدون امامت به نتیجه نخواهد رسید. لذا می فرماید بدون امامت، 23سال زحمت تو به هدر می رود. اگر ولایت نبود، فاتحه اسلام را خوانده بودند اگر امروز ما مکتب حقه شیعه داریم و نوای توحید در عالم هستی بلند است، (با همه آن اتفاقاتی که در صدر اسلام افتاد و محرومیت های علی (ع) از حق خودش،) [به خاطر وجود علی(ع) است]. امام صادق(ع) فرمودند: امیرالمؤمنین(ع) ده هزار شاهد برای ولایت و وصایتش داشت و نتوانست حق خودش را بگیرد، درحالی که هر کدام از شما با دو شاهد می توانید حق خودتان را بگیرید . اگر امروز اسلام ناب وجود دارد، به خاطر غربت، صبر، درایت و هدایت امیرالمؤمنین(ع) در آن برهه از تاریخ است که نسل اسلام ناب را مراقبت کرد تا از دل دره های خطرناک تاریخ اسلام عبور کند و امروز به دست ما برسد. اگر ولایت نبود، همان اول فاتحه اسلام را خوانده بودند. راه پی بردن به عمق فاجعه عاشورا حد فاصل تاریخی غدیر تا عاشورا حدود 50 سال است، یعنی از 18 ذی الحجه دهم هجری، تا دهم محرم 61 هجری، تقریباً 50 سال فاصله است. اما این فاصله در مناسبت تقویمی، کوتاه و قابل تأمل است. چیزی کمتر از 50 روز انسان وقتی می تواند در این مسئله تأمل کند که غدیر را درک کرده و پاس داشته باشد. اگر کسی ساده از کنار غدیر رد شده باشد، غدیر را اقامه و بررسی نکرده باشدو غدیر را در دل خود، در میان جامعه و خانواده خود احیا نکرده باشد و به غدیر فکر نکرده باشد؛ گرچه همه روزهای محرم را سینه بزند؛ نمی تواند به عمق فاجعه عاشورا پی ببرد. از برکه غدیر تا گودال قتلگاه از نظر جغرافیایی و فیزیکی فاصله ای است اما در یک تحلیل معنوی و معرفتی و ادبی می بینید مدت کوتاهی بعد از غدیر،عاشورا فرا می رسد و این شاید برای این است که ذهن ها برانگیخته شود. چه شد که برکه غدیرِ سرشار از طراوت آب که مایه حیات بود و وجود مبارک پیامبر(ص) آنجا را برای ارائه ولایت امیرالمؤمنین انتخاب کرد، تبدیل به یک گودال داغ خشکیده ای شد که به جای آب، مملو از خون پسر پیغمبر بود؟! این امر جای تأمل و فکر دارد. نتیجه درست استفاده نکردن از امکانات و فرصت ها اما مطلبی که می خواهم در این بحث ارائه کنم، این است که: خدای متعال نعمت ها، امکانات و فرصت هایی در اختیار ما گذاشته که به واسطه آن ها راحت تر او را بندگی کنیم و راه رسیدن به او و تحقق عبودیت خدا بر روی کره زمین آسان تر و کم مانع تر شود. امکاناتی داده که انسان به وسیله آن بتواند موانع را از سر راه خود بردارد، آن وقت انسان از این امکانات یا استفاده نمی کند، یا کم و بد استفاده می کند لذا دچار گرفتاری و بیماری و ناراحتی و عقب ماندگی می شود و مجبور می شود همین امکاناتی را که باید خرج پیشرفت خود می کرد، خرج جبران عقب ماندگی هایش کند. مثلاً شما برنامه ریزی می کنید از مال و وقت و امکانات خود برای پیشگیری از بیماری، تحصیل، تحقیق و پیشرفت و ... استفاده کنید. حال اگر شما از این عمر و وقت و سرمایه بد استفاده کنید، یا کم استفاده کنید یا اصلاً استفاده نکنید، شما بیمار می شوید و از برنامه عقب می افتید. وقتی هم که عقب افتادید، مجبور می شوید همان زمان و پول، بلکه بیشتر از آن را برای رسیدن به نقطه اول هزینه کنید. خدا چنین امکانات و فرصت هایی را در مادیات و معنویات به انسان داده است. فرصت ها و نمونه هایی برای عبادات و نمونه هایی برای گناه نکردن. اگر انسان