محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1827597565
حماقت است اگر مقابل سعودی ها در لاک بی طرفی فرو رویم
واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاری دانشجو: در چنین فضایی حماقت بار ترین تصمیم این است که در لاک بی طرفی فرو رویم در حالی که هم اکنون در جنگ رسمی با سعودی در یمن و سوریه و عراق و حتی در بازار «نفت و گاز» قرار داریم و ایجاد تغییرات حاکمیتی در عربستان حقیقتا در حفظ منافع ما موثر است.به گزارش گروه فضای مجازی خبرگزاری دانشجو، موقعیت «فریز شده» پادشاهی سعودی با مرگ عبدالله، دوباره در آفتاب تغییرات حاکمیتی حجاز در حال تغییر است. جنگ آشکار قدرت میان بازماندگان عبدالعزیز و چندپارگی اجتماعی، همراه با تغییر اصول سیاست خارجی سعودی ها همگی بنا بود با جنگ میهنی «محمد بن سلمان» با یمنی ها تحت عنوان «دفاع از تهدید حرمین شریفین» متوقف شده و به «اتحادی ملی» بینجامد اما حوادث مکه و منا نشان داد، نمایش «تهدید خارجی» و «جنگ میهنی» به عنوان قوی ترین تاکتیکی که ضعیف ترین حاکمیت ها را نیز به سمت ایجاد وحدت درونی رهنمون می سازد درباره آل سعود بیش از چند ماه موثر نیست و حتی جنگ یا به قول سعودی ها «دفاع از میهن» نیز از کارایی لازم برای حفظ ساختار پوسیده آل سعود برخوردار نیست. از این منظر حوادث مکه و منا را هم می توان در نقشه بزرگ تغییر ژئوپلیتیک منطقه و حذف نقش سعودی تفسیر کرد. چند گرگ هم رتبه بشدت در حال تلاش هستند پیش از کناره گیری سلمان به علت بیماری یا مرگ، برتری خود را در صحنه سیاست داخلی عربستان با اجماع ملی به دیگران تحمیل کنند و در این میان به علت ناپختگی و بهره مند نبودن از استراتژی عقلانی، به تخریب تنها مولفه های اجتماعی دست زده اند که تاکنون موجب شده جدایی آل سعود و مردم حجاز کامل نشود. برگزاری مراسم حج با بهترین کیفیت، بیش از آنکه برای مسلمانان جهان اسلام مهم باشد «سمبل درایت حاکمیتی» نزد مردم عربستان است. به همین جهت بسته شدن صفحات پادشاه و پسر وی در شبکه های اجتماعی در پی کمپین «لعن آل سعود» به علت فجایع مکه و منا در حج امسال، برای مردم حجاز «خوارکننده» است. رفتار ضدمیهنی شاهزادگان سعودی برای از راه به در کردن یکدیگر در کورس پادشاهی با متهم ساختن یکدیگر به عنوان عامل وقوع فاجعه ای بی نظیر در تاریخ حج، همراه با تحقیر امرای این کشور توسط حاکمان سایر بلاد اسلامی، در حالی به سمع و نظر مردم عربستان می رسد که پادشاه این کشور و اطرافیانش به جای فیصله دادن به موضوع با اعلام رسمی علت حادثه یا حتی تعداد دقیق قربانیان، فرمان جمع آوری فیلم دوربین های منا را صادر کردند! بدیهی ترین نتیجه گیری مردمی پس از مشاهده چنین تصویر مغشوشی از نحوه مدیریت پادشاه آلزایمری عربستان بر فاجعه منا این است که سلمان به خوبی از افتضاحات فرزندش مطلع است و برای رفع و رجوع ماجراست که «سکوت» پیشه کرده است. با این احتساب عملیات روانی گسترده رسانه های سعودی که تحت مدیریت محمد بن سلمان، تلاش دارند با معرفی یک دشمن خارجی فرضی در منا به نام «ایران» با تلاشی مذبوحانه «وحدت اجتماعی» جامعه بحران زده عربستان را دوباره سرپا کنند، قابل تحلیل خواهد بود. اکنون سوال اصلی این است که وظیفه دستگاه دیپلماسی و دولت ایران در چنین معرکه ای چیست؟ ایران کشوری است که در آرام ترین پیاده رو جهان و در وسیع ترین منطقه برگزاری اعمال حج تاکنون 460 کشته و مفقود داده و بیش از 200 نفر از مجروحان نیز ملیت ایرانی دارند. گمانه های عمدی بودن حادثه به حدی در داخل و خارج عربستان شدت گرفته که صحبت از تماشای مرگ آرام حجاج از دوربین های منا در طول چندین ساعت، بدون آب در گرم ترین اوقات روز، جدی شده است. در این میان پنهانکاری شدید سعودی ها و ممانعت از حضور هیات ذی ربط ایرانی با هدف جلوگیری از انتشار روایات رسمی از ماجرا نیز مزید بر علت شده است. آل سعود حتی به تلفن های مقامات دستگاه دیپلماسی کشورمان پاسخ نمی دهند در حالی که دست کم 6 نفر از گمشدگان ایرانی بعثه