تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1835883814
شاهد عینی منا: با مرگ 5 ثانیه فاصله داشتم
واضح آرشیو وب فارسی:اقتصاد آنلاین: مِنا، محلی در پنج کیلومتری شرق شهر مکه مکرمه در عربستان سعودی است که بیشترین اعمال حج در آن جا انجام می شود."رمی جمرات" در منا از مهم ترین ارکان اعمال ایام تشریق است و حجاج باید در این محل با رمی جمره و انداختن سنگ بر شیطان ظاهر، شیطان درون را نیز سرکوب کنند تا از شیطان پیروی نکند، از دیگر وظایف حاجی در منا ذبح قربانی است، در همان مکانی که ابراهیم خلیل الله اسماعیل خویش را به قربانگاه برد تا به فرمان ایزدی امتحان سختی را پس دهد. اما این بار منا قربانگاه قربانیان حجاج نبود، بلکه این حجاج بودند که خود قربانی شدند. روز پنج شنبه (2مهرماه) بود که خبری روی خروجی رسانه ها قرار گرفت و حکایت از حادثه تلخی داشت، حادثه ای که هر لحظه بر تعداد آمار قربانیان آن افزوده می شود، حال پنج روز از وقوع این حادثه غم بار می گذرد. "حسین شیرازی" جانبازی است که امسال به همراه کاروان حجاج جانباز برای انجام مناسک حج راهی مکه مکرمه می شود، وی یکی از کسانی است که در رمی جمرات گرفتار حادثه منا می شود و با کمک حجاج الجزائری نجات می یابد و بعد برای کمک به سایرین مجددا به محل حادثه باز می گردد. شیرازی حادثه را اینگونه نقل می کند؛ حسین شیرازی هستم، از کاروان جانبازان تهران برای انجام مناسک حج راهی سفر مکه شدم. روز حادثه حدود 10، 15 کاروان ایرانی درکنار هم در رمی جمرات در حال حرکت بودیم، میان ما هم حجاج اتیوپی و نیجریه ای حضور داشتند. من تکه یخی در دست داشتم و برای خنک شدن حجاج آنان را به هم کاروانیانم و حجاج دیگر می دادم تا آنها هم خود را با آن خنک کنند. درست قبل از این که این اتفاق بیفتد آخرین قطعه یخی که داشتم را به روحانی کاروان مان دادم و به اوگفتم که آخرش هم به شما رسید، یخ را در کف دستش گذاشتم و همین... جمعیت حجاج بسیار بود و در مسیر حرکت آرامی داشتیم، همان 5 سانتی هم که می توانستیم حرکت کنیم و به جلو برویم متوقف شد، درهای اطرافمان بسته بود و نمی توانستیم خود را نجات دهیم. اوج قضیه روبروی درهای مقر حجاج الجزایری بود، خودم جلوی این در بودم و چندین بار به عربی گفتم "افتح باب" "افتح باب". من در کنار در ورودی چادرهای حجاج الجزائری میان حجاج گرفتار بودم، به در چسبیده بودم و با خودم فکر کردم که اگر این در باز شود قطعا با هجوم جمعیت مرگ من حتمی خواهد بود در لحظه ای مشاهده کردم که 2، 3 نفر از سیاهپوستان که قد بلندی داشتند پاهایشان را روی زانوانم گذاشتند و از روی کتف من به بالا رفتند، ارتفاع زیاد بود حدود یک تا یک و نیم متر باید پای خود را بالا می بردند، دو بار شهادتین را گفتم و لحظه آخر امام زمان (عج) را قسم دادم. با مرگ 5 ثانیه فاصله داشتم در لحظه آخر که اشهدم را گفتم از امام زمان(عج) طلب کمک کردم، از دری که جلویم بود بالا رفتم، کاری که اگردر حالت عادی بخواهم آن را انجام دهم نمی توانم، بالای در رفتم روی چادرهای الجزایری ها، خودم را به پایین پرت کردم و از الجزایری ها خواستم که کمکم کنند. وقتی به هوش آمدم خدا را شکر کردم که توانسته ام نجات بیابم. زمانی که در میان انبوه حجاج گرفتار بودم، پسر یکی از دوستانم را که میان جنازه ها قرار داشت دیدم که اسم مرا صدا می زد، او تنها سرش بیرون بود، به او گفتم که تنها کاری که می توانی انجام دهی این است که سرت را همچنان بالا بگیری و نفس بکشی نمی توانم دستت را بگیرم. اگر دستش را می گرفتم و می کشیدم با وجودی که زیر جنازه های سنگینی بود نمی توانستم او را نجات دهم. بعد از اینکه نجات یافتم، حالم که بهبود یافت به محل حادثه بازگشتم اما نمی دانستم که چه فاجعه ای رخ داده است، وقتی بازگشتم دیدم اوضاع چگونه است و شروع به فیلمبرداری کردم با یک دست فیلم می گرفتم و با دست دیگرم به مردم کمک می کردم. دوستم "عباس" زیر 4، 5 طبقه کپه جنازه بود، وقتی خودم را به چادرمان رساندم به هم کاروانیانم گفتم که عباس هم رفت، اما وقتی دیدم که او هم توانسته است نجات یابد او را در آغوش کشیدم و از زنده ماندنش به گریه افتادم. در آنجا نیروها و سربازان فراوانی بودند اما اگر به جای آن ها 10 تا دکتر می آوردند خیلی از کسانی که فوت کردند زنده می ماندند، من با آبی که در دست داشتم به برخی افراد قطره آبی روی صورتشان می ریختم و آنها چشمانشان را باز می کردند، می توانم بگویم که با یک بطری آب شاید می توانستیم 10 نفر را نجات دهیم. مأموران عربستانی در ابتدای کار هیچ اقدامی انجام ندادند و تا ساعت 6،7 عصراین قدر معطل کردند که حجاج تلف شدند و بعد هم زنده و مرده را باهم بردند. حادثه منا حادثه بسیار تلخ و ناگواری بود و در لحظه ای کمتر از دقیقه پیش آمد، ناگهان درهای جلوی مردم بسته شد و همه حجاج بر هم فشار آوردند. شیرازی مقصر اصلی فاجعه منا را خود سعودی ها دانست و به باشگاه خبرنگاران گفت: سعودها می خواهند حادثه منا را به گردن ایرانیان بیندازند و ما را مقصر جلوه دهند اما وقتی درها بسته شد کاری نمی توانستیم انجام دهیم، حجاج در حال حرکت بودند، اما وقتی یک مرتبه یک سد مانع شود قطعا با جمعیتی که وجود داشت نتیجه اش همین می شد. من همچنین در خبرها دیدم که برخی می گویند حجاج در رمی جمرات بر عکس جمعیت در حال حرکت بودند، در جایی که ما بودیم حتی مستقیم هم نمی توانستیم حرکت کنیم چه برسد به این که بخواهیم بر عکس جمعیت حرکت کنیم. در کاروان جانبازانی که بنده با آن ها همراه هستم، دو نفر قربانی و چهار، پنج نفرمفقودی داریم، باید بگویم که فردی که از جریان فاجعه منا نجات پیدا کرده است، معجزه بوده و خداوند نخواست که از بین برود. یکی از دوستانم تعریف می کرد که 4، 5 نفر از ما را به بیمارستان نظامی خارج از مکه بردند، ما را در یک اتاق بزرگ قرار دادند حوله تمیز و دمپایی به ما دادند، سپس 7، 8 شبکه تلویزیونی به آنجا آمدند و از ما فیلم و مصاحبه گرفتند که مثلاً به ما می رسند، او قسم می خورد که بعد از فیلم برداری های صورت گرفته اینها را در بیمارستان های معمولی گذاشتند و سپس به آنها گفتند که بروید، ما تا 12 شب به دنبال دوست مان در خیابان می گشتیم تا با اطلاعاتی که از محلی که در آنجا قرار دارد، پیدایش کنیم. فیلمی را در رسانه ها دیدم که تصویری نشان می دهند از حجاجی که در مکانی جمع هستند و دری برای آنان باز می شود اما این اصلا برای جمع ما و آن لحظه نیست. این تصویر برای خود رمی جمرات است و ما اصلا به آن جا نرسیدیم و فاصله زیادی با آن جا داشتیم، ما در خیابانی یک طرفه بودیم که 8، 9 متر عرض داشت و دو طرف آن درهای چادرهای کاروانیان حجاج بود که آنها را بسته بودند و ما نیز در این خیابان ها گیر کردیم. این شاهد عینی فاجعه منا در پایان با بیان اینکه حضور حجاج ایرانی در عربستان مانع بیان برخی حقایق است. چرا که به نظر می رسد جان حاجیان ما هنوز هم در عربستان در معرض خطر است، خاطرنشان کرد: تنها حرفی که می توان گفت ابراز همدردی با بازماندگان این حادثه دلخراش است و از مسئولان می خواهیم نسبت به وضعیت حادثه دیدگان رسیدگی عاجل کنند.
دوشنبه ، ۶مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: اقتصاد آنلاین]
[مشاهده در: www.eghtesadonline.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 9]
-
گوناگون
پربازدیدترینها