تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1836740308
ساختاری که باید تغییر کند
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: ساختاری که باید تغییر کند تهران - ایرنا- روزنامه سیاست روز در یادداشتی نوشت: سازمان ملل در سال 1945 با ادعای مقابله با جنگ و برقراری صلح و امنیت جهانی تاسیس گردید. اکنون 70 سال از آن دوران می گذرد در حالی که نکاتی قابل توجه در کارنامه این سازمان مشاهده می شود. مهمترین مسئله آن است که سازمان ملل عملا نتوانسته گامی برای حل بحران های امنیتی جهان بردارد که نتیجه آن را در شرایط کنونی جهان می توان مشاهده کرد.
این یادداشت به قلم علی تتماج در ادامه می افزاید: این فرآیند در دو حوزه قابل بررسی است نخست مسئولیت ناپذیری و عدم انسجام سازمان ملل در مقابله با بحران های جهانی و تامین امنیت و ثبات است که قربانیان بسیاری به همراه داشته است. نمود عینی این امر را در رفتارهای این سازمان در قبال فلسطین، بحران آوارگان و پناه جویان، درگیری و جنگ های جاری در صحنه بین الملل می توان مشاهده کرد. فقر و گرسنگی جاری در کشورهای آفریقایی از نمونه های بارز ناکارآمدی این سازمان است چنانکه اسناد و گزارش ها نشان می دهد نیروهای سازمان ملل در بسیاری از کشورهای آفریقایی به بهانه دادن غذا به هتک حرمت زنان و دختران می پردازند. دوم آنکه سازمان ملل به مولفه ای برای جاه طلبی ها و سلطه گری های قدرت ها مبدل گردیده به گونه ای که قطعنامه ها و بیانیه های این سازمان مولفه ای برای توجیه نظامی گری و اشغالگری آنان شده است. نمود عینی این امر را در لشگر کشی های سال های اخیر غرب در افغانستان، عراق، لیبی و ... می توان مشاهده کرد. البته سازمان ملل به مولفه ای برای اعمال فشار بر دشمنان نظام سلطه نیز مبدل گردیده که صدور قطعنامه علیه کشورها و اعمال تحریم ها و فشارهای اقتصادی، سیاسی و نظامی بر مخالفان استکبار در این چارچوب است. نکته قابل توجه آنکه جنگ قدرت میان این کشورها نیز زمینه ساز بحران های گسترده جهان شده است که نمونه آن را در بسیاری از تحولات جهانی می توان مشاهده کرد. حال این سوال مطرح می شود که راهکار پایان دادن به این وضعیت چیست و چگونه می توان با آن مقابله کرد. این راهکار را در یک اصل می توان جست وجو کرد و آن حذف حق وتو و تغییر مرکز تصمیم گیری از شورای امنیت به مجمع عمومی است در طول 70 سال گذشته شورای امنیت با حق وتو 5 عضو دائم (روسیه، چین، آمریکا، انگلیس و فرانسه) صرفا در قالب منافع جمعی و یا فردی این کشورها قدم برداشته و کارکرد مثبتی از آن مشاهده نمی گردد. اگر سازمان ملل به دنبال استمرار بقا و پایان دادن به وضعیت فعلی می باشد باید به این رویه پایان داده و راهبرد جدیدی در پیش گیرد. چنانکه بسیاری از کشورهای مستقل تاکید دارند تنها راهکار باقی مانده و موثر حذف حق وتو و خارج ساختن مرکز تصمیم گیری از شورای امنیت به مجمع عمومی سازمان ملل است. مجمع عمومی که هر عضو در آن یک رای داشته باشد و نظر و خواست هیچ عضوی بالاتر از سایرین نباشد. در این صورت می توان به وضعیت کنونی سازمان ملل پایان داد و راهی برای جلوگیری از نابودی آن یافت در غیر این صورت این سازمان گزینه ای جز تکرار سرنوشت جامعه ملل یا همان حذف از نظام بین الملل پیش روی نخواهد داشت.* منبع: روزنامه سیاست روز** اول ** 1337
07/07/1394
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 11]
-
گوناگون
پربازدیدترینها