از مهم ترین اهداف سرویس جاسوسی موساد به شمار می روند! در چنین فضایی حماقت بار ترین تصمیم این است که در لاک بی طرفی فرو رویم در حالی که هم اکنون در جنگ رسمی با سعودی در یمن و سوریه و عراق و حتی در بازار «نفت و گاز» قرار داریم و ایجاد تغییرات حاکمیتی در عربستان حقیقتا در حفظ منافع ما موثر است. جالب اینجاست که پیش از این برخی شاهزادگان عالیرتبه سعودی با نامه نگاری با برخی شخصیت های ایرانی از آنها خواسته بودند با اتحاد تاکتیکی به سرنگونی محمد بن سلمان به عنوان دشمن مشترک سیاست های منطقه ای ایران و طیف ضعیف تر خواهان پادشاهی کمک برسانند. پس منطقی ترین تصمیم تلاش برای استفاده از موقعیت هولناک کنونی برای ضربه زدن به خبیث ترین دشمنان جنگ افروز صهیونیست- سعودی است که سودای پادشاهی آنها می تواند ضربه های سهمگین تری به مسلمانان وارد کند و در حوزه اقتصاد نیز به ورشکستگی تولیدکنندگان نفت بینجامد. جان به در بردن سلمان و پسرش از چنین موقعیت پرخطری، راه را برای فتنه انگیزی منطقه ای بیشتر و تلاش برای جاگیری در ژئوپلیتیک آینده منطقه هموار خواهد کرد و آن زمان دیگر فرصتی برای کمک به ایجاد تغییرات منطقه ای مثبت با هدف تامین حداکثری منافع ملی ایران باقی نخواهد ماند. به نظر می رسد تصور مدیران فعلی دستگاه سیاست خارجی کشورمان از «منافع ملی» بسیار حداقلی است به طوری که فرصت های دیپلماتیک بسیار مهم در منطقه را رها ساخته و فضای ایجاد شده به نفع شکل گیری وحدت اسلامی علیه منفورترین مهره های اسرائیلی آل سعود را برای نقش آفرینی حداکثری صهیونیست ها، بدون مزاحم رها ساخته اند و در این میان در رفتاری مضحک امیر ورشکسته و کم وزن کویت را واسطه پیشبرد اهداف حداقلی همچون سفر یک وزیر «غیرسیاسی» ایران به عربستان برای پیگیری وضعیت بیش از 60 هزار ایرانی عزادار قرار داده اند! آیا این رفتار انفعالی و به دور از تدبیر شایسته ابرقدرتی فرامنطقه ای است؟ آیا این باور برآمده از خودکم بینی مرضی است که حکم می کند در همه بحران های منطقه ای از جمله سوریه و یمن و عراق منتظر نتیجه گفت وگوهای آمریکا و روسیه بمانیم و رای مان در هر شرایطی بدون در نظر گرفتن منافع ملی به سبد کلانتر برگزیده بازنشسته واریز شود؟! این سهم قدرت ما در تغییرات ژئوپلیتیک منطقه است که به واسطه بایگانی «کارت بازی دیپلماتیک ایران» به حساب دیگران می رود و حساب ذخیره ابرقدرتی مان را به واسطه انفعال در حساس ترین موقعیت های منطقه ای منفی می کند. کار به جایی رسیده که امارات به عنوان بی مقدار ترین عضو منطقه در جنگ با متحد منطقه ای ما «یمن» شاخ و شانه می کشد و سعودی را شریکی قدرتمند تر از ایران به حساب می آورد، چرا که دیپلمات های ایرانی استفاده از ابزارهای قدرت دیپلماتیک را بایگانی کرده اند و گمان می کنند با عقب نشینی از حق و حقوق مردم فاجعه زده کشورمان در خاک حجاز، نقش ایران در ژئوپلیتیک آینده غرب آسیا را به عنوان «کبریت بی خطر» تثبیت خواهند کرد. آیا حداکثر توان دولت برای حفظ جایگاه هموطنان مان در خاک عربستان به عنوان شهروندان مسلح به «پاسپورت با عزت ایران» حضور در مراسم تشییع آنها پس از عزیمت از نیویورک با روبان عزا بر سینه دیپلماسی کشور است؟! قبول کنیم تشکیل تیم تحقیق بین المللی برای یافتن مقصر اصلی فاجعه عمدی منا، وعده ای کشکی است، چرا که سعودی ها قطعا تاکنون همه سرنخ های کشف ماجرا را به شرط محال صدور ویزا برای تیم به اصطلاح تحقیق تخیلی، نابود کرده اند. آیا آمار عجیب این اندازه مفقودالاثر پس از جان باختن 2 هزار نفر در دالانی که ابتدا و انتهای آن مسدود بوده، نشانه ای از توهم بررسی دقیق شواهد برای علت اصلی ماجرا نیست؟ فرصت ها به سرعت می گذرد و دستگاه دیپلماسی ما کماکان خیره به چهره کدخدا بر جا نشسته است! منبع: وطن امروز
سه شنبه ، ۷مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبرگزاری دانشجو]
[مشاهده در: www.snn.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 16]
-
گوناگون
پربازدیدترینها