محبوبترینها
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1840553677
پشیمانی «نگار فروزنده» از بازیگری
واضح آرشیو وب فارسی:شفاف: بازیگر سینما و تلویزیون گفت: اگر زمان به عقب بازمی گشت، کاری جز بازیگری به عنوان شغل انتخاب می کردم، دوست داشتم شغلی دیگر را به عنوان شغل اصلی ام انتخاب و در کنار آن نیز بازیگری می کردم.نگار فروزنده بازیگر سینما و تلویزیون که کار خود را از 14 سالگی زیر نظر حمید سمندریان آغاز کرد و بعدها توانست با حضور در فیلم های مختلف تجربه کار با کارگردان هایی از طیف های متفاوت را در پرونده هنری خود به ثبت برساند. اما نگار فروزنده مدتی است که هم در سینما و هم در تلویزیون کم کار شده است. به همین بهانه با او تماس گرفتیم تا در ارتباط با فعالیت های اخیرش و برخی از حواشی پیش آمده برای او صحبت کنیم. -نگار فروزنده مدتی است که در سینما و تلویزیون کم کار شده است. علت این موضوع چیست؟ در حدود یک سال بود که برای دیدار با خانواده ام به خارج از کشور رفتم و اصلی ترین دلیل کم کار شدنم در چند وقت اخیر همین سفر طولانی مدت است. البته به تازگی در دو اثر سینمایی حضور داشتم که یکی «آشیانه ای بر باد» به کارگردانی اصغر نعیمی و دیگری فیلمی سینمایی به کارگردانی آقای آرش معیریان است که فیلمبرداری آن به تازگی به اتمام رسیده است ولی فعلا نام قطعی آن مشخص نشده است. * دوست نداشتم در یک ژانر تکراری و در نقش های تکراری حضور داشته باشم -معمولا بازیگران علاقه دارند که با یک کارگردان و یا در واقع گروهی از کارگردانان با طیف فکری مشخص کار کنند ولی شما در پرونده کاری خود سابقه همکاری با کارگردان های مختلفی را دارید. دلیل این تنوع چیست؟ من اصلی ترین دلیل این موضوع را حضور طولانی مدتم در عرصه بازیگری می دانم، چرا که من از 14 سالگی وارد این عرصه شدم. این سابقه طولانی باعث شد که من فرصت همکاری با کارگردان های مختلفی را پیدا کنم. از سوی دیگر روحیه به من به شکلی است که هیچ گاه دوست نداشتم در یک ژانر تکراری و در نقش های تکراری حضور داشته باشم. کارگردان های صاحب سبک هرکدام ژانر مخصوص به خود را دارند، به همین خاطر برای من همواره مهم بوده است که بتوانم در همه ژانرها ایفای نقش کنم و این فرصت از طریق همکاری با کارگردانانی از طیف های مختلف برای من فراهم می شود. * بعضی از نقش ها را به خاطر رودروایستی قبول می کردم!/ کار نکردن را به کار کردن در هر شرایطی ترجیح می دهم -به نظر می رسد به سینما بیشتر از تلویزیون علاقه دارید. نظر خودتان چیست؟ برای حضور در یک نقش بیشترین چیزی که برای من اهمیت دارد، کیفیت اثر است و نه سینمایی یا تلویزیونی بودن آن. هرنقشی که جای کار داشته باشد، قبول می کنم و البته همان اندازه که به سینما علاقه دارم به تلویزیون نیز در شکل و جایگاه درستش علاقه دارم. ولی در سینما چون سهم بخش خصوصی در پرداخت هزینه ها بیشتر است وسواس عوامل تولید کار نیز متناسب با آن افزایش می یابد در نتیجه کیفیت آثار به نسبت تلویزیون بالاتر است. یکی از مشکلاتی دیگری که در این مورد وجود دارد، نقش هایی است که گاهی به واسطه تعارف و رودرواسی با دوستان و یا کارگردانانی که پیش از این با آن ها همکاری داشتم، قبول می کردم. در واقع به واسطه آشنایی که با این دوستان و همکاران داشتم، گاهی نقش هایی را به من پیشنهاد می دهند که می دانم از لحاظ کیفیت زیاد بالا نیستند ولی به خاطر تعارف مجبور می شدم آن را قبول کنم. البته بعضی وقت ها در ابتدای تولید اثر، قول هایی در مورد بالا بردن کیفیت آن می دهند ولی بعد از آماده شدن فیلم متوجه می شدم، کیفیت آن پایین است. من این موضوع را نیز یکی از عوامل کم کار شدنم در این سال ها می دانم. چون واقعا دوست دارم کاری که انجام می دهم با کیفیت باشد و مردم آن را دوست داشته باشند. در واقع من کار نکردن را به کار کردن در هر شرایطی و به هر قیمتی ترجیح می دهم. * با افتخار می گویند که یک تله فیلم را در عرض یک هفته می بندیم! -شما دلیل معضل کاهش کیفیت آثار تولید شده در سینما و تلویزیون را چه می دانید؟ به نظرم دلیل اصلی این موضوع توجه بیش از اندازه به کمیت و فداکردن کیفیت به خاطر کمیت است. وقتی یک تله فیلم در گذشته در زمانی بیست و یک ماه تولید می شد ولی امروزه کارگردان یا برنامه ریز کار تماس می گیرند و با افتخار می گویند که یک تله فیلم را در عرض یک هفته می بندیم، نمی شود انتظار داشت که کیفیت آثار حفظ شود؟! خوب کاری که در عرض یک هفته بسته شود، مسلم است که نسبت به کیفیت آن بی توجهی شده است. نتیجه آن می شود کارهای ضعیفی که به هیچ وجه قابل دفاع نیستند. در گذشته یک پروژه سینمایی نزدیک به سه ماه طول می کشید ولی الان یک کار سینمایی را در طولانی ترین زمان ممکن، در نهایت ظرف 45 روز تمام می کنند. کم کردن زمان تولید باعث قربانی شدن بسیاری از مسائل کیفی یک اثر و در نتیجه کاهش کیفیت شدید آن می شود. * درگذشته حتی در کوتاه ترین نقش ها نیز شاهد حضور یک بازیگر حرفه ای بودیم این موضوع در همه زمینه های تولید یک اثر وجود دارد. مثلا برای نقشی کوتاه در یک فیلم سینمایی یا سریال تلویزیونی ممکن بود آقای فلانی حضور پیدا کند که یک بازیگر حرفه ای و با سابقه است و دستمزد بیشتری می خواهد و از سوی دیگر یک بازیگر جوان که نه تحصیلات این کار را دارد و نه تسلطی به بازیگری دارد، صرفا به خاطر اینکه پول کمتری می گیرد از طرف عوامل انتخاب می شود. درحالی که در گذشته وقتی یک سریال یا یک فیلم سینمایی تولید می شد حتی در کوتاه ترین نقش ها نیز شاهد حضور یک بازیگر حرفه ای بودیم ولی امروزه این شرایط کاملا عوض شده است و به نظرم این جز عواملی است که باعث کاهش کیفیت آثار سینمایی و تلویزیونی شده است. فکر کنم در شرایط فعلی فقط بودجه است که حرف اول و آخر را می زند! * تکرار و عدم خلاقیت باعث دلزدگی مردم از سینما می شود -یعنی فکر می کنید علت کاش علاقه مردم به سینما به خاطر همین موضوع است؟ بله. چون اصلی ترین دلیل این اتفاق افت کیفیت آثار است و البته نبود فیلمنامه خوب و خلاقیت در سینما. مثلا وقتی یک تهیه کننده می بینید فیلمی مثل اخراجی ها در نوع خودش توانسته فروش خوبی داشته باشد، به سراغ آن می رود و با تغییر دادن اسم فیلمش به نامی شبیه اخراجی ها سعی می کند مخاطب را جذب کند؛ یا به سراغ بازیگران آن فیلم می رود و سعی می کند به واسطه حضور آن ها فروش فیلمش را بالا ببرد و یا اینکه داستانی شبیه به داستان اخراجی ها تولید می کند. ولی به نظرم همه این ها یعنی تکرار، یعنی عدم خلاقیت و همین باعث دلزدگی مردم از سینما می شود. * برخی از تهیه کنندگان و کارگردانان نظرات مردم را دست کم می گیرند گاهی وقت ها فیلمنامه ای به من پیشنهاد می شود و زمانی که با تهیه کننده و یا کارگردان کار صحبت می کنم، می بینم نسبت به نظرات مردم کاملا بی تفاوت است و نظرات مردم را دست کم می گیرند. اما ما در عصر تکنولوژی و هجوم اطلاعات هستیم و نمی توان نظر مردم را نادیده گرفت. نمی توان انتظار داشت که مردم نفهمند. وقتی سطح فهم و هوش مردم را دست کم بگیریم، نتیجه آن می شود وضعیت فعلی سینمای ما. اما مردم توقع دارند و به ریزه کاری ها دقت می کنند، چیزی که متاسفانه در آثار سینمایی امروز به آن بی توجهی می شود. * مردم به دنبال چشم و ابروی بازیگران نیستند! اما به جای حل مشکل، این گونه مُد شده است که از چند بازیگر خوش قیافه استفاده می کنیم و چند لباس خوشگل به تن آن ها کنیم و می گوییم که این فیلم می فروشد. بعد هم چند عدد پوستر چاپ کنیم و بگوییم که این فیلم می تواند رکوردشکنی کند. در حالی که اگر یک فیلم، فیلمنامه قوی و عوامل حرفه ای داشته باشد، باور کنید مردم به چشم ابروی بازیگران نگاه نمی کنند! اگر نگاهی به تاریخ فیلم های پرفروش و کم فروش سینما داشته باشیم، می بینیم بسیاری از فیلم های کم فروش دنیا، سوپراستارهای دوره خود را داشته اند و اصلا در گیشه موفق نبودند ولی بسیاری از آثار پرفروش سینما به هیچ وجه از بازیگران خوش چشم و ابرو استفاده نکردند، ولی فروشی میلیاردی داشتند. * همکاری مجدد با ده نمکی وابسته فیلمنامه و نقش است -با توجه به تجربه حضور در دو اثر پرفروش «اخراجی ها 1و 2» آیا برای رسوایی 2 از سوی آقای ده نمکی پیشنهادی داشتید؟ نه خیر، پیشنهادی نداشتم. -اگر آقای ده نمکی برای پروژه دیگری به شما پیشنهاد بازی بدهند، آیا قبول می کنید؟ بستگی به فیلمنامه آن دارد. اگر فیلمنامه اش، یک فیلمنامه خوب باشد که من دوست داشته باشم و بتوانم با نقشی که به من پیشنهاد شده ارتباط برقرار کنم، حتما قبول می کنم. * به خاطر شکستگی بینی در فیلمبرداری مجبور شدم عمل جراحی کنم -این ماجرای تصادفی که برای شما پیش آماده بود و حواشی مربوط به عمل زیبایی شما که در چندین مصاحبه نسبت به آن واکنش نشان داده بودید، دقیقا از کجا شروع شد و اصل ماجرا چه بود؟ چون به نظر می رسد این حاشیه هیچ وقت شما را رها نمی کند. من در ارتباط با این قضیه باید بگویم دو تا از سایت های معتبری که ادعای ارزشی بودن هم دارند، بیشتر از همه به این حواشی شکل گرفته در ارتباط با من دامن زدند. اما اگر بخواهم اصل این ماجرا را بگویم، در ابتدا باید به این اشاره کنم که چه شد که مجبور شدم بینی ام را عمل کنم. من در زمان فیلمبرداری مجموعه تلویزیونی «راه سوم»، در یکی از صحنه ها دربی به صورتم خورد و بینی ام شکست و چاره ای جز جراحی نداشتم. جالب آن که من قبل از این اتفاق در چندین اثر حضور داشتم و اصلا نیازی نداشتم که به سراغ عمل زیبایی بروم. * از چیزی که در زندگی هستم راضیم و احتیاجی به تغییر آن نمی بینیم من از 14 سالگی وارد سینما شدم و تا همین الان که 37 سال دارم، در حدود 23 سال است که مشغول بازیگری هستم و اصلا نمی دانم چرا باید این شایعات در مورد من پخش شود. در حالی که آن هایی که این کار را می کنند، عکس هایی از 17 سالگی من در کنار عکس های 30 سالگی من گذاشته اند و گفته اند که نگار فروزنده قبل از عمل جراحی و نگار فروزنده بعد از عمل جراحی! اما فکر می کنم این موضوع در واقع مشکل شخصی یک فرد با من است و من برای کسانی که چنین شایعاتی را پخش می کنند واقعا متاسفم. چون از چیزی که در زندگی هستم راضیم و احتیاجی به تغییر آن نمی بینیم و آدمی هستم که اگر روزی چیزی را در وجودم تغییر بدهم، آنقدر شهامت دارم که آن را بدون ترس بگویم. * هیچ جا اسمی از آن هایی که صورتشان را به طور کامل جراحی کرده اند، برده نمی شود! -فکر نمی کنید علت ایجاد این شایعات حضور افرادی در سینما است که خواسته اند از طریق همین عمل های زیبایی خود را در سینما مطرح کنند؟ بله، متاسفانه تعداد افرادی که با این روش وارد سینما شدند، کم نیست ولی آن چیزی که برای من جالب است این است که هیچ جا اسمی از آن ها برده نمی شود. در حالی که بسیاری از آن ها افرادی هستند که صورتشان را به طور کامل جراحی کرده اند. ولی در مورد من که فقط بینی ام را عمل کردم، این همه شایعه درست کرده اند. من فکر می کنم یک خصومت شخصی و جوسازی علیه من است. * اگر زمان به عقب برمی گشت، بازیگر نمی شدم -به عنوان حرف آخر و درددل حرفی هست که بخواهید به مخاطبین بگویید؟ اگر بخواهم حرفی را به عنوان یک درددل مطرح کنم باید بگویم که اگر زمان به عقب برمی گشت حتما کاری به غیر از بازیگری را به عنوان شغل انتخاب می کردم. درواقع دوست داشتم یک شغل دیگر را به عنوان شغل اصلیم انتخاب می کردم و در کنار آن نیز بازیگری می کردم. -مثلا چه حرفه دیگری؟ هر شغل دیگری به غیر از بازیگری! راستش من چون خیلی زود وارد این حرفه شدم و فرصت نکردم که در زمینه دیگری تمرکز کنم. ولی اگر می توانستم دوباره به عقب برگردم، شاید رشته حقوق می خوانم، شاید گرافیک و شاید یک رشته دیگر به غیر از بازیگری؛ ولی به طورکلی دوست داشتم بازیگری را به عنوان یک فعالیت هنری شخصی دنبال می کردم و نه هنرپیشگی.
دوشنبه ، ۶مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شفاف]
[مشاهده در: www.shafaf.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 20]
-
گوناگون
پربازدیدترینها