گناه نکرد و عبادت کرد و از ظرفیت های عبادی که در اختیار داشت درست استفاده کرد، به موقع به مقصد می رسد و خیلی از مشکلات و موانع سر راهش قرار نمی گیرد، ولی اگر از جاده اصلی منحرف شد گرفتاری و موانع شروع می شود و باید خیلی وقت بگذارد تا سر جاده اول برگردد. آسان تر از توبه کردن قدیمی ترها مثال زیبایی داشتند که از مضامین روایات گرفته شده است، می گفتند: جمع کردن ثواب راحت تر از گناه کردن و گناه نکردن راحت تر از توبه کردن است . جمع کردن ثواب خیلی راحت است ولی انسان با وسوسه شیطان و غفلت، گناه می کند. بعد اگر انسان خوبی باشد، باید توبه کند. اگر گناه نکرده بود امکاناتش (چشم و قلب و زبان و دلش) را ضایع نکرده بود خیلی آسوده تر بود اما الان آلودگی دارد و طول می کشد تا این لکه و آلودگی را تطهیر کند و در نهایت هم برخی آثار آن باقی می ماند و از بین نمی رود. البته اگر کسی توبه نصوح کند، خدا همه گناهانش را می بخشد و حتی گناهانش را به حسنه تبدیل می کند و راه عقب مانده را هم طی می کند، ولی خیلی کار دارد. لذا کسی که گناه کرده تا بخواهد برگردد، خود را اصلاح و توبه کند و به طهارت نفس برسد، باید یک راه طولانی را دوباره طی کند، پس آنگناه نکردن و ثواب اولیه به صرفه است. توبه کردن خیلی سخت تر از گناه نکردن است. ثواب کردن خیلی آسان تر است. خداوند برای ثواب کردن، خیلی امکانات در اختیار شما قرار داده است. می فرماید: «النَّظَرَ اِلَی وَجهِ العالِمِ عِبادَة» ؛ نگاه کردن به وجه عالم ربانی عبادت است، «االنَّظَرِ اِلَی وَجهِ وَالِدَینِ عِبادَ» ؛ اگر به چهره والدینتان از روی محبت نگاه کنید، عبادت است. می فرماید نگاه کردن به قرآن و چهره مؤمن عبادت است. ولی انسان به چهره نامحرم نگاه حرام می کند و مرتکب گناه می شود. بنابراین روشن شد که: انسان برای اینکه خدا را بندگی کند، امکاناتی در اختیار دارد، اما این امکانات را در راه غیر خدا خرج می کند، لذا موانع زیادی سر راهش ایجاد می شود و سپس مجبور می شود برای اصلاح اوضاع خیلی تلاش کند. فرصتی فوق العاده برای پیشرفت دین یکی از آن فرصت های فوق العاده ای که خدا برای پیشرفت دین، قرار داد؛ همین غدیر و مسئله ولایت است. در جایی فرمود: اگر ولایت و حکومت علی(ع) در جامعه محقق شده بود، حتی دو نفر هم با هم اختلاف پیدا نمی کردند. خدا بزرگ ترین امکاناتش را در اختیار مسلمانان قرار داد تا این ها گل سرسبد عالم هستی شوند. عامل تمام انحرافات در اسلام بعضی وقت ها، اگر بعضی امکانات ضایع شود جبران آن مدت زمان زیادی طول می کشد. حضرت امام(ره) در جریان انقلاب اسلامی جمله ای قریب به این مضمون فرمودند: «اگر این نهضت شکست بخورد، دیگر اسلام نمی تواند سر بلند کند.» انقلاب اسلامی یک فرصت بود که خدا داد و حضرت امام(ره) قد علم کرد و مردم پشت سر ایشان ایستادند و چنین حماسه ای خلق شد و الان شما می بینید که هر چه نور در عالم هستی ساطع می شود، از اینجاست. اما یک فرصت استثنایی تر از این و میلیون ها برابر قوی تر، خداوند در صدر اسلام در اختیار مردم قرار داد، پیامبر(ص) هم اعلام کردند ولی این فرصت ضایع شد و به صورت اصلی و حقیقی محقق نشد. حالا موانعی که به خاطر ضایع شدن این فرصت سر راه جامعه اسلامی ایجاد شد را یکی یکی بشمارید؛ حکومت در دست نااهلان افتاد، با افتادن حکومت دست نااهلان چه فساد و انحرافاتی در عالم درست شد، تمام انحرافات فکری، عقیدتی، سیاسی و اجتماعی اسلام ریشه در انحراف از مسئله ولایت و حکومت در صدر اسلام دارد. تا جایی که 72 فرقه در اسلام پیدا شد. چه باید کرد تا این قطار به ریل خود برگردد؟! شما به این موضوع فکر کنید که چقدر تلاش و زحمت لازم است تا این آب رفته به جوی برگردد. مثلاً اگر از مسلم بن عقیل غافل نشده و او را کمک کرده بودند، عبیدالله ساقط شده بود، کربلایی پیش نمی آمد و امام حسین(ع) حاکم می شدند و حکومت مطلق در اختیار ایشان قرار می گرفت؛ چه بسا بنی امیه منقرض می شد و بنی عباسی هم روی کار نمی آمد. بنابراین وقتی فرصت ها ضایع شود بلاهای بسیاری پیش می آید. نهایتش این است که شما بخواهید بعداً جبران کنید، اما ممکن است امکان توبه وجود نداشته باشد. توابین هم توبه کردند، به دل دشمن زدند و شهید هم شدند ولی دیگر چه فایده؟! نوشدارو بعد از مرگ سهراب بود. آیا حادثه کربلا جبران شد؟ آثار ضایع شدن فرصت، در انتخابات سال 88 به این امر تأکید دارم که وقتی فرصت های لذت بخش، فرح بخش و مثبت و ابزار فوق العاده پیشرفت در عالم ماده و معنا وجود دارد و انسان آن را ضایع می کند، بعد باید کلی انرژی، فرصت، روحیه و امکانات خرج جبران آن شود. نمونه آن انتخابات سال88 بود. این انتخابات با چهل میلیون رأی داشت چشم جهانیان را از حدقه بیرون می آورد، یک نظام در دنیای مملو از دشمن با چنین اقتداری می توانست پیام انقلاب اسلامی را در دنیا بپراکند و گرایش دنیا را به سمت انقلاب اسلامی تصاعدی افزایش دهد، اما ضایع کردن همین فرصت و ایجاد بحران در مملکت، باعث شد که تحریم ها و مشکلات داخلی ایجاد شود و به تبع آن ممکن است انتخاب های بعدی محل اشکال شود، گرایش های سیاسی و فرهنگی مردم تغییر کند، حتی ممکن است دینداری مردم تحت تأثیر قرار بگیرد. این ها می تواند تبعات یک جریان باشد. بنابراین چقدر امکانات، عمر، سرمایه های مادی و معنوی باید هزینه شود تا عده ای به اشتباه خود پی ببرد، از مسیر اشتباه خود برگردند، به منزل اولیه برگردند و جبران کنند؟! چقدر طول می کشد و چقدر سخت است!؟ غدیر فرصتی بود که مردم عهد رسول الله قدر ندانستند غدیر به عنوان یک فرصت و امکان، در اختیار جامعه اسلامی قرار گرفت و مردم عهد رسول الله قدر ندانستند، جامعه به تلاطم افتاد و آن حوادث الی یومنا هذا به وقوع پیوست. ببینید چقدر اسلام هزینه کرده است! الآن داعش با این همه جنایات، گناهش به گردن آن کسانی است که این جریان را به وجود آوردند و قطار[اسلام] را از مسیر اصلی اش منحرف کردند. چقدر باید هزینه شود تا مردم دنیا بیدار شوند و مسلمانان از این اختلاف نجات پیدا کنند؟ لذا اگر از فرصت های مثبت استفاده نکنیم و آن فرصت ها ضایع شود و در موقعیت منفی قرار بگیریم، برای نجات از این موقعیت های منفی خیلی تلاش لازم است. منبر و سینه زنی برای عاشورا سبب عدم انکار آن شد مطلبی را به علامه امینی(اعلی الله مقامه) نسبت می دهند که مطلب زیبایی است. می گویند: ایشان در ایام عزاداری عاشورا در جمع علمای شیعه و سنی نشسته بودند. عزادارها بر سر و سینه زنان می آمدند. در این حین علمای اهل سنت اعتراض کردند و سؤال کردند این کارها درست است؟ ایشان جواب دادند: این کارها باعث می شود کسی نتواند عاشورا را انکار کند. این همه منبر و سخنرانی و نقل وقایع کربلا و کتب و آثار و جلوه های شور و احساس و ... سبب می شود این حادثه نقل شود. بعد ایشان می فرمایند: اگر ما برای غدیر هم همین طور هیاهو و سروصدا و منبر و وعظ و منقبت خوانی داشتیم، کسی نمی توانست آن را انکار کند. نتیجه قدرنشناسی غدیر ما فرصت غدیر را از دست دادیم، اگر دوباره ایام غدیر را زنده نکنیم، باید تنها به حادثه عاشورا اکتفا کنیم. ما چون سر برکه غدیر حاضر نشدیم، به گودال قتلگاه مبتلا شدیم. جامعه ای که غدیر را قدر ندانست، تبریک نگفت، جشن نگرفت و تعظیم نکرد، مبتلا به بلای عظیم کربلا می شود و باید برای کربلا گریه ها بکند. کربلا نتیجه از دست دادن فرصت غدیر بوده است. چون غدیر را از دست دادیم، گرفتار جنایات کربلا شدیم و حالا با گریه بر امام حسین(ع) داریم عالم را اداره می کنیم. جامعه ای که شادی غدیر را قدر ندانست و ذوق و شوق نشان نداد و کار نکرد، به حادثه خطرناک و تلخی مثل عاشورا مبتلا می شود و باید با قطعه قطعه شدن پسر رسول خدا بیدار شود و این یعنی تنزل. نه اینکه قدر عاشورا پایین بیاید! نه! عاشورا همیشه در اوج است. بلای کربلا با همه برکاتی که دارد (خدا در دل عاشورا بسیار برکات قرار داده که جامعه را نجات می دهد)؛ نتیجه قدرنشناسی از مسئله غدیر است. الان هم همین مسئله هست که اگر قدر فرصت ها را ندانیم دچار بلا خواهیم شد. ظرفیتهای احیاء و تکریم روز غدیر در روایات درباره غدیر فرمودند: شادی هایتان را در روز غدیر نشان دهید. فرمود: «وَ هُوَ یَوْمُ التَّبَسُّمِ »، غدیر روز لبخند و شادی است. «إِنَّهُ یَوْمُ عِیدٍ وَ فَرَحٍ وَ سُرُورٍ وَ یَوْمُ صَوْمٍ شُکْراً لِلَّهِ». روز وام دادن و قرض دادن به دیگران است. امیرالمؤمنین(ع) فرمود: اگر کسی در این روز متکفل هزینه زندگی دیگری شود، «فَکَیْفَ بِمَنْ تَکَفَّلَ عَدَداً مِنَ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ وَ أَنَا ضَمِینُهُ عَلَى اللَّهِ تَعَالَى الْأَمَانَ مِنَ الْکُفْرِ وَ الْفَقْرِ»، من خودم ضامن او می شوم که از فقر و کفر نجات پیدا کند. فرمود: «وَ إِنَّهُ لَیَوْمُ صِیَامٍ وَ قِیَامٍ وَ إِطْعَامٍ» ، روز روزه و اطعام مؤمنین است. به مؤمنین غذا بدهید. یک گروهی می توانند مردم شهر را غذا دهند، یک شخصی هم به همسایه اش غذا دهد، هرکس، هر چقدر که می تواند و توانش را دارد، این کار را انجام دهد. عید غدیر در مقابل اعیاد دیگر، مانند ماه در مقابل ستاره فرمودند: عید غدیر در مقابل سایر اعیاد، مانند عید قربان و فطر و جمعه و ... مانند ماه در مقابل ستاره است. «رَحِمَکُمُ اللَّهُ بَعْدَ انْقِضَاءِ مَجْمَعِکُمْ »؛ ، روز عید غدیر، مجمع و جلسات و جتماعاتی داشته باشید، بعد از آن به اهل خانه خود توسعه دهید. غذای بهتری و لباس مناسبی، این کارها را در عید غدیر انجام دهید. اگر قرار است به دیگران خوبی کنید، در این روز انجام دهید. می فرماید: اگر در این روز دور هم جمع شوید خدا به شما وحدت می دهد . اگر می خواهید کار فرهنگی انجام دهید، جلسه ای می خواهید بگیرید، بهتر است در این روز باشد چرا که اگر در روز عید غدیر شروع شود، خدا این پراکندگی ها را جمع می کند. در این روز کارهای خوب انجام دهید، نسبت به همدیگر محبت کنید که اگر در این روز به یکدیگر محبت کنید، خداوند الفت بین شما را زیاد می کند . امیرالمؤمنین(ع) فرمود: در روز عید غدیر سلام و مصافحه کنید، به یکدیگر عیدی بدهید. انسان های توانگر سراغ فقرا بروند، انسان های قدرتمند کار ضعفا را راه بیندازند. سپس فرمودند: پیامبر(ص) این سفارش ها را به من می کرد و می فرمود این ها را به یکدیگر بگویید . نظام رفتاری ما نظام شیعی نیست تمام کارهایی که بعضاً ما در عید نوروز انجام می دهیم که خوب هم هست را فرموده اند که در روز غدیر انجام دهیم. آن وقت ما بچه مذهبی های علوی شیعه، حساسیتمان نسبت به عید نوروز بیشتر از غدیر است. چرا عیدی دادن هایمان تنها در نوروز است و در غدیر کسی انتظار عیدی ندارد؟ این نشان می دهد که جامعه ما سقوط کرده و نظام رفتاری ما نظام شیعی نیست. شهرت غدیر در آسمان ها امام رضا(ع) می فرماید : روز غدیر در آسمان ها مشهورتر از زمین است. بعد فرمودند: هر جا که باشید، خودتان را در این روز به نجف برسانید که خدا در این روز گناه شصت سال زن و مرد مؤمن و مسلمان را می بخشد و دو برابر آنچه که در ماه رمضان و شب قدر و شب عید فطر از عذاب رهانیده، از عذاب الهی نجات می دهد. خداوند در این روز، هر درهمی را برایتان هزار درهم حساب می کند. در روایت است که اگر مردم این روز را می شناختند فرشتگان روزی ده بار با آن ها مصافحه می کردند. در مورد غدیر روایات زیادی داریم. فرمود خداوند در روز عید غدیر هر کار خیر را برابر با هشتاد ماه حساب می کند. «ذَلِکَ الْیَوْمَ وَ إِنَّهُ لَیَوْمُ صِیَامٍ وَ قِیَامٍ وَ إِطْعَامٍ وَ صِلَةِ الْإِخْوَانِ» ، در این روز خودتان را به خدا نزدیک کنید. فرمود: روز غدیر دو رکعت نماز دارد که هر کس بخواند «کَانَ کَمَنْ حَضَرَ ذَلِکَ الْیَوْمَ » مثل کسی است که روز غدیر کنار پیامبر(ص) و امیرالمؤمنین(ع)بوده است . فرمود: شیطان چهار بار ناله کرده که یک بار آن در روز غدیر بود . روز بیعت با ولیِ امر روز غدیر، روز دیدار با ولی خداست. شخصی به نام ابواسحاق می گوید: به دیدن امام هادی(ع) رفتم. حضرت فرمود: می دانی امروز چه روزی است؟ روزی است که جد ما پیامبر(ص)، امیرالمؤمنین (ع) را به وصایت و امامت و پیشوایی امت اسلام معرفی کرد. گفتم: بله، اصلاً به همین دلیل امروز به دیدن شما آمدم تا با شما بیعت کنم . معلوم می شود دیدار از ولی و رهبر بین شیعیان مرسوم بوده است. این روز بهترین زمان برای بیعت و تجدید میثاق با ولی خداست. اگر امام معصوم نیست نائب او که هست، باید به دیدن او رفت. علت سفارش به گرامیداشت غدیر این همه روایات درباره غدیر را برای چه گفته اند؟ فقط برای حل شدن مشکل دیگران و سیرشدن گرسنه هاست؟! نه بلکه با این برنامه ها این روز احیا می شود. درست است که محرم باید احیا شود و باید هزینه و اطعام کرد، ولی چرا در روز غدیر کسی این کار را نمی کند؟ وقتی حلوای جشن علی(ع) را نخورید، باید آش عزای امام حسین(ع) را بخورید. همه این ها مقدس است ولی به این مسئله هم فکر کنید که چرا در غدیر چنین کارهایی را نمی کنیم؟ اگر غدیر احیا شود امت اسلام فوج فوج به سمت اسلام ناب می آیند. کاروان های شادی در روز عید غدیر برای دیدار علما و سادات در این روز توسط پایگاه های فرهنگی و هیأت هایتان برنامه بگذارید. دسته های شادی راه بیندازید. چطور است که ما در عزاداری ها دسته عزا داریم ولی در اعیاد دسته شادی نداریم؟! بهترین لباس ها و غذاها و برنامه ها را به این روز اختصاص دهید و عیدی و هدیه بدهید. خارجی ها یک روز به نام خنده درست می کنند، دور هم جمع می شوند و بیخود می خندند. یک روز گوجه به هم پرتاب می کنند، یک روز بادبادک هوا می کنند که شاد شوند. روایات ما می فرماید: «وَ هُوَ یَوْمُ التَّبَسُّمِ » «ِانَّهُ یَوْمُ عِیدٍ وَ فَرَحٍ وَ سُرُورٍ» ، روز عید غدیر روز لبخند و فرح است. اسلام برایتان فرصت سازی کرده است. یک روز را تصور کنید که اگر همه لبخند بزنند و اخم نکنند، چقدر نشاط اجتماعی در چنین روزی افزایش پیدا می کند و آن روز برای رفتارهای بعدی پایه و الگو می شود. لذا برای غدیر برنامه ریزی کنید، برای خانواده هایتان، اقوامتان، هیأت هایتان، محیط کارتان و... برنامه ریزی کنید. یک جعبه شیرینی بخرید و به محل کارتان ببرید. نگویید پول ندارم، امیرالمؤمنین(ع) ضامن است. «إِنَّ اللَّهَ اشْتَرَى مِنَ الْمُؤْمِنِینَ أَنفُسَهُمْ وَأَمْوَالَهُم» خدا جان و مال تو را می خرد. بلافاصله بعد از غدیر به استقبال محرم نرویم خواهشی هم از دوستان خود دارم که به دیگران برسانید، اینکه: از قربان تا غدیر و بلکه سه روز بعد از عید غدیر را قدر بدانید. روز عید غدیر پیامبر(ص) 120 هزار جمعیت را در بیابان نگه داشت و سه روز طول کشید. لذا این 13 روز را جشن بگیرید. خوب نیست هنوز ده روز مانده به محرم، برنامه های پیشواز از محرم شروع می شود. گاهی روز بعد عید غدیر، برنامه های پیشواز از محرم شروع می شود؛ البته از سر ارادت است ولی کار درستی نیست. دشمن سوءاستفاده می کند. دشمن می خواهد غدیر پنهان بماند لذا ما را از شادی ها و معارف غدیر محروم کرده و فقط به محرم پرداختیم. اگرچه محرم هم ریشه کفر را می زند ولی عرض بنده این بود که اگر ما از برکه غدیر غافل شویم، باید به گودی قتلگاه اکتفا کنیم. اگر به غدیر بپردازید، فهم شما را نسبت به عزای عاشورا بالا می برد. معارف غدیر که افزایش پیدا کرد، مردم نسبت به محرم بصیرت پیدا می کنند، کسی که غدیر را گرامی داشته، اشک او در محرم متفاوت است. غصه های اهل بیت(ع) در پی نادیده گرفتن شادی های غدیر است شخصی به نام سید باقر رضوی هندی است که کتاب ریاض المرء داستانی را از ایشان نقل می کند که دور از واقعیت نیست. می گوید: شب عید غدیر امام عصر(عج) را خواب دیدم. دیدم که حضرت ناراحت و گریان هستند. گفتم آقا! ایام سرور و شادی اهل بیت(ع) است، عید غدیر است، چرا ناراحت هستید؟ حضرت فرمودند: (قریب به این مضامین) بعد از ماجراهای بیت الاحزان، دیگر برای ما شادی نمانده است. یعنی نادیده گرفتن غدیر، غصه های مابعدش را به دل اهل بیت گذاشته است. 1400 سال غدیر غریب بوده، الان هم می خواهید آن را غریب بگذارید؟! از برکه غدیر تا گودال قتلگاه راهی نیست برکه غدیر که پر از آب بود، تبدیل شد به گودال کربلا که پر از خون شد. ای شیعیان چه شد غدیری که پیامبر(ص) علی(ع) را بر بالای جهاز شتران و زین اسب ها برد؟! چرا پسر این علی(ع) زیر سم ستوران و تیغ سنان افتاد؟! فراز جهاز شتران کجا و فرود گودی قتلگاه کجا! دست علی بالای دست پیامبر(ص) در مقابل فاطمه(س) کجا، سر بریده حسین(ع) بالای نیزه مقابل چشمان زینب کجا! از برکه غدیر تا گودال قتلگاه راهی نیست، بی معرفتی و غفلت و قدرنشناسی و منزوی کردن ولی خدا راه گودال قتلگاه است. منبع: دارالذکر
سه شنبه ، ۷مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: یزدرسا]
[مشاهده در: www.yazdrasa.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 17]
-
گوناگون
پربازدیدترینها