واضح آرشیو وب فارسی:لرسو: نبوی طنزنویس نیست، یک متلک پران است که موضع رسمی خود را هم مشخص نکرده و هر از چندی برای جلب توجه، هجمه جدیدی می کند.به گزارش لرسو و به نقل از باشگاه خبرنگاران اگر مفهوم مهدویت، بزرگ نبود و ترس بر اندام کسانی نمی انداخت که سوداگری های سودجویانه ای برای دین و دنیای مردم دارند، هر از چند گاهی شاهد توهین ها و هجمه هایی از این دست، به ساحت مقدس آن نبودیم. (انتظار فرج) آن مایه ایست که برای ذات امیدوار و سازش ناپذیر مکتب تشیع به مثابه یک منبع حرارتی عمل می کند، چنان که پیروزی انقلاب اسلامی ایران در 1357 و همین طور استمرار و ترقی جایگاه جهانی گفتمانش طی سال های ماضی، همه نتیجه ی باور مردم این سرزمین به مفهوم انتظار هستند. به دلیل همین بزرگی و اثربخشی است که بدخواهان رسوا و کم مایه ی انقلاب و مردم ما، هر گاه فرصتی پیش آمده، سعی در خدشه آوردن به چهره نورانی مهدویت داشته اند. حالا در این میان نوبت به کسی رسیده است که هیچ کدام از گروه های اجتماعی ایران، چه معتقدین و چه حتی منتقدین حاکمیت اسلامی ایران و حتی اکثر معاندین و بدخواهان نظام از طیف های مختلف، او را قبول ندارند؛ ابراهیم نبوی. نبوی امروز متلک پران آن خاموش خانه های رسانه ای است که فرنگ پناه اما مدعی ایرانی بودن هستند، مدعی حُب و علاقه به ایران اند اما دم به دم پُتک ناسزاست که بر سر مردم این سرزمین می کوبند و تحقیرشان می کنند، مردم ایران را تحقیر می کنند اما خودشان را ندیده اند که کوته نظری و کم مایگی از سرو روی شان می بارد... نبوی طنزنویس نیست، یک متلک پران بی سر و ته است که موضع رسمی خود را هم مشخص نکرده و هر از چندی برای جلب توجه، اراجیف جدیدی می گوید. او در اخرین اظهار نظر بی شرمانه اش به ساحت مقدس حضرت بقیة الله الاعظم توهین کرده و با لحنی تمسخر آمیز اعتقادات شیعیان را به استهزا می گیرد. انتشار متن کامل توهینی که توسط این فرد گستاخ به ساحت مقدس امام زمان (عج) صورت گرفته به دلیل حفظ شان مقدسات اسلامی مردم ایران، جایز و ممکن نیست و فقط اشاره به چند جمله از آن سیاهه ی وقیحانه، به خوبی روشن می کند که ترس دشمنان حضرت حجت (عج) از بزرگی و عظمت اوست. نبوی در متن به اصطلاح طنزی که نوشته، راجع به منجی آخرین بشریت می گوید ]اصلاً می خواهم صد سال سیاه نیاید[ و نسبت به امید مظلومین و محرومان جهان بی شرمانه چنین خطاب می کند که؛ ]ما آقا بالا سر لازم نداریم[ او در قسمتی از نوشته اش به علمای اسلام هم توهین کرده و به سبک تجاهل عارف می پرسد ]مگر عالِم غیرفاسد هم داریم؟[ و البته پُر واضح است که در تمام این متن، هیچ مایه ای از استدلال وجود ندارد و چیزی به جز نفرت و حماقت و ترس در آن یافت نمی شود. امثال این بی شرمی ها البته نخواهد توانست که حتی ذره ای از شان امام عصر در نظر مردمی بکاهد که عاشقانه منتظرش هستند، اما ماهیت آن هایی را روشن می کند که دیگر هیچ حرفی برای گفتن ندارند و ناچارند از این که با چنین هتاکی های بی شرمانه ای اعلام وجود کنند. در اکثر کشورهای غربی قوانین محکم و سخت گیرانه ای در قبال توهین به مقدسات مذهبی وجود دارد، اما ظاهراً دین مبین اسلام از این قوانین مستثنی شده و نمونه اش پاسخ دادستان انگلستان به وزارت خارجه ی جمهوری اسلامی است که شکایت چند سال پیش ایران بابت توهین به مقدسات اسلامی را با همین توجیه قابل بررسی ندانست و گفت؛ این قانون شامل ادیانی مثل یهودیت و مسیحیت می شود نه اسلام! ابراهیم نبوی امروز در پناه یکی از همین دولت های غربی آزادانه به قلب میلیون ها شیعه ی معتقد ناخن می کشد، در حالی که به هیچ وجه، هیچ گاه جرات نخواهد کرد یک درصد از چنین گستاخی هایی را در قبال خطوط قرمز دُوَلی به خرج دهد که اکنون زیر بلیت شان زندگی می کند. اما به هر حال، درمان تمام این دردها دعا برای ظهور خود امام زمان (عج) است. یادداشت: میلاد جلیل زاده انتهای پیام/
دوشنبه ، ۶مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: لرسو]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 